Erasmus

Levensverhaal Erasmus was geboren in Rotterdam waarschijnlijk in1466, zijn vader was een priester maar niet met zijn moeder getrouwd. Zijn doop naam is Erasmus, maar zelf kiest hij als voornaam: Desiderius Hij (Erasmus) ging naar de stadsschool in Deventer. Erasmus kreeg les van o.a. Johannes Synthen. Door zelfstudie leert hij Latijn en een paar jaar later verdiept hij zich in het Grieks Na de dood van zijn beide ouders (zijn moeder stierf in 1484 aan de pest) drongen zijn voogden erop aan dat hij een opleiding tot geestelijke zou volgen. Erasmus ging het klooster in van Emmaus te Steyn, dat lag net buiten Gouda hier ontving hij in 1492 de priesterwijding. Dit bevalt hem niet omdat er te weinig boeken voor hem waren en het harde leven bevalt hem ook niet dus naar een jaar verlaat hij het klooster om secretaris te worden van Hendrik van bergen, bisschop van kamerrijk. Van de bisschop krijgt hij geld om te studeren. Hij studeerde voor theologie, pedagogie en politiek. Na een studie in Parijs komt hij in Engeland terecht en schrijft een beroemd boekje: lof der zotheid Hij maakte kennis met veel geleerden en vorsten. Tot zijn dood in 1536 was hij zelden in Europa. Geloof Erasmus wordt beschouwd als de belangrijkste West-Europese vertegenwoordiger van het humanisme, de wetenschappelijke stroming uit de periode van de Renaissance. Op veel belangrijke punten stond hij achter de hervormer. Hij wilde echter wel een hervorming, maar geen scheuring. Erasmus heeft veel kritiek gehad op de toestand in de Rooms-katholieke kerk. Dat Erasmus zich in de strijd tussen Luther en de Kerk pas onder druk voor de laatste heeft uitgesproken, is kenmerkend voor zijn weinig strijdvaardigheid, matig karakter Ondanks deze keus werden zijn geschriften door de rooms-katholieke Kerk nog enige tijd als gevaarlijke boeken beschouwd. Zijn standpunten maken het vrijwel onmogelijk hem bij één van beide partijen in te delen. Zowel binnen de rooms-katholieke Kerk als binnen de Reformatie hebben zijn ideeën invloed gehad. Het resultaat van Erasmus denken is geweest dat hij meer de nadruk heeft gelegd op een eenvoudig deugdelijk leven dan op allerlei geloofswaarheden. Hij heeft heidense gewoonte met het christelijk geloof willen samensmeden. Dat is onmogelijk. In het christendom is de bijbel de enige hoop.