Artsen Zonder Grenzen

Gastvrije organisatie

Ik heb gekozen voor de organisatie: Artsen Zonder Grenzen.
Ik ben zoveel als mogelijk te weten gekomen over al hun doelstellingen, doelgroep, werking, noden, ...
Dit is dan ook het resultaat.

*Voorwoord

Men zegt altijd opnieuw tegen zichzelf:
“Wie ben ik om de wereld te veranderen?
Niemand bijzonder…”
Maar iemand moet toch de eerste stap zetten!

En de Artsen Zonder Grenzen hebben deze stap gezet, zoals vele anderen voor hen. Twintig jaar geleden was dat, eind jaren zestig, tijdens de oorlog in Biafra. (= een land in Afrika)
Tienduizenden artsen , verpleegsters en verpleger, techniekers, logistiekers, uitgezonden of autochtoon , hebben elkaar sindsdien afgelost bij de minstbedeelde bevolkingsgroepen van deze planeet. Zonder hen te vergeten die het administratief personeel uitmaken, zowel op het terrein als in Parijs, Barcelona, Amsterdam, Athene, Genève, Luxemburg en Brussel en die zorgen voor de coördinatie en het doeltreffende verloop van de acties.

Wat motiveert deze duizenden mensen van uiteenlopende culturen, milieus, politieke en godsdienstige overtuigingen om hun energie voor hetzelfde doel in te zetten? Misschien een filosofisch ideaal, het geloof in een betere wereld of een revolutionaire geest?

Wees gerust, niets van dit alles. Datgene was ons verenigt en tot handelen aanzet is in feite niets meer dan de natuurlijke en spontane bereidheid om anderen te helpen wanneer ze hulp nodig hebben. En gelukkig zijn we talrijk: de vrijwilligers uit de humanitaire wereld die zich direct of indirect weten nuttig te maken, de schenkers, klein of groot, die de acties ondersteunen en nog moediger , de man of vrouw in de straat die een buur of zelf een onbekende te hulp snelt.
Aan de vooravond van 1993 zijn de twee grote mogendheden niet langer vijanden, maar toch blijven hongersnood, oorlog en armoede talrijke regio’s teisteren. Men spreekt ons tegelijkertijd van een verenigd Europa en van het ineenstoren van ex-Joegoslavië en de catastrofale beelden volgen elkaar op zonder dat we er nog iets van begrijpen. We willen deze chaos overstijgen en jullie eraan herinneren dat wat essentieel is in het leven nog steeds begint bijeen lachend kind, bij een vrouw en man die in de levensbehoeften van hun familie kunnen voorzien, bij een grijsaard die nog raad en wijsheid kan overbrengen , bij een Staat die evolueert, ook al is dat aarzelend, naar mee autonomie en vrijheid,…

Wat is Artsen zonder Grenzen?

Artsen zonder Grenzen is een medische organisatie die wereldwijd hulp biedt aan mensen in nood. Mensen die gewond zijn of moeten vluchten omdat er ergens een oorlog uitbreekt. Mensen die alles zijn kwijtgeraakt door een overstroming of een aardbeving. Artsen zonder Grenzen zorgt zo snel mogelijk voor de vier belangrijkste dingen om te kunnen overleven: medicijnen, water, eten en onderdak. Altijd staan er spullen klaar, want Artsen zonder Grenzen moet iedere dag voorbereid zijn op een nieuwe noodsituatie.

Het begin van Artsen zonder Grenzen

In 1971 werkten twee Franse artsen van het Rode Kruis in Nigeria, tijdens een bloedige burgeroorlog. Het Rode kruis mocht van de regering de mensen niet helpen in de gebieden waar opstandelingen de baas waren. De artsen waren daar ontzettend boos over. Ze vonden dat ieder mens in nood geholpen moet worden. Ze besloten daarom zelf een organisatie op te richten: Médecins sans Frontières, dit is Frans voor Artsen zonder Grenzen.
Ondertussen bestaan er kantoren van Artsen zonder Grenzen in 18 verschillende landen. De kantoren organiseren hulpprojecten in meer dan 80 landen.

Hulp voor iedereen

Artsen zonder Grenzen is een onpartijdige en onafhankelijke organisatie. Onpartijdig betekent dat er geen verschil gemaakt wordt tussen mensen. Het maakt niet uit wat voor ras, geloof of politieke ideeën iemand heeft. Mensen van alle partijen krijgen hulp. Onafhankelijk betekent dat Artsen zonder Grenzen zich door niemand laat vertellen waar ze wel of niet mag gaan helpen. Het gaat erom dat de mensen worden bereikt die de hulp het hardst nodig hebben.

Vechten tegen onrecht

In de landen waar Artsen zonder Grenzen werkt is veel onrecht. De medewerkers krijgen nare verhalen te horen van de inwoners. Ze zien ook zelf dat onschuldige mensen worden weggejaagd of honger moeten lijden. Vaak zijn ziekenhuizen verwoest en is er geen dokter meer in de buurt waar ze terechtkunnen. Artsen zonder Grenzen maakt zich hier boos over en zegt dat ook hardop op de televisie en in de krant. Er worden rapporten geschreven over al dat onrecht. Ook praat Artsen zonder Grenzen met de regering van die landen. Zo probeert ze ervoor te zorgen dat de mensen beter behandeld worden.

Omdat Artsen zonder Grenzen opkomt voor bevolkingsgroepen die slecht worden behandeld, kreeg de organisatie in 1999 de Nobelprijs voor de Vrede.

Hoe werkt Artsen zonder Grenzen?

Artsen zonder Grenzen stuurt ieder jaar ruim 2000 mensen naar hulpprojecten in de hele wereld. Het zijn dokters, verpleegkundigen, technische mensen die waterleidingen aanleggen en kampen opbouwen. Ze regelen van alles. Zij doen dit werk omdat zij mensen in nood willen helpen.
Sommige vrijwilligers hebben een baan in Nederland, in een ziekenhuis bijvoorbeeld. Een paar maanden per jaar werken ze voor Artsen zonder Grenzen. Zij moeten snel in actie kunnen komen als ergens een noodsituatie is.

Het hoofdkantoor

Het hoofdkantoor van Artsen zonder Grenzen in Nederland staat in Amsterdam. Hier wordt alles geregeld. Als ergens in de wereld een noodsituatie ontstaat, dan komt het hoofdkantoor in actie. De telefoons staan roodgloeiend. Eerst wordt een Emergency Team (noodteam) op pad gestuurd. De leden van dit team gaan naar het rampgebied of oorlogsgebied om te kijken welke hulp nodig is. Zijn er artsen en verpleegkundigen nodig? Welke medicijnen moeten er komen? Is er wel voedsel en water voor iedereen? Dat geven ze allemaal door aan het hoofdkantoor in Amsterdam. De medewerkers op het hoofdkantoor gaan dan snel aan de slag. Ze bestellen alle spullen die nodig zijn, pakken hulpgoederen in en regelen vrachtwagens en vliegtuigen. Ze zoeken dokters, verpleegkundigen en technische mensen die als vrijwilliger mee kunnen gaan om te helpen.

Plaatselijke medewerkers

In het buitenland werken de medewerkers van Artsen zonder Grenzen altijd samen met mensen uit het land zelf. Zij kennen de gewoonten en de taal van de bevolking. Samen bedenken ze de beste manier om te werken. Als de buitenlandse medewerkers weer weggaan zorgen de plaatselijke medewerkers ervoor dat de hulp doorgaat.

Wat doet Artsen zonder Grenzen?

Artsen zonder Grenzen helpt in meer dan 80 landen. In oorlogsgebieden of bij natuurrampen. Maar ook in krottenwijken in grote steden of in afgelegen dorpjes waar de bevolking medische hulp nodig heeft.

De gezondheidspost

De medewerkers van Artsen zonder Grenzen komen vaak in gebieden waar geen dokters of ziekenhuizen zijn. Artsen zonder Grenzen richt dan gezondheidsposten in. Hier kan de bevolking naartoe als iemand ziek is of gewond. Het gaat net als bij de huisarts. De dokter of verpleegkundige onderzoekt wat er mis is met de patiënt en welke medicijnen hij nodig heeft.

Prikken tegen ziektes

Er zijn veel gevaarlijke ziektes die erg besmettelijk zijn, zoals mazelen en hersenvliesontsteking. Als één persoon zo'n ziekte heeft, kunnen er in korte tijd duizenden mensen ziek worden. Dan is er een epidemie. Zeker in vluchtelingenkampen, waar mensen dicht op elkaar wonen. Artsen zonder Grenzen zorgt ervoor dat de bewoners in de kampen gevaccineerd worden tegen deze ziektes. Ze krijgen een prik en kunnen dan niet meer ziek worden.
In veel arme landen heersen ernstige ziekten zoals, AIDS, tuberculose of slaapziekte. De artsen in het land kunnen niet alle patiënten helpen. Daarom probeert Artsen zonder Grenzen ook hier de ziekten te behandelen en voorkomen.

Onderdak

In gebieden waar oorlog is, of waar een natuurramp heeft plaatsgevonden moeten mensen vaak hun huizen verlaten. Het is te gevaarlijk om te blijven. Ze moeten alles achterlaten. Artsen zonder Grenzen richt vluchtelingenkampen in waar de mensen kunnen blijven. Ze wonen er in hutten of tenten.

Water

Een mens heeft 5 liter schoon water per dag nodig om te overleven. Artsen zonder Grenzen zorgt voor schoon water in noodsituaties. Soms worden er waterputten gegraven en waterleidingen aangelegd. Soms moet het water ver weg met tankwagens gehaald worden. In een vluchtelingenkamp krijgen de bewoners 15 liter per dag om te drinken, te koken en kleren te wassen. In Nederland gebruiken we 200 liter per dag.

Voedsel

Bij een ramp of oorlog is er vaak te weinig voedsel. Artsen zonder Grenzen helpt mensen die ziek zijn omdat ze te weinig hebben gegeten. Hiervoor heeft Artsen zonder Grenzen speciale koekjes waar zoveel voedingsstoffen inzitten dat je er maar een per dag hoeft te eten om gezond te blijven. Vaak wordt een speciaal voedingscentrum ingericht. Hier kunnen kinderen terecht die ondervoed zijn. Voor hen is er een speciaal voedingsprogramma waarmee ze langzaam weer kunnen aansterken.

Les in hygiëne

In vluchtelingenkampen wonen duizenden mensen dicht op elkaar gepakt. Het is belangrijk dat alles goed schoongehouden wordt. Er moet gelet worden op de hygiëne, anders kunnen er snel ziektes uitbreken. Daarom bouwt Artsen zonder Grenzen, samen met de bewoners, toiletten en wasplaatsen. Ze zorgen ook voor afvalstortplaatsen. Ze vertellen de kampbewoners hoe ze hun kamp het beste schoon kunnen houden.

Psychische hulp

Mensen in een oorlog hebben vaak heel erge dingen meegemaakt. Ze hebben zoveel ellende gezien dat ze niet kunnen slapen of vreselijke nachtmerries hebben. Soms worden ze agressief of heel somber. Kinderen die iets ergs hebben meegemaakt, plassen ineens weer in hun bed of durven niet meer alleen te zijn. Artsen zonder Grenzen helpt deze mensen met psychische hulp. Artsen zonder Grenzen vindt het niet alleen belangrijk dat mensen lichamelijk gezond worden, maar ook dat het in hun hoofd weer rustig wordt en ze met hun gewone leven kunnen doorgaan.

Moeders en kinderen

Zwangere vrouwen en moeders met baby's hebben zijn heel kwetsbaar. Baby’s kunnen snel ziek worden en bij de bevalling kan veel misgaan. Artsen zonder Grenzen geeft les aan vrouwen die helpen bij de zwangerschap en de bevalling. Dit zijn de vroedvrouwen. De vroedvrouwen wonen zelf in het gebied en kennen de gewoonten. Dat maakt het voor de zwangere vrouwen een stuk vertrouwder. Artsen zonder Grenzen leert de vroedvrouwen hoe een baby gezond en veilig geboren kan worden.

Wie betaalt Artsen zonder Grenzen?

Om wereldwijd hulp te kunnen geven, heeft Artsen zonder Grenzen ieder jaar veel geld nodig. Bijvoorbeeld om medicijnen te kopen en om vliegtuigen en vrachtwagens te huren. In Nederland zijn daarom 700.000 mensen donateur. Dit zijn mensen die geld geven aan Artsen zonder Grenzen. Zij zorgen ervoor dat het werk door kan gaan. De Nationale Postcode Loterij geeft ook geld aan Artsen zonder Grenzen. Regeringen van verschillende landen en de Europese Unie betalen soms mee aan belangrijke hulpacties.

Doelstellingen

Artsen zonder Grenzen is een particuliere, internationale hulporganisatie. Artsen zonder Grenzen verleent hulp aan bevolkingsgroepen in nood, aan slachtoffers van natuurrampen, van rampen door de mens veroorzaakt en van oorlogen en burgeroorlogen. Zij doet dit zonder onderscheid te maken naar ras, religie, levensbeschouwing of politieke opvatting.

Medische noodhulp

Elke dag bereiken ons via de media berichten over oorlog, hongersnood, overstromingen en droogte. In veel landen waar deze rampen plaatsvinden, hebben de slachtoffers geen toegang tot medische hulp. Hierdoor worden honderdduizenden mensen aan hun lot overgelaten. Artsen zonder Grenzen legt zich daar niet bij neer. Ieder mens heeft recht op medische zorg. Als er ergens in de wereld een medische crisis ontstaat, moet Artsen zonder Grenzen snel en efficiënt kunnen handelen. Daarom staan er permanent mensen en middelen klaar die op elk moment kunnen worden ingezet.

Pleitbezorging

In veel gebieden waar Artsen zonder Grenzen werkt, worden rechten van mensen geschonden. In die gevallen is noodhulp alleen niet voldoende. AzG treedt daarom ook op als pleitbezorger. Dat doen we bijvoorbeeld door druk uit te oefenen op internationale organisaties zoals de Verenigde Naties, en door ons publiekelijk uit te spreken over de misstanden die wij in ons werk tegenkomen.

Gezondheidszorg in chronische conflicten

Artsen zonder Grenzen verleent niet alleen kortdurende medische noodhulp. We kiezen er nadrukkelijk voor om ook in chronische conflictgebieden langdurig hulp te verlenen. In sommige landen zijn we als enige hulporganisatie aanwezig. Wanneer een medische noodsituatie verholpen is of we onze activiteiten kunnen overdragen aan een lokale of internationale organisatie, beëindigen we een project.

Onpartijdig en onafhankelijk

In conflicten zijn we onpartijdig. Waar nodig kiezen we er bewust voor te werken aan beide kanten van de strijd. Soms zonder toestemming van de overheid of één van de strijdende partijen.

We laten ons niet beïnvloeden door politieke, religieuze of economische belangen. Artsen zonder Grenzen bepaalt zelf waar en hoe we hulp verlenen. Voorop staat dat we dié mensen bereiken die hulp het hardst nodig hebben. Daarom is het belangrijk dat wij zelfstandig gegevens kunnen verzamelen over de humanitaire situatie en zelf toezicht houden op de distributie van hulpgoederen. Als de hulp wordt misbruikt of niet terechtkomt bij de mensen voor wie deze hulp bestemd is, kàn Artsen zonder Grenzen het moeilijke besluit nemen zich terug te trekken.

Handvest

Artsen zonder Grenzen is een particuliere, internationale organisatie. Hierbij zijn voornamelijk artsen, verpleegkundigen en paramedici aangesloten, alsmede die beroepsgroepen die van nut kunnen zijn voor de taak die de organisaties zich heeft gesteld. Zij onderschrijven de volgende principes:
1 Artsen zonder Grenzen verleent hulp aan bevolkingsgroepen in nood, aan slachtoffers van natuurrampen, van rampen door de mens veroorzaakt en van oorlogen en burgeroorlogen. Zij doet dit zonder onderscheid te maken naar ras, religie, levensbeschouwing of politieke opvatting.

2 Artsen zonder Grenzen is volstrekt neutraal en onpartijdig. Op grond van de algemeen erkende medische ethiek en het recht op humanitaire hulp eist Artsen zonder Grenzen algehele vrijheid in de uitoefening van haar taak.

3 De medewerkers van Artsen zonder Grenzen respecteren de medische gedragscode en handhaven een volledige onafhankelijkheid ten opzichte van welke politieke, religieuze of economische macht dan ook.

4 De medewerkers van Artsen zonder Grenzen bepalen uit vrije wil of de risico's en gevaren van de werkzaamheden aanvaardbaar zijn en eisen voor zichzelf of rechthebbenden geen enkele vergoeding, behalve welke de organisatie hen kan verschaffen.

De kopie van mijn brief dat ik naar het Artsen Zonder Grenzen heb geschreven:

Zulte, ’02-12-12

Geachte,

Ik ben leerlinge aan het Instituut Mariagaard in Wetteren-Kwatrecht
en volg les in het vierde jaar van de studierichting Sportwetenschappen (ASO).
Voor de les godsdienst kregen we de opdracht een “gastvrije organisatie”
aan te schrijven en hierover een infobundel samen te stellen.
Vanuit de documentatiemap van de leerkracht , koos ik voor uw project,
nl Artsen Zonder Grenzen.
Graag vernam ik zoveel mogelijk over uw doelstellingen, doelgroep, werking, noden, …
Ik ben bereid voor alle onkosten in te staan.
Mag ik tegen 28 december een antwoord verwachten?

Met oprechte dank,

naam , adres , ...

* Nawoord:

Ik hoop dat ik U wat heb bijgeleerd over het werken van dit project.En vergeet niet: Overal waar Artsen Zonder Grenzen komt, laten ze een glimlach na.