Arm en rijk

Almere, 3 januari 2006, van uw verslaggever

Mevrouw Schoonbeek woont met haar man en twee kinderen in Almere-Haven, in de Oldewierden. Ze had een lot voor de jaarwisseling gekocht. Haar gezin was daar erg boos over, zomaar €13,50 weggooien voor een miljoen die je toch niet wint. Maar, ze viel wel in de prijzen, de Jackpot wel te verstaan.
Eerst kon ze het niet geloven toen ze de uitslag op de televisie hoorde;
“Nee, dat kan niet. Is dat echt mijn lotnummer?!?” Ze checkte het, checkte het nog een keer, en nog een keer. Het bleef maar kloppen. Na nog even roerloos naar de tv zitten te staren, zette ze het op een gillen. Ze besefte het eindelijk. Haar man en kinderen waren met stomheid geslagen.

“Hoe kan dit? De eerste keer een lot kopen, en gelijk winnen? Hier klopt iets niet.”
Toen mevrouw Schoonbeek bijgekomen was, vroeg ik haar wat ze ermee ging doen. “Ik denk een groter huis kopen. Zo’n rijtjeshuis vind ik maar niks. Het liefst natuurlijk een villa. Ik heb nu toch genoeg.”
“En ook nog wat aan de arme kinderen, zoals die van Bangladesh?” vroeg ik voorzichtig. “U heeft nu toch zat?”
“Ja, ik heb genoeg. Maar ik heb het gewonnen dus is het helemaal van mij. Ik ga het niet weggeven. Het is eerlijk van mij.”
“Zou het dan niet beter zijn als wij in het rijke Westen wat inleveren voor de mensen in de derde wereld? Zodat iedereen even veel geld had.”
“Ja, dat wel. Maar zij moeten het ook zelf verdienen hoor. In plaats van huilen en stelen, en wat ze dan ook meer doen, kunnen ze beter gaan werken. En de ouders hebben ook zo veel kinderen. Hoe meer mensen, hoe meer magen, hoe meer voedsel er nodig is.”
Ik vond haar een hard mens. Alles voor zichzelf houden en die zielige arme mensen op de rest van de wereld laten barsten.
“Wat vindt u ervan als er op de hele wereld geen geld bestond, dat je alles zomaar kunt pakken. Ook geen handel. Dan bestond er geen arm en rijk.”
“Ja, dat is zo. Maar dan is al het voedsel op een gegeven moment ook op. De mensen willen dan ook niet meer werken, als je er geen beloning voor krijgt. Hoe moet het dan met het verkeer gaan? Als er geen politieagenten zijn. Dan komen er ongelukken. Maar er zijn dan ook geen ziekenhuizen en ambulances om ze te helpen. Waar moet het dan heen met de wereld?”
Ik weet het niet. Hoe kon je het verschil tussen arm en rijk oplossen? Hoe komt het toch zo, dat grote verschil? Is het je lot? Je noodlot, of zoals bij mevrouw Schoonbeek je Jackpotlot? Ik weet het echt niet.

“Gaat u de volgende keer weer een lot kopen?”
“Nee, ik heb nu genoeg. Ik wil andere mensen ook een kans geven.”
“Er zit,” dacht ik, “toch nog wel wat goeds in haar…”