Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Andromache

Beoordeling 7.8
Foto van een scholier
  • Opstel door een scholier
  • 3e klas vwo | 738 woorden
  • 18 december 2007
  • 10 keer beoordeeld
Cijfer 7.8
10 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
CV
Andromache wordt geboren als de dochter van Eëtion, de vorst van Thebe in Mysië. Later trouwt ze met Pyrrhus
Zij trouwt later met Hektor, de oudste zoon de Trojaanse koning Priamos. Samen krijgen zij een zoontje, Astyanax.
Tijdens de Trojaanse oorlog raakt ze haar hele familie kwijt: Neoptolemos (zoon van Achilles) vermoordt haar schoonvader Priamos en werpt haar zoontje Astyanax van de Trojaanse stadsmuur.
In het dagelijks leven was Andromache gewoon moeder en echtgenote van Hektor. Ze is een lieve, fijngevoelige, zorgzame moeder en echtgenote. In de afscheidsscène wordt zij ook afgeschilderd als zeer gevoelig. Voor deze scène hoorde je niet veel over Andromache. Zij vervult geen belangrijke rol in de Trojaanse oorlog, hetzij wel in de tragedie die later over haar werd geschreven.

Na de overwinning van de Grieken worden alle Trojaanse vrouwen slaven van de Grieken, en Andromache wordt uitgerekend aan Neoptolemos toegewezen. Samen krijgen zij drie kinderen.

DAGBOEK
Vandaag was de verschrikkelijkste dag van m’n leven. Het begon allemaal vanmorgen. Achilles, de beste man van het Grieken, daagde mijn liefste Hektor uit tot een gevecht. Eerder deze dagen heeft mijn man namelijk in de bloedige strijd de neef van Achiles, Patroklos, vermoord. En toen gebeurde het meest ondenkbare…
Jaren geleden zieneres mijn dierbare Hektor verboden om tegen Achilles te vechten. Zodra Achilles op het slagveld verscheen, moest Hektor terug binnen de poorten. Maar uiteindelijk, na de dood van Patroklos, verscheen Achilles voor de poorten van het sterke Troje. Hij daagde Hektor uit. En Hekor, bang zijn trots te verliezen, ging in op dit verzoek met Achilles te vechten. Vanwege de voorspelling van de zieneres, was zijn vader Primos het er niet mee eens.
Het afscheid van Hektor was heel heftig. Hij wist dat dit moest gebeuren en dat wist ik ook, net als ons zoontje. Zelfs de kleine Astyanax scheen te begrijpen wat er aan de hand was. Iedereen wist het, maar niemand sprak erover. Iedereen wist de voorspelling, maar niemand sprak erover. Iedereen wist dat Hektor zou sterven in deze strijd, maar niemand sprak erover. We wisten namelijk allemaal dat hij dit moest doen. Voor de eer van zichzelf, voor de eer van Troje... Heel Troje stond achter hem. Iedereen zag hem als dé held van Troje. Ze zagen dat de Grieken wonnen als Hektor binnenbleef. Hektor zag dat zelf ook, en het deed hem verdriet. Daarom moest hij dit wel doen. Als hij dit niet zo doen zouden de burgers het vertrouwen in Troje kwijtraken. En hij het vertrouwen in zichzelf.
Het enige wat wij nog voor deze o zo dappere man konden doen was bidden. Hektor nam afscheid van ons met een lang gebed richting ons en de goden. En toen was het zover. Astyanax schrok nog van de glimmende helm van Hektor, maar nadat deze af was gezet vertrouwde hij het weer volledig en kon Hektor ook afscheid nemen van zijn zoontje.
Het ogenblik brak aan: Hektor moest vechten. Na een kort maar hevig gevecht kwam de voorspelling toch uit: Hektor kwam ongelukkig aan zijn einde door Achilles’ speer. Maar als we dachten dat Achilles daarmee z’n gelijk op Patroklos had bereikt, hadden we het mis. Hektor lijk bleek namelijk niet liggen, maar Achilles bond het achter aan zijn wagen en sleepte Hektors lichaam door het stof! Oh, wat was dat zwaar om te zien! Mijn geliefde, mijn lieve Hektor waarvan ik zielsveel houd, zo vernederd te zien. Mijn kind, gedragen door de voedster, huilde, maar zelf huilde ik nog veel harder, denk ik. Je weet echt niet wat er door je heen gaat als je de liefde van je leven zo ten onder ziet gaan.
We wisten wel dat Hektor zou sterven, zo was de voorspelling nou eenmaal. Toch hoop je ergens diep van binnen dat er een fout is gemaakt. Dat hij toch bleef leven... En áls hij dan moet sterven, dan niet op zo’n manier. Niet zo verschrikkelijk vernederend, zo pijnlijk voor de achterblijvende familieleden. Want niet alleen ik en mijn kind hebben het er zwaar mee, ook Paris, Helena en zijn vader Primos lijden eronder. We hebben geen afscheid kunnen nemen, wat ook niet positief meehelpt.
Ik huil mezelf vandaag in slaap en hoop dat het morgen beter is. Misschien kan Primos Hektors lichaam nog redden. Hij is gaan onderhandelen bij Achilles. Zo dapper! Hij offert zijn eigen leven op voor het lichaam van zijn zoon!

Vaarwel lief dagboek en veel liefs,
Andromache

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.