De godsdienst van de Egyptenaren

Hoe geloofden Egyptenaren? De Egyptenaren aanbaden een groot aantal goden en godinnen, die in verschillende vormen voorkwamen. De gelovige mensen uit Egypte bouwden reusachtige tempels voor hun goden en geloofden dat de goden er in zouden gaan woonden in vorm van een beeld. Elke dag werd het beeld dan aangekleed en ontving eten en drinken. De farao hield mensen voor de zoon van Amon, de koning van de goden. Vanaf 1600 v.C. tot 1938 v.C. geloofden de Egyptenaren dat iedereen na zijn dood bleef voortleven. Als iemand dood ging, werd het lichaam naar de werkplaats van de balsemers gebracht. De balsemers haalden de organen, hart en hersenen uit het lijk en stopte er speciale specerijen, kruiden, oliën en reukstoffen. Daarna stooiden ze er zout over, om het te consumeren, dus dat ze het goed konden bewaren. Daarna werd het lichaam ingepakt in linnen. Na zeventig dagen werd de begrafenis gehouden. De Egyptenaren geloofden dat de ziel van de overledene tijdens de plechtigheid de rivier van de dood zou oversteken, naar het dodenrijk. De god van de balsemers was de jakhalsgod Anoebis. Als er een belangrijk iemand was overleden, werd hij gemummificeerd en werd het lichaam in een mooi versierde kist gelegd. Bijvoorbeeld farao’s en politieke leiders werden dan in speciaal voor hun gegraven graven begraven. Zulke graven waren in het oude rijk de grote stenen piramides. Piramides werden vaak al gemaakt voor een farao als de farao zelf nog heel jong was, omdat zo’n enorm gebouw maken in die tijd vele jaren in beslag nam. Binnenin de piramides werden veel van de kostbare bezittingen van de Farao’s gelegd, zodat hij ze zou kunnen terug krijgen als hij weer was herleefd. De Egyptenaren geloofden dat de overledene werd onderzocht door rechters in het hiernamaals. De dode moest dan de rechters overtuigen dat hij een goed leven had geleid. Daarna woog de jakhalsgod Anoebis het hart van de gestorven persoon met de Veer der Waarheid. Als het hart zwaarder is als de veer dan had de persoon een slecht leven geleid en werd hij opgegeten door een monster. Was zijn hart lichter, dan kreeg de overleden persoon een plaats in een land van vreugde en blijheid en zag hij al zijn overleden familieleden en vrienden weer.
De zonnegod Of Ra, neemt in de meeste Egyptische legenden over de maak van de wereld een vaste plaats in. In een versie bestaat de wereld uit niets dan een zwarte oceaan. De mensen beweren dat er een heuvel van droog land omhoog kwam, en dat daar een mooie bloem op groeide. Die bloem heette een lotusbloem. Volgens de legende vereerden zij die bloem, want dan zou Ra uit die bloem zijn gestapt. Tempels De tempels vormden de aardse woningen van de goden en godinnen. Zo geloofden de Egyptenaren. Ze bouwden de tempels vooral voor het vereeren van de goden. Alleen priesters en priesteressen mochten naar binnen, terwijl de gewone mensen bij de poorten baden. De lichaam van de Farao Als het lichaam van de Farao begraven werd gingen al zijn kostbaarste schatten mee zijn graf in. Dat deden ze omdat ze dachten dat hij dat nodig had. En als de Farao stierf kreeg automatisch zijn oudste zoon het land tot zijn beschikking.