Bloedraad

De Bloedraad

Toen Karel V in Spanje overleed, benoemde hij zijn zoon Filips II tot zijn opvolger. Filips nam meteen de leiding over de Nederlanden, op precies dezelfde manier als zijn vader. Alleen hield Filips II geen rekening met de edelen aan wie Karel V de macht had gegeven. Onder hen was Willem van Oranje.
De edelen kwamen steeds meer in opstand want ze vonden dat ze veel te weinig macht kregen. De opstand werd nog erger toen Filips II het opkomende protestantisme tegen te gaan door de protestantse mensen (ketters) op de brandstapel te zetten en te vervolgen. Door de protestantse mensen te vervolgen bleef de opstand tegen de katholieke Filips en de katholieken alleen maar groeien.
Ondertussen groeide ook de onrust in Nederland. Er heerste veel honger en de mensen hadden steeds meer kritiek tegen de katholieken. Op een gegeven moment was de onrust en de woede zo erg, dat de protestanten kerken en kloosters van de katholieken gingen aanvallen. Deze gebeurtenis staat bekend als de Beeldenstorm. Toen Filips over de Beeldenstorm hoorde werd hij razend. Hij besloot Alva naar de Nederlanden te sturen.

Alva was een strenge en erg harde man, die met niets en niemand medelijden had. Hij was een Hertog en werd door Filips tot landvoogd benoemd. Hij stichtte vrijwel meteen na zijn komst in 1567 een rechtbank op; de Raad van Beroerten (of Bloedraad). In deze rechtbank werden ketters en de opstandige protestanten veroordeeld en terechtgesteld. De rechtbank was bedoeld om de mensen af te schrikken, maar de opstandelingen kregen alleen meer afkeer tegen Filips en werden alleen maar bozer, in plaats van dat ze bang werden.
In totaal werden er 1.073 mensen door de Raad van Beroerten geëxecuteerd. Ook werden er 11.130 mensen verbannen. De rechtbank werd uiteindelijk opgeheven in 1576.