Belgische Revolutie (1815-1839)

Naam: Lucas Denduyver

 5 A/I
 Nr. 9 Datum: 27/01/2017
 Vak: Geschiedenis
 punten:      

/…

Taak: Belgische revolutie Leerkracht: mevr. Coppens 

In het jaar 1815 was Frankrijk na een lange periode van agressieve veroveringsoorlogen (Robespierre, Napoleon,…) eindelijk overmeesterd. De winnende landen die tegen de fransen waren, legden op het Congres van Wenen de nieuwe grenzen van Europa vast. Omdat Frankrijk  toch sterk bleef maakten ze van Nederland en België tezamen een sterke staat om te voorkomen dat Frankrijk opnieuw in de fout ging. Deze staat kreeg de naam Koninkrijk der Nederlanden. Willem I werd benoemd als staatshoofd.
Maar het bleek dat de “Belgen” helemaal niet blij waren met de samenvoeging met Nederland. Dit kwam voornamelijk door het geloofsverschil van het noorden en het zuiden en dit zorgde voor opstootjes. Ze hadden ongetwijfeld nog redenen waarom ze niet blij waren met de hereniging en dat lieten ze ook in de loop der jaren zien. In 1830 kwam het uiteindelijk tot een uitbarsting.
In de maand Augustus werd er in Brussel een opera opgevoerd over een opstand in Italië. Dit toneel werd niet opgenomen als een ontspannend toneel, maar als een echte aanleiding tot een opstand op straat tegen koning Willem I. Er werd gevochten en gestolen en de orde kon niet worden hersteld. De “Belgen” eisten onafhankelijkheid van het noorden. Prins Frederik kreeg de opdracht van Willem I om Brussel te bezetten, maar hij kon de gevechten ook niet onder controle krijgen. Dit was een kleine overwinning voor de Zuidelijke Nederlanden want prins Frederik moest zich terugtrekken en ze verklaarden zich onafhankelijk. Willem I wendde zich daarop tot de grote mogendheden aan de Franse noordgrens. Die spraken zich in Londen uit voor de onafhankelijkheid van België met enkele voorwaarden:               dezelfde grenzen als in 1790 (Nederland krijgt dus Luxemburg) en België moest de helft van de staatsschuld overnemen. Nederland accepteerde de voorwaarden maar de Belgen niet. De voorwaarden werden versoepeld en werden door de Belgen goedgekeurd maar door de Nederlanders niet. Deze ruzie werd de 10-daagse veldtocht genoemd.
De Nederlanders hadden een leger van rond de 36.000 man en de Belgen één van 31.500 man. De Belgen werden vernietigd en het verse koninkrijk België dreigde al in te storten. Maar de Fransen waren voor de Belgische onafhankelijkheid en schoten hen te hulp. De regels van op het Congres van Wenen(1815) lagen nu al aan diggelen. Er werd een wapenstilstand uitgeroepen en er werd een nieuw voorstel ingediend voor de scheiding van de Nederlanden. Willem I verwierp ze terwijl Leopold I (Belgische koning) ze accepteerde.
Pas in 1839 werd het verdrag voor de Belgische onafhankelijkheid door Willem I ondertekend. De 2 landen “vochten” soms nog kleine conflicten uit over wie welk stuk land mocht bezitten maar Nederland behield al zijn grondgebieden die ze kregen in 1839.