Beeldhouwwerken in de Grieks-Romeinse Oudheid

Beoordeling 5.3
Foto van een scholier
  • Opstel door een scholier
  • 5e klas vwo | 634 woorden
  • 8 oktober 2003
  • 101 keer beoordeeld
Cijfer 5.3
101 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Beeldhouwwerken in de Grieks-Romeinse Oudheid. De Grieken BEELDHOUWKUNST De Griekse beeldhouwkunst heeft veel aandacht voor het menselijk lichaam. Er zijn beelden van goden, maar ook van 'gewone' mensen. Deze werden gemaakt na een bijzondere daad van moed of een belangrijke sportprestatie. Dit waren meestal mannen en ze werden ook meestal naakt afgebeeld. Vrijstaande beelden stonden vaak rond tempels.  De beeldhouwwerken uit de Archaïsche periode hebben en stijve houding: hoofd recht vooruit en symmetrisch, armen strak langs het lichaam, één voet vooruit en de beelden vertonen de Archaïsche glimlach. Zij werden van steen en later van marmer gemaakt. Het beeld lijkt nog een beetje op het blok steen waar het uit ontstaan is. Ook werden mannen meestal naakt afgebeeld (dit heet kouroi) en vrouwen altijd met kleding.  Rond 490 voor Christus kregen de beelden meer ‘beweging’. Ze kregen een geknikte houding, omdat het lichaamsgewicht op één voet werd geplaatst: contrapost.  Rond 400 voor Christus werden de beelden eleganter en kwam er meer aandacht voor schaduwen. Dit is te zien aan de plooien in de kleding van vrouwen. De kleding zit verder zo glad om het lichaam dat het de vormen van het lichaam niet verhult.  In de Hellenistische tijd werden de beelden nog realistischer, op het gezicht was emotie af te lezen en de beelden werden beweeglijker. Vrouwen werden nu ook naakt afgebeeld. Naast de standbeelden van mensen was er ook beeldhouwkunst te zien op de gevels van tempels, de fries. Daar was een goed evenwicht tussen het belang van de architectuur en het afbeelden van gebeurtenissen. Men heeft geprobeerd de beelden zo plastisch mogelijk te maken door allerlei draaiingen van het lichaam. In de Griekse beeldhouwkunst waren de twee belangrijkste materialen steen en brons. De meest gebruikte steensoorten waren lokale grijswitte kalksteen en wit marmer. De stenen beelden werden in de groeve voorbewerkt, en later werden ledematen enzovoort met behulp van pen-en-gatverbindingen aangezet. Onderdelen werden vaak uit andere materialen toegevoegd. Dit waren bijvoorbeeld ogen van gekleurd steen en metalen diademen. De Romeinen BEELDHOUWKUNST In de Romeinse beeldhouwkunst werden veel replica's van Griekse beelden gemaakt. Maar er zijn ook duizenden portretten en beelden van Romeinse keizers en burgers gemaakt. Deze portretten munten uit in persoonlijke gelijkenis en herkenbaarheid. Het was geen uitzondering als onbelangrijke personen werden afgebeeld. Bij de uitbeelding van bijvoorbeeld keizers bleven de Romeinse beeldhouwers nuchter, ondanks dat deze door het volk als goden vereerd werden bleef de beeldhouwer dicht bij de werkelijkheid en beeldde de keizer zeer menselijk uit. Behalve de beelden werden er ook veel reliëfs gemaakt, die afgebeeld waren op zuilen en triomfbogen. Bij deze reliëfs ging het niet zozeer om de compositie als wel om de afbeelding van de werkelijkheid, het was een soort reportage van een bepaalde gebeurtenis. De Romeinen gebruikten als materiaal vooral marmer, maar op zich was elk ander materiaal ook goed. Dit werd echter een stuk minder gebruikt. De onderwerpen van de beelden waren mythologie, geschiedenis, portretten en het dagelijks leven. Bijvoorbeeld onderwerpen zoals het huishouden, ruzies en het nachtleven.
De vergelijking De Grieks-Romeinse oudheid wordt gezien als de grondlegging van de westerse beschaving. Zo is ook de beeldhouwkunst van toen nog vaak terug te zien in de kunst van nu. De Romeinse beeldhouwkunst is voor het grootste deel afgeleid van de Griekse beeldhouwkunst. Verder heeft de Romeinse beeldhouwkunst veel ontleend aan portretten uit de Etruskische beeldhouwkunst en dodenmaskers van eerder belangrijke overleden personen. Zo konden ze ook van mensen die al dood waren realistische beelden maken. Een groot verschil tussen de Griekse en de Romeinse beeldhouwkunst is dat bij de Grieken een ideale schoonheid werd afgebeeld. Bij de Romeinse beeldhouwkunst ging het vooral om de persoon en z'n karakter. Culturen legden in de beeldhouwkunst de nadruk op de mens, al waren de Romeinse beelden waarheidsgetrouwer, zelfs alle lelijke details werden duidelijk afgebeeld.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.