Löss

Löss/krijtlandschap:
De löss/krijt gebieden in Zuid - Limburg vormen een aaneengesloten geheel met dezelfde gebieden Duitsland en België. Dit gebied bestaat uit een glooiend heuvellandschap, waarin de Maas en de Geul zich hebben ingesneden waardoor er dalen zijn ontstaan. De hellingen en dalen worden afgewisseld met relatief vlakke hoogliggende plateaus. We onderscheiden de beekdalen en droge dalen. In de Weichsel periode werd dit gebied bedekt met een dik pakket löss. In het uiterste zuiden van Nederland was toen sprake van toendra begroeiing. Het door de wind verplaatste stof (= eolisch materiaal) kon hier worden ingevangen. Zo ontstonden de vruchtbare löss - afzettingen. In de dalen is het lösspakket veelal weggespoeld en zijn er rivier – en beekafzettingen gevormd. Aan de rand van dit gebied waar geen begroeiing waardoor er geen löss maar zand werd afgezet.

De ondergrond van Zuid-Limburg bestaat vooral uit mergelkalk. Dit is hier miljoenen jaren geleden ontstaan, heel Nederland was toen bedekt met tropische zee. De koraalriffen die daar waren bestonden uit kalk van de dode diertjes die daarin leefden. Later is het kalk gaan verstenen waardoor de ondergrond dus nu uit mergelkalk bestaat. Dit werd al bij de Romeinen gebruikt om gebouwen van te maken. Je kunt in bijvoorbeeld Maastricht of Heerlen nog steeds zien dat er hiervan gebouwen zijn gebouwd.

Net als alle andere rivieren in Nederland heeft ook de Maas zand en klei afgezet.
Tijdens de laatste ijstijd is Zuid-Limburg door de wind ondergestoven door heel fijn zand; löss. Dit gebeurde daar om dezelfde reden als in de rest van Nederland, namelijk omdat löss erg licht is, lichter dan zand. Het kwam daardoor in de luwte van de heuvels terecht. Alleen hier in Nederland vind je löss.
In Zuid-Limburg vind je heuvels. Dit komt omdat de Maas en haar zijrivieren hier dalen in hebben uitgesneden. De meeste heuvels zijn bedekt met löss. De Maas heeft naast de rivieren zand en grind neergelegd.

Het lösslandschap is reliëfrijk en hoog en het is een halfopen landschap.

Löss is vruchtbaar en het houdt ook regenwater goed vast. Er kunnen dan ook wel akkers aangelegd worden op de Limburgse heuvels, alleen gebeurd dit meestal niet. Löss is namelijk erg gevoelig voor bodemerosie, dus een akker op een helling is riskant. De bodem spoelt gemakkelijk weg. De hellingen worden daarom zo veel mogelijk beplant om de grond vast te houden. Dit kan met bossen, boomgaarden of gras.

Het lösslandschap heeft een blokverkalving en is een lineaire en geconcentreerde bebouwing.