Homeopathie, opdracht 32

Verzorging opdr. 32: Homeopathie De Duitse arts Samuel Hahnemann heeft een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van de homeopathie. Hij leefde van 1755 tot 1843. Hahnemann bedacht voor de homeopathie de Latijnse regel: Similia Similibus Curentur dit betekent ongeveer: het gelijkende kan het gelijkende genezen/ het gelijke worde met het gelijkende genezen. Dit betekent dat het middel dat een gelijke reactie geeft als de klacht het medicijn kan zijn. Een voorbeeld: iemand heeft last van verkoudheid met tranende ogen en loopneus, deze persoon kan worden behandeld met een middel dat ook deze reactie veroorzaakt. Een middel kan bijvoorbeeld uien zijn, maar dan verwerkt in een stof. Om te kijken of een medicijn kan helpen kijkt een homeopaat altijd naar de gehele mens, zowel geestelijk als lichamelijk. Ook wordt iedere persoon individueel behandelt omdat de medicijnkeuze per persoon afhankelijk is van de symptomen. Tijdens het eerste bezoek wordt ook naar de symptomen gekeken en worden er vragen gesteld om achter de oorzaak te komen. Als de homeopaat de oorzaak niet weet kan hij/zij ook geen medicijn voorschrijven dat de gelijke symptomen geeft als de oorzaak. Door het proces dat het medicijn doorstaat te verdunnen en te schudden ontstaat er een andere werking, die niet meer op een chemische reactie berust, hierdoor werkt het medicijn krachtiger. Dit proces heet potentiëren. Het lichaam geneest zichzelf door de medicijnen, je overwint zelf de ziekte met behulp van de medicijnen. Op deze manier bouw je weerstand/afweer op tegen ziekten. Homeopathische medicijnen helpen goed bij chronische klachten waarbij reguliere medicijnen wel werken maar de klachten telkens terugkomen. Eigenlijk kan homeopathie overal worden toegepast, zelfs bij zeer ernstige kwalen. Bronnenlijst Boeken: Het groot homeopathisch gezondheids boek De homeopathische sporters gids

Internet: www.dokterrutten.nl/ln2.html