Motieven voor Beatrijs om de volgende keuzes te maken: Het verlaten van het klooster: - Beatrijs werd beheerst door de liefde en ze kon zich niet van de liefde bevrijden. Ze bad tot god dat hij haar zou helpen. De liefde bezwaarde en kwelde haar zo sterk, dat haar zwakheid haar tot misstappen leidde; ze ging een ander leven leiden en deed dus afstand van haar kloosterhabijt. Dit mag je haar niet kwalijk nemen, want liefde kan iemand gek maken en de duivel wil mensen altijd tot het kwade verleiden. - De geliefde van Beatrijs beloofde haar trouw en dat hij goed voor haar zou zorgen en dat hij haar nooit in de steek zou laten. Hij vertelde haar dat hij lief en leed, het zoete en het zure trotseren. Beatrijs aanvaardde zijn belofte en daarop besloot ze om over acht dagen het klooster te verlaten en samen het geluk in de wereld zouden gaan zoeken. In de prostitutie gaan: - Na zeven jaar raakte het geld op en leefden ze van de opbrengst van de goederen die ze uit hun land hadden meegebracht. De geliefde van Beatrijs, die ze heel erg vertrouwde, liet Beatrijs en haar twee kinderen aan hun lot over. - Beatrijs komt uit een adellijke familie en heeft daarom nooit een vak geleerd. Daarom kon ze geen vlas spinnen waarmee ze de kost zou kunnen verdienen. Al zou ze vlas kunnen spinnen, dan zou ze daarmee in twee weken nog niet een brood kunnen verdienen. Ze kan in geen geval haar kinderen aan hun lot overlaten. - Beatrijs heeft een hoogstaand karakter en schaamt zich dus om te gaan bedelen. Ze zou liever dood zijn dan om brood te moeten bedelen.
Terugkeren naar het klooster: - Na zeven jaar als prostituee gloort bij Beatrijs berouw. De wereldse waarden van eer en schande beginnen het af te leggen tegen haar weer ontwakende religieuze besef van deugd en zonde. - Haar geloof was nooit helemaal uitgedoofd, want ze was altijd de zeven getijden van Maria blijven bidden en betuigde haar schuld en hoopte op vergiffenis. Liever dan de hoer spelen, trok ze met haar kinderen bedelend door het land. - Toen Beatrijs in de buurt van haar oude klooster kwam en bij een oude weduwe logeerde vroeg ze of het waar was dat de kosteres veertien jaar geleden weg was gelopen. De weduwe werd daar heel boos om en antwoordde dat er geen betere non kon zijn dan de kosteres. Toen haar eigen vader en moeder genoemd werden als ouders van de kosteres, wist ze zeker dat zij bedoeld werd. Terwijl ze zat te bidden kreeg ze een visioen waarin een stem haar opdroeg naar het klooster terug te gaan en dat weer als kosteres aan de slag kon gaan, omdat Maria haar taak over had genomen en niemand haar dus gemist heeft. Ze geloofde het niet en vroeg aan God of Hij, wanneer de stem haar echt wilde helpen, nog een tweede en derde keer de stem wilde laten horen en dan zou ze terugkeren naar het klooster. Driemaal werd Beatrijs in een visioen gemaand om terug te keren naar het klooster, wat zij uiteindelijk doet, dan blijkt – en dit is het wonder – dat Maria veertien jaar lang de taken van Beatrijs heeft vervuld, zodat niemand heeft gemerkt dat ze gevlucht was. Drie vormen van liefde spelen een rol in Beatrijs’ leven. De zinnelijke liefde, die haar het klooster doet verlaten en haar tot zonde brengt. De moederliefde, die haar uit edele beweegredenen, tot een nieuwe zonde leidt. En haar liefde tot God en Maria, die de zonde opheft.