Silvio Berlusconi

Beoordeling 7.1
Foto van een scholier
  • Opdracht door een scholier
  • 4e klas vwo | 3949 woorden
  • 5 februari 2004
  • 16 keer beoordeeld
Cijfer 7.1
16 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Inleiding

Voor ons werkstuk over Silvo Berlusconi moeten we de volgende vragen beantwoorden:
a) Wat is de rol van Berlusconi binnen de Italiaanse politiek?
b) Hoe past Silvio Berlusconi zijn beleid aan aan zijn persoonlijke wensen?
c) Hoe past Silvio Berlusconi zijn beleid buiten Italië, in de EU aan aan zijn persoonlijke wensen?
Hoofdvraag: Gebruikt Berlusconi de Italiaanse politiek om uit de problemen te blijven?
Voordat we deze vragen gaan beantwoorden hebben we natuurlijk eerst wat achtergrondinformatie nodig over Berlusconi en zijn omgeving, daarna beantwoorden we de deelvragen en uiteindelijk de hoofdvraag met onze conclusie.

Wie is Silvio Berlusconi?

Silvio Berlusconi is geboren in Milaan op 29 september 1936. Hij studeerde rechten op de universiteit van Milaan. Daar ontmoette hij de eerste rechtse politici. In 1962 bouwde hij zijn eerste bedrijf op en in 1975 volgde zijn tweede, Fini Fest genaamd, en dat werd ook meteen het grootste bedrijf dat hij bezat, het is namelijk zo’n ruim 6 miljard euro waard. Verder werd hij eigenaar van zijn favoriete voetbalclub AC Milaan, en heeft hij nog allerlei televisiezenders gekocht en opgericht, en heeft daarmee de monopoliepositie van RAI overgenomen. In 1986 kwam hij voor het eerst in aanraking met politiek en hij richtte zijn eigen partij op, Forza Italia. Forza Italia is een rechtse partij, die na zijn oprichting steeds populairder werd bij de Italiaanse bevolking. Bij de verkiezingen in 1994 werd deze partij de grootste partij van Italië. Samen met Alleanza Nationale en Lega Nord vormde Forza Italie een coalitie, maar die hield niet lang stand. Bij de verkiezingen in 2001 werd de partij van Berlusconi voor de tweede maal de grootste partij van Italië. Dit heeft hij weten te bereiken door de enorme reclame en propaganda via zijn media-imperium en de beloftes die hij deed. Hierdoor werd hij voor de tweede keer premier van Italië.
Silvio Berlusconi heeft een erg hoge dunk van zichzelf. Dit laat hij duidelijk blijken doordat hij zichzelf de probleemoplosser noemt, en hij blijft vaak herhalen dat niemand zich met hem kan vergelijken, omdat hij zoveel bereikt heeft. Ook omdat hij een grootte steun is voor de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Berlusconi zegt dat hij vroeger ook een eenvoudige jongen uit de middenklasse was. Hierbij valt het op dat hij nog over klassen spreekt, hieruit blijkt dat hij zich dus wel degelijk beter voelt dat de rest, dat hij als het ware hoger is. Zijn goedlopende bedrijven en enorme populariteit zullen deze dunk waarschijnlijk nog meer verhogen.
Berlusconi let zelfs op zijn uiterlijk, omdat hij er natuurlijk populair uit wil zien. Hij laat bijvoorbeeld regelmatig gezicht bijliften. Hij draagt onder zijn schoenen dikke zolen om langer te lijken en hij controleert bijna elke foto of hij er wel goed op staat en zijn kale plek niet goed te zien is. Laatst was hij een tijdje niet in het openbaar te zien. Later kwam hij terug met een strakker gezicht. Hij had dus weer een facelift ondergaan (zie het artikel achterin).
Berlusconi heeft ervoor gekozen om in zijn media-imperium commerciële televisiezenders op te richten, omdat daar het meer geld mee te verdienen is dat met staatszenders. Twee van die commerciële zenders heeft hij over gekocht. Een aantal andere heeft hij zelf opgericht. Het blijkt dat geld erg belangrijk is voor Berlusconi. Zijn persoonlijke vermogen, dit is exclusief de waarde van zijn bedrijven, wordt geschat op zo’n 11 miljard euro. En dit is blijkbaar nog niet genoeg, van Berlusconi investeert veel geld in aandelen om nog meer winst te maken.

Het politieke leven van Silvio Berlusconi.

In 1986 richtte Berlusconi zijn politieke partij Forza Italia op, omdat Bettion Craxi weg viel uit de politiek. Dit vergrootte de kans dat de communisten aan de macht zouden komen en om dat te voorkomen richtte hij een eigen partij op. Opmerkelijk is dat de kandidaten voor de partij niet gekozen werden volgens de manier van denken, maar volgens hun uiterlijk en charisma. Hierdoor kun je een vergelijking met hem en Hitler. Want wat Hitler op grote schaal deed: mensen selecteren om een zuiver ras te krijgen, doet Berlusconi ook, maar dan op kleine schaal: mensen op hun uiterlijk voor de parij selecteren, want de patij moet vooral erg populair zijn.
Silvio Berlusconi was al een bekend gezicht voor Italië, via zijn kranten en televisiezenders, maar de bevolking wist niet hoe hij in de politiek zou zijn. Hij was dus al populair onder de Italiaanse burgers, hij deed veel beloftes dus de verwachtingen waren hoog.
Voordat de Partij van Silvio Berlusconi aan de macht kwam, ging er veel mis in Italië. De werkloosheid onder de bevolking steeg, de overheid had vele schulden en de infrastructuur was slecht. De bevolking klaagde, maar er werd niet veel aan deze problemen gedaan. Tijdens de promotiecampagne, voor de verkiezingen, van Forza Italia beloofde Berlusconi deze problemen zo goed mogelijk te gaan oplossen. Dit klonk natuurlijk heel aantrekkelijk, zodat veel mensen op deze partij gingen stemmen. Maar buiten de problemen die Berlusconi beloofd had op te lossen had hij ook nog andere grootse plannen, zoals het splitsen van Noord Italië en Zuid Italië.
De politieke partij van Berlusconi, Forza Italia, is een rechtse partij. Bij de verkiezingen in 1994 heeft deze patij voor het eerst de overwinning behaald, en wel met 21% van alle stemmen. Maar na korte tijd viel het kabinet door onenigheid onder de ministers en de rest van de Tweede Kamer. Pas in de verkiezingen van 2001 lukte het voor Berlusconi weer om de overwinning te behalen, ditmaal met 29% van alle stemmen. Dit heeft hij grotendeels te danken aan het feit dat hij ontzettend veel reclame voor zijn partij heeft gemaakt, via bijvoorbeeld zijn televisiezenders en zijn kranten. De andere partijen die meededen aan de verkiezingen hadden veel minder de gelegenheid om zich te promoten, omdat een groot deel van de televisiezenders tot de lijsttrekker van Forza Italia behoren, dus laat Berlusconi heel veel spotjes e.d. over zijn eigen partij zien, en nauwelijks over de overige partijen. Ook bezit hij bijna alle kranten in Italië, zodat hij allemaal positieve dingen over zijn partij kan schrijven, en wat mindere dingen over de andere. Als zoiets in een krant staat komt dat ook geloofwaardig over.
Silvio Berlusconi gebruikt in de verkiezingsstrijd niet alleen veel propaganda, maar moet natuurlijk ook wel eens zijn gezicht laten zien onder de burgers. Hij zet zichzelf als een gevoelige gewone man neer. Als hij met burgers in contact komt geeft hij ze vaak persoonlijke aandacht, om zo het vertrouwen te winnen. Als hij tegenover grotere groepen staat, probeert hij levendig over te komen, en hij gebruikt met name makkelijke, vlotte woorden. Hij doet en zegt wat de mensen willen zien en horen. Om een paar voorbeelden te noemen: Tegen een boer zegt hij dat hij vroeger als jongen ook op een boerderij heeft gewerkt. Tegen kleine winkeliers zegt hij dat hij vroeger als beginnende aannemer tweedehands spullen kocht om zo geld te besparen. Je ziet dat hij dus doet alsof hij de problemen van mensen kent en hoe hij weet hoe je die zou kunnen oplossen. De mensen voelen zich dan op die manier begrepen en vertrouwen Berlusconi, maar eigenlijk maakt hij misbruik van de burgers, waarover hij macht heeft.

Werkt Silvio Berlusconi wel volgens de wet?

Er gaan vele geruchten over Silvio Berlusconi. Zo zou hij bijvoorbeeld contact hebben met de maffia, en zou hij fraude plegen. Ook zou hij aan witwasoperaties hebben meegewerkt om aan geld te komen om drijven op te richten. Of deze geruchten inderdaad juist zijn is niet zeker, omdat het lastig is om zulke zaken te bewijzen.
Er zijn ook aanwijzingen dat Berlusconi banden met de maffia heeft, want toen een ex-kamerlid ven Forza Italia een keer liet blijken dat hij tegen de maffia was, werd hij ontslagen. Dit geeft dus aan dat Forza Italia niet anti-maffia is. Ook is bewezen dat een goede vriend van Berlusconi niet allen bij een van zijn bedrijven werkte, maar ook bij de maffia zat. Zo zijn er nog wel een paar vrienden, werknemers en kamerleden van Berlusconi geweest die iets de maken hadden met de maffia. Maar er is nog steeds geen bewijs dat Berlusconi zelf iets met de maffia te maken heeft, maar het vermoeden is wel heel groot.
Naast de geruchten over de maffia werd Berlusconi er ook nog van beschuldigd fraude te hebben geplaagd, en dat zijn bedrijven een valse boekhouding hadden. Hierover liepen verscheidene rechtzaken tegen hem. Maar deze rechtzaken zijn bijna allemaal verlopen, omdat er een te lange tijd over ging, of hij heeft zich met een boete afgekocht. Verder heeft hij voor zijn aanklachten tegen corruptie en fraude nooit een boete of gevangenisstraf gehad, omdat hij er onderuit gekomen was door middel van de rechters om te kopen. In Italië is dat ook een stuk makkelijker dat in Nederland.
Silvio Berlusconi zegt zelf dat hij, als hij aan de macht komt, hij het oude corrupte Italiaanse systeem wil veranderen, maar wij denken dat dat waarschijnlijk niet zal gaan gebeuren, omdat Berlusconi en zijn bedrijven zelf net zo corrupt zijn als de Italiaanse systemen.

Deelvraag 1: Wat is de rol van Berlusconi binnen de Italiaanse politiek?

In Italië is de politiek als volgt ingedeeld. De regering bestaat uit de oppositie en de coalitie. De coalitie bestaat tegenwoordig uit 3 partijen, Forza Italia, Lega Nord, Alleanza Nazionale. Uit de coalitie zijn de ministers beroemd, dus uit de grootste en machtigste partijen. Aan het hoofd van de regering staat de regeringsleider, de premier. Op dit moment is Silvio Berlusconi de premier van Italiaanse regering. De ministers stellen nieuwe wetten voor, als de meerderheid van de regering voor is gaat het wetsvoorstel gecontroleerd. Als het in orde is wordt het wetsvoorstel ingevoerd.
De president, in Nederland de koningin, heeft weinig politieke macht. Zijn taak is het vertegenwoordigen van het hele land. De Italiaanse president is Carlo A. Chiampi. Van hem hoor je weinig. Berlusconi heeft politiek en publiek gezien meer macht dan Carlo A. Chiampi, die daardoor erg op de achtergrond wordt gezet. Het lijkt wel alsof Silvio Berlusconi de baas is van heel Italië. Om dat Berlusconi niet alleen politiek, maar ook zakelijk veel macht heeft. Kan hij dingen die hij via de politiek niet kan bereiken, via zijn zakelijke macht (bedrijven en geld) wel bereiken. Als hij bijvoorbeeld een wetsvoorstel indient, koopt hij leden van de regering om die tegen hem zijn. Zo probeert hij toch de meerderheid te krijgen.
Silvio Berlusconi wordt ook verdacht personen die tegen waren en niet meewerkte te hebben bedreigt en vermoord. Dit doet hij via de maffia. Waarmee hij verdacht wordt banden met de maffia te hebben. Deze zaken, corruptie en banden met de maffia zijn ten strengste verboden, zeker voor een premier. De premier wordt gecontroleerd en daarom komen deze zaken nu boven tafel. Toch wordt er via de media niet over gesproken, omdat Silvio zichzelf dan een slechte naam zou geven. Zijn zakelijke macht en dingen die hij daarmee doet botsen met zijn politieke rol. Om zichzelf hieruit te bevrijden probeert hij nieuwe wetten in te stellen, maar wel op dezelfde manier, door corruptie dus. Als hij toch voor de rechter moet verschijnen is het aan de rechter om te oordelen wat zwaarder weegt. Veel rechters worden door de maffia in Italië vermoord. Vaak heeft dat met uitspraken te maken die ze over andere maffia leden hebben gedaan.
Binnen alle macht die Silvio Berlusconi heeft overheerst zijn politieke macht niet. Zijn rol binnen de politiek is dus niet het belangrijkste. Via zijn zakelijke macht kan hij veel meer bereiken. Ook al zijn vrienden zijn belangrijk voor hem. Zo heeft hij vrienden in zijn partij en in de rest van de coalitie. Dit kan hij goed gebruiken als hij wetsvoorstellen wil doen. In Italië worden om de 4 jaar nieuwe verkiezingen gehouden. Het is voor Silvio dus van groot belang om populair te blijven onder de burgers. Hij probeert er zelfs goed uit te zien, zo controleert hij alle foto's die van hem genomen worden. Hij wil namelijk zeker weten dat hij er op elke foto mooi opstaat. Ook binnen zijn partij en in de hele regering moet hij vrienden houden. Anders kan hij niet aan vriendjes politiek doen.
In Italië heeft de bevolking, anders dan mensen denken veel interesse in de politiek. Zo was de opkomst bij de verkiezingen in 2001 81 %. De stem lokalen gingen 6 uur later dan geplant sluiten.
Veel kiezers hebben een antwoord om de chaos te verminderen. Stem op Forza Italia. Want zoals velen onder hen zeggen is een stem tegen de chaos, een stem voor de orde van Forza Italia. Men geloofde toen nog in de beloftes die Silvio Berlusconi deed.

Deelvraag 2: Hoe past Berlusconi zijn beleid aan aan zijn persoonlijke wensen?

Sinds de komst van Silvio Berlusconi is er veel veranderd in de Italiaanse politiek. Het is nou een rechtse coalitie waarin geen christen-democraten zitten.
De enige partij die veel reclame kan maken is Forza Italia, omdat Berlusconi op het gebied van media veel bezit heeft. Zo kan hij dus veel over zijn politieke partij op tv laten komen, zonder andere partijen op zijn zender ook een kans te geven. Toch is het niet uitgesloten voor de andere partijen om reclame te maken. Er zijn genoeg manieren voor hen om stemmen enz te krijgen, maar omdat Berlusconi zo'n grote macht en veel bezit heeft hoor je bijna alleen maar dingen over Forza Italia.
Niet alleen binnen zijn partij, maar in de heel regering is Silvio de leider. Hij kan dus veel beslissingen nemen zoals hij dat wil. Maar daar is wel altijd een meerderheid voor nodig, dus hoe doet Silvio dat precies? Zoals we eerder al zeiden gebruikt Silvio corruptie om de meerderheid te behalen bij verschillende wetsvoorstellen. Dit doet hij natuurlijk alleen om zijn zin te krijgen. Hij is voor dit en banden met de maffia al verschillende keren aangeklaagd, maar nog nooit berecht. De meeste rechtszaken waren verlopen. Hij zei dat de communisten de rechtszaak tegen hem hadden opgezet. Volgens hem waren ze jaloers op zijn macht en geld.
Veel wetsvoorstellen gaan over zaken die het makkelijker maken voor hem om rechtszaken te ontlopen of om niet berecht te kunnen worden. Bijvoorbeeld, zo heeft hij en paarjaar terug een wet voorgesteld die het makkelijker zou maken voor verdachten om een andere rechter te vragen. Dit zouden ze bijvoorbeeld willen, omdat ze vinden dat de eerste rechter bevoorrecht is. Veel mensen denken dat Berlusconi dit alleen maar heeft gedaan om het voor de maffia mogelijk te maken vrijgesproken te kunnen worden. Als 2e rechter vragen ze dan een corrupt rechter en deze zal in het voordeel van de maffia beslissen. Ze worden dus vrijgesproken. Omdat Berlusconi waarschijnlijk ook met de maffia werkt, kun je hieruit afleiden dat hij wetsvoorstellen doet om het makkelijker te maken voor zijn vrienden en zichzelf. Dit is dus handelen naar persoonlijke wensen. Het is dus vrijwel zeker dat Berlusconi misbruik maakt van zijn politieke plaats door het te gebruiken naar persoonlijke voorkeur en wensen. Toen een voormalige regering besloot een einde te maken aan de media overwicht heeft Berlusconi de premier, van toen, omgekocht. Deze premier, Bettino Craxi, was ook een vriend van Berlusconi en waarschijnlijk was dat ook de rede waarom hij meewerkte met Berlusconi.
Berlusconi kocht Craxi dus om, om zijn macht in de media niet te verliezen. En het is hem gelukt. Zijn macht is nu nog steeds groot, alleen al binnen de media. Hier heeft Berlusconi de politiek ook gebruikt om zijn eigen huis te redden. Het verschil is alleen dat Berlusconi toen zelf nog niet in de politiek zat en nu wel. En nog steeds krijgt hij met de politiek meestal zijn zin. Hij deed beloftes aan de Italiaanse burgers om aan de macht te komen. Dit gebeurde, maar Berlusconi kwam zijn beloftes niet na. Dat bewijst dus dat Berlusconi niet in de politiek zit om zijn land te beteren en het leven van de Italianen te beteren.
Vanaf het begin ging hij dus de politiek in voor zichzelf. Daar na heeft hij zijn mening nog niet veranderd. Hij zit nog steeds in de politiek voor zichzelf. Zo kan hij zijn macht uitbreiden en wetten bedenken die leven voor hem buiten de politiek makkelijker maken.

Deelvraag 3: Hoe past Berlusconi zijn beleid buiten Italië, in de EU aan aan zijn persoonlijke wensen?

Berlusconi is in de tweede helft van 1998 voorzitter geweest van de Europese Unie. Meteen al de tweede dag van zijn voorzittersschap heeft hij al voor een flinke rel gezorgd. Hij zou tijdens een debat in het Europese Parlement een Duitse socialist uit het Europese Parlement beledigd hebben. Berlusconi verliest namelijk al snel zijn zelfbeheersing. Hieruit blijkt dat hij niet aan zijn eigen land, wat hij vertegenwoordigt, denkt, maar alleen aan zichzelf. Maar Silvio Berlusconi weigerde zijn excuses aan te bieden. Na dit conflict zijn er in Italië geruchten ontstaan om hem te ontslaan, in belang van het land. Door zichzelf zo te misdragen een slechte naam binnen Europa. Dit komt natuurlijk niet goed uit, maar zeker in deze tijd niet. Europa is namelijk bezig om steeds meer een eenheid te vormen. En problemen in de Europese Unie kan Italië daarom niet gebruiken.
Berlusconi hoopt met zijn voorzittersschap zijn stempel op het EU beleid te kunnen drukken. Zijn autoritaire aanpak is in de eerste plaatse gericht op zijn persoonlijke belangen. Zijn manier van handelen is een bedreiging van de democratische rechten en vrijheden, zoals persvrijheid. Hij gebruikt ook de EU om aan zijn eigen belangen te voldoen. Zo heeft hij, om zich tegen smaad te beschermen, een wet voorgesteld in Italië. Deze wet zorgde ervoor dat de 5 hoogste gezagsdragers, in de eerste plats hijzelf, beschermd werden tegen vervolging. Hier gebruikt hij Europa als argument om zijn wetsvoorstel te laten uitvoeren. Hij zei: "Hiermee zitten we op de Europese golflente." Hij gebruikte dus wel de Europese Unie om zijn zin te krijgen. Maar dan wel weer voor zijn belangen in het binnenland. Buiten Italië is zijn macht zeer klein. Hij heeft dus ook niet zoveel wensen die gaan over heel Europa. Toch denkt men wel dat hij zijn macht wil uitbreiden over heel Europa. Dit vermoeden ontstaat waarschijnlijk door het toetreden van Berlusconi in de Italiaanse politiek. Men denkt namelijk dat hij nooit tevreden zou zijn met de macht die hij al heeft. Volgens hen wil hij de machtigste en rijkste man van Europa worden. Dit zeggen meestal alleen de mensen die tegen Berlusconi zijn. Zij zien Berlusconi als gevaar voor de reputatie van Italië binnen Europa.

Hoofdvraag: Gebruikt Berlusconi de Italiaanse politiek om uit de problemen te blijven?

Voordat Silvio Berlusconi in de politiek zat deed hij al aan corruptie, fraude en had hij banden met de maffia. Deze dingen deed op zakelijk gebied om meer geld te verdienen dat hij al deed. Natuurlijk waren deze zaken voor hem verboden.
Een premier wordt gecontroleerd, zaken als fraude etc. worden zwaar bestraft. Je zou daarom denken dat het voor Berlusconi niet verstandig was om de politiek in te gaan. Maar alles wat hij daarvoor deed was nog niet bekend, deze zaken kwamen wel boven tafel toen hij premier werd. Daardoor heeft hij wetsvoorstellen gedaan zodat hij, als hij in de problemen zou krijgen, eronderuit kon komen. Maar ook heeft hij wetsvoorstellen gedaan die het voor criminelen en leden van de maffia makkelijker zou maken om van rechter te wisselen en zo onder de straf uit te komen. Je zou dus denken dat hij de politiek is ingegaan om zichzelf te redden, maar dat was helemaal niet nodig, omdat hij nog geen problemen had toen hij geen premier was. Omdat hij toch al veel geld en macht had kon hij eigenlijk niets verliezen door de politiek in te gaan. Zijn macht kon alleen maar toenemen en door corruptie zouden zijn wetsvoorstellen worden goedgekeurd worden en zo zou hij zijn straffen kunne ontlopen.
Waarschijnlijk is een van de redenen ook geweest om het voor de maffia makkelijker te maken. Het gerucht gaat dat hij zelf banden met de maffia heeft, dus daar zullen dan ook vrienden van hem tussenzitten. Op deze mamnier heeft hij hen ook een kans gegeven om hun straf te ontlopen en niet alleen zichzelf.

Onze mening over Silvio Berlusconi;

Emilie:

Ik vind Silvio Berlusconi een ontevreden man. Hij begon vroeger toen hij jong was met een bedrijf. Toen dat bedrijf ging groeien heeft hij nog meer bedrijven en commerciële zenders opgezet. Zo werd hij steeds rijker. Maar het was en is nooit genoeg, hij wil steeds meer en meer. Toch is hij een soort eerlijke zakenman. Hij is rijk geworden door het opzetten van eigen bedrijven. Iedereen moet beginnen bij het begin en dat heeft hij ook gedaan. Maar toen hij rijker werd ging hij corruptie gebruiken. Dat vind ik totaal niet verstandig. Ik denk dat eerlijke macht veel meer waard is dan macht door corruptie, fraude en noem zo maar op.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat het een aardige man is met veel gevoel. Hij laat namelijk zijn vrouw regelmatig alleen en bedreigd verschillende mensen die niet met hem mee werken.
In mijn ogen is Berlusconi ook een bedreiging voor de vrijheid in de toekomst. Als de macht van Berlusconi gaat groeien in Europa gaat hij misschien iedereen onderdrukken en dan zal de vrijheid van de mens weer verleden tijd zijn. Dat zal zonde zijn, want de vrede en vrijheid in de wereld neemt de laatste tijd best toe.
Berlusconi is ook erg egoïstisch, hij heeft de leiding over een land, maar komt niet op voor het land. Hij denkt alleen aan zichzelf en dat is tegenover de Italiaanse burgers niet terecht. Ik begrijp niet dat een Italiaan na Mussolini zelf zo wordt en misschien zal hij nog wel erger worden.
Mijn conclusie over Berlusconi is, hij is een te machtige man en dat is gevaarlijk. Hij zelf is egoïstisch en ongevoelig, dat vind ik een beetje onmenselijk.

Hanneke:

Ik vind dat Berlusconi aan de ene kant best veel heeft bereikt, hij heeft veel goedlopende bedrijven en is baas van een immens media-imperium. Maar de manier waarop hij dit allemaal heeft bereikt vind ik niet kunnen. Hij is diverse keren veroordeeld voor valse boekhouding in zijn bedrijven en fraude. Ook snap ik niet hoe hij opeens aan het geld kwam om een bedrijf te beginnen, ik denk dat hij daar illegaal aan is gekomen. Ik snap ook niet echt waarom hij nou de politiek in is gegaan. Ik vind het niet zo'n goede rede om een partij op te richten tegen het communisme. Ik denk dat het niet echt zijn doel is geweest, maar dat hij stiekem de politiek in is gegaan, voor zijn eigen belangen, en dan bedoel ik om premier te worden en wetten in te stellen die zijn misdadige acties makkelijker maken.
Als ik in Italië zou wonen zou ik niet op de partij van Berlusconi stemmen. Veel Italianen weten niet wat er afspeelt buiten het openbare gebeuren, maar doordat wij er een werkstuk over hebben gemaakt weten wij er wel wat meer over. Ik vind niet dat Berlusconi eerlijk handelt en ik zou wel op een eerlijke partij stemmen.
Ik denk niet dat Berlusconi het bij de Italiaanse politiek laat. Hij wil meer en meer macht en wil dat dus uitbreiden naar Europa. Ik denk dat sommige mensen best wel bang voor hem zijn, dat als hij meer macht krijgt, een dictator wordt net zoals Hitler of Mussolini. Mijn conclusie is dat Berlusconi een onwijs rijk en machtig persoon is, maar dat hij in de gaten moet worden gehouden door andere mensen uit de politiek en dat hij dus niet zomaar zijn gang kan gaan, omdat dat misschien ernstige gevolgen kan hebben voor Italië, of zelfs Europa.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.