Claude Monet - Lelies

Claude Monet
Claude Oscar Monet was een Frans impressionistisch kunstschilder en één van de grootste schilders binnen zijn vak. Hij werd geboren in Parijs op 14 november 1840 en stierf te Giverny op 5 december 1926.
In het begin maakte Monet vooral karikatuurtekeningen maar later begon hij met het schilderen van landschappen in de buitenlucht. Hij schilderde vooral landschappen uit de omgeving waarin hij woonde. In Argenteuil schilderde hij het beroemde veld met klaprozen en in Giverny scènes uit de fameuze tuin van Monet. Deze werd later een drukbezochte toeristische trekpleister. Monet schilderde voornamelijk landschappen en vaak ook hetzelfde maar dan telkens op een ander moment van de dag om zo het licht zo goed en mooi mogelijk te kunnen vangen. In 1899 begint Monet aan zijn cyclus van waterlelies, waaronder ook de acht grote wandschilderijen die hij aan de Franse staat schonk. Hij staat vooral bekend om zijn schilderijen met waterlelies.
Claude Monet word als grondlegger van het impressionisme, en ook als trouwste vertegenwoordiger van het impressionisme, beschouwd omdat hij als één van de eerste vele schilderijen in de buitenlucht maakte van landschappen.

Monet was duidelijk zeer gefascineerd door de Japanse brug in zijn tuin die op meerdere schilderijen van zijn hand te zien is. Monet was een meester in het weergeven van wat hij zag op het doek. Dit is vooral goed te zien aan de schilderijen met de Japanse brug. Hierin zijn meerdere dieptelagen te zien, bestaande uit de brug zelf, de waterlelies, de bomen achter de brug en de weerspiegeling van de brug en de bomen erachter in het water (soms is ook de weerspiegeling van de wolken te zien).
Monet heeft ook veel geschilderd buiten Frankrijk, hij heeft zelfs behoorlijk vaak in Nederland gewerkt. In de Zaanstreek heeft hij veel inspiratie opgedaan voor zijn schilderijen met als onderwerp o.a. molens en typisch Zaanse huizen. Hij heeft ook in Amsterdam werken gemaakt, bijvoorbeeld van de Zuiderkerk/Groenburgwal.

Impressionisme
Het impressionisme in de schilderkunst ontstond omstreeks 1860 in Frankrijk. Het wordt opgevat als een reactie van jonge Franse schilders tegen de toen nog classistische opvattingen van die tijd. Het doel van de impressionisten was om het juiste licht van het juiste moment weer te geven en prescies dát wat ze zagen zonder toevoegingen of wijzigingen. Zij hebben hun naam te danken aan een engelse journalist, L. Leroy, die hen spottend de naam van impressionisten gaf, naar de titel van een werk van CLaude Monet; Impression, Soleil levant. Omdat het impressionisme enkel (waarheidsgetrouw) wil weergeven wat het oog waarneemt heeft het als thema vaak landschappen en waterpartiujen en in mindere mate taferelen en portretten.
Kenmerken van het impressionisme zijn:
• Er is een realistische waarneming; er is weergegeven wat het oog ziet
• De kleur staat onder invloed van het licht
• Bijzondere aandacht voor licht en kleur
• De onderwerpen hebben geen probleemstelling of boodscahp, het zijn alledaagse taferelen, meestal natuur/landschappen (schilderen in open lucht, plein-air)
• De weergave is een momentopname, o.i.v. fotografie
• Licht en sfeer worden op een aparte wijze weergegeven
• Er worden geen grijze, bruine of zwarte kleuren gebruikt
• Afsnijdingen
• Korte, kleurige, grote kwaststreken
• De kleuren worden gemengd op het doek

• Grof en toetsmatig (schetsmatig) geschilderd
• Aquarelverf, krijt als materiaal