De nacht van de lange messen

Op 4 juni hadden Hitler en Röhm een bespreking waarbij Hitler bij Röhm aandrong om zijn organisatie onder controle te houden en hem te beloven binnen een paar weken een goede regeling te vinden. Ze spraken af om elkaar te ontmoeten op 30 juni 1934 in het kuuroord van Bad Wiessee. Op 8 juni bevestigde de Völkischer Beobachter dat Ernst Röhm inderdaad naar Bad Wiessee was vertrokken. Het bericht vermeldde ook een boodschap aan de leiders van het nazi-regime: “Indien de vijanden van de SA de hoop koesteren dat de SA niet van verlof zal terugkeren, of dat slechts een gedeelte zal terugkeren, dan zijn wij bereid hen een korte tijd van deze hoop te laten genieten. Op het uur en in de vorm die noodzakelijk blijken, zullen zij het passende antwoord ontvangen.” In feite had hij met deze afspraken ervoor gezorgd dat hij later zou worden terechtgesteld. De druk op Adolf Hitler werd steeds groter. Het leger, de SS en zijn kabinet wilden dat hij zou ingrijpen bij de SA. De president von Hindenburg was stervende en Hitler hoopte dat hij zijn functie als President zou kunnen innemen. Maar daarvoor eiste Hindenburg wel dat hij de macht van de SA kleiner zou maken. Op 20 juni laat Hitler het moordenaarsduo Himmler en Heydrich bij zich komen en gaf hen de macht om de vijanden te doden. Het uiteindelijke bevel zal er pas komen op 27 juni. Op 28 juni 1934 brengt Hitler een bezoek aan de wapenfabrieken van Krupp. Ook daar zijn veel klachten over de SA, dit kwam doordat veel van de SA-militanten afwezig waren op de fabrieken wanneer ze op excursie waren of deelnamen aan parades en trainingen. Hitler is het er niet mee eens en wil dat de SA met verlof gaat en er geen parades of meetings meer zijn voor de leden. De val voor Röhm klapte dicht. De SS, het leger en de leden uit het kabinet van Hitler hadden een zogenaamde Zwarte Lijst opgesteld. Hierop stonden alle namen van personen die moesten worden doodgemaakt en dat waren niet alleen SA-leden. Himmler en Göring wilden dat de ontmoeting tussen Röhm en Hitler die op 30 juni zou plaats vinden in Bad Wiessee op 30 juni 1934 zou worden verhinderd. Dit was om te zorgen dat er geen akkoord kwam tussen de twee en dat het hun eigen ambities niet zou dwarsbomen. Op 30 juni ontving Hitler dringende telegrammen van Göring en Himmler met de boodschap dat er een nakende opstand was door de SA in Berlijn en München. Hun advies aan Hitler was dat hij dringend in moest grijpen. Van toen af aan ging het allemaal erg snel. Onder leiding van Hitler reden Hitler en zijn kompanen naar het ministerie van Dr. Wagner en schoten daar de twee SA leiders Schneidhuber en Schmidt dood. Vanuit daar reden ze naar Bad Wiessee, waar een nietsvermoedende Röhm lag te slapen. Samen met Graaf von Spreti en SA-Standartenführer Uhl wordt Ernst Röhm geboeid en in de auto’s gelegd. De homoseksuele SA-Obergruppenführer Heines en zijn privéchauffeur worden ter plekke doodgeschoten
De SA-leiders Hueydebreeck, Hayn, von Krausser en von Spreti werden onmiddellijk gevangen genomen en doodgeschoten. Hitler had bevolen een pistool in de cel van Röhm te leggen, zodat hij zichzelf mocht doodschieten. Maar Röhm weigerde zichzelf van het leven te benemen. Op 2 juli 1934 geeft SS-Obergruppenführer Sepp Dietricht het bevel om Röhm dood te schieten, dit gebeurde door SS-Stuermbannführer Michael Lippert en SS-Brigadeführer Theodor Eicke. De hele dag gingen de executies onder de SA-top door. De moordcommando’s onder leiding van SS’rs Sepp Dietrich en Emile Maurice vermoordden alles bij elkaar tussen de 150 en 200 tegenstanders. Ook onder de oppositie werd er vermoord, onder meer Gregor Strasser, Gustav Ritter von Kahr en generaal Kurt von Schleicher werden door de SS vermoord.