Interview met kunstenaar

Interview met Victor Roerade
Victor schildert al 13 jaar, hij is in 1989 afgestudeerd aan de Haagse kunstacademie. Zijn werk is door de jaren heen ongeveer gelijk gebleven; hij heeft namelijk altijd al mensen geschilderd en doet dat nu nog steeds en de thematiek is ook altijd het zelfde gebleven. Hij gebruikt nu wel dikkere verf en schildert wat ruiger dan vroeger. De schilderijen die Victor nu schildert geven ook veel meer ruimte voor de kijker. Zijn inspiratie haalt hij uit het leven, zoals gesprekken met vrienden, een moment wat hij zelf heeft meegemaakt en uit eigen ervaring. Victor heeft geen kunstenaars als voorbeeld, maar wie hij wel bewonderd zijn: Philip Gustin, Louise Bourgeois en Lucio Fontana (van deze kunstenaars heeft hij hele mooie boeken, die we even mochten bekijken). Rembrandt en Van Gogh bewondert hij ook, vanwege het schilderen van mensen. Vroeger waren de stripboeken voor hem belangrijk vanwege de fantasiewereld en het grafische uiterlijk. Zoals je uit het bovenste opmerkt is het thema: ‘Mensen’ het gene wat hem het meest aanpreekt. Victor schildert om zijn eigen fantasie en emotie te uitten, maar hij vindt het even belangrijk dat de kijker een eigen interpretatie heeft. Er is daarom sprake van interactie; hij leert weer van de reactie die hij van mensen krijgt. Zijn eigen werk omschrijft hij als: ‘Lijpe dingen met de realiteit zien’. Hij wil zijn gevoel uitdrukken, soms zelf meerdere gevoelens tegelijkertijd. Ontroering en humor zijn ook belangrijk; ‘Het leven is prachtig maar toch ook spijkerhard’. Victor houdt van veel technieken en het experimenteren met die technieken. Wat hij het meest gebruikt is olieverf, bijenwas, acryl, epoxy(een soort lijmlaag) en lakverf. ‘Bij ieder idee hoort een eigen techniek’. Vaak voorkomende kenmerken in zijn schilderijen zijn: -Lijntjes: geven een raar effect van beweging/trilling. -Verandering: eerst één individu, dan samen en apart, en dan in elkaar. -Verschillende gemoedstoestanden in één schilderij
Vroeger schilderde Victor elke dag, nu heeft hij periodes waarin hij schildert. In een stille periode doet hij niets en denkt hij na over wat hij wil gaan schilderen, hij wacht tot dat zijn ideeën rijp zijn. Het schilderij ‘Separate worlds’ gaat over de relatie die hij met Elsa Hartjesveld heeft gehad. Eerst ben je altijd samen en dan ineens ga je uit elkaar, de werelden scheidden zich. Het gevoel van ‘contact’ is hierbij belangrijk. Als je naar dit schilderij kijkt vraag je je af: ‘Gaan ze naar elkaar toe of van elkaar af?’. Belangrijk punt voor Victor: ‘Je functioneert door middel van communicatie met anderen’.