De platte TV

De platte televisie. Toekomst of droom? De 20e eeuw is bijna voorbij. Zo ook het millennium. Tijd voor een korte terugblik. Waar andere tijdschriften en kranten terugblikken op oorlogen, crisissen en hongersnoden blikt deze krant terug en natuurlijk ook vooruit op ontwikkelingen in de massacommunicatie. Wetenschappers menen dat de jeugd van tegenwoordig (te) weinig stilstaat bij de ontwikkelingen die in de afgelopen eeuw bereikt zijn op het gebied van massamedia. Zonder uitvindingen van bijvoorbeeld de telefoon, de computer, televisie en de radio zouden wij ons leven niet voor kunnen stellen. Toch bestond er een tijd, aan het begin van deze eeuw dat men het zonder al deze zaken moest stellen. Hoe het leven er toen uitzag is een ander hoofdstuk, want we concentreren ons nu op de televisie. In 1908 waren er al plannen gemaakt voor de ontwikkeling van een geheel elektronisch televisiesysteem. Helaas voor de uitvinder, A.A. Campbell Swinton was het plan nog lang niet uitvoerbaar. Pas rond 1920 waren elektronenbuizen en fotocellen zover ontwikkeld dat experimenten van enige betekenis konden worden gedaan. Niet lang na de oorlog waren er in Nederland al regelmatig uitzendingen die in oktober 1951 leidden tot de start van de officiële Nederlandse televisieomroep. In het begin had natuurlijk nog niet iedereen een tv. Meestal had één iemand in een straat zo'n kast. Op tijden dat er uitzendingen waren verzamelden alle kinderen uit de buurt zich om te kijken, zoals in vele fotoalbums van families nog te zien is. Elk programma was echt een belevenis en soms gesprek van de dag. Mensen die destijds presentator waren zijn dan ook levende legendes geworden… Na een tijd werd de televisie iets betaalbaarder en waren er meer mensen die zich de 'kijkkast' konden permitteren. De wetenschap zat na de zwart-wit televisie natuurlijk ook niet stil en werkten hard aan een televisie die ook kleuren kon produceren. Ongeveer gelijk aan het tijdstip dat in Nederland de 'oude' tv geïntroduceerd werd kon men in Amerika al van kleuren beelden genieten (dit was vanaf 25 juni 1951). Volgens dit systeem worden de drie deelbeelden in de drie primaire kleuren na elkaar uitgezonden. Hierna volgden nog vele verbeteringen wat betreft zaken die het kijken vergemakkelijkten, waarvan de uitzending via satelliet. Uiteindelijk kon men in Europa ook van kleuren genieten in 1967. Terwijl veel professoren zich bezig houden met het millenniumprobleem blikken wij vooruit naar iets dat in de toekomst waarschijnlijk geen verdriet, verderf en ellende zal brengen. De ontwikkeling van een nieuwe generatie televisies is al enkele decennia aan de gang en nu denkt men het apparaat geperfectioniseerd te hebben en is het klaar voor productie. Het betreft een televisie met een plat beeldscherm. Waarschijnlijk heeft u er al eens van gehoord want de verschillende producenten zijn recent begonnen met hun reclame-campagne voor 'het nieuwe wonder'. Ik hoor het u al denken; 'Wat moet ik nou met zo'n ultraplat ding?' Dat is nu juist het mooie van het nieuwe apparaat, er zijn voor de consument nauwelijks nadelen aan. Het volledig platte scherm neemt weinig ruimte in beslag aangezien het 10 centimeter 'dik' is en kan aan de muur gehangen worden. De programma's die uitgezonden worden hebben een ongekend realistische en scherpe beeldweergave. Ook kan het scherm goed van opzij bekeken worden (het heeft een kijkhoek van 160 °), waardoor er veel meer mensen tegelijkertijd kunnen kijken en je niet recht voor de televisie hoeft te gaan zitten. De luidsprekers zijn niet langer een doorn in het oog; ze zijn verstopt in de lijst om het scherm en aan de achterkant van het toestel waardoor ook het geluid veel realistischer is. Over een doorn in het oog gesproken, dit probleem is ook meteen opgelost. Want met de inrichting van uw huis hoeft u nu geen rekening meer te houden met 'die grote zwarte doos', omdat het ding zo klein en tevens aan de muur te bevestigen is, kunt u het meer beschouwen als aanwinst in uw collectie schilderijen. Maar behalve de buitenkant is ook het besturingssysteem geheel anders dan dat van de huidige televisies. De platte televisies zijn gebaseerd op de zogenaamde PALC-technologie. Deze afkorting staat voor Plasma Adressed Liquid Cristal. Dit houdt in dat beelden op het scherm zichtbaar worden door vloeibare kristallen in de kleuren rood, blauw en groen. De kristallen bevinden zich achter ieder beeldpuntje op het scherm. Via elektronica worden de beeldpunten aangestuurd. Deze technologie heeft als voordeel dat ieder beeldpunt afzonderlijk te controleren is. Dit leidt tot heldere en contrastrijke beelden. Het gebruik van plasma als elektronische schakeling om de beeldpunten aan te sturen houdt de benodigde structuur eenvoudig, zodat de kosten van ontwikkeling en materiaal op de langere termijn flink verlaagd kunnen worden. Bovendien kunnen de PALC-schermen relatief goedkoop worden gefabriceerd. Sinds kort zijn er dus platte televisies in omloop. De toestellen met de beeldgrootte van 1 meter en 10 centimeter dik zijn in verhouding vrij goedkoop in vergelijking met 'gewone' toestellen van een meter breed. Die kosten al snel f22.000,- terwijl de prijs van een platte tv zo rond de f5.000,- ligt. Tijdens de ontwikkeling van het platte scherm stuitte men echter keer op keer op onverwachte en lastige problemen. Vooral de productie van de platte schermen blijkt met tegenslagen gepaard te gaan. Dit leidt ertoe dat veel van de schermen die nu van de lopende band rollen, niet voldoen aan de eisen die door de producent gesteld zijn en daarom weggegooid moeten worden. Aangezien er dus maar een paar perfecte beeldschermen overblijven als resultaat van een enorme investering stijgt de prijs drastisch. De prijs van exemplaren die wel goed zijn worden hierdoor aan de hoge tot zeer hoge kant. Televisie heeft de toekomst. De rol van televisie als medium voor massacommunicatie is zeer groot. Belangrijke gebeurtenissen, waar ook ter wereld, worden direct over de gehele wereld in de huiskamers vertoond. Er zijn zelfs omroeporganisaties zoals de CNN, die tot doel hebben het gehele etmaal nieuws uit te zenden. De komst van kleine, draagbare (semi)professionele camera's en camera/recorders hebben hieraan bijgedragen, evenals het netwerk van telecommunicatiesatellieten, dat wereldwijde, intercontinentale verbindingen mogelijk maakt. En intussen staat ons de volgende revolutie al te wachten. Er schieten bedrijfjes als paddenstoelen uit de grond die het nastreven dat halverwege de volgende eeuw iedereen die daar lol aan beleeft een eigen televisie-zender te geven…