Kyokushinkai

Inleiding Reeds van kindsbeen af ben ik gefascineerd door vechtsporten en vanaf ik de vereiste leeftijd bereikt had liet ik me inschrijven in een Jiu-Jitsu-club. Op dat moment was dat een van de meest beoefende sporten in Schilde; bijna heel mijn school nam deel aan de trainingen zodat het wel eens voorviel dat er les gegeven werd aan 150 à 200 leerlingen. Toen ik begon aan deze opleiding was ik een klein, ziekelijk ventje dat absoluut niet lenig was. Gaandeweg verbeterde mijn conditie en mijn lenigheid alsook mijn zelfvertrouwen. Ik heb bijna tien jaar jiu-jitsu gevolgd en ik heb dus ook een hoge graad in deze sport gehaald. Helaas is er door een ruzie met mijn sensei een einde gekomen aan mijn jiu-jitsucarrière. Hierna ging ik op zoek naar een andere vechtsport en ik bezocht vele clubs om deel te nemen aan proeflessen(o.a.taekwondo, judo, tai-jutsu,kickboxing,ninjutsu etc.). Het heeft zo'n twee jaar geduurd vooraleer ik de juiste sport gevonden had en deze heb ik simpelweg gevonden in de gouden gids. Ik ging een proefles kyokushinkai-karate/kobudo volgen en ik was meteen verkocht. Ik haalde genoeg geld bijeen(6500 Bef) en liet me inschrijven. De eerste maanden waren verschrikkelijk zwaar en ik heb dikwijls gedacht om het op te geven, maar nu ik mijn blauwe gordel draag(de eerste graad van de gevorderden) heb ik besloten om toch vol te houden. DEEL1:KYOKUSHINKAI KARATE 1)de geschiedenis van het kyokushinkai-karate Karate betekent letterlijk "lege hand".Het is dus in theorie een ongewapende vechtkunst waarbij gebruik gemaakt wordt van alle ledematen om een tegenstander uit te schakelen. Tegenwoordig wordt er echter in steeds meer clubs ook wapentraining gegeven, de meest gebruikte wapens zijn o.a. nunchaku, tonfa, bo en sai. De volledige lijst van wapens en hun verklaring wordt achteraan in appendix gegeven. De oorsprong van karate ligt in Zuid-Oost Azië en situeert zich voor onze tijdrekening in India. De rondtrekkende Zenboeddhistische priesters moesten zich verdedigen tegen struikrovers en observeerden hiervoor de bewegingen van dieren. Omstreeks 500 na Christus kwam de Indische monnik Bodidharma naar het Shaolinklooster in Fuzhou - Henan te China. Hij leerde de monniken verdeigingstechnieken die nu bekend staan onder de naam KEMPO. Het moderne karate kwam tot stand op het eiland Okinawa op het einde van de achttiende eeuw. Dit karate was een combinatie van het Shaolin- tempelboksen en van inheemse technieken. Er waren drie belangrijke strekkingen, nl. Naha-te, Tomari-te, en Shuri-te. In het begin van de twintigste eeuw werden deze drie stijlen samengebracht onder de noemer KARA-TE. De vader van het hedendaagse karate is zonder twijfel Gichin Funakoshi.In 1922 werd deze Okinawaanse schoolmeester uitgenodigd om een demonstratie te geven in Tokyo. Hij bleef daar tot aan zijn dood in 1957.Zijn stijl bevatte vooral rechtlijnige bewegingen en is bekend onder de naam SHOTOKAN. Een andere belangrijke figuur in de ontwikkeling van het karate is Chojun Mijagi. Zijn stijl is vooral gebaseerd op Chinese vechtstijlen en bekend onder de naam GO-JU-RYU. In 1923 wordt Masutatsu Oyama geboren in Zuid-Korea geboren. Op negenjarige leeftijd start hij met de studie van Kempo en Taekwon-do. Wanneer hij vijftien jaar oud wordt stuurt zijn vader hem naar Japan om daar zijn studies voort te zetten. In Japan haalt hij de vierde dan in Judo, Goju-ryu en Shotokan. In 1947 wint hij het eerste All Japan Karate-do Championship. Vervolgens trekt hij zich achttien maanden terug op de berg Kiyosumi in de provincie Chiba, hier wisselt hij lichamelijke training af met meditatie en ontwikkelt hij een eigen Karatestijl. In 1950 besluit hij zijn nieuwe stijl op efficiëntie te testen en hij huurt een ruimte af in een slachthuis waar hij een gevecht met verschillende stieren aangaat. Hij doodt er drie met een enkele slag en slaat van negenenveertig andere stieren de horens van hun kop. Vervolgens trekt hij door de V.S. om met verschillende uitdagers (thai-boxers,judoka's, worstelaars...) te vechten. Hij verslaat hen allen in enkele seconden. In 1964 opent hij de Honbu-dojo (hoofdkwartier) in Tokyo, en vanaf toen werd zijn stijl, het KYOKUSHINKAI-KARATE officiëel erkend. Er werd ook een officiële overkoepelende organisatie opgericht met vertakkingen in alle landen. In België is er de BKKF o.l.v.de trainer van Mas.Oyama Halle (mijn club), Martin Michel, vijfde dan Kyokushinkai-karate. Oyama stierf op 26 april 1994, op zijn sterfbed benoemde hij Matsui Akyhoshy tot nieuwe sosai of voorzitter. Zoals reeds gezegd zijn er verschillende stijlen in het Karate waarvan Shotokan, Goju-Ryu en Kyokushinkai de meest bekende en beoefende zijn in België. Bij Shotokan wordt de nadruk gelegd op de technische beoefening van kata. De beoefening van kata werd door de stichter "de hoogste spirituele ervaring die een karateka kan ondergaan"genoemd. Het vrijvechten of juji-kumite wordt bij Shotokan naar de achtergrond verdrongen. De kata's die in deze stijl gelopen worden kenmerken zich door lage , diepe standen en de stoten en trappen worden recht en hoekig uitgevoerd. Goju-Ryu daarentegen heeft een ideale balans gevonden tussen vormbeoefening(kata) en vrijvechten(juji-kumite). Een andere belangrijke oefening in Goju-Ryu is "Sanchin". Bij deze oefening worden de voeten naar binnen gedraaid, de knieën worden gebogen en beschermen het kruis terwijl de heupen naar voren gekanteld zijn; de armen bevinden zich met gesloten vuisten op kinhoogte. Terwijl men in sanchin staat of loopt ademt men in door de neus, vervolgens drukt men de tong tegen de tanden en ademt door de mond uit(hierbij wordt een scherp rochelend keelgeluid gemaakt(Ibuki sankai)). In tegenstelling tot Shotokan wordt bij Goju-Ryu meer gebruik gemaakt van ronde, draaiende bewegingen. Het Goju-Ryu Karate heeft het Kyokushinkai op een positieve wijze beïnvloed, wat niet van het shotokan gezegd kan worden. Er heerst dus een vrij vijandige sfeer tussen Shotokanclubs en Kyokushinclubs. Buiten deze drie stijlen bestaat er nog een oneindige verscheidenheid aan stijlen, voornamelijk afkomstig uit Okinawa, China en Korea. Het zou veel te veel tijd vragen om deze allen te bespreken maar ik zal u de namen van enkele van deze stijlen niet onthouden. De Chinese stijlen: Jukendo, Ryuei-Ryu, Uechi Ryu en Pangai-Noon; De Okinawaanse stijlen: Tozan Ryu, Okinawa Kenpo, Shorin-Ryu en Kushin Ryu. In Korea is naast Kyokushin slechts éen noemenswaardige stijl ontstaan nl.Chon-ji.(Tae-kwon-do) sosai Masutatsu Oyama
2)Wat is Kyokushinkai-karate ? Het is de hardste vorm van karate, waarbij full-contact gevochten wordt. De trainingen vergen zowel op fysiek als mentaal vlak het uiterste van de beoefenaars. Een training begint met een algemene opwarming, om daarna over te gaan in een uitputtende conditietraining. Vervolgens gaat de aandacht uit naar de KIHON of basistechnieken. De leerling leert stoten, ontwijken, schoppen en blokkeren. Deze oefeningen worden een ontelbaar aantal keer ingeoefend om vervolgens te worden toegepast in KATA, een schijngevecht tegen verschillende tegenstanders. Na de basis wordt het echte vechten geoefend in vast of vrij sparren of oefeningen op de zandzak. Wanneer er vrij gespard wordt mag er op volle kracht gestoten en geschopt worden, maar, om blessures te voorkomen wordt er gebruik gemaakt van hand – been -en kruisbeschermers. 2.1)Wat betekent kyokushinkai? Letterlijk vertaald betekent kyokushinkai:organisatie door de ultieme waarheid en samenwerking. Het embleem wordt op de rechterrevers van het karatepak gedragen. Vaak wordt op de gordel ook nog een ander symbool gedragen; het KANKU symbool. Dit symbool geeft de oneindigheid van het karate aan. 2.2)wedstrijden Wie dit wil kan aan twee soorten wedstrijden deelnemen; kumitewedstrijden en katawedstrijden. Bij de laatste gaat het erom om bepaalde kata's op een zo mooi mogelijke manier te lopen. Bij de kumitewedstrijden is het de bedoeling om een gevecht tegen een tegenstander te winnen door het fysiek uitschakelen van de tegenstander door knock-out/knock-down of het winnen op punten. Het reglement is simpel: alle stoten en trappen zijn toegestaan, behalve de stoot naar het hoofd (jodan-tsuki) en de trap naar het kruis (gin-geri).Vastgrijpen is verboden evenals het aanvallen in de rug.Verder is alles toegestaan. De wedstrijd wordt geleid door een hoofdscheidsrechter en vier hoekrechters. 2.2.1.scheidsrechtercommando's -Hajime:start -Ippon:punt -Waza-ari:half punt -Waza-ari awesete:ipponpunt door twee halve punten -Yame:stop -Hantei:vraag beslissing -Hiki-Wake:onbeslist -Jikan:tijd -Fusen Sho:winnaar door forfait -Yusei-Gashi:winnaar door beslissing -Hansoku-Make:diskwalificatie -Yogai:buiten de ring 2.3)examens en graden Zoals bij de meeste vechtsporten worden er ook bij het kyokushinkai-karate examens gehouden en kan de graad van een leerling afgelezen worden door de kleur van zijn obi (band). Ik zal hier een overzicht geven van de kleuren van de banden en hun betekenis volgens de Japanse filosofie. -Wit (10de en 9de kyu):Wit symboliseert het verlangen naar hogere graden, het zuivere en de onwetendheid. -Blauw(8ste en 7de kyu):Mizu-iro-obi of waterkleurgraad.Deze band betekent vooral flexibiliteit, net zoals het water de vorm aanneemt van de boot die erover vaart. -Geel(6de en vijfde kyu):vuurelement,snelheid en kracht -Groen(4de en 3de kyu):bloeiende bloem,timing. -bruin(2de en 1ste kyu):voorbereiding op zwart,verantwoordelijkheid. -zwart(1ste-9de dan):kracht,het nieuwe begin -rood(10de dan):meesterschap,het spiritiuele . 2.4) Kyokushinkai in België In België zijn er drie overkoepelende organisaties, net zoals in ieder land waarin kyokushin beoefend wordt. Zo'n organisatie heet IKO, dat is Japans voor organisatie. Er zijn na de dood van sosai Mas Oyama drie strekkingen ontstaan, IKO ichi, die het traditionele kyokushin beoefenen zoals Oyama het overgedragen heeft en IKO ni en IKO san die beide verstrekkende veranderingen hebben doorgevoerd in de stijl. Iedere Iko heeft een eigen bestuursorgaan en staat onafhankelijk van andere IKO's. De club waar ik momenteel train volgt de eerste strekking, het traditionele kyokushin en staat onder de supervisie van de BKKF(Belgische Kyokushinkai Karate Federatie). De taken van die federatie zijn het organiseren van manifestaties, demonstraties en topwedstrijden; verder stelt zij de coaches van het nationale team aan en zorgt zij ervoor dat een vechter die in het buitenland gaat vechten daar logies en maaltijden heeft. Hiertoe betaalt iedere karateka jaarlijks 750 BEf "bondsgeld". Zij gebruikt dit geld voornamelijk voor de organisatie van allerlei wedstrijden en manifestaties zodat dit geld eigenlijk terug naar de leden gaat. België is nu niet bepaald hét land dat eruit springt op internationale meetings en wedstrijden, we hebben niet echt veel topkarateka's in ons landje. Op het wereldkampioenschap in Tokyo verleden jaar was er slechts 1 Belgische deelnemer die dan helaas nog bij de laatsten was; hij had namelijk de pech van in de eerste ronde tegen de uiteindelijke finalist te moeten vechten. Een ander voorbeeld is het Belgisch kampioenschap dit jaar; er werden ook andere landen uitgenodigd met als gevolg dat bij de volwassenen de 'Belgisch Kampioenen' haast allemaal Nederlanders waren. Knockdown op het wk van ’75.
3)technieken Ik zal nu wat dieper ingaan op de technieken uit het kyokushinkai-karate. Hier is een overzicht van de technieken en de examenvereisten graad per graad. -10 de kyu (wit) -standen:-fudo dachi -yoi dachi -zenkutsu dachi -stoten: -oi-tsuki -morote tsuki -blocks: -jodan uke -mae gedan barai -trappen:-hiza ganmen geri -gin geri -9de kyu(wit-blauw) -standen:-sanchin dachi -kokutsu dachi -musubi dachi -stoten: -ago uchi -gyaku tsuki -blocks: -uchi uke -soto uke -trappen:-mae geri chudan -kata: -taykyoku 1/2 -8ste kyu(blauw) -standen:-kiba dachi -stoten: -shita tsuki -jun tsuki -tate tsuki -blocks: -morote uchi uke -uchi uke/gedan barai -trappen:-mae geri jodan -kata: -taykyoku 3 -7de kyu(blauw-geel) -standen:-neko ashi dashi -stoten: -tettsui oroshi ganmen uchi -tettsui komi kami uchi -tettsui hizo uchi -tettsui yoko uchi -blocks: -mawashi gedan barai -shuto mawashi uke -trappen:-mae keage -mawashi soto keage -mawashi uchi keage -yoko keage -kata: -pinan 1 -6de kyu(geel) -standen: -tsuru ashi dachi -stoten: -uraken ganmen uchi -uraken sayu ganmen uchi -uraken hizo uchi -uraken ganmen oroshi uchi -uraken mawashi uchi -nihon nukite -yonhon nukite -blocks: -juji uke -trappen: -kansetsu geri -yoko geri chudan -mawashi geri gedan -kata: -pinan 2 -5de kyu(geel/groen) -standen:-moro ashi dachi -stoten: -shotei uchi -jodan hiji ate -blocks: -shotei uke -trappen:-mawashi geri chudan -ushiro geri -kata: -pinan 3 -4de kyu(groen) -standen:-heisoku dachi -heiko dachi -uchi hachi ji dachi -stoten: -shuto sakotsu uchi -shuto uchi komi -shuto yoko ganmen uchi -shuto hizo uchi -shuto jodan uchi uchi -blocks: -shuto uchi uke -shuto jodan uke -shuto soto uke -shuto mae gedan barai -shuto mae mawashi uke -trappen:-yoko geri jodan -mawashi geri jodan -ushiro geri jodan -kata: -sanchin no kata
3de kyu(groen/bruin) -standen:-kake dachi -stoten: -hiji ate -mae hiji ate -age hiji ate -ushiro hiji ate -oroshi hiji ate -blocks: -shuto juji uke -trappen:-mae kakato geri -age jodan geri -kata: -pinan 4
2de kyu(bruin) -standen:geen -stoten: -hiraken tsuki -hiraken oroshi uchi -hiraken mawashi uchi -age jodan tsuki -haishu -blocks: -koken uke -trappen: -mae tobi geri -nidan tobi geri -kata: -pinan 5 -gekisai dai
1ste kyu(bruin/zwart) -standen:geen -stoten: -ryuto ken tsuki -naya yubi ippon ken -oya yubi ken -blocks: -kake uke -trappen:-uchi haisoku geri -oroshi uchi kakato geri -oroshi soto kakato geri -yoko tobi geri -kata: -yantsu -tsuki no kata(sci no kata) 1ste dan(zwart-1 gouden streep) -standen:geen -stoten: -morote haito uchi uke -haito uchi -blocks: -morote kake uke -osai uke -beenblokkeringen -trappen:-kake geri -ushiro mawashi geri -kata: -tensho -saiha
2de dan(zwart-2 gouden strepen) -standen:geen -stoten:-toho uchi -keiko uchi -blocks:-hiji uke -shotei morote uke -shuto morote uke -trappen:-tobi uchiro geri -tobi ushiro mawashi geri -tobi mawashi geri -age kakato ushiro geri -kata: -kanku dai -gekisai sho -seenshin 3de dan(zwart-3 gouden strepen) Enkel 3 kata's moeten voor dit examen gelopen worden,samen met vrijvechten, conditietraining en tameshiwara(breken van voorwerpen) kata's:-sushi ho -garyu -seipai
hogere graden: Om een hogere graad dan de 3de dan te behalen moet men voorgedragen worden door hogere dangraadhouders wegens uitzonderlijke verdiensten voor het karate-do.Er is namelijk geen examen voor hogere graden. benamingen:-mindere in graad:-kohai -meerdere in graad:-dohai -bruine gordel + 1ste en 2de dan:-sempai -3de en 4de dan:-sensei -5de dan en hoger:-shihan -10 de dan :-sosai
Ik zal hier door enkele foto's enkele technieken verduidelijken. We zullen beginnen met enkele standen. kake dachi sanchin dachi
Nu komen de stoten aan bod. (foto1)Seiken gyaku Tsuki(stoot) vanuit kokutsu dachi(stand) (foto2) Seiken Jun Tsuki(stoot) vanuit kiba dachi
Nu gaan we enkele blokkeringen van naderbij bekijken. soto uke uchi uke
En tenslotte komen de trappen aan bod. Mawashi geri jodan Mae geri jodan yoko tobi geri

4)de kyokushinkai dojo kun
Deze tekst is de vertaling van de dojo-eed die in Oyama's Honbu dojo in Japan te vinden is. Deze eed dient gekend te zijn en nageleefd te worden door iedere kyokushinkai-beoefenaar. 1)Wij zullen ons mentaal en fysiek trainen om een sterke onwankelbare geest te verkrijgen. 2)Wij willen de ware betekenis van de weg der krijgskunsten leren kennen, zodat wij op elk moment op alle mogelijke situaties voorbereid zijn. 3)Wij zullen met ware volharding een onbaatzuchtige geest ontwikkelen. 4)Wij zullen de regels van de hoffelijkheid in acht nemen, onze meerderen respecteren en elk gevecht trachten te vermijden. 5)Wij zullen de ware deugd der deemoed nooit vergeten. 6)Wij zullen respect opbrengen voor wijsheid en kracht en niet aan andere verlangens toegeven. 7)Door de discipline van karate-do zullen wij trachten de ware betekenis van KYOKUSHIN na te streven. 5)Japanse termen i.v.m.karate
1)tellen: 1:ichi 2:ni 3:san 4:shi 5:go 6:rokku 7:sichi 8:hachi 9:ku 10:ju
2)algemene woorden: age:hoog
ashi:voet
chudan:midden van het lichaam
gedan:onder de gordel
geri:trap
hajime:start
hantai:andere kant
hidari:links
jodan:boven de schouders
juji:gekruist
kamaete:gevechtshouding
kake:gehaakt
kime:doorzettingsvermogen
ki:energie
ki-ai:schreeuw
kumite:vrij gevecht
mae:voorwaarts
mawate:draaien
migi:rechts
morote:dubbel
obi:band
tsuki:stoot
uchi:slag
uchiro:achterwaarts
yame:stop
yasume:rust
yudansha:dangraadhouder
yoi:klaarstaan 3)delen van het lichaam __________________
3.1)delen van de hand: --------------------------- haishu:rugzijde
haito:duimzijde

koken:pols
nukite:speerhand
seiken:vuist
shotei:palm
shuto:handwortelbeentje
tettsui:hamervuist
uraken:omgedraaide vuist 3.2)delen van been en voet --------------------------------- chusoku:bal van de voet
haisoku:wreef
hiza:knie
kakato:hiel
sokuto:buitenkant voet
sune:scheenbeen
teisoku:binnenkant voet 3.3)overige lichaamsdelen -------------------------------- ago:kin
ganmen:gezicht
hiji/empi:elleboog
gin:kruis, testikels
kubi:keel 6)harden van de lichaamsdelen 6.1)tameshiwara -------------------- Tameshiwara is de kunst van het breken. Het is een van de redenen waarom karate zo bekend is geworden. Iedereen kent wel de figuur van de karateka die een steen of een plank doorklieft. Toch is kyokushinkai de enige karatestijl waar gebroken wordt. Enkel in Koreaanse vechtsporten zoals taekwon-do en hapkido wordt ook gebroken. Bij deze sporten heet het breken kyok-pai. Waarom er in het kyokushinkai wel gebroken wordt is duidelijk; Mas Oyama was immers een Koreaan. Het ooorspronkelijke doel was het harden van de handen, tegenwoordig is het eerder een maatstaf om te kijken of een techniek goed en met kracht wordt uitgevoerd. 6.2) de makiwara en andere hulpmiddelen ---------------------------------------------------- In vele dojo's worden hulpmiddelen gebruikt om de handen en de voeten af te harden. het simpelste voorbeeld hiervan is het opdrukken op de knokkels, de vingers of de polsen. Maar steeds vaker wordt er naar oude traditie opnieuw gebruik gemaakt van enkele andere hulpmiddelen zoals de makiwara(stoothout) en de emmer met kiezelstenen. De makiwara is een dikke plank hout die met een veer op een paal bevestigd wordt. de bedoeling is om er elke dag enkele tientallen malen op te stoten of te trappen, zodat de vuisten en de voeten steenhard worden. Een ander veelgebruikt hulpmiddel is de emmer met kiezelstenen. Deze kan voor twee doeleinden gebruikt worden. Ten eerste kan men de emmer met een hand bij de opstaande rand vastgrijpen en ronddragen. Hierdoor worden de vingers vele malen krachtiger dan voordien. Men kan ook met gestrekte hand de vingertoppen in de bak met kiezels rammen zodat bijna de gehele hand tussen de kiezels verdwijnt. Wanneer dit enkele honderden malen herhaald wordt worden de vingertoppen zo sterk dat men dwars door de keel van een tegenstander kan steken of het vlees van iemands botten kan scheuren(bereklauw). Stoot op de makiwara, de arm wordt hier echter verkeerd gehouden. De arm wordt namelijk volledig gestrekt, wat blessures aan het ellebooggewricht kan doen ontstaan. DEEL2: KOBUDO 1)geschiedenis van het kobudo

Kobudo is de kunst van het gewapend vechten. Het is gebaseerd op dezelfde principes als karate,nl.men blokkeert een aanval, men komt in en men plaatst een tegenaanval op een vitaal punt van de tegenstander. De kunst ontstond in Okinawa in het feodale tijdperk toen enkel de adel en de samurai wapens mochten dragen. De gewone mens uit die tijd kreeg de doodstraf indien zij wapens droegen,dus moesten ze een manier vinden om zich te kunnen verdedigen tegen de gewapende samurai die het recht had een boer te doden waar en wanneer hij daar zin in had. Daartoe gebruikte de boer zijn landbouwwerktuigen zoals de dorsvlegel(nunchaku), de sikkel(kama), de handvaten van een rijstmolen(tonfa) en zijn stok om op te leunen(bo). Er zijn nog vele andere kobudowapens maar dit zijn de voornaamste. De meeste van deze wapens zijn in hun oorspronkelijke vorm momenteel illegaal, maar in aangepaste (sport)vorm zijn ze nog steeds te verkrijgen. Sommige hebben zelfs nu nog hun nut, zoals de tonfa die gebruikt worden door de Amerikaanse en Oosteuropese politie als wapenstok. Het voornaamste doel van kobudo is de traditie in ere houden en niet om iemand aan te zetten tot verboden wapendracht. Ieder kobudowapen vereist een andere aanpak en dit heeft geleid tot het feit dat sommige zelfs tot een heus nieuw vechtsysteem zijn uitgegroeid, denken we maar aan nunchaku-do of bojitsu. Persoonlijk ben ik zeer bedreven in het gebruik van de nunchaku en in iets mindere mate de jo(verkorte versie van een bo). Ik zal nu enkele van de belangrijkste wapens toelichten. 2) de nunchaku
De nunchaku of dorsvlegel is waarschijnlijk het meest bekende en spectaculaire kobudowapen. Oorspronkelijk werd het gebruikt om rijst te dorsen, maar al snel ontdekte men de mogelijkheden om het als wapen te gebruiken. Men kan met de houten uiteinden slaan, als men de twee stokken samenneemt kan men het gebruiken als knuppel, met het touw of de ketting dat de twee stokken verbindt kan men iemand wurgen en als men het zeer snel in een achtvorm rondslingert wordt het een ondoordringbaar schild voor aanvallen naar de voorkant van het lichaam. De nunchaku is vooral beroemd geworden door de Bruce Lee-films waarin hij vaak gebruikt werd. De nunchaku was het favoriete wapen van Bruce. Nunchaku-do is ook de naam van een effectieve vechtkunst. Het bestaat uit drie verschillende onderdelen; nl.Kumite;net zoals bij het karate wordt hierbij getracht punten te scoren door met de nunchaku gerichte slagen uit te delen aan je tegenstander. Het volgende onderdeel is kata, ook vergelijkbaar met de karate-kata's,en het laatste onderdeel(tevens ook het spectaculairste)is de freestyle. Hierbij is het de bedoeling om op zelf gekozen muziek een show ineen te steken die je voor een jury en een publiek voorstelt. Aangezien de nunchaku in zijn zuivere vorm een uitermate dodelijk wapen is,is het in belgië opgenomen in de lijst met verboden wapens. Daarom werd door de world nunchaku association een sportnunchaku in schuimrubber ontwikkelt. Deze vormvan nunchaku mag in belgië vrij verkocht worden. 3) de tonfa
De tonfa werd oorspronkelijk gebruikt als handvat van een rijstmolen. Het bestaat uit een houten stok van ongeveer 40 à 50 cm lang. Op 15 cm van het afgeplatte uiteinde staat een handvat loodrecht op de stok. De tonfa wordt steeds per paar gebruikt, een tonfa wordt dan gebruikt om aanvallen mee te blokkeren terwijl men met de andere zelf een tegenaanval plaatst. De tonfa is het enige kobudowapen dat heden ten dage nog steeds wordt gebruikt. De wapenstokken van de Amerikaanse politiediensten zijn namelijk een rubberen versie van de oorspronkelijke tonfa. Het gebruik van de tonfa is iets moeilijker dan die van de nunchaku in die zin dat men eerst de verschillende manieren van grippen (het vasthouden van de tonfa) en flippen(het veranderen van grip) moet leren vooraleer men bijvoorbeeld kata's kan gaan lopen of kumites kan gaan vechten. Ik zal nu enkele technieken uitleggen. Beweging met tonfa (uitvoerder:Tadashi Yamashita, 7de dan kobudo) 1.de griptechnieken ------------------------ -de basisgrip: hierbij wordt de tonfa bij het handvat gehouden en ligt het lange gedeelte tegen de onderarm. -voorkantgrip: men houdt de tonfa bij het korte uiteinde vast terwijl het lange uiteinde naar voren wijst. -achterkantgrip: men houdt de tonfa bij het lange uiteinde vast -uitgestrekte grip: men houdt de tonfa bij het handvat vast terwijl het lange gedeelte naar voren wijst. -schoudergrip: men houdt de tonfa bij het handvat vast terwijl het lange uiteinde op de schouder rust. 2.de fliptechnieken ------------------------ -horizontale flip: begin in de basisgrip en laat het lange uiteinde een
volledige buitenwaartse cirkel beschrijven. -uitgestrekte horizontale flip: begin in de uitgestrekte grip en laat het lange uiteinde een volledige binnenwaartse of buitenwaartse cirkel maken. -binnenwaartse flip: begin in de basisgrip met de handpalm naar boven gekeerd en laat het lange uiteinde een volledige verticale cirkel beschrijven. 3.de gevechtstechnieken ------------------------------ In een gevecht is de tonfa het ideale wapen om aanvallen met andere wapens te blokkeren en vervolgens uit te halen naar de tegenstander. Aangezien men steeds twee tonfa's draagt is het zelfs mogelijk om tegelijkertijd te blokkeren en een tegenaanval in te zetten. De blokkeer- en slagmethodes van de tonfa zijn dezelfde als die bij het karate; de tonfa wordt gewoon als verlengstuk van de arm gebruikt. 4) De bo en zijn varianten
_____________________
De bo is de Okinawaanse benaming voor een staf. Deze staf kan verschillende lengtes hebben en iedere soort heeft een specifieke benaming. Zo is de meest gebruikte soort de rokushaku bo. Roku betekent zes, shaku is een japanse lengtemaat van ongeveer dertig centimeter, dus een rokushaku bo is een staf van 6 x 30 cm = 180 cm. Verder hebben we de hanbo(90 cm, han betekent immers half), de sichishaku bo(210 cm, sichi betekent 7) en tenslotte een typisch Japanse variant, de jo(120 cm). De bo wordt net als de tonfa gebruikt om het bereik van de armen te verlengen en een tegenstander op afstand te houden . Een geoefend gebruiker kan de bo zo snel ronddraaien dat eventuele toeschouwers de stok nauwelijks nog kunnen waarnemen, hij kan tevens een stevig gesmeed zwaard doormidden slaan met zijn staf.