Laurel & Hardy (H5)

Geschiedenis (biografieën)

Stan Laurel 1890-1965

Arthur Stanley Jefferson, geboren op 16 juni 1890 in het Britse plaatsje Ulverston, was als komiek inde wieg gelegd. Zijn moeder, Madge Metcalfe, werkte als actrice in het variété theater en Stan's vader vulde achter "Beroep" op het geboortebewijs van zijn zoon 'komiek' in. Gaandeweg zijn carrière ontplooide vader Jefferson zich als schrijver,producer,variété artiest en theatereigenaar. Stan vroeg hem altijd om speelgoed dat met vermaak te maken had:kostuums, poppenkasten, poppenkastpoppen. Op 16 jarige leeftijd maakte hij onder zijn eigen naam -Stan Jefferson- zijn debuut in een klein museum-annex-theater. Al snel ging hij op tournee door Europa en Amerika met Fred Karno's London Comedians, waarbij hij vaak inviel voor een collega van hem, Charlie Chaplin. Toen Chaplin in 1913 overstaptenaar Mack Sennet's Keystone films Company, werd het gezelschap abrupt ontbonden. Een tijd lang voorzag Stan in zijn onderhoud door Chaplin's Little Tramp te imiteren voor een publiek dat graag een glimp op wilde vangen van de nieuwe filmster. Van 1914 tot 1922 maakte Stan een tournee langs Amerikaanse variété theater met een aantalverschillende partners. Een van die partners was Baldwin Cooke, die later een bekend gezicht zou worden in de korte Laurel en Hardy films. Mae Charlotte Dahlberg Cuthbert werd zowel op als het buiten het podium zijn vaste partner in een stormachtig huwelijk-zonder-boterbriefje dat tot 1925 stand hield. Het was Mae die Stan, toen die ontdekte dat zijn naam uit 13 letters bestond, herdoopte tot Stan Laurel. Ze was op die naam gekomen toen ze eens zat te bladerenin een geïllustreerd geschiedenisboek waarin een plaatje stond van een Romeinse generaal met een lauwerkrans (Laurel, in het Engels). Na jarenlang voortdurend op tournee geweest te zijn, was Stan blij met de vastigheid van het filmwerk die hem in staat stelde zich in Carlifornie te vestigen. Op zijn 27ste verscheen zijn eerste film, Nuts in May. Zijn eerstecontract met Hal Roach ondertekende hij in 1926. Het personage dat hem onsterfelijk zou maken moest hij toen nog ontwikkelen. In de ongeveer 60 films die hij had gemaakt voordat hij met Oliver Hardy ging samenwerken, speeldehij afwisselend een onbezonnen doorzetter en een onbenullig uilskuiken.

Oliver Norvell Hardy 1892-1957
Oliver Norvell Hardy werd op 18 Januari 1892 geboren in Harlem, in de Amerikaanse staat Georgia. Zijn vader, Oliver, was advocaat en een bekende figuur in de plaatselijke politiek. Vader Hardy stierf toen Norvell nog jong was, en ter nagedachtenis aan zijn vader noemde Norvell zich voortaan Oliver. Kort na de dood van vader Hardy verhuisde het gezin naar Madison, waar mevrouw Hardy een hotel begon. De jonge Oliver kon uren doorbrengen in de lobby, waar hij toegaf aan een pleziertje dat hij zijn leven lang zou blijven koesteren: mensen observeren. Een groot deel van zijn komisch talent heeft hij te danken aan de observaties die hij maakte van gebaren, maniertjes, houdingen en gedragingen van de hotelgasten. Als mensen vroegen hoe hij in hemelsnaam zo'n monsterlijk figuur had kunnen bedenken, antwoordde hij altijd, dat de wereld vergeven was van mensen als Ollie. Op 8-jarige leeftijd kreeg Oliver toestemming om zich aan te sluiten bij een amusemenstgezelschap, de Coburn's Minstrels. Na een tournee van enkele weken als jongenssopraan, kreeg Oliver heimwee en keerde hij terug naar Madison. De kleine Oliver was altijd met muziek bezig, en na lang aandringen mocht hij van zijn moeder zang studeren in Atlanta. Toen zijn moeder hem eens bezocht, kwam ze erachter dat haar zoon al weken lang geen lessen had gevolgd: hij stond in een voorloper van demoderne bioscoop voor 50 dollarcent per dag al zingend de muzikale omlijsting te verzorgen bij lichtbeelden. Prompt stuurde mevrouw Hardy haar zoon naar het leger, waar hij tot zijn 18e jaar bleef. Eenmaal uit het leger krijgt Hardy een baan als manager/projectionist in het eerste filmtheater van Milledgeville in de staat Georgia. In die tijd begon hij geinteresseerd te raken in acteren. Hij vond dat hij het niet slechter kon acteren dan de acteurs die hij op het doek zag, en dus besloot hij om acteur te worden en naar Jacksonville, Florida te gaan, destijds een filmstad in wording. Van 1914 tot 1917 werkte hij voor een aantal kleine filmstudio's en verscheen in meer dan 100 komedies, meestal de slechterik. Samen met zijn collega acteurs bezocht Hardy een italiaanse kapper waar hij zich dagelijks liet scheren. Bij het bepoederen van Hardy's bolle wangen riep de kapper regelmatig liefkozend uit "Nice-a babee!" Al snel werd Hardy vanaf toe 'Baby"genoemd, wat later afgekort werd tot 'Babe', een bijnaam die hij zijn leven lang bij zich zou dragen. In een paar vroege films werd hij zelfs als Babe Hardy aangekondigd, totdat een waarzegger hem voorspelde dat hij als Oliver Hardy grote successen zou gaan boeken

Algemene info (+ mening)

De films die Laurel & Hardy (ook wel “de dikke en de dunne”) samen maakte bestonden altijd uit flauwe humor, het was bijv 10 keer vallen en opstaan en dan nog niet op geven over een muurtje te klimmen, zeer flauw dus.
De beelden zijn allemaal in het zwart wit gefilmd. Stemmen opnemen konden ze in het begin ook nog niet vandaar het gebruik van muziek, om gevoelens uit te drukken. (harde muziek als iemand boos is, vrolijk muziekje als iemand blij is), later veranderde dit wel en werd stem wel opgenomen.
Het gedrag van laurel en hardy kon je eigenlijk wel vergelijken met een stel kinderen in een oudere verpakking. Ze waren in alles dat ze deden dom, dus alles wat ze deden ging ook mis. Op een gegeven moment als je er veel naar kijkt word het zeer saai omdat alles zo voorspelbaar is.
Hun kostuums bestonden gewoon uit de kleren van die tijd, toch wel een net pak met hoed op.