Gedicht Bommen

Bommen

Paul Rodenko (1920-1976)
Domweg gelukkig in de Dapperstraat, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam 2000-20

Korte samenvatting van de inhoud

Het is niet duidelijk wie er aan het woord is en er komen ook niet echt specifiek genoemde personen in voor, alleen de mensen met ‘gasmaskers’ en een vrouw die zo snel mogelijk weg wil van buiten.
Het speelt zich af in een straat in oorlogstijd, de stad wordt gebombardeerd vanuit de lucht.
Het gevoel van angst wordt weergegeven, de impressie dat je midden in de oorlog zit.
Zelf vind ik de zinnen ‘het licht is als een blok verplaatst, geruisloos vallen drie vier bommen op het plein’ het mooist omdat ik het ook echt zo voor me zie, dit raakte mij het meeste.

Stijlfiguren

Metafoor: ‘de straten hebben zich verbreed’ en ‘kangoeroes kijken door de venstergaten’
Eufemisme: ‘een kat rolt stijf van het kozijn’ en ‘drie vier huizen hijsen traag hun rode vlag’
Personificatie: ‘de echo raapt gehaast haar stappen op’ en ‘drie vier huizen hijsen traag hun rode vlag’
Beeldspraak: ‘het licht is als een blok verplaatst’ en ‘de straten hebben zich verbreed’
Rijm: straten-venstergaten, kozijn-plein
Klankherhaling: alliteratie: stad stil straten, stad stil stijf, drie vier drie vier, assonantie: stijf kozijn

Onderzoek

Dit is een modern gedicht het heeft geen eindrijm, geen rijmschema.
Het gedicht wordt opgebouwd: je krijgt eerst een plaatje van een stad in volledige stilte, de straten zijn helemaal leeg, er lopen enkel nog een paar mensen met gasmaskers (althans dat denk ik afgeleid van het woord kangoeroes) een vrouw loopt snel (de echo raapt gehaast haar stappen op) en daarna gaat het snel; een kat valt dood neer (rolt stijf van het kozijn) en het lijkt alsof het licht als een blok is verplaatst en dan vallen er 3 4 bommen (het wordt zo beschreven alsof het lijkt dat degene die dit beschrijft zo in angst is dat het lijkt of alles in totale stilte is en dan gebeurt het in eens: de bommen raken de stad) Dan wordt het gedicht weer vertraagd “drie vier huizen hijsen traag hun rode vlag” er zijn huizen in brand gevlogen en met dit decor wordt het gedicht afgesloten.
Ik denk dat de kernregel is “geruisloos vallen drie vier bommen op het plein” en dit is ook het thema wat als een rode draad door het gedicht heen loopt, oorlog en de angst voor bombardementen. De titel heet ook niet voor niets ‘bommen’.

Eindoordeel

Ik vind het een mooi gedicht, de spanning wordt goed opgebouwd vind ik zodat je echt het gevoel krijgt dat je er zelf bent, je voelt de angst van de oorlog gewoon bijna als je het leest.
Dat vind ik mooi, als het je raakt en dat doet dit gedicht.