De moeder de vrouw door Martinus Nijhoff

De moeder de vrouw
1. Zakelijke gegevens Dichter: Martinus Nijhof
Titel: de moeder de vrouw
Bundel: Nieuwe gedichten 2. Eerste reactie Het gedicht is met de klas gelezen, dus ik had geen inspraak op de keuze. Mijn eerste indruk is dat het een best mooi gedicht is. Het is ook realistisch want iedereen denkt wel eens aan de mensen die hij/zij is verloren. Daarom is het ook wel een interessant onderwerp. 3. Verdieping
Samenvatting 1.Ik ging naar Bommel om de brug te zien. 2.Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden

3.die elkaar vroeger schenen te vermijden, 4.worden weer buren. Een minuut of tien
5.dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken, 6.mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd - 7.laat mij daar midden uit de oneindigheid
8.een stem vernemen dat mijn oren klonken. 9.Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
10.kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren. 11.Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer, 12.en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren. 13.O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer. 14.Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren. Het gaat dus over een persoon die zijn moeder is verloren en daaraan denkt. In z’n gedachte ziet hij haar en zegt stelt ze hem als het ware gerust. Ik denk dat de persoon een beetje een verlangend gevoel heeft naar zijn moeder, of misschien een verdrietige gedachte waarvoor hij wilt schuilen. Dan komt de moeder om hem gerust te stellen voor die gedachte. Onderzoek
Stijlfiguren
Herhaling: r13, “O,dacht ik, o” Beeldspraak Er komt geen beeldspraak in voor Rijm assonantie: r5 “lag in het gras” , r6, “wijd en zijd”, r7 “laat mij daar” , r8 “oren klonken" . r10 “kwam langzaam stroomaf”, r11 “zij stond bij het roer”, r14 “God zong” alliteratie: r1 “Bommel om de brug” r3 “vroeger schenen te vermijden”, r4 “worden . weer”, r5 “gras mijn thee gedronken”, r6 “vol van”, r7 “mij daar midden”, r10 . “door de”, r12 “zij zong”, r13 “dacht ik, o, dat daar” r14 “ zong zij , Zijn hand . zal” omarmend rijm: r1 t/mr4, r5 t/m 8
gekruisd rijm: r9 t/m r 11, r 12 t/m 14
Het is een traditioneel gedicht. De strofen zijn van gelijke omvang en er is regelmaat. Het is een sonnet. R1 t/m 4 kwatrijn, octaaf, r5 t/m 8 kwatrijn, wending, r9 t/m 11 terzet, sextet, r12 t/m 14 terzet. In het gedicht komt enjambement voor. Het thema van het gedicht is verlangen. Het verlangen naar de verloren moeder. Misschien is zij ooit verdronken, omdat hij haar terug ziet komen varen met een boot. De plaats waar hij haar zag moet een bijzondere plaats geweest zijn, waar hij herinneringen aan haar had. 4. beoordeling het laatste terzet vond ik het aangrijpendste: hierin komt naarvoren dat overledenen nog steeds bij je zijn, in je hart misschien, en het christelijke geloof. Daarom vind ik het gedicht ook wel een mooie. De functie van r5 snap ik niet, dus die vond ik een beetje zinloos. Voor de rest kan ik de situatie best voorstellen. Als je iemand verliest van wie je houdt, en als je dan aan hem/haar denkt, en als die je een boodschap komt geven is dat heel geruststellend.