Se7en (1995)

Seven

Wie houdt van schrikkwekkende thrillers zit hier aan het juiste adres. Deze film overtreft je engste nachtmerries. Dat kun je bevestigen na het lezen van deze recensie.

Van sommige filmmakers wil je gewoon dat ze om de zoveel tijd met een film komen omdat je weet dat het weer een ervaring wordt om niet te vergeten. David Fencher is zo iemand want sinds “Seven” kan deze man tot een groot regisseur worden gerekend.
Nog een van zijn topfilms is “Panic Room”. Een moeder en haar dochter betrekken een mooi appartement in New York. Het heeft veel luxe en heeft zelfs een soort schuilkamer: The Panic Room. Op de eerste avond hebben inbrekers het appartement binnengeslopen om... Nog andere films zoals “Fight Club”, “The Game” en “Alien 3” kwamen ook in de lift.

Detective William Somerset (Morgan Freeman), gespecialiseerd in moordzaken heeft nog één week te gaan voor zijn pensioen. Ondertussen moet hij zijn jonge opvolger, de enthousiaste David Mills (Brad Pitt), opleiden. Dan wordt Somerset plots geconfronteerd met de meest verschrikkelijke en gruwelijke seriemoordenaar uit zijn loopbaan.

De detectives ontdekken dat elke moord naar één van de zeven hoofdzonden verwijst. In de daarop volgende slopende dagen blijft de moordenaar, die de naam John Doe (Kevin Spacey) heeft gekregen, zijn slachtoffers opeisen. Als Somerset en Mills denken John Doe eindelijk een stap voor te zijn, volgt een afschuwelijke en wrede ontknoping…

Persoonlijk vind ik het een vrij goeie film. Spanning voor het onbekende is er in overvloed. Ook angst is er in overvloed, soms plaats je jouw handen voor je ogen voor de angst op het scherm. Het einde vind ik wreed en drastisch, maar op een bepaalde manier past het wel.

In het algemeen vind ik het een aanrader voor mensen die van moordzaken met een diep verhaal houden. De spanningsopbouw is ook geweldig net zoals het verhaal. Kijken dus!