Inleiding
Voor Nederlands kregen we de opdracht een filmverslag te maken over de film: ‘Het Diner’. We keken drie lessen lang de film en daar moesten we een verslag van maken. Ik had nog niet veel gehoord van deze film maar ik wist wel dat er een boek overgeschreven was, omdat ik het boek in de bibliotheek zag liggen.
Toen ik in de tweede klas zat moest ik eens een filmverslag maken over twee films, met een vergelijking erbij. Dat ging mij erg goed af, ik had er een ruime voldoende voor. Ik vond het leuk om te maken, omdat je niet een boek hoeft te lezen maar in plaats daarvan een film te kijken. Dan zie je de beelden voor je en dan kan je het beter op papier zetten vind ik.
Zakelijke gegevens
Hoofdpersonen
Paul Lohman: Jacob Derwig
Claire Lohman: Thekla Reuten
Michel Lohman: Jonas Smulders
Serge Lohman: Daan Schuurmans
Babette Lohman: Kim van Kooten
Rick Lohman: Serge Mensink
Informatie over Herman Koch, wie is hij, welke boeken heeft hij geschreven, welke boeken zou ik willen lezen en wat heeft hij in de media over zijn boek Het Diner gezegd?
Herman Koch werd geboren in Arnhem en verhuisde met zijn ouders toen hij twee jaar oud was naar Amsterdam-Zuid. Zijn middelbare school startte hij op het Montessori Lyceum. Hij werd er weggestuurd wegens wangedrag. Later studeerde hij een aantal maanden Russisch en werkte een jaar op een boerderij in Finland.
Hij is bekend als televisiemaker en acteur in de televisieserie Jiskefet, schrijver van romans en korte verhalen en is columnist voor onder andere de Volkskrant. In 2005 schreef hij het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Hij is getrouwd met de Spaanse Amalia en heeft een zoon Pablo (1994).
Een van zijn bekendste romans, Het diner, werd onder meer geïnspireerd door de moord op de dakloze vrouw María del Rosario Endrinal Petit in Barcelona (Spanje) in december 2005. Het boek won in 2009 de NS Publieksprijs. Op 6 mei 2014 is zijn laatste boek Geachte heer M. uitgekomen. Dit boek gaat over een oudere schrijver, die bekend is van zijn oorlogsbestseller.
Zou ik graag boeken van Herman Koch willen lezen?
Zelf zou ik niet zo snel boeken van Herman Koch willen lezen. De film sprak mij niet erg aan. Het was erg langdradig en er gebeurde weinig interessants naar mijn mening. Daarin tegen weet ik niet of de andere boeken ook zo zijn geschreven. Maar deze film trekt mij niet zo zeer aan om nog meer van hem te zien of lezen.
Daarvoor zou ik liever een ander boek van een andere schrijver lezen. Zoals Simone van der Vlugt. Zij schrijft op een enorm leuke wijze en als je eenmaal bent begonnen met lezen dan wil je niet meer stoppen. Zij doet iets met haar boeken dat je echt alleen maar verder wilt lezen. Het zijn zulke leuke verhalen wat ze schrijft. Als ik dan zo deze film zie, heb ik verder geen interesse om boeken van hem te lezen, omdat ik dat gevoel ‘’ik wil verder kijken (in dit geval)’’ niet heb.
Biografie van Herman Koch:
1985 - De voorbijganger, verhalen
1989 - Red ons, Maria Montanelli, roman
1991 - Hansaplast voor een opstandige, de beste verhalen van Menno Voorhof
1996 - Eindelijk oorlog, roman
1998 - Geen agenda, verhalen
1999 - Het evangelie volgens Jodocus, columns
2000 - Eten met Emma, roman
2001 - Schrijven & drinken, verzamelde verhalen
2001 - Dingetje, columns
2003 - Alle verhalen, verhalen
2003 - Odessa Star, roman
2005 - Denken aan Bruce Kennedy, roman
2009 - Het diner, roman
2010 - De ideale schoonzoon, columns
2011 - Zomerhuis met zwembad, roman
2012 - Korte geschiedenis van het bedrog, de verhalen, verzamelde verhalen
2014 - Geachte heer M., roman
In een interview met Herman Koch:
Wanneer is het verhaal voor dit boek bij u gaan leven?
"Eigenlijk is het idee er al een jaar of twintig. Een onderbuurman van een schrijver die de schrijver toespreekt, daar wilde ik iets mee, maar er was nooit meer dan een begin. Maar tussen 'Het Diner' en 'Zomerhuis met zwembad' in had ik ineens tachtig pagina's. Ik wilde dit gedoe van alle kanten belichten, met die schrijver, die verdwenen leraar en die vriendengroep. Elke keer als ik eraan begon had ik het prettige idee dat ik vijf korte romans aan het schrijven was. Dat was wel ingewikkeld soms ja, om die verhalen aan elkaar te knopen. Kan dat wel wat ik nu schrijf? Klopt het? En hoe oud is dat personage dan? Ik had er plezier in en als je zo bezig bent krijg je ook leuke cadeautjes aangereikt voor het verhaal gedurende de rit."
U bent de meest succesvolle schrijver van het land, sinds uw roman 'Het Diner'. Schrijft dat anders?
"Je kan wel dénken van niet maar dat is toch niet zo. Maar ik voelde geen druk, eerder het tegenovergestelde. Ik voelde me juist heel bevrijd. Ik dacht: laten we eens gaan experimenteren en zien waar ik uitkom. Wat het misschien ook anders maakt is dat 'Het Diner' ook in het buitenland een succes is. En dit is in veel opzichten een typisch Nederlands boek, al zijn er nu al opties op de rechten vanuit het buitenland. Soms kopen ze die ongezien. Het succes van 'Het Diner' was dus juist een voordeel: ik had niet bepaald het gevoel dat mijn uitgever me in mijn nek hijgde met de opdracht om nu éindelijk eens met iets goeds te komen. Niet dat het je doel moet zijn, maar je kunt je zelfs veroorloven om een minder boek te schrijven. Dat hoort er toch ook bij? Dat mensen van een schrijver zeggen: ik vind dát toch wel zijn beste.
Inhoudelijke vragen
Waarom is er een diner?
Omdat Paul en Serge, twee broers moeten praten over hun kinderen. Ze hebben allebei een zoon. Pauls zoon is Michel en Serges zoon heet Rick. Michel en Rick hebben een zwerver bij een pin-hokje vermoord en ze moeten nu afspraken gaan maken hoe het nu verder moet.
In welk programma zijn vage beelden van Michel en Rick getoond?
Er zijn stonden veiligheidscamera’s in het pin-hokje en die hebben alles opgenomen wat er die avond is gebeurd. De beelden komen bij ‘’Opsporing Verzocht’’ en natuurlijk zien Serge en Paul ze. Gelukkig zijn de twee jongens onherkenbaar, maar Paul en Serge herkennen ze meteen.
Waarom krijgen de twee stellen steeds ruzie tijdens het diner?
Ze zijn het niet eens over wat ze met de kinderen moeten gaan doen. Serge wilt het ene en Paul wilt het andere. Ze zitten dus in een dilemma.
Paul en Serge zijn het duidelijk niet met elkaar eens. Waarom niet?
Omdat Serge ze juist wilt aangeven bij de politie en dit pleit zeker voor hem. Hij wilt zijn carrière opgeven, maar dit doet hij toch uit eigenbelang. Hij doet het overkomen alsof hij doet wat juist is, maar hij wilt een schandaal voorkomen. En Paul wilt juist het tegenover gestelde.
Wat is het beroep van Serge?
Hij is minister president kandidaat wie naar alle waarschijnlijkheid de verkiezingen zal winnen. Zijn campagne loopt als gesmeerd, hij weet al veel mensen voor hem te winnen.
Inzicht vragen
Wat zou ik doen in dit geval? De kinderen aangeven of in bescherming nemen?
Ik zou in dit geval echt niet weten wat ik zou moeten doen. Het zelfde dilemma hebben als Paul en Serge. Eigenlijk moet je dit soort incidenten voorkomen, kinderen goed opvoeden dat dit echt niet kan. Maar zeker in de pubertijd kunnen kinderen opstandig worden (herkenbaar) en zulke dingen dan gaan doen. Verschillende dingen willen ontdekken en stoer overkomen dat is het helemaal op die leeftijd.
Het ligt er ook erg aan met elke mensen je omgaat. Al ga je met rustige brave mensen om, ga jij je ook zo gedragen. Maar al ga je met wat rebelse mensen om, dat wil je ook doen wat zij doen! Want dat is stoer en het heeft ook wel wat te maken met groepsdruk. Als de groep waarmee je omgaat zegt: Ja dat moet je echt doen, dat is echt te gek! Dan doe je het, dan word je misschien wel stoer gevonden.
Serge heeft een hoge positie met zijn werk. Als de stemmers horen dat zijn zoon dit gedaan heeft… dan stemmen ze niet meer op hem.
Als ik zou moeten kiezen dan zou ik ze niet aangeven. We zouden met de rest van ons leven moeten lopen met dit grote geheim, maar dat is beter dan dat mijn kind wegrot in de gevangenis en daarvan psychisch gestoord van wordt. Thuis zou ik ze echt op hun kop geven en ze laten zweren dat ze dit NOOIT meer mogen doen. Als ze naar de gevangenis gaan, dan komen ze er nog slechter uit dan dat ze er ingaan. Ze leren daar dan niets van, ze hebben nog een heel leven voor zich om te leren van deze fout.
‘Jacob Derwig valt op met een aantal cynische hoogtepunten’ - wat wordt hiermee bedoeld?
Jacob Derwig speelde het zo dat je toch in het verhaal werd opgenomen door zijn cynische, spottende en schaamteloze gedachtegangen. Zeker in het begin van de film levert dit wel grappige momenten op, waar wel om te lachen was. Met cynische hoogtepunten word dan bedoeld dat hij wat grappige uitspraken had die hij toch durfde te zeggen.
Samenvatting
Paul Lohman, de broer van Serge Lohman premier-kandidaat, is getrouwd met Claire. Met de verkiezingen in zicht gaan ze uit eten met Serge en zijn vrouw Babette om ergens over te praten. Paul en Claire worden uit genodigd door Serge in een duur restaurant waar ze zich niet zo thuis voelen. Er is een lange reserveringslijst maar door Serges positie als premier-kandidaat kunnen ze er toch terecht. Het diner begint met de dagelijkse onderwerpen over van alles en nog wat, terwijl ze eigenlijk zouden moeten praten over het ‘ongeluk’ wat gebeurt is. Want Pauls en Serges zonen hebben een dakloze vermoord. Maar als Paul terug komt van de wc staat Babette op met tranen in haar ogen.
Ze loopt huilend weg, Claire volgt haar. Ondertussen eten de broers hun hoofdgerecht in stilte op. Paul vindt het allemaal te lang duren en gaat naar Babette en Claire zoeken. Terwijl hij ze probeert te vinden gaat Michels (zijn zoon) telefoon af, welke in zijn zak zit. Michel vraagt aan zijn vader waarom hij met zijn telefoon op zak loopt, en Michel spreekt daarna met zijn vader af om zijn telefoon op te halen.
Als Paul ophangt ziet hij Claire en Babette, die inmiddels is bijgekomen. Ze gaan samen het restaurant binnen, maar Paul gaat nog niet aan tafel. Hij wacht op zijn zoon, terwijl hij aan het wachten is bekijkt hij de filmpjes op Michels telefoon. Hij ziet dan weer de heftige beelden van het incident. Beau, de geadopteerde zoon van Serge filmt het hele gebeuren.
Zijn zoon, Michel en de zoon van Serge en Babette wilden na een schoolfeest gaan pinnen. Maar in het pin-hokje komen ze een zwerver tegen, hij ligt voor het pinapparaat en dat vinden de jongens niet leuk. Ze worden boos op de zwerver en takelen hem flink toe. Voor hen staat een jerrycan en ze steken het aan.
Als Michel aankomt bij het restaurant vraagt Paul gelijk waarom hij deze beelden nooit aan hem heeft laten zien. Michel vertelt dat Beau hem chanteert. Beau wilt het filmpje op internet zetten, maar zolang ze geld aan hem geven gebeurd er niets. Paul zegt tegen Michel dat hij naar huis moet gaan en vervolgens gaat hij het restaurant weer in.
Wanneer Michel met zijn fiets bij het restaurant aankomt vraagt Paul waarom hij hem nooit over deze beelden verteld heeft. Michel vertelt zijn vader dat Beau, de geadopteerde zoon van Serge, hem chanteert. Hij wil deze beelden online zetten, maar wanneer ze hem geld geven is er niks aan de hand. Paul beveelt zijn zoon naar huis te gaan, zelf gaat hij vervolgens het restaurant weer in. Tijdens het nagerecht komt het onderwerp eindelijk aan bod.
In een flashback vertelt Paul dat hij vroeger geschiedenisleraar was, maar hij moest stoppen want hij moest met ziekteverlof van een psycholoog. Paul had namelijk moeite om zijn woede in te houden. Paul is bang dat Michel het ook heeft, het is namelijk een genetische afwijking.
Serge vindt dat zijn zoon Rick te veel lijdt onder de geheimhouding van het incident en daarom wilt hij alles openbaar maken. Hij wil tijdens een persconferentie bekend maken dat hij zich terug trekt uit de verkiezingen. De andere drie denken hier echter anders over. Zij vinden dat ze de toekomst van hun zonen moeten beschermen.
Serge heeft de persconferentie echter al gepland. Hij en Babette verlaten het restaurant en lopen naar het café waar de persconferentie gehouden wordt. Claire vertelt Paul dat zij en Babette hun zonen alleen nog kunnen beschermen wanneer ze Serge verwonden.
Claire loopt vervolgens naar het café waar Babette en Serge zijn. Paul hoort even later meerdere sirenes. Hij loopt naar buiten en ziet zijn broer afgevoerd worden door ambulance personeel. Ook komt Claire even later naar buiten, zij wordt afgevoerd door agenten. Over Beau hoeven ze zich ook geen zorgen meer te maken, Michel en Rick hebben met hem “afgerekend”.
Slotstuk
Van deze film heb ik niet genoten. Alleen van sommige stukjes wel, zoals de uitspraken van Paul soms die waren wel leuk. En de vraag van de film: Wat zou jij doen? Je kinderen aangeven of beschermen? Dat is echt een vraag waar je diep over na kan denken. Het is erg interessant om dan te zien welke keuzes Paul en Claire maken voor de toekomst van hun kinderen de keuzes zie dan Serge maakt voor het geweten van het kind.
De film vond ik voor de rest erg langdradig en saai. Er zit niet echt een goed verhaal in. De acteurs zijn uitstekend, zeker Daan Schuurmans, ik vind hem echt een goede acteur. Maar in deze film kwam zijn rol niet goed tot zijn recht, net zoals de andere personages. Het is ook een moeilijk begrijpende film, je moet er diep over na denken. Elk keer krijg je dan een flashback over wat er toen die keer gebeurde bijvoorbeeld in het klaslokaal met Michel en Paul, of bij de fietsenmaker. Kleine stukjes di steeds het verhaal maken. Dat vind ik jammer. Elke keer maar weer een flashback, niet een lopend verhaal achter elkaar.
Verder vond ik het wel leuk de achtergronden van een schrijver uit te zoeken en de film op deze manier te analyseren.
Wie weet is de volgende film wel boeiender dan deze?
REACTIES
1 seconde geleden