Het Diner (2013)

Inhoudelijke vragen
Waarom is er een diner?
Omdat Paul en Serge, twee broers moeten praten over hun kinderen. Ze hebben allebei een zoon. Pauls zoon is Michel en Serges zoon heet Rick. Michel en Rick hebben een zwerver bij een pin-hokje vermoord en ze moeten nu afspraken gaan maken hoe het nu verder moet.

In welk programma zijn vage beelden van Michel en Rick getoond?
Er zijn stonden veiligheidscamera’s in het pin-hokje en die hebben alles opgenomen wat er die avond is gebeurd. De beelden komen bij ‘’Opsporing Verzocht’’ en natuurlijk zien Serge en Paul ze. Gelukkig zijn de twee jongens onherkenbaar, maar Paul en Serge herkennen ze meteen.

Waarom krijgen de twee stellen steeds ruzie tijdens het diner?
Ze zijn het niet eens over wat ze met de kinderen moeten gaan doen. Serge wilt het ene en Paul wilt het andere. Ze zitten dus in een dilemma.

Paul en Serge zijn het duidelijk niet met elkaar eens. Waarom niet?
Omdat Serge ze juist wilt aangeven bij de politie en dit pleit zeker voor hem. Hij wilt zijn carrière opgeven, maar dit doet hij toch uit eigenbelang. Hij doet het overkomen alsof hij doet wat juist is, maar hij wilt een schandaal voorkomen. En Paul wilt juist het tegenover gestelde.

Wat is het beroep van Serge?
Hij is minister president kandidaat wie naar alle waarschijnlijkheid de verkiezingen zal winnen. Zijn campagne loopt als gesmeerd, hij weet al veel mensen voor hem te winnen.

Inzicht vragen
Wat zou ik doen in dit geval? De kinderen aangeven of in bescherming nemen?
Ik zou in dit geval echt niet weten wat ik zou moeten doen. Het zelfde dilemma hebben als Paul en Serge. Eigenlijk moet je dit soort incidenten voorkomen, kinderen goed opvoeden dat dit echt niet kan. Maar zeker in de pubertijd kunnen kinderen opstandig worden (herkenbaar) en zulke dingen dan gaan doen. Verschillende dingen willen ontdekken en stoer overkomen dat is het helemaal op die leeftijd.

Het ligt er ook erg aan met elke mensen je omgaat. Al ga je met rustige brave mensen om, ga jij je ook zo gedragen. Maar al ga je met wat rebelse mensen om, dat wil je ook doen wat zij doen! Want dat is stoer en het heeft ook wel wat te maken met groepsdruk. Als de groep waarmee je omgaat zegt: Ja dat moet je echt doen, dat is echt te gek! Dan doe je het, dan word je misschien wel stoer gevonden.

Serge heeft een hoge positie met zijn werk. Als de stemmers horen dat zijn zoon dit gedaan heeft… dan stemmen ze niet meer op hem. 

Als ik zou moeten kiezen dan zou ik ze niet aangeven. We zouden met de rest van ons leven moeten lopen met dit grote geheim, maar dat is beter dan dat mijn kind wegrot in de gevangenis en daarvan psychisch gestoord van wordt. Thuis zou ik ze echt op hun kop geven en ze laten zweren dat ze dit NOOIT meer mogen doen. Als ze naar de gevangenis gaan, dan komen ze er nog slechter uit dan dat ze er ingaan. Ze leren daar dan niets van, ze hebben nog een heel leven voor zich om te leren van deze fout.

‘Jacob Derwig valt op met een aantal cynische hoogtepunten’ - wat wordt hiermee bedoeld?

Jacob Derwig speelde het zo dat je toch in het verhaal werd opgenomen door zijn cynische, spottende en schaamteloze gedachtegangen. Zeker in het begin van de film levert dit wel grappige momenten op, waar wel om te lachen was. Met cynische hoogtepunten word dan bedoeld dat hij wat grappige uitspraken had die hij toch durfde te zeggen.

Samenvatting
Paul Lohman, de broer van Serge Lohman premier-kandidaat, is getrouwd met Claire. Met de verkiezingen in zicht gaan ze uit eten met Serge en zijn vrouw Babette om ergens over te praten. Paul en Claire worden uit genodigd door Serge in een duur restaurant waar ze zich niet zo thuis voelen. Er is een lange reserveringslijst maar door Serges positie als premier-kandidaat kunnen ze er toch terecht. Het diner begint met de dagelijkse onderwerpen over van alles en nog wat, terwijl ze eigenlijk zouden moeten praten over het ‘ongeluk’ wat gebeurt is. Want Pauls en Serges zonen hebben een dakloze vermoord. Maar als Paul terug komt van de wc staat Babette op met tranen in haar ogen.

Ze loopt huilend weg, Claire volgt haar. Ondertussen eten de broers hun  hoofdgerecht in stilte op. Paul vindt het allemaal te lang duren en gaat naar Babette en Claire zoeken. Terwijl hij ze probeert te vinden gaat Michels (zijn zoon) telefoon af, welke in zijn zak zit. Michel vraagt aan zijn vader waarom hij met zijn telefoon op zak loopt, en Michel spreekt daarna met zijn vader af om zijn telefoon op te halen.

Als Paul ophangt ziet hij Claire en Babette, die inmiddels is bijgekomen. Ze gaan samen het restaurant binnen, maar Paul gaat nog niet aan tafel. Hij wacht op zijn zoon, terwijl hij aan het wachten is bekijkt hij de filmpjes op Michels telefoon. Hij ziet dan weer de heftige beelden van het incident. Beau, de geadopteerde zoon van Serge filmt het hele gebeuren.

Zijn zoon, Michel en de zoon van Serge en Babette wilden na een schoolfeest gaan pinnen. Maar in het pin-hokje komen ze een zwerver tegen, hij ligt voor het pinapparaat en dat vinden de jongens niet leuk. Ze worden boos op de zwerver en takelen hem flink toe. Voor hen staat een jerrycan en ze steken het aan.

Als Michel aankomt bij het restaurant vraagt Paul gelijk waarom hij deze beelden nooit aan hem heeft laten zien. Michel vertelt dat Beau hem chanteert. Beau wilt het filmpje op internet zetten, maar zolang ze geld aan hem geven gebeurd er niets. Paul zegt tegen Michel dat hij naar huis moet gaan en vervolgens gaat hij het restaurant weer in.

Als Michel aankomt bij het restaurant vraagt Paul gelijk waarom hij deze beelden nooit aan hem heeft laten zien. Michel vertelt dat Beau hem chanteert. Beau wilt het filmpje op internet zetten, maar zolang ze geld aan hem geven gebeurd er niets. Paul zegt tegen Michel dat hij naar huis moet gaan en vervolgens gaat hij het restaurant weer in.

Wanneer Michel met zijn fiets bij het restaurant aankomt vraagt Paul waarom hij hem nooit over deze beelden verteld heeft. Michel vertelt zijn vader dat Beau, de geadopteerde zoon van Serge, hem chanteert. Hij wil deze beelden online zetten, maar wanneer ze hem geld geven is er niks aan de hand. Paul beveelt zijn zoon naar huis te gaan, zelf gaat hij vervolgens het restaurant weer in. Tijdens het nagerecht komt het onderwerp eindelijk aan bod.

In een flashback vertelt Paul dat hij vroeger geschiedenisleraar was, maar hij moest stoppen want hij moest met ziekteverlof van een psycholoog. Paul had namelijk moeite om zijn woede in te houden. Paul is bang dat Michel het ook heeft, het is namelijk een genetische afwijking.

 Serge vindt dat zijn zoon Rick  te veel lijdt onder de geheimhouding van het incident en daarom wilt hij alles openbaar maken. Hij wil tijdens een persconferentie bekend maken dat hij zich terug trekt uit de verkiezingen. De andere drie denken hier echter anders over. Zij vinden dat ze de toekomst van hun zonen moeten beschermen.

Serge heeft de persconferentie echter al gepland. Hij en Babette verlaten het restaurant en lopen naar het café waar de persconferentie gehouden wordt. Claire vertelt Paul dat zij en Babette hun zonen alleen nog kunnen beschermen wanneer ze Serge verwonden.

Claire loopt vervolgens naar het café waar Babette en Serge zijn. Paul hoort even later meerdere sirenes. Hij loopt naar buiten en ziet zijn broer afgevoerd worden door ambulance personeel. Ook komt Claire even later naar buiten, zij wordt afgevoerd door agenten. Over Beau hoeven ze zich ook geen zorgen meer te maken, Michel en Rick hebben met hem “afgerekend”.

Slotstuk
Van deze film heb ik niet genoten. Alleen van sommige stukjes wel, zoals de uitspraken van Paul soms die waren wel leuk. En de vraag van de film: Wat zou jij doen? Je kinderen aangeven of beschermen? Dat is echt een vraag waar je diep over na kan denken. Het is erg interessant om dan te zien welke keuzes Paul en Claire maken voor de toekomst van hun kinderen de keuzes zie dan Serge maakt voor het geweten van het kind.

De film vond ik voor de rest erg langdradig en saai. Er zit niet echt een goed verhaal in. De acteurs zijn uitstekend, zeker Daan Schuurmans, ik vind hem echt een goede acteur. Maar in deze film kwam zijn rol niet goed tot zijn recht, net zoals de andere personages. Het is ook een moeilijk begrijpende film, je moet er diep over na denken. Elk keer krijg je dan een flashback over wat er toen die keer gebeurde bijvoorbeeld in het klaslokaal met Michel en Paul, of bij de fietsenmaker. Kleine stukjes di steeds het verhaal maken. Dat vind ik jammer. Elke keer maar weer een flashback, niet een lopend verhaal achter elkaar.

Verder vond ik het wel leuk de achtergronden van een schrijver uit te zoeken en de film op deze manier te analyseren.

Wie weet is de volgende film wel boeiender dan deze?