De Scheepsjongens van Bontekoe (2007)

Recensie over de film De scheepsjongens van Bontekoe.

De scheepsjongens van Bontekoe gaat over een 14-jarige jongen die Peter hajo heet. (ze noemen hem hajo in het verhaal) Hajo is een jongen die heel graag op een boot van de VOC wil werken. Hij mag er nog niet op werken want hij is niet oud genoeg. Je moet 16 zijn om er op re mogen werken. Op een dag ziet hij schipper Bontekoe en hij mag van hem mee als zijn moeder het goed vindt. Gelukkig vindt zijn moeder het goed en gaat hij dus mee. De dag voordat ze vertrekken gaat Hajo samen met zijn vriend Padde van iedereen afscheid nemen. Padde zou daarna meegaan tot het schip waarmee ze gaan varen en dan weer terug, want hij zou in de bierbrouwerij van zijn oom gaan werken. Toen Hajo, Padde en Rolf samen bij het schip aankwamen gingen ze meteen aan boord, ook Padde. Terwijl Hajo en Rolf hun spullen bij hun kooi legden, ging Padde wat rondkijken en viel uiteindelijk in slaap. Hij werd pas wakker toen het schip wegvoer en kon toen niet meer terug. Hij werd botteliermaat op het schip. Het eerste gedeelte van de reis ging vrij voorspoedig. Ze maakten een groot aantal nieuwe vrienden, onder andere Harmen, de koksmaat. Na een tijdje kregen ze te maken met een gevreesde vijand, namelijk Scheurbuik. Er sneuvelden een aantal, maar gelukkig wist Bontekoe op tijd een plaats te vinden waar ze vers eten konden halen. Ze reisden verder totdat Padde een keer een vaatje brandewijn moest halen en per ongeluk de brandewijn in brand liet vliegen. Het schip ging ten onder. De meeste mannen overleefden het en ze reisden verder in twee sloepen. Toen ze een lange tocht achter de rug hadden zagen ze net op tijd land. Daar konden ze voedsel krijgen. Hajo, Rolf, Padde en Harmen gingen met de schipper mee naar het dorp. Daar werden ze, nadat de schipper al weg was, door een list gevangen genomen. De inboorlingen gingen nu een aanval op de rest van de bemanning uitvoeren. Toen alle mannen uit het dorp weg waren, werden ze bevrijd door een meisje. Nu konden ze ontsnappen, maar op het strand aangekomen was iedereen al weg en twee van hun vrienden waren dood. Ze besloten om dan maar op eigen kracht naar Bantam te gaan. Na dagen door de jungle te hebben gezworven kwamen ze weer bij een dorp aan. Harmen liep hier nietsvermoedend naar binnen en werd opgesloten. Hajo en Rolf gingen proberen Harmen ‘s nachts te redden. Dit lukte, maar door de afleidingstruck die ze gebruikten om langs de bewaker te komen, ging de bewaker naar Padde. In paniek doodde hij hem en sloeg op de vlucht. Toen Hajo en Rolf terug kwamen met Harmen vonden ze Padde eerst niet. Later vonden ze hem toch, samen met een meisje uit het dorp dat hen had aangevallen, zij heette Dolimah en wilde met hen meegaan. Ze trokken met z’n vijven verder, totdat Padde ziek werd. Ze moesten nu een schuilplaats vinden. Hajo en Harmen vonden een panterhol en doodden de panter. Ze bleken vlak bij een dorp te zitten en dankzij Dolimah zorgde een jongetje, genaamd Saleiman, ervoor dat ze de medicijnman konden halen en deze zou Padde genezen in ruil voor het pantervel van de gedode panter. Toen Harmen later de medicijnman zag met het pantervel dacht hij dat de man het gestolen had, want hij wist niks van de ruil die plaats had gevonden en nam hem het vel af. Door deze actie moesten ze snel vluchten. Terwijl ze verder trokken werd Padde weer beter en ze kwamen bij een rivier. Hier bouwden ze een vlot en ze dreven naar zee. Dolimah kreeg onderweg heimwee en nam afscheid. Nadat ze bij zee waren aangekomen verstevigden ze het vlot en legden een grote voorraad aan. Nu gingen ze de oversteek wagen. Deze lukte met een tussenstop voor voedsel op een eilandje. Harmen, Hajo en Padde monsterden aan op het schip van de Bruinvis (een andere schipper van de VOC) en kwamen in de winter thuis. Rolf bleef bij zijn oom in Indië.