Naam film: Titus
Naam regisseur: Julie Taymor
Jaartal: 1999
Land van herkomst: Verenigde Staten/Italië Hoofdrolspelers: Anthony Hopkins, Jessica Lange en Alan Cumming
Ik heb de film in de ‘Harmonie’ op maandag 27 augustus gezien. Ik vind dat ik de Film Titus een surrealistische film met wraak, deceptie en horror is. Een jongetje is aan een keukentafel druk in de weer met speelgoed voornamelijk oorlogsspul tot een explosie de keuken tot een echte oorlogsscène lijkt te maken. Een woeste, bemodderde man (Titus Andronicus) stapt stampend binnen , pakt de jongen, loopt trappen af en zet hem neer in het Romeinse Colosseum. Zo valt de jongen midden in een verhaal over wraak en oorlog. Hijzelf (Lucius) is de kleinzoon van Titus. Titus (generaal) komt thuis (na verlies van 21 zonen) met Tamora (koningin van de Goten, waar Rome oorlog mee voer) en haar drie zonen. Aangezien Tamora mede schuldig is aan de dood van de zonen, offert Titus de eerstgeborene zoon van Tamora aan de Goden. Tamora wil wraak nemen. Ze wordt de vrouw van de nieuwe corrupte keizer Saturninus, dit is een goede positie om wraak te kunnen nemen op Titus en zijn familie. Dit kost Titus zijn dochter en zichzelf. Dit kost Tamora haar andere twee zonen en haarzelf. Het eindigt weer in het Colosseum, waar een zwijgend publiek toekijkt hoe menselijke tijgers elkaar afmaken. De kleine Lucius blijft leven en loopt weg met de baby van Tamora en haar zwarte slaaf die ook haar minnaar was. Het verhaal speelt zich op veel verschillende locaties af in Rome. Bijvoorbeeld; 1. Het bos waar keizerin Tamora de liefde wilde bedrijven met haar zwarte slaaf Aaron, dit is tevens de plaats waar Levinia (dochter van Titus) haar man/vriend gedood zag worden. 2. De uitgestorven plaats waar de gemartelde en verkrachtte Levinia hing 3. In het paleis van Saturninus in de kamers van de zonen van Tamora. Deze 3 plaatsen spraken mij het meest aan omdat ze ook kenmerkend waren voor de sfeer in de film; plaats 1. Tamora wilde de liefde bedrijven met Aaron. Dan zien ze Levinia met haar man/vriend op een paard langskomen, ze willen zo niet gezien worden, dus Aaron moet weg. Levinia en haar man/vriend hadden het toch gezien en maken een paar spottende opmerkingen. Dan komen de zonen van Tamora langs, ze stoppen. Tamora vertelt hen dat Levinia en haar man/vriend haar wilde vermoorden, wat niet het geval was. De zonen worden boos en ze vermoorden de man/vriend van Levinia. Dit alles gebeurd in een bos. Deze plaats is ook bepalend voor de sfeer in de film omdat als je de liefde wilt bedrijven je dat meestal op een stiekeme plaats doet, daar is het bos dus wel geschikt voor en het is ook geschikt om een moord te plegen, want het bos is een afgelegen plek. Plaats 2. De zonen van Tamora wilden alletwee Levinia. Na dit verhaal gehoord te hebben van hun moeder, willen ze haar en mogen ze haar van Tamora verkrachten. Het moest natuurlijk op een plaats gebeuren waar niemand het kon zien. Het was een lugubere, afgelegen plaats voor de lugubere dingen die met Levinia moesten gebeuren
Ze verkrachtten haar, hakten haar armen eraf, stopten er vervolgens takken in en sneden haar tong eraf. De sfeer in de film is dan dus ook meteen griezelig. Plaats 3. De zonen van Tamora hadden opeens allemaal moderne apparatuur, zoals; gokautomaten, computers, biljarttafels, ed. Ze zijn ook gekleed in kleding van deze tijd; zwarte, leren pakken. Er stond ook keiharde muziek op van deze tijd. Aaron de zwarte slaaf en minnaar van Tamora is er ook. Op en gegeven moment komt er een non binnen met een bruin baby’tje. Het blijkt het kind van Aaron te zijn dat net geboren is uit Tamora, Het moet eigenlijk gedood worden, omdat het een zonde is (slaaf met keizerin) maar dit wil Aaron absoluut niet. Omdat de non de enige is die het weet vermoord hij haar. Ik vond het een koelbloedig moment, de dood was koelbloedig en de omgeving en muziek ook. Voor de scènes van de nacht speelt de belichting wel een grote rol. Die nacht toen Tamora+zonen als wraak, verkrachting en moord waren verkleed, speelde de belichting wel een grote rol, omdat door de schemering en inval van het licht een griezelig moment ontstond. Meestal droegen de spelers Romeinse kostuums, maar soms ook 20ste eeuwse kleding. Lucius draagt gedurende de hele film kleding van deze tijd. Tamora+zonen droegen op de gebeurtenis hierboven kleding die geschikt was op dat moment, alledrie heel eng met passende make-up, beschminkte gezichten, zwaar opgemaakte ogen ed. Het doel was om Titus bang te maken en in de val te lokken. Titus was gedurende de hele film gekleed in Romeinse kostuums. Saturninus was een creap en zo zag hij er ook uit , met vaak een zwarte, leren jas, zwart haar (naar één kant gekamd), paarse lippenstift, zwart opgemaakte ogen en zwarte laarzen. Er werd gebruik gemaakt van muziek, deze muziek was speciaal gecomponeerd voor de film. De muziek had een opvallende rol in de film, bv. toen Lucius in het Romeinse Colosseum werd gezet, ziet hij al die marcherende soldaten, toen hoorde je ook zo’n soort muziek met veel drums ed. Bij het moment dat de zonen van Tamora in hun kamer bezig waren met die 20ste eeuwse apparatuur hoorde je ook keiharde muziek van deze tijd. Bij heftige momenten (die vaak voorkwamen in de film) hoorde je ook heftige muziek. De muziek is van Elliot Goldenthal. Er was ook sprake van speciale geluidseffecten, bv toen Levinia op die lugubere, afgelegen plek hing en haar tong was afgehakt, zag Marcus haar en hij was verschrikt. Hij vroeg haar hoe het gebeurd was, maar aangezien Levinia niet kon praten deed ze haar mond open en kwam er allemaal bloed uit, op het moment dat ze haar mond open deed werd er gebruik gemaakt van speciale geluidseffecten. De belangrijkste hoofdpersonen in de film waren: Titus, Tamora en Saturninus. Titus was al een wat oudere man, hij had de macht over Rome, maar die gaf hij later over aan Saturninus. Hij zag de strijders van zijn volk als zijn zonen. Hij hield veel van zijn familie en haatte zijn tegenstanders waaronder Tamora. Zij was de koningin van de Goten en later vrouw van Saturninus. Ze had een grote invloed op mensen, bv. Saturninus, ze kon hem makkelijk ompraten met haar charmes, net zoals ze dat bij haar zonen kon. Ze was gemeen en leefde een beetje in haar eigen wereldje waarin ze veel plannen bedacht om wraak te nemen op Titus. Saturninus vond ik een beetje een domme man, een gruwel die zich makkelijk liet verleiden en ompraten. Hij was meestal uit op ruzie en genoot ervan als hem dat lukte. Hij hield ervan om mensen te kwetsen. Er werd geen gebruik gemaakt van flashbacks. Je kreeg informatie over de personen doordat ze heel erg in details hun eigen gevoel/emoties uitdrukten, bijvoorbeeld die keer dat twee zonen van Titus werden afgevoerd, om gedood te worden, toen knielde Titus op z’n knieën en sprak al z’n gevoelens uit. Of die keer toe Marcus met Levinia aankwam in z’n armen om haar zo aan Titus te laten zien (zonder armen, verkracht en zonder tong), sprak hij ook heel gedetailleerd z’n gevoelens uit. Dat komt omdat ze de Shakespeare taal gebruikten. Je weet daardoor dus hoe de spelers zich van binnen voelen. Ze vertelden natuurlijk ook over elkaar, zodat je via anderen informatie over één van de spelers te horen kreeg. De tijd en omgeving speelt een grote rol, Julie Taymor gebruikt een mengeling van tijden. Bijvoorbeeld dat Romeinse soldaten op motoren rijden en sommige spelers op sommige momenten 20ste eeuwse kleding dragen. De hoofdrolspelers vertegenwoordigen dus de tijd door middel van hun kleding. (Alleen als ze Romeinse kostuums dragen). Het belangrijkste thema van de film is wraak. De regisseuse had ook een bepaalde bedoeling met de film, namelijk; wraak roept wraak op. Ze laat in de film zien wat er allemaal gebeurd als je wraak neemt, dit zijn niet echt plezante dingen. Hiermee wil ze de kijker dus laten zien dat het slecht is om wraak te nemen. De film is gebaseerd op een stuk van Shakespeare. Wat ik boeiend vond waren de verschillende tijden en de verschillende kleding van de spelers. Voor de rest vond ik de Shakespeare-taal waarmee de spelers mee converseerden wel boeiend, omdat het best wel moeilijk was om te begrijpen. De muziek had ook wel een boeiende werking op mij, door de bijpassende stukken muziek bij de momenten. Niet boeiend vond ik alle moorden en mishandelingen. Als je dat wil kunnen kijken, moet je volgens mij heel onverschillig zijn en aangezien ik dat niet ben vond ik het niet boeiend, alleen maar vies, goor en eng. In het derde stuk heb ik verteld over de drie stukken die me het meest zijn bijgebleven. Er zijn eigenlijk heel veel stukken bijgebleven, omdat ze allemaal zo gruwelijk waren. Ook het stuk toen een meisje en een man een kleine voorstelling aan het geven waren om vervolgens het ding wat ze meegebracht hadden open te maken, het leek in eerste instantie allemaal heel vrolijk, maar toen ze het open maakte zag je de
twee hoofden van Titus zijn zonen. Daar tussenin de hand van Titus die hij had laten afhakken om die twee zonen te redden, wat uiteindelijk niet gelukt was, omdat Saturninus ze toch gedood had. Je zag eerst een totaalshot van het geheel, toen een mediumshot, dus zonder de omgeving, toen een close-up. De aandacht ging toen vooral uit naar de hoofden, daar werd op ingezoomd. Op het laatst zag je een extreme close-shot. van alleen de hand van Titus. Zo zag je dus heel langzaam waar het allemaal om draaide; die hand, want die had hij juist laten afhakken om zijn zonen te redden.
Op dat moment toen Levinia daar hing, had je zo’n zelfde effect. Eerst een totaalshot van de omgeving en je zag Levinia, toen een mediumshot waarin je Levinia in haar geheel zag. Daarna een close-up, dus alleen van haar gezicht en toen een extreme close-shot van alleen haar mond zonder tong. Bij deze twee situaties was de camerabeweging dus alleen maar dat er ingezoomd werd. Bij alletwee de situaties werd een neutraal perspectief gebruikt.
Als ik de film al geheel overzie, zag je vaak bij momenten dat er langzaam ingezoomd werd. Dus van een totaalshot tot een extreme close-shot. Het camerastandpunt was vaak gewoon een neutraal perspectief.
Ik vond de film oninteressant, ik had in de pauze zo weg kunnen lopen en dan was ik niet nieuwsgierig geweest hoe het afgelopen zou zijn. Ik vind dat de regisseur niet geslaagd is in de uitwerking van het hoofdthema, want dat was dat ze mensen duidelijk wilde maken dat wraak, wraak oproept, dus dat het beter is als je geen wraak neemt. Maar ik vind dat dat niet duidelijk naar voren kwam. Je zag wel dat wraak, wraak opriep. Maar als ik dat van te voren niet had gehoord dan wist ik ook niet dat ze ermee bedoelde dat het juist fout was. Als je deze film ziet denk je eerder aan een gewone horror film, om mensen voor de grap bang te maken, om te amuseren meer niet. Voor moordenaars zou dit een goede film zijn geweest, want die zouden ervaringen op gedaan kunnen hebben. Ik vond dat ze te letterlijk liet zien hoe iemand mishandelt werd en hoe iemand gedood werd. Ik denk dat het meer effect zou hebben gehad als ze ong. 3 a 4 mensen dood zou hebben laten gaan. Maar nu was ong. iedereen die meedeed in de film vermoord en dat vond ik een beetje overdreven. De sterke punten in de film vond ik de kleding, de muziek, de omgeving die paste bij de momenten en de grime. Ik vond de film ongeloofwaardig, sommige stukken zouden in die tijd ook wel echt gebeurd kunnen zijn, maar deze wraakacties waren net iets te overdreven. Men zegt dat die orgieën in het echt toen ook gebeurde. Ik vond elke hoofdrolspeler geschikt voor zijn of haar rol. Tamora vind ik er ook goed qua uiterlijk uitzien voor haar rol, al wat ouder enz. Net zoals bij Saturninus, volgens mij ziet hij er in het echt ook gewoon zo uit, want ik zag hem ook al een keer in een andere film en daar ziet hij er net zo eng uit. Daarin speelde hij ook de gruwel. Titus speelde zijn rol goed, maar qua uiterlijk zou elke al wat oudere man het kunnen spelen. Levinia heeft een lief uiterlijk en in de film is het ook wel een lief meisje, dus zij paste ook goed bij haar rol. Op het gebruik van het licht had ik niet echt goed opgelet, maar ik had niet echt momenten dat ik dacht: ooh! nu hebben ze het licht mooi gebruikt! Ook had ik geen momenten dat ik dacht: “hier hadden ze wel wat beter het licht kunnen gebruiken, of misschien wat minder zodat het spannender werd” , omdat me dat niet echt bijgebleven is, denk ik dat ik het wel goed vond. De muziek vond ik wel heel mooi, dat staat ook bij de dingen die ik boeiend vond. Ze gebruikten gewoon
op de goede momenten de juiste muziek. De kleding paste goed bij de hoofdpersonen, zie stukje over kleding. Mijn totaaloordeel is, dat ik Titus één van de stomste films vind die ik ooit heb gezien. Dit komt voornamelijk door alle moorden, daar houd ik absoluut niet van, ik houd meer van romantische films met een goed aflopend einde, de film was verreweg van romantisch en het einde liep ook niet echt goed af. Als je van horror films houdt, dan moet je deze absoluut gezien hebben.
Naam regisseur: Julie Taymor
Jaartal: 1999
Land van herkomst: Verenigde Staten/Italië Hoofdrolspelers: Anthony Hopkins, Jessica Lange en Alan Cumming
Ik heb de film in de ‘Harmonie’ op maandag 27 augustus gezien. Ik vind dat ik de Film Titus een surrealistische film met wraak, deceptie en horror is. Een jongetje is aan een keukentafel druk in de weer met speelgoed voornamelijk oorlogsspul tot een explosie de keuken tot een echte oorlogsscène lijkt te maken. Een woeste, bemodderde man (Titus Andronicus) stapt stampend binnen , pakt de jongen, loopt trappen af en zet hem neer in het Romeinse Colosseum. Zo valt de jongen midden in een verhaal over wraak en oorlog. Hijzelf (Lucius) is de kleinzoon van Titus. Titus (generaal) komt thuis (na verlies van 21 zonen) met Tamora (koningin van de Goten, waar Rome oorlog mee voer) en haar drie zonen. Aangezien Tamora mede schuldig is aan de dood van de zonen, offert Titus de eerstgeborene zoon van Tamora aan de Goden. Tamora wil wraak nemen. Ze wordt de vrouw van de nieuwe corrupte keizer Saturninus, dit is een goede positie om wraak te kunnen nemen op Titus en zijn familie. Dit kost Titus zijn dochter en zichzelf. Dit kost Tamora haar andere twee zonen en haarzelf. Het eindigt weer in het Colosseum, waar een zwijgend publiek toekijkt hoe menselijke tijgers elkaar afmaken. De kleine Lucius blijft leven en loopt weg met de baby van Tamora en haar zwarte slaaf die ook haar minnaar was. Het verhaal speelt zich op veel verschillende locaties af in Rome. Bijvoorbeeld; 1. Het bos waar keizerin Tamora de liefde wilde bedrijven met haar zwarte slaaf Aaron, dit is tevens de plaats waar Levinia (dochter van Titus) haar man/vriend gedood zag worden. 2. De uitgestorven plaats waar de gemartelde en verkrachtte Levinia hing 3. In het paleis van Saturninus in de kamers van de zonen van Tamora. Deze 3 plaatsen spraken mij het meest aan omdat ze ook kenmerkend waren voor de sfeer in de film; plaats 1. Tamora wilde de liefde bedrijven met Aaron. Dan zien ze Levinia met haar man/vriend op een paard langskomen, ze willen zo niet gezien worden, dus Aaron moet weg. Levinia en haar man/vriend hadden het toch gezien en maken een paar spottende opmerkingen. Dan komen de zonen van Tamora langs, ze stoppen. Tamora vertelt hen dat Levinia en haar man/vriend haar wilde vermoorden, wat niet het geval was. De zonen worden boos en ze vermoorden de man/vriend van Levinia. Dit alles gebeurd in een bos. Deze plaats is ook bepalend voor de sfeer in de film omdat als je de liefde wilt bedrijven je dat meestal op een stiekeme plaats doet, daar is het bos dus wel geschikt voor en het is ook geschikt om een moord te plegen, want het bos is een afgelegen plek. Plaats 2. De zonen van Tamora wilden alletwee Levinia. Na dit verhaal gehoord te hebben van hun moeder, willen ze haar en mogen ze haar van Tamora verkrachten. Het moest natuurlijk op een plaats gebeuren waar niemand het kon zien. Het was een lugubere, afgelegen plaats voor de lugubere dingen die met Levinia moesten gebeuren
Ze verkrachtten haar, hakten haar armen eraf, stopten er vervolgens takken in en sneden haar tong eraf. De sfeer in de film is dan dus ook meteen griezelig. Plaats 3. De zonen van Tamora hadden opeens allemaal moderne apparatuur, zoals; gokautomaten, computers, biljarttafels, ed. Ze zijn ook gekleed in kleding van deze tijd; zwarte, leren pakken. Er stond ook keiharde muziek op van deze tijd. Aaron de zwarte slaaf en minnaar van Tamora is er ook. Op en gegeven moment komt er een non binnen met een bruin baby’tje. Het blijkt het kind van Aaron te zijn dat net geboren is uit Tamora, Het moet eigenlijk gedood worden, omdat het een zonde is (slaaf met keizerin) maar dit wil Aaron absoluut niet. Omdat de non de enige is die het weet vermoord hij haar. Ik vond het een koelbloedig moment, de dood was koelbloedig en de omgeving en muziek ook. Voor de scènes van de nacht speelt de belichting wel een grote rol. Die nacht toen Tamora+zonen als wraak, verkrachting en moord waren verkleed, speelde de belichting wel een grote rol, omdat door de schemering en inval van het licht een griezelig moment ontstond. Meestal droegen de spelers Romeinse kostuums, maar soms ook 20ste eeuwse kleding. Lucius draagt gedurende de hele film kleding van deze tijd. Tamora+zonen droegen op de gebeurtenis hierboven kleding die geschikt was op dat moment, alledrie heel eng met passende make-up, beschminkte gezichten, zwaar opgemaakte ogen ed. Het doel was om Titus bang te maken en in de val te lokken. Titus was gedurende de hele film gekleed in Romeinse kostuums. Saturninus was een creap en zo zag hij er ook uit , met vaak een zwarte, leren jas, zwart haar (naar één kant gekamd), paarse lippenstift, zwart opgemaakte ogen en zwarte laarzen. Er werd gebruik gemaakt van muziek, deze muziek was speciaal gecomponeerd voor de film. De muziek had een opvallende rol in de film, bv. toen Lucius in het Romeinse Colosseum werd gezet, ziet hij al die marcherende soldaten, toen hoorde je ook zo’n soort muziek met veel drums ed. Bij het moment dat de zonen van Tamora in hun kamer bezig waren met die 20ste eeuwse apparatuur hoorde je ook keiharde muziek van deze tijd. Bij heftige momenten (die vaak voorkwamen in de film) hoorde je ook heftige muziek. De muziek is van Elliot Goldenthal. Er was ook sprake van speciale geluidseffecten, bv toen Levinia op die lugubere, afgelegen plek hing en haar tong was afgehakt, zag Marcus haar en hij was verschrikt. Hij vroeg haar hoe het gebeurd was, maar aangezien Levinia niet kon praten deed ze haar mond open en kwam er allemaal bloed uit, op het moment dat ze haar mond open deed werd er gebruik gemaakt van speciale geluidseffecten. De belangrijkste hoofdpersonen in de film waren: Titus, Tamora en Saturninus. Titus was al een wat oudere man, hij had de macht over Rome, maar die gaf hij later over aan Saturninus. Hij zag de strijders van zijn volk als zijn zonen. Hij hield veel van zijn familie en haatte zijn tegenstanders waaronder Tamora. Zij was de koningin van de Goten en later vrouw van Saturninus. Ze had een grote invloed op mensen, bv. Saturninus, ze kon hem makkelijk ompraten met haar charmes, net zoals ze dat bij haar zonen kon. Ze was gemeen en leefde een beetje in haar eigen wereldje waarin ze veel plannen bedacht om wraak te nemen op Titus. Saturninus vond ik een beetje een domme man, een gruwel die zich makkelijk liet verleiden en ompraten. Hij was meestal uit op ruzie en genoot ervan als hem dat lukte. Hij hield ervan om mensen te kwetsen. Er werd geen gebruik gemaakt van flashbacks. Je kreeg informatie over de personen doordat ze heel erg in details hun eigen gevoel/emoties uitdrukten, bijvoorbeeld die keer dat twee zonen van Titus werden afgevoerd, om gedood te worden, toen knielde Titus op z’n knieën en sprak al z’n gevoelens uit. Of die keer toe Marcus met Levinia aankwam in z’n armen om haar zo aan Titus te laten zien (zonder armen, verkracht en zonder tong), sprak hij ook heel gedetailleerd z’n gevoelens uit. Dat komt omdat ze de Shakespeare taal gebruikten. Je weet daardoor dus hoe de spelers zich van binnen voelen. Ze vertelden natuurlijk ook over elkaar, zodat je via anderen informatie over één van de spelers te horen kreeg. De tijd en omgeving speelt een grote rol, Julie Taymor gebruikt een mengeling van tijden. Bijvoorbeeld dat Romeinse soldaten op motoren rijden en sommige spelers op sommige momenten 20ste eeuwse kleding dragen. De hoofdrolspelers vertegenwoordigen dus de tijd door middel van hun kleding. (Alleen als ze Romeinse kostuums dragen). Het belangrijkste thema van de film is wraak. De regisseuse had ook een bepaalde bedoeling met de film, namelijk; wraak roept wraak op. Ze laat in de film zien wat er allemaal gebeurd als je wraak neemt, dit zijn niet echt plezante dingen. Hiermee wil ze de kijker dus laten zien dat het slecht is om wraak te nemen. De film is gebaseerd op een stuk van Shakespeare. Wat ik boeiend vond waren de verschillende tijden en de verschillende kleding van de spelers. Voor de rest vond ik de Shakespeare-taal waarmee de spelers mee converseerden wel boeiend, omdat het best wel moeilijk was om te begrijpen. De muziek had ook wel een boeiende werking op mij, door de bijpassende stukken muziek bij de momenten. Niet boeiend vond ik alle moorden en mishandelingen. Als je dat wil kunnen kijken, moet je volgens mij heel onverschillig zijn en aangezien ik dat niet ben vond ik het niet boeiend, alleen maar vies, goor en eng. In het derde stuk heb ik verteld over de drie stukken die me het meest zijn bijgebleven. Er zijn eigenlijk heel veel stukken bijgebleven, omdat ze allemaal zo gruwelijk waren. Ook het stuk toen een meisje en een man een kleine voorstelling aan het geven waren om vervolgens het ding wat ze meegebracht hadden open te maken, het leek in eerste instantie allemaal heel vrolijk, maar toen ze het open maakte zag je de
op de goede momenten de juiste muziek. De kleding paste goed bij de hoofdpersonen, zie stukje over kleding. Mijn totaaloordeel is, dat ik Titus één van de stomste films vind die ik ooit heb gezien. Dit komt voornamelijk door alle moorden, daar houd ik absoluut niet van, ik houd meer van romantische films met een goed aflopend einde, de film was verreweg van romantisch en het einde liep ook niet echt goed af. Als je van horror films houdt, dan moet je deze absoluut gezien hebben.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden