The Straight Story (1999)

Algemene gegevens: - Titel: The straight story. - Regisseur: David Lynch - Jaartal: 1999 - Land van herkomst: Canada - Hoofdrolspelers: Richard Farnsworth, Sissy Spacek, James Cada. - Genre: Drama - Waar gezien: Bij mij thuis. Plot: De 73-jarige Alvin wil zijn broer opzoeken nadat hij hoorde dat hij een beroerte had gehad. Alvan wil niet afhankelijk zijn van anderen en de reis in z’n eentje maken. Omdat Alvin slecht kan lopen, slecht kan zien, al oud is en geen rijbewijs heeft, gaat hij met zijn grasmaaier.Hij rijdt daar heel gelukkig mee weg en iedereen vindt hem hartstikke gek. Na een klein stukje begeeft zijn grasmaaier het. Hij lift een stukje met een bus mee die toevallig langskomt en wordt daarna door een pick-up thuis afgezet. Hij geeft niet op en vertrekt opnieuw. Hij koopt een nieuwe grasmaaier. Onderweg komt hij een vrouw tegen die staat te liften. Hij neemt haar niet meer, maar omdat Alvin zo langzaam rijdt, komt de vrouw naar hem toen als hij ’s avonds ergens gestopt is om te eten en slapen. Ze beginnen een gesprek. De vrouw vertelt hem dat ze al 5 maanden weg is van huis omdat ze zwanger is, terwijl haar ouders en haar vriend dat nog niet weten. Alvin verteld haar over zijn broer Lyle, waar hij naar op weg is. Ook vertelt hij haar over de kinderen van zijn dochter Rose, dat ze van haar zijn afgenomen. Hij vertelt haar een verhaal over een bosje takken, dat staat voor familie. Als hij ’s ochtends weer verder wilt reizen, is de vrouw weg. Ze heeft een bosje takken achter gelaten, om hem te laten zien dat ze terug is naar haar familie. Alvin rijdt weer verder en onderweg komt hij een grote groep jonge fietsers tegen die hem inhalen. Hij stopt die avond bij hun kamp en praat met een aantal van die jongens. Een van hen vraagt aan Alvin wat het ergste is aan oud zijn. Alvin antwoord ‘Remembering when you were young’. De volgende dag komt hij onderweg een vrouw tegen die een hert aan rijdt voor zijn ogen. Ze is helemaal overstuur omdat dat al haar 13e hert is in 2 weken. Ze rijdt daarna zomaarw eg en Alvin neemt het hert mee om op de eten. Weer een dag later rijdt Alvin weer verder. Opeens is er een steile berg waar hij vanaf moet. Onderaan de berg staat een huis is brand voor een brandweeroefening. Omdat Alvin al slechte ogen heeft en er nou ook nog vuursplinters in krijgt, ziet hij niks meer. Ook heeft de aanhanger van zijn grasmaaier geen remmen. Hij rijdt als een gek naar beneden. Als hij beneden is, is zijn grasmaaier kapot en de mensen die bij het brandende huis waren hielpen hem. Hij raakt aan de praat met een familie: de Riordans. Hij overnacht bij hun. Hij vertelt hen wat zijn doel is en dat hij al 5 weken onderweg is. Danny Riordan en zijn vrouw willen hem helpen en bieden hem een lift aan. Alvin slaat dat af omdat hij de reis helemaal zelf wil maken. Alvin en Danny’s vader gaan naar een barretje. Ze hebben daar een gesprek over de oorlog. Er hangt een sombere, donkere sfeer in het café. Een tijdje later, als zijn grasmaaier weer klaar is, verlaat Alvin de Riordans weer. Hij passeert de Mississippi en komt op een kerkhof in Wisconsin terecht. Hij praat met een pastoor die Lyle kent. Alvin vertelt hem over die relatie die Lyle en hij vroeger hadden. Eerst hechte broers, later ruzie. Woede, ijdelheid en drank waren volgens hem de oorzaak. Alvin komt na weer een stukje reizen terecht in een café. Alvin had al een hele tijd geen alcohol meer gedronken, maar besteld nou toch een biertje. De barman verteld Alvin hoe hij bij Lyle’s huis komt. Hij wil erheen rijden maar onderweg begeeft zijn grasmaaier het. Er komt een grote tractor langs waarvan de bestuurder hem aan biedt om te helpen, maar opeens doet zijn grasmaaier het weer. Hij rijdt naar het huis van Lyle. Alvin roept ‘Lyle’ en Lyle roept ‘Alvin’ zonder dat hij hem heeft kunne zien. Hij komt naar buiten met een looprekje. Als Lyle de grasmaaier ziet,waarmee Alvin naar hem toe gekomen is, begint hij te huilen van geluk… Middelen: Locaties: Het verhaal speelt zich op veel locaties af, omdat de hoofdpersoon Alvin reist. De locaties zijn: Het dorpje waar Alvin woont, zijn huis, de graanvelden langs de wegen, de kampen waar hij overnacht, een drukke stad, het huis van Familie Riordan, een café in de stad, de begraafplaats en het huis van Lyle. Ik denk dat de wegen langs de graanvelden het belangrijkst zijn in deze film, want de film draait om het reizen. De grote, saaie graanvelden benadrukken de eenzaamheid en de leegte waar Alvin doorheen gaat.
Belichting: In het huis van Alvin en zijn dochter Rose is het altijd donker. Dit roept sombere gevoelens op. Ook ’s avond bij zijn stops is het altijd donker. Dit benadrukt de eenzaamheid van Alvin. Iedere ochtend als Alvin zijn tocht voortzet zie je een zonsopgang. Dit staat symbolisch voor een nieuw begin en nieuwe hoop. Na heel veel scènes zie je een paar seconden een volledig zwart beeld. Dat is gedaan, om de overgang tussen verschillende stukken aan te geven. Ook zie je na een aantal scènes , o.a als de film begint, als Alvin het huis van familie Riordan verlaat en als Alvin en Lyle samen zijn en de film is afgelopen, zie je een sterrenhemel. Dat staat in deze film symbolisch voor een nieuw begin. Het is dan natuurlijk wel een beetje raar dat je de sterrenhemel ziet aan het einde van de film, maar dat is gedaan, omdat Lyle en Alvin dan samen komen en een nieuw begin hebben samen. Kleding: De meeste personages in deze film dragen doorsnee kleding. Alvin draagt een beetje versleten boerenkleding (spijkerbroek, ruiten blouse, bretels en een grote hoed), wat natuurlijk goed bij zijn rol past, omdat hij rijst op een grasmaaier en langs graanvelden. Muziek: Beide keren als Alvin zijn reis naar zijn broer begint, hoor je een vioolspel. Dit benadrukt de traagheid van zijn reis, maar dan wel op een positieve manier. Na het gesprek van Alvin en de vader van Danny in het café hoor je een treurige melodie spelen op de achtergrond. Hierdoor kan je even nadenken over de situatie die zich afspeelt en kun je je er beter in inleven. Het roept een beetje medelijden op. Steeds als Alvin reist, hoor je dezelfde muziek (het vioolspel). Dit is om het verhaal te verbinden tot een geheel. Steeds als de sterrenhemel te zien is die voor een nieuw begin staat, hoor je een harpspel. Die twee staan dus samen voor een nieuw begin. Personages: Er is eigenlijk maar één echt hoofdpersoon in deze film. Dat is Alvin. Alvin is een 73-jaar oude wiens leven bijna op is. Zijn heupen, ogen en longen geven het allemaal op en dat weet hij. Hij speelt heel menselijk en geloofwaardig. Dat komt omdat de acteur die de rol van Alvin speelt voorkomt dat hij een karakter wordt. Je krijgt informatie over Alvin door de stukjes waarin hij met mensen praat die hij tegenkomt onder de reis. Dan heeft hij gesprekken over vroeger en zijn gevoelens. Dat is niet aan de omgeving of tijd verbonden. Thematiek en interpretatie: Het belangrijkste thema van de film is reizen. Het is een waar gebeurd verhaal. Alvin’s reis naar Lyle was in 1994. Alvin ging dood in 1996 en Lyle in 1998. Als je in het begin van de film hoort van Lyle’s beroerte, denk je dat Alvin naar hem toe wilt om hem nog te zien voordat hij doodgaat, maar dat is niet zo, want Alvin gaat als eerst dood. Hij wilde de reis maken nu hij het nog kon in zijn eentje. Het is een heel gevoelige film. De regisseur vond dat de wereld meer van deze films kan gebruiken tegenwoordig.
Boeiende werking: Wat mij het meest boeide in deze film , was het doorzettingsvermogen van Alvin. Toen is las waar de film over ging, was mijn eerste gedachte: ‘Wat een achterlijke film”. Dat dacht ik omdat er stond dat een man 600 kilometer ging reizen op een grasmaaier. Het leek me ook nogal saai om naar te kijken. Wat is er nou zo bijzonder aan een man die een reis maakt? Het bijzondere aan de reis is dat het geen normale reis per auto of vliegtuig ofzo is, maar met een grasmaaier. Het is absoluut geen doorsnee film en dat vond ik ook wel leuk. Het was heel onvoorspelbaar. Bijvoorbeeld toen Alvin op het brandende huis af reed dacht ik dat het afgelopen zou zijn met Alvin en dat hij zich verder zou laten brengen ofzo. Ook toen Alvin bijna bij het huis van zijn broer was en zijn grasmaaier het begaf, was ik meteen aan het denken wat hij nou zou kunnen doen. Ik vond het heel zielig en leefde best wel in de film mee. Ik had echt niet verwacht dat zijn grasmaaier het meteen weer zou doen, dat hij helemaal niet kapot was. De makers van de film laten je heel vaak even in spanning om je beter in de film in te kunnen laten leven. Dat is ook heel goed gelukt vind ik, zoals ik al zei bij het voorbeeld van de kapotte grasmaaier. Toen Alvin bij het huis van Lyle aankwam lieten ze de kijker ook even in spanning, doordat het even duurde voordat Lyle antwoordde. Toen zat ik echt meteen te denken van ‘antwoord nou, antwoord nou’, omdat het anders echt ontzettend zielig zou zijn voor Alvin. Camerawerk en montage: De laatste scène en de scène op de berg bij het brandende huis zijn me het meest bijgebleven. Bij de laatste scène heeft dit niks te maken gehad met het camerawerk of de montage. Bij de scène waar Alvin heel hard de berg af rijdt wel. Ze filmen uit de ogen van Alvin, hoe Alvin het beleeft dus. Dat maakt het extra spannend. Recensie: Based on the true story that captured the hearts of America, THE STRAIGHT STORY is one of those rare films offering powerful, uplifting entertainment for audiences of all ages. Directed by acclaimed, two-time Academy Award®-nominee David Lynch (WILD AT HEART, TWIN PEAKS), this gentle, inspiring film celebrates the human spirit. Academy Award®-nominee Richard Farnsworth (MISERY, THE NATURAL) stars as Alvin Straight -- a no-nonsense man who has never been one to lean on others. Now at an age when his eyesight denies him the ability to drive, and walking is accomplished only with the help of two canes, Alvin lives a quiet life with his daughter Rose (Academy Award®-winner Sissy Spacek). But when the call comes that Alvin's estranged brother Lyle (Harry Dean Stanton, THE GREEN MILE), has suffered a debilitating stroke, Alvin embarks on a dangerous and emotional journey to make amends. With little money, but plenty of patience and tenacity, he climbs aboard his 1966 John Deere lawnmower and plots the 260-mile course from his small Iowa town to Lyle's home in Wisconsin. Filmed along the actual route that the real Alvin Straight traveled in 1994, THE STRAIGHT STORY is a heartwarming and poignant drama chronicling Alvin's six-week odyssey and the may lives he touches along the way. Deze recensie heb ik gevonden op de pagina: http://psc.disney.go.com/disneyvideos/moviefinder/products/2045203.html
Het hoofdthema van de film is reizen, eenzaamheid en vereniging. Ik vind dat de regisseur er heel goed in geslaagd is om deze thema’s uit te werken in deze film. Ik vind ook dat de film heel geloofwaardig is, en zoals ik al eerder zei, komt dat doordat de acteur die de rol van Alvin speelt heel menselijk en geloofwaardig speelt, en geen eigen karakter van Alvin maakt. Ook komt het verhaal natuurlijk geloofwaardig over, omdat het een waar gebeurd verhaal is. Ik vond de hoofdrolspeler heel erg geschikt voor de rol. Hij ziet er heel oud uit, alsof hij op is. De kleding pas ook goed bij Alvin, omdat hij door boerenlandschappen gaat en op een grasmaaier reist. Dan is het vrij normaal dat hij die boerenkleding draagt. Ik vond het onverzorgde uiterlijk het personage van Alvin echt afmaken. De baard, snor en de oude huid van Alvin zorgen voor dat onverzorgde uiterlijk. Ik vond het gebruik van de sterrenhemel en het harpspel goed uitgezocht om symbolisch een nieuw begin te betekenen. Ook was het vioolspel heel belangrijk om de film tot een geheel te maken. Ik vond het een hele meeslepende film, mede door de open plekken en het achterhouden van informatie. Dit zorgde ook voor wat spanning. Mijn eerste indruk over de film was niet zo positief, wat achteraf heel onterecht was. Deze film heeft verschillende awards gewonnen en dat vind ik heel terecht.