The Others (2001)

Nicholas is het zoontje. Hij is een lief en heel bang jongetje. Een beetje een moederskindje, maar hij is ook nog niet echt oud genoeg om al deze zaken te begrijpen.

Mrs. Mills is de meest naar voren komend van de 3 drie opeens voor de deur stonden. Zij praat het meest met de kinderen en is een lieve vrouw. Al zou je op een gegeven moment in de film denken dat ze dat lieve alleen maar speelt.Maar uiteindelijk probeert zij de kinderen en hun moeder alleen maar te beschermen voor het kwade.

D in hoeverre vertegenwoordigen zij de tijd en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt ?

Mede door hun kleding en gedrag van de moeder dat ze alle bijbelse zaken uit hun hoofd moeten leren kan je daar wel uit opmaken dat het zich ergens rond de oorlog heeft afgespeeld. Je kan dit tevens opmaken door de inrichting van de huizen, waarin het verhaal zich afspeelt.

Thematiek en interpretatie
A Wat is het belangrijkste thema van de film? Zaken kunnen heel anders uitlopen dan dat je deze op het begin verwacht.

B wat denk je dat de betekenis van de film? Naar mijn mening is deze film als hoofdzaak vooral bedoeld als amusement en om de kijkers eens goed de stuipen op het lijf te jagen maar je tevens onder film toch aan het denken te zetten zodat alles duidelijk maar toch erg spannend blijft. Als tweede hoofdzaak is het een morele boodschap waardoor je toch ook aan het denken wordt gezet om de film te begrijpen en je tevens hoopt dat je zelf nooit in zo een situatie terecht zal komen.

Boeiende werking
A Geef in je eigen woorden aan wat je in deze film boeide. Ik vond het erg mooi hoe de regisseur zo met het licht heeft weten om te gaan dat je hierdoor zoveel spanning effecten krijgt
En tevens vind ik de plaats waarin het verhaal zich afspeelt ook erg boeiend omdat ze de hele ouderwetse sfeer doormiddel van kleding interieurs en omgeving totaal tot in de perfectie hebben verkregen.

B Geef in je eigen woorden weer wat je in deze film tegenstond. Soms werden de karakters van de kinderen iets te erg overdreven dat je meteen weer doorhad
dat het toch allemaal gespeeld was, soms werd ook het karakter van de moeder te erg overdreven, bijvoorbeeld op het moment dat zij haar kinderen alleen maar wou laten studeren en toen zij dit vervolgens niet deden sloeg zij als het ware helemaal op hol. C Welke middelen heeft de regisseur volgens jou gebruikt om een boeiende werking te bereiken?

Hij zorgde er enorm goed voor dat alles duister was zodat de spanning er goed in bleef, tevens liet hij wanneer er iets gebeurde hier steeds en persoon op af gaan zodat de spanning voor deze persoon alleen maar groter werd en deze zich uiteindelijk helemaal wezenloos schrok en dit vervolgens weer goed op de zaal overkwam. Tevens heeft de regisseur naar mijn mening de personages en hun karakter erg goed en realistisch weten over te brengen aan de kijker en laat tevens hun emoties heel goed naar voren komen.

D Welke van de middelen uit vraag c hadden het meeste effect? De duistere omgeving waarin het verhaal zich afspeelde waardoor de spanning erg vergroot werd en het verhaal tevens veel boeiender werd. Camerawerk, montage en belichting A Welke scènes zijn je het meest bijgebleven? Beschrijf ze en probeer na te gaan in hoeverre cameravoering en montage daarbij een rol hebben gespeeld.

De scène die me het allerbeste is bijgebleven is die waarin Grace s’nachts ineens de piano hoort. Ze verdenkt Anne ervan om midden in de nacht piano te gaan spelen, om het verlies van haar vader te verwerken. Maar als ze naar de muziekkamer loopt om er iets van te gaan zeggen, blijkt de deur van de kamer op slot te zitten. Grace luister en hoort de piano. Ze maakt de deur open en kijkt de kamer rond. Er is niemand. Ze sluit de deur zorgvuldig achter zich en loopt nog even naar de keuken, als ze terug komt en de trap op wil gaan, ziet ze de deur van de muziekkamer weer open staan. Ze schrikt en wil naar de deur lopen. Ze bedenkt zich en loopt eerst naar de kist met wapens om een geweer te pakken. Dan hoort ze weer pianomuziek. Ze rent naar de deur en gooit hem open. Op het moment dat de deur beweegt, houd de muziek op. Ze kijkt de kamer rond en ziet niemand. Ze snapt er niets van. Het laatje van de piano is open. Ze pakt haar sleutel en draait hem op slot. Als ze naar de deur wil lopen, valt die ineens dicht. Ze schrikt en loopt er verder naartoe. Ze maakt de deur open en gaat de kamer uit. Op dat moment is er weer muziek. Ze kijkt de kamer weer in maar ziet niemand. Ze loopt weg en draait de deur op slot, Grace bedenkt zich en opent de deur weer. Ze sluit hem weer en opent hem weer. Dit herhaalt ze een paar keer. Dan zwaait de deur pardoes wagenwijd open. En slaat met zo’n harde klap dicht dat Grace een stuk naar achteren vliegt en valt. Nu weet ze zeker dat daar iemand is. Haar sleutels liggen nog in de kamer. Ze wil de deur openmaken maar die zit op slot. Ze schreeuwt om de bedienden. Mevrouw Mills komt naar beneden gerend. Grace pakt haar de sleutels af en wil de deur openmaken. De kamer is leeg.

B Kun je daar ook iets over zeggen als je de film in het geheel overziet? Er werd regelmatig gebruik gemaakt van close-ups, tevens was de camera beweging vrij snel en werd er veel gebruik gemaakt van het kikkerperspectief. Een voorbeeld van een scène waarin dit heel nadrukkelijk naar voren kwam is de volgende:

B Kun je daar ook iets over zeggen als je de film in het geheel overziet? Er werd regelmatig gebruik gemaakt van close-ups, tevens was de camera beweging vrij snel en werd er veel gebruik gemaakt van het kikkerperspectief. Een voorbeeld van een scène waarin dit heel nadrukkelijk naar voren kwam is de volgende:

Grace liep de donkere trap op naar boven en er werd van onder gefilmd, wat het voor mij al best spannend maakte. En toen ze in dat kamertje was hoorde ze stemmen, uit het niets (hier kwam een close-up). En er stonden allemaal beelden en meubels met witte lakens erom heen. Vervolgens haalde ze deze eraf en werd er door de camera heel flitsend gefilmd waardoor er een gevoel van onzekerheid in je opkwam . Dus de montage was in die scène ook erg goed, want je zag de kamer van allerlei punten en dus stonden er meerdere camera’s. Dit alles maakte het naar mijn mening tot een erg geslaagde scène. C Is er sprake van Fade-in/Fade-out techniek? Gedurende het grootste deel van de film werd er gebruik gemaakt van de fade-out techniek (het start beeld was vaak al donker maar werd dan gedurende de scène nog donkerder). Maar een uitzondering hierop was bijvoorbeeld de scène die ik hierboven heb beschreven, hoe begon op een erg donkere trap maar toen ze het kamertje in kwam werd alles plotseling erg licht.

D Wordt er gebruik gemaakt van de tilt-techniek? Ja al er plotseling iets heel ingrijpends of engs gebeurt zie je de scène eerst van voor af, waarna je het vervolgens weer van boven aanschouwd.

E Speelt het licht een bepaalde rol in de film? Zo ja welke dan?

Het licht is een erg belangrijke sfeermaker in de film, als dit niet aanwezig was geweest, was het nooit mogelijk geweest om zo een grote spanning in de film weten te verkrijgen. Tevens werd het verhaal boeiend en begrijpelijk gemaakt doordat de twee kinderen die tevens een van de hoofdpersonen waren allergisch voor licht waren en dus altijd in de schemer moesten leven, waardoor hun karakter altijd wat mysterieus overkwam. Recensie

Ik denk dat de regisseur er goed in is geslaagd om het thema uit te werken. In het begin vond ik de film een beetje saai, maar het laatste deel was zeker de moeite waard. Er werd gebruikt gemaakt van muziek. Vooral klassiek, viool muziek. Je merkte wel dat de muziek echt gebruikt werd om spanning op te bouwen. Dus de muziek kwam als er dus wat spannends kwam en niet als achtergrond muziekje.Tevens werd er ook soms erg zware piano muziek gebruikt die de duistere sfeer soms nog versterkte. De muziek en geluidseffecten waren dus volgens mij echt helemaal perfect. Ook het licht vond ik wel erg goed, altijd donker, zodat het zelfs overdag eng was. Als er een scène buiten was, dan was het buiten ook erg donker en grauw. Al met al vind ik dat deze film een 8 verdiend.