The lord of the rings: Fellowship of the ring (2001)

Algemene gegevens: Titel: Lord of the Rings
Regisseur: Peter Jackson
Jaartal: 2003
Land van Herkomst: Midden Aarde. Zo noemen ze dat op de site. Hoofdrolspelers: Sean Astin, Sean Bean, Cate Blanchett, Orlando Bloom, Billy Boyd, Marton Csokas, Ian Holm, Christopher Lee, Ian McKellen, Dominic Monaghan, Viggo Mortensen, John Rhys-Davies, Andy Serkis, Liv Tyler, Hugo Weaving, en Elijah Wood. Ik heb de film gezien in Antwerpen in de Metropolis. De film kun je indelen in een sprookjesachtig verhaal. Het is een beetje een droomwereld. Een verzonnen verhaal wat niet in de werkelijkheid past. Plot: De jonge hobbit Frodo Baggins (Frodo Balings)draagt een ring; maar deze ring is niet zomaar een sieraadje. Het is de Ene Ring, een instrument van absolute macht dat ervoor kan zorgen dat Sauron, de duistere Heerser van Mordor, over Midden-Aarde kan heersen en zijn inwoners tot slaaf kan maken. Frodo moet, samen met een toegewijd reisgenootschap bestaande uit hobbits, mensen, een tovenaar, een dwerg en een elf, De Ring meenemen door Midden-Aarde naar de Doemravijnen, waar het ooit werd gesmede, en het voor altijd vernietigen. Zo'n reis Betekent dat ze zich diep op het gebied van de duistere Heerser moeten wagen, waar hij zijn leger van orcs vergaart. En het is niet alleen kwaad van buitenaf dat de Reisgenootschap moet bestrijden, maar ook onderlinge onenigheid en de corrupte invloed van De Ring zelf. Het verloop van de toekomstige geschiedenis is omstrengeld met het lot van de reisgenootschap. Er is sprake van meer conflicten.
Middelen De locatie in het verhaal is een verzin locatie om het zo maar even weer te geven. De locatie bestaat in het echt namelijk helemaal niet. Het is allemaal verzonnen. Het speelt namelijk in Midden-Aarde zo noemen ze dat. De hobbit huisjes die je in de film ziet bestaan helemaal niet. Ze hebben deze speciaal moeten maken voor de film. Ook het elvendorp, en de plek van de wandelende bomen is nep, maar de omgeving in de bergen is wel allemaal echt. Deze plekken hebben een hele grote invloed gehad op de sfeer van de film. Doordat ze zo echt leken dacht je er helemaal niet bij na, dat het helemaal niet bestond. Hierdoor kon je je heel goed in leven in het verhaal. Dan wanneer je heel goed zou zien dat het toch niet “echt” was. De belichting speelt in de film ook een belangrijke rol dat komt ook vooral doordat het voornamelijk buiten is opgenomen. Dan is het heel belangrijk dat je verschillende licht invallen hebt. Omdat het de enen keer donker is en dan weer licht. Ook de special effects moeten hier op afgestemd worden op een gegeven ogenblik komt Frodo het wezentje tegen (gollum). Dit wezentje is alleen maar een computer animatie. Dus wanneer je geen goed licht zou hebben, zou het niet goed tot zijn recht komen. Ze waren allemaal op hun eigen manier gekleed. En meestal klaar om een gevecht aan te gaan. De hobbits hadden puntige oren gekregen en zagen er een beetje simpel uit met kledingstukken die los een het lichaam zitten. De muziek in de film was geweldig en was speciaal gemaakt voor deze film. En dat kun je merken ook. De muziek past er gewoon helemaal bij en maakt er echt een geheel van en dan is het zelfs nog spannender. Er waren soms ook wat geluidseffecten vooral met de gevechten. Personages Frodo is een jonge hobbit en de geadopteerde neef van Bilbo Baggins. In zijn missie om Midden-Aarde te verlossen van de Ene Ring, ziet Frodo dat hij het verloop van de toekomst verandert. Elijah Wood is zijn echte naam en wordt ruim beschouwd als een van de meest getalenteerde acteurs van zijn generatie. Nadat hij in de schijnwerpers kwam te staan in 'Paradise', ging hij verder met rollen in 'Radio Flyer', ' Forever Young', 'Huck Finn', 'The Good Son', 'North', 'The War' en 'Flipper'. Hij verscheen ook in 'Internal Affairs', 'Avalon' en 'Back to the Future 2'. Je krijgt informatie van Frodo vooral door zijn goede vriend Samwise die heel de rit met hem mee reist. Maar ook kun je in de film zelf zien dat Frodo verandert in de loop van de film. Pippin is een ondeugende, jonge hobbit en oude vriend van Frodo die, samen met Samwise en Merry, Frodo vergezelt op zijn queeste. Billy Boyd is zijn echte naam en hij is een inwoner van Glasgow, Schotland. Hij begon zijn acteercarrière in de Schotse televisieserie 'Taggart'. Hij ging verder met het vergaren van UK televisie aftitelingen inclusief 'Soldiers Leap', 'Coming Soon', 'Julie and the Cadillacs' en 'Chapter and Verse'. Boyd maakte zijn filmdebuut in 'An Urban Ghost Story', maar zal voor het eerst door het internationale publiek gezien worden in The Fellowship of the Ring. Merry is een andere goede vriend van Frodo die hem, Pippin en Samwise vergezelt als zij de Shire verlaten voor hun opdracht. Dominic Monaghan is zijn echte naam, die aan het internationale filmpubliek geïntroduceerd zal worden in The Fellowship of the Ring, is het meest bekend van het Britse televisiedrama 'Hetty Wainthrop Investigates'. Zijn andere televisieverdiensten bestaan uit 'This is Personal - The Hunt for the Yorkshire Ripper', en een leidende rol in "Monsignoir Renard', een nieuwe serie met John Thaw. Monaghan's filmdebuut was in 'Boomber' met Rutger Hauer en Martin Shaw. Op het podium heeft Monaghan opgetreden in de UK producties van 'The Resurrectionists', 'Whale' en 'Annie and Fanny from Bolton to Rome'. Samwise is Frodo's dapperste metgezel en beste vriend. Sam heeft tot dusver een rustig leven geleid, maar zijn loyaliteit tegenover Frodo zal hem op een gevaarlijke reis leiden. Sean Astin is zijn echte naam en maakte zijn filmdebuut in 'The Goonies' en al snel had hij een rol in de door critici toegejuichte 'Rudy'. Andere films die hij op zijn naam heeft staan zijn 'Bulworth', 'Courage Under Fire', 'Memphis Belle', 'Encino Man', 'Like Father Like Son', 'Where the Day Takes You', 'Staying Together', War of the Roses' en 'Safe Passage'. Astin ontving Beste Acteur onderscheidingen voor zijn optreden in 'Low Life' op het Fort Lauderdale Film Festival. Astin was ook te zien in de recente indie-releases 'Deterrence', 'Kimberly', 'The Last Producer' en 'Boy Meets Girl'. Hij maakte zijn professionele debuut met zijn moeder, Patty Duke, in de televisie After School Special 'Please Don't Hit Me Mom'. Gandalf de Grijze is een oude maar wijze en krachtige tovenaar die Frodo raad geeft tijdens zijn queeste. Sir Ian McKellen is zijn echte naam en heeft al meer dan 40 jaar het publiek vermaakt op zowel podium als scherm, en heeft meer dan 40 groter acteerprijzen gewonnen. Geboren in Lancashire, Engeland, speelde hij meest recentelijk de superheroïsche Magneto in de grote succesvolle filmbewerking van de Marvel Comic's klassieke 'X-Men'. Zijn andere recente films zijn 'Gods and Monsters' (Academy Award nominatie voor Beste Acteur), 'Apt Pupil' en 'Richard 111' (co-screenplay schrijver en uitvoerend producent). De wisselende heuglijke filmoptredens van McKellen houden ook 'Six Degrees of Separation', 'Cold Comfort Farm', 'Restoration', 'Swept from the Sea', 'The Keep', 'Bent' en 'Scandal' in en nog veel meer. Aragorn, een mens opgevoed door elven en de rechtvaardige erfgenaam van de troon van Gondor, is een trouwe metgezel van Gandalf, en een belangrijk lid van de Reisgenootschap. Viggo motensen is zijn echte naam en heeft zijn filmdebuut gemaakt als een jonge Amish boer in Peter Weir's 'Witness', is Viggo Mortensen's carrière gemarkeerd door een constante koord van goed ontvangen optredens. Critici hebben continu zijn werk erkend in meer dan dertig films, waaronder zulke diverse projecten als Jane Campion's 'Portrait of a Lady', Sean Penn's 'Indian Runner', Brian DePalma's 'Carlito's Way', Ridley Scott's 'G.I. Jane', Tony Scott's 'Crimson Tide', Andrew Davis' 'Perfect Murder', Ray Loriga's 'La Pistola de mi Hermano', en Tony Goldwyn's 'A Walk on the Moon'. Een dappere elf die de opdracht vergezelt en de Elven vertegenwoordigt in de Reisgenootschap, Legolas is afkomstig van Mirkwood en is een geweldige boogschutter. Orlando Bloom is zijn echte naam, hij maakte zijn grote filmdebuut in The Fellowship of the Ring, studeerde af aan de Guildhall School of Music and Drama, Londen. Tijdens zijn tijd op Guildhall, trad Bloom op in de producties 'Little Me', 'A Month in the City', 'Peer Gynt', 'Mephisto', 'Twelfth Night', 'Trojan Women', 'The Seagull', 'Three Sisters', 'Recruiting Officer', 'Antigone', 'Uncle Vanya', 'A Night Out' en 'Mystery Plays'. Arwen is de mooie en betoverende elf die moet kiezen tussen onsterfelijkheid en liefde. Liv Tyler is haar echte naam en maakt een veelbelovend filmdebuut met een hoofdrol in 'Silent Fall', geregisseerd door Bruce Beresford. Na nog een hoofdrol in 'Empire Records', portretteerde Tyler een serveerster in een plaatselijk restaurant in 'Heavy', een favoriet op het Sundance Film Festival in 1995. Tyler ging verder met schitteren in Bernardo Bertolucci's 'Stealing Beauty', 'Inventing The Abbotts', 'Armageddon' en Robert Altman's 'Cookie's Fortune'. Ze herenigde zich onlangs met Altman door te spelen in de door critici toegejuichte 'Dr T and the Women' met Richard Gere. Het hoofd van alle tovenaars, Saruman, hoopt de kwaadaardige ring voor zichzelf te houden. Christopher Frank Carandini Lee is zijn echte naam en is geboren in Belgravia, Londen, stapte in 1947 de filmindustrie binnen en was voor een tijdje onder contract van de Rank Organisation. Hij is verschenen in tal van theater- en operaoptredens, op televisie, en heeft wereldwijd radioprogramma's opgenomen. Lee heeft gefilmd in het Engels, Russisch, Italiaans, Frans, Duits en Spaans. Hij is in meer dan 250 films en televisieproducties verschenen, onder welke de meest bekende 'A Tale of Two Cities', 'Dracula', 'The Wicker Man', 'The Private Life of Sherlock Holmes', 'The Three and The Four Musketeers', 'The Man With The Golden Gun', '1941', 'Airport 77', 'Gremlins II', 'The Legend of Sleepy Hollow', 'Jinnah' en de BBC-productie van 'Gormenghast' zijn. Hij zal hierna te zien zijn in de hooggewaardeerde Star Wars: Episode 2. De regisseurs voor wie hij heeft gewerkt zijn onder meer John Huston, Raoul Walsh, Joseph Losey, George Marshall, Orson Welles, Nicholas Ray, Michael Powell, Edward Molinaro, Jerome Savary, Billy Wilder, Steven Spielberg, Joe Dante, John Landis, Tim Burton en George Lucas. Hij verscheen ook als host van 'Saturday Night Live' in 1978, de derde hoogstgewaardeerde show van die serie. Lee is de enige acteur die Sherlock Holmes en zijn broer Mycroft geportretteerd heeft, en hij volbracht de rollen van zowel Koning Charles, de Eerste van Engeland, als Koning Lodewijk de 16e van Frankrijk. Hij is een volbrachte filmzwaardvechter, en een eervol lid van drie stuntmannenunie's. Gollum, een hobbit-achtig wezen, maar de corrupte invloed van De Ring verdraaide zijn geest en vervormde zijn lichaam. Andy Serkis is zijn echte naam en verscheen meest recentelijk als de excentrieke choreograaf in 'Topsy Turvy', en als de 'gecokete' yuppie in 'Career Girls'. Hij zal binnenkort te zien zijn tegenover Michael Caine in 'Shiner'. Andere filmcredits zijn hoofdrollen in 'Mojo', 'Among Giants', 'Loop', 'Sweety Barrett', 'The Jolly Boys', 'Last Stand', evenals grote rollen in 'Stella Does Tricks', 'Five Seconds To Spare', 'The Near Room', en 'Pandemonium', die binnenkort uitkomt. Zijn extensieve televisiewerk bestaat uit een hooggewaardeerd optreden in een recente bewerking van 'Oliver Twist', en hoofdrollen in 'The Jump' en de serie 'Finner' samen met gastrollen in 'Shooting The Past' en 'Touching Evil'. Serkis heeft een enorme reeks rollen gespeeld in theaters in Londen en over de hele UK. Recente door critici toegejuichte rollen zijn Potts in de originele cast van 'Mojo' door Jez Butterworth, 'King Lear' en 'Hush', allemaal voor het Royal Court Theatre, 'Hurlyburly' in het Old Vic and Queens Theatre, 'Decadence' in het Bolon Octagon, en 'Cabaret' in het Crucible Theatre, Sheffield. De informatie over de belangrijkste hoofdpersonen heb ik voornamelijk gekregen via de site van Lord of the Rings. Hier was echt van alles te vinden over de cast. Vandaar dat ik dat erbij heb gezet. Maar natuurlijk kon je ook uit de film halen wat voor personages het was. En wie fout en goed was. Thematiek en interpretatie Het belangrijkste in de film is het vernietigen van de vervloekte ring. De regisseur van de Lord of the Rings, is de enige regisseur die drie van zulke grote films heeft geregisseerd. Misschien dat dit de rede is van het regisseren van Lord of the Rings. En het film is afkomstig van het boek. Ik had het boek al gelezen voordat ik naar de film ging. En de regisseur heeft de verhaallijn van het boek helemaal gevolgd in de film. En hij heeft dit volgens mij gedaan omdat hij geen verwarring wilde geven. Want het drie heel lange films en wanneer je dan heel veel veranderingen aan gaat brengen snappen de mensen er op een gegeven ogenblik helemaal niet meer van. Boeiende werking Alles wat je ziet in deze film is boeiende de films duren alle drie zo’n drie uur en ik heb de eerste twee nu gezien, maar je merkt echt niet dat je al drie uur zit te kijken. En dat vind ik echt super cool. Je zit gewoon drie zonder iets anders te doen te kijken naar een film. Ik vind dat de regisseur dit heel knap gedaan heeft. Er is veel computer animatie gebruikt. En daardoor krijg je va die geweldige effecten en dat houd het spannend en boeiend. En er is gewoon helemaal niet wat ik niet leuk vond aan de film. Camerawerk en montage Dit scène die mij het meest bij gebleven is, is wanneer alle mensen kinderen vrouwen en mannen in het gebouw zitten en ze dan aangevallen worden door de slechteriken. Dit was een zielige scène, maar ook heel mooi om te zien hoe mensen en elven toch met elkaar samen kunnen werken om de slechteriken te verslaan. En als er dan ook nog hulp uit een onverwachte hoek komt. En je ziet dat ze gaan winnen, wordt alleen, maar leuker. Als er geen goede montage en camerawerk was geweest was de film zo saai geweest. Het camerawerk en de montage maken gewoon de film. Bijvoorbeeld gollum deze bestaat in het echt helemaal niet maar dat kun je niet zien, wanneer hij over de arm van Frodo wrijft zie je dat zijn mouw meegaat. Terwijl hij in werkelijkheid niet aangeraakt wordt. Dit zijn de kleine details. Maar wel heel mooi in elkaar gezet.
Recensie Een week voor het einde van 2001 is ie daar dan eindelijk- de film waarop iedereen al het hele jaar zit te wachten. Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring is de bewerking van het eerste deel van een van de meest gelezen literaire werken ooit, In de Ban van de Ring van J.R.R. Tolkien. Een produktie waarvoor kosten noch moeite zijn gespaard: het is met bijna 300 miljoen dollar het duurste filmprojekt aller tijden. Dit jaar komt het eerste deel van de fameuze trilogie uit, waarop in 2002 en 2003 de delen twee en drie moeten volgen. Regisseur Peter Jackson, die eerder onder andere Heavenly Creatures, The Frighteners en een aantal B-horrorfilms maakte, heeft in interviews al verklaard dat wanneer ‘deel een flopt, de vervolgen waarschijnlijk helemaal niet in de bioscoop zullen worden uitgebracht’. Over het slagen van het projekt lijkt echter nauwelijks twijfel mogelijk. Ook al zouden alleen de fans de film(s) bezoeken, zelfs dan worden de kosten er ruimschoots uitgehaald. En de publiciteitscampagne die al maanden wordt gevoerd, zal ongetwijfeld ook de talloze mensen die het boek niet hebben gelezen over de streep trekken. Jackson wilde ook dat zijn verfilming zowel te volgen zou zijn voor fans als voor niet-fans. Bij het zien van The Fellowship of the Ring rijzen hierover echter sterke twijfels. Jackson lijkt voortdurend te schipperen tussen het weglaten en het in stand houden. Aan de ene kant heeft de regisseur, tevens mede-scenarioschrijver, veel verwijzingen uit Tolkien’s boek naar bijvoorbeeld vroegere tijdperken verwerkt, terwijl hij anderzijds sommige gebeurtenissen weer volledig uit het script schrapte. De aanleiding van de reis die Frodo de Hobbit moet gaan ondernemen, wordt in de proloog te kort uitgelegd voor niet-fans, waar hij voor de kenners van het verhaal overbodig lijkt. Dat is eigenlijk het probleem van de hele film: mensen die het boek niet hebben gelezen, zullen merken dat het verhaal op veel momenten te snel voor hen gaat, en blijven aan het eind van de film met veel onduidelijkheden zitten. Zaken waarvan de fans op hun beurt weer weten dat die later zullen worden ingevuld. De Lord of the Rings-trilogie lijkt zodoende toch vooral een verfilming te worden voor de mensen die al bekend zijn met de wereld van Tolkien. Een fantasie-wereld, die evenwel bespiegelingen bevat op het zaken als het gedrag van de mens en de vernietiging van de natuur. Een wereld, die bevolkt wordt door sprookjesfiguren als Elfen, dwergen, draken en tovenaars. Maar ook door mensen en hun kleinere evenknieen: hobbits, gezellige wezens die de schrijver zelf bedacht en een grote rol toedeelde in zijn saga. Zoals de titel zegt draait het allemaal om een magische ring. Een ring die ooit door de kwade heerser Sauron werd gesmeed en waarmee hij, maar dan ook hij alleen, over heel Midden-Aarde kan heersen. Sauron verloor zijn pronkstuk in een grijs verleden, waarop zijn macht tijden lang tanende was. In het heden bouwt hij zijn zwarte rijk echter weer razendsnel op- hij hoeft alleen de ring nog maar te vinden en de wereld is reddeloos overgeleverd aan het kwaad. Aan de hoofdpersonen van Lord of the Rings de taak dat te voorkomen. De bezitter van de ring, de hobbit Bilbo, draagt zijn dierbare bezit (want dat is het, Tolkien’s trilogie heet niet voor niets In de Ban van de Ring) over aan zijn jongere familielid Frodo. Deze krijgt van de wijze tovenaar Gandalf de opdracht de ring in het vuur te werpen waarin deze werd gesmeed, in het hol van de leeuw, een vuurspuwende berg midden in het duistere rijk van Sauron. Dat is kort het verhaal van de gehele trilogie. In The Fellowship of the Ring zien we hoe het reisgenootschap wordt samengesteld en vele hindernissen moet overwinnen. Van de lelijke Aardmannen tot de Mijnen van Moria, waarin een vreselijk wezen genaamd de Balrog schuilt. Aan het eind van het eerste deel zijn Frodo en kornuiten bij de rand van Sauron’s rijk aangekomen- hoe het verder loopt, zullen we volgend jaar zien in deel twee. Het is wat dat betreft nog te vroeg om conclusies te trekken over de trilogie als geheel, maar wat Jackson in ieder geval goed gelukt is, is het vormgeven van de fantasiewereld van Tolkien. Ook in dat opzicht is hij de boeken en daarmee de fans trouw gebleven. De meeste decors zien er precies zo uit als Tolkien in zijn gedetailleerde beschrijvingen uitwerkte, van de lieflijke Gouw waar de hobbits leven tot het donkere rijk van Sauron. Net als in Tolkien’s trilogie wordt in de setting al een heel duidelijk onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad, iets dat eveneens opgaat voor het uiterlijk van de personages (plaats de lelijke Aardmannen tegenover de wonderschone Elfen). Dit is de grootste troef van Jackson’s verfilming. Het was ook zijn belangrijkste opgave- de door Tolkien met woorden gecreeerde wereld omzetten in een universum met een fysisch, echt gezicht, eentje die de fans, die er deels allemaal hun eigen interpretatie op na houden, bovendien zou kunnen bekoren. Persoonlijk vind ik dat Jackson daar goed in geslaagd is. The Fellowship of the Ring is zodoende een veelbelovend begin van de Lord of the Rings-trilogie. Al zijn er ook kanttekeningen te plaatsen. De bombast bijvoorbeeld waarmee het epos in beeld is gebracht. Sentiment steekt geregeld de kop op wanneer de hoofdpersonen een tegenslag te verwerken krijgen op hun missie, bijvoorbeeld het moment waarop Gandalf door de Balrog het ravijn ingesleurd wordt. The Fellowship of the Ring lijkt dan in een draak van een film te veranderen. Dat dit niet gebeurt, is te danken aan het spektakel dat de film bijna drie uur lang brengt. Voor degenen die niet bekend zijn met de boeken, maakt dit het feit dat het verhaal zo nu en dan moeilijk te volgen is ook weer grotendeels goed. Het had al met al slechter af kunnen lopen. Jackson bewijst dat In de Ban van de Ring verfilmbaar is, al werd dat altijd voor onmogelijk gehouden. Het is nu afwachten wat deel twee en drie, die wel tegelijkertijd zijn opgenomen, zullen brengen. Beoordeling: Ik vind dat de regisseur het geweldig gedaan heeft. Hij heeft de film die een onwerkelijk karakter heeft, echt laten lijken. Zodat je je helemaal kan verplaatsen in de film. De film is heel geloofwaardig overgekomen.Al weet je wel dat het in het echt nooit zal gebeuren, maar dat vergeet je helemaal wanneer je hem ziet. Wat ik alleen wel jammer vind is dat de films niet zo snel achter elkaar komen. Maar dit is natuurlijk wel heel logisch. Want het is zoveel werk dat je dat niet allemaal op 1 jaar kunt maken. De spelers pasten helemaal bij hun karakters. Het was net of ze het echt meemaakten. En volgens mijn vonden ze het allemaal super leuk om te doen. De elven die erin voorkomen kun je ook echt als elven beschrijven. Ze zijn heel lief en er hangt altijd een ontspannen sfeertje rond ze. Zoals ik al zei. Alles wat er in de film is gedaan met montage en licht is allemaal perfect gedaan. Je kunt er helemaal niets op aan merken alleen dat het helemaal te gek is. Ik vind het gewoon een geweldige film en ik kan er niet anders over zeggen.