Roza (1999)

Zakelijke informatie Regie : Ramon Swaab
Produktie : Ismene Straver, Tatiana Pierre
Scenario : Ramon Swaab
Geluid : Giel van Geloven
Camera : Jeroen de Bruin
Art Dir. : Madelon Koster
Montage : Sven de Jong
Cast : Cleo Dankert, Jan de Koning, Maiko Kemper, Marina Krylova
Soort: drama
Jaar: 1999
Duur: 10 min. Film: 35mm
Vorm: zwart -wit film

Film gezien in het filmhuis in Leeuwarden
Prod Mij. : Nederlandse Film en Televisie Academie
Festival : 1999 vertoond Verhaal Er zit een oude man op het station die zijn dagen slijt op een stationsbankje. Hij koopt elke dag een bosje bloemen en een kopje koffie op het station. Elke keer als er een trein aan komt heeft hij de hoop dat zijn vrouw uit stapt waar hij op wacht, maar geen enkele keer stapt zijn vrouw uit. Dus bij aankomst van elke trein is de teleurstelling groot als blijkt dat zijn vrouw er niet in zit. Op een dag wordt hij onder gelopen door een jonge man. De jonge man loopt hem omver en zijn vriendin staat al in de trein. Doordat de oude man omhoog wordt geholpen, mist de jonge man zijn trein. De trein waar zijn vriendin dus instaat. De jongen ziet de trein weg rijden met zijn vriendin erin, de oude man krijgt een precies gelijke flashback van zijn vrouw en hem in dezelfde positie. De oude man De jonge man
Leeftijd: ongeveer 70 jaar Leeftijd: ongeveer 25 jaar
Uiterlijk: krom lopend en grijs Uiterlijk: jong en fit
Karakter: teleurgesteld, zwijgzaam Karakter: druk en stressvol
De film speelde zich af op een treinstation. Het kan zich nu afgespeeld hebben maar ook wel 10 jaar gelden. Je kon niets afleiden uit het taal gebruik want er werd niet gesproken. Ook kwamen er niet speciale kenmerken voor uit deze tijd. Ook aan de omgeving was het moeilijk te zien omdat het een zwart-wit film was. De film werd niet ondersteund door film muziek maar alleen door geluiden van de treinen bijvoorbeeld. Er was niet veel op te merken aan het camera gebruik. Het jonge stel dat in het filmpje voorkomt wil wel iets aan de oude man duidelijk maken. Ik denk niet dat de filmmaker echt iets duidelijk wil maken aan de kijker. Het jonge stel wil namelijk duidelijk maken aan de oude man dat; zijn wachten zinloos is. Ik vond dat er goed gefilmd werd, ze wouden volgens mij een beetje oude indruk maken en dat hadden ze ook verwerkt in het filmen. Er werd traag gefilmd en er werd vrij weinig bewogen met de camera, het waren meer shots. Er werd goed gespeeld, hoe kon ik dat merken? Omdat er niet bij gesproken werd maar ik wel volledig begreep wat er werd bedoeld. Als ze niet goed zouden spelen, zou ik helemaal niets van de film hebben begrepen. Het filmpje was in het begin wel een beetje saai omdat de man elke dag hetzelfde beleefde. Maar het einde vond ik wel verrassend want de kijker wist totaal niet op wie de oude man zat te wachten, hij kon ook gewoon dement zijn. En opeens kreeg je de flashback te zien met zijn vrouw met een joden ster op. Ik zou deze film aanraden als je depressief bent anders niet. Ik had nog nooit eerder afstudeer projecten van studenten gezien dus het was sowieso nieuw voor mij. Ook ga ik meestal naar commerciële films en niet films in het filmhuis bekijken. Ik heb hierdoor ook geleerd om kritisch naar een film te gaan kijken, ook omdat dit verslag er moest komen. Als je een film op deze manier bekijkt neem je naar mijn mening, ook meer details op.