Mr. Bean’s Holiday
Met Rowan Atkinson Zaterdag 31 maart
Aanvang: 21.30
Genre: Engelse komedie
Lokatie: zaal 5
De Bios, Drachten Recensie De kracht van Mr. Bean is altijd geweest dat hij zonder woorden werkte en daarmee een wereldwijd publiek aansprak. Toen de Engelse superkluns in de jaren negentig wereldwijd populair was geworden op de televisie, kon een speelfilm niet lang uitblijven en in 1997 maakte hij de grote stap naar het witte doek. Het publiek reageerde met gemengde gevoelens op de Bean-film, die vooral op het Amerikaanse publiek was gericht. Wat had Mr. Bean nou helemaal in Los Angeles te zoeken? Moest er echt zo'n heel familiedrama bijgehaald worden? En vooral, waarom praatte hij zo veel? We zijn nu tien jaar verder en Rowan Atkinson vond het wel eens tijd om een waardiger en nu echt definitief afscheid te nemen van het personage, met 'Mr Bean's Holiday'. Mr. Bean wint een reis met de trein naar Zuid-Frankrijk. Hij pakt zijn koffer en camcorder en verlaat het natte, troosteloze Londen. De reis naar de Franse kust verloopt alleen niet zo vlot als gewenst. Onderweg gaat er van alles verkeerd, mede omdat de man aan wie hij vraagt om iets van hem te filmen op het station, per ongeluk achterblijft op het station. Bean ziet zichzelf genoodzaakt om te zorgen voor het zoontje van de man, Stepan, die nog in de trein zit. Onderweg belanden Bean en Stepan opnieuw buiten de trein, waardoor ze op een andere manier in Zuid-Frankrijk moeten zien te komen. Ze komen de Franse Sabine tegen, die naar het filmfestival van Cannes reist om daar de première van haar film bij te wonen. Tijdens de première merkt Bean dat Sabine vindt dat ze veel te weinig te zien is in de film. Bean besluit daar wat aan te doen. Hij vertoont de door hem gemaakte beelden met zijn eigen camera stiekem tijdens de première. In Bean’s eigen beelden is Sabine veel vaker te zien. Iedereen in de zaal vindt de beelden van Bean veel interessanter. De film krijgt een groot applaus. De vader van Stepan, die ook nog één van de juryleden van het filmfestival bleek te zijn, dacht dat Bean zijn zoontje had ontvoerd, maar hij is gelukkig ook weer blij om zijn zoontje terug te zien. Eindelijk kan Bean nu echt vakantie gaan vieren. De regie van Mr. Bean’s Holiday is in handen van Steve Bendelack. De productie is van Peter Bennet-Jones, Tim Bevan en Eric Fellner en het script is gemaakt door Rowan Atkinson, Simon McBurney, Hamish McColl en Robin Driscoll. Howard Goodall heeft voor de muziek gezorgd. Er zijn vijf hoofdrollen in deze film: Rowan Atkinson speelt de rol van Mr. Bean, Willem Dafoe speelt de rol van Carson Clay, de vader van Stepan. Stepan wordt gespeeld door Max Baldry, de restauranthouder in Parijs wordt gespeeld door Jean Rochefort en Sabine wordt gespeeld door Emma de Caunes. Overige info Ik ben met een dorpsgenoot voor de gezelligheid naar de bioscoop geweest. We zaten in zaal 5, waar ongeveer 110 stoelen in zaten. De zaal zat helemaal vol. De wanden van de bioscoopzaal waren zwart en er stonden rode stoelen in de zaal. De titel van Mr. Bean’s Holiday is heel makkelijk te verklaren, want het verhaal doelt namelijk naar de vakantie van Mr. Bean toe in Frankrijk, alleen wordt de reis ernaar toe heel erg lang vertelt. De sfeer in de film was heel vrolijk en komisch. Mr. Bean heeft altijd een goed humeur en er zaten natuurlijk veel grappige stukken in de film, wat meestal wel te verwachten is bij Mr. Bean. De belangrijkste locatie in de film was de route op weg naar de vakantiebestemming van Mr. Bean. Daarnaast speelt de trein een grote rol omdat Bean daar meerdere malen mee heeft gereisd. En de auto van Sabine speelt ook een belangrijke rol, hier mocht Mr. Bean samen met Stepan in meeliften. De langste tijd zat vooral in de reis, dus daarom spelen alle restaurants en andere stopgelegenheden ook een belangrijke rol in deze film. Ik vind dat de cameravoering goed is, er zitten mooie opnames tussen, die soms helemaal niet kunnen kloppen, maar hierdoor wel grappig zijn. Ook de belichting, muziek en geluid vond ik dik in orde, want er waren bijvoorbeeld helemaal geen stukken muziek of opnames die ik helemaal niet in de film vond passen. Ik vond de kwaliteit van de film dit keer beter. Mr. Bean deed weer hoe hij hoort te zijn: weinig woorden, visuele vondsten en een vleugje surrealisme. Het simpele verhaal stelt qua logica niet veel voor, maar dat is ook helemaal niet nodig. Jammer genoeg ontbreekt het typerende trekje van Bean. Maar ondanks dat is Bean weer helemaal zoals hij bedoelt is, want ook zonder dat je de taal zou kunnen verstaan, heb je aan Mr. Bean’s Holiday een plezierige komedie. Ik kan altijd wel uren naar Mr. Bean kijken zonder dat ik wordt afgeleid. Een erg leuk stuk vond ik toen Mr. Bean halverwege de reis in een restaurant aan het eten was. Hij zat in een heel chique restaurant en kreeg een schaal met allemaal ongepelde kreeften voor zich geschoteld. Het leek hem eerst wel lekker, maar toen hij ervan geproefd had kon hij haast wel over zijn nek gaan. Hij at mooi verder, omdat de ober steeds naar hem zat te kijken. Natuurlijk knikte hij dat het hem erg goed smak. Maar ondertussen had hij zijn mond vol met kreeften en kon er niks meer bij. Daarom liet hij zijn mes vallen zodat hij even kon bukken. En wat deed hij? Hij spuugde zijn mond leeg in de tas van een vrouw die aan een tafel naast hem zat. Hierna moest Mr. Bean zien dat hij uit het restaurant kwam. Dit stuk was erg grappig. De manier waarop Mr. Bean zijn verhaal naar voren brengt is gewoon te komisch. Studiegenoten: Deze film is echt het kijken waard. Als jij een keer een avondje gezellig met je vrienden naar de bios wilt te lachen, dan moet je naar deze film gaan! Er zitten een hoop leuke momenten tussen waar je echt om moet lachen. Er zitten weinig minpunten aan deze film. Het enige kleine minpunt is dat je de echte typische Mr. Bean trekjes mist. Maar ondanks dat is het echt de oude Bean van vroeger weer. Het verhaal zit vol stuntelde en onnozele dingen van Bean, zoals je natuurlijk van hem gewend bent. Ik heb tot nu toe alles films van Bean gekeken dus ik moest en zou ook naar deze film toe. Aangezien ik op Internet had gelezen dat dit de laatste Bean-film zou zijn en het een echte Bean film zou worden, had ik dus al verwacht dat het een echte Bean-filim zou worden. Ik vind dat dat het ook is geworden. Natuurlijk zaten er ook grappen in die me bekend voorkwamen, maar dat vind ik juist kenmerkend voor Bean, dat hij bij bepaalde dingen altijd dezelfde reactie heeft. Wel vind ik dat je ervan moet houden. Ik kan me voorstellen dat er ook genoeg mensen zijn die deze manier van humor niet leuk vinden en er niks aan vinden om een film te kijken waarvan je precies weet hoe het zal gaan. Ik vond het leuk om een filmverslag te maken, alleen had dit verhaal van Mr. Bean niet zoveel diepgang waartoe je je meer gaat verdiepen in een film. Dat vond ik wel jammer bij het maken van het verslag, want ik wist veel dingen al, zodat ik niet hoefde na te denken over de diepliggende gedachten achter deze film. Hierdoor had ik ook minder inspiratie van Internet nodig. Natuurlijk heb ik wel op Internet gekeken bij het maken van een samenvatting en informatie te zoeken over de bioscoop, maar grotendeels heb ik dit verslag naar eigen inspiratie gemaakt. Dus als ik binnenkort weer een filmverslag ga maken, moet ik een film uitkiezen waar een verhaal achter zit. Van de volgende sites heb ik gebruik gemaakt: -
www.biosagenda.nl
- www.wikipedia.nl
- www.beansholiday.nl
- www.pathe.nl
- www.utopolis.nl
Datum: vrijdag, 4 mei 2007
Met Rowan Atkinson Zaterdag 31 maart
Aanvang: 21.30
Genre: Engelse komedie
Lokatie: zaal 5
De Bios, Drachten Recensie De kracht van Mr. Bean is altijd geweest dat hij zonder woorden werkte en daarmee een wereldwijd publiek aansprak. Toen de Engelse superkluns in de jaren negentig wereldwijd populair was geworden op de televisie, kon een speelfilm niet lang uitblijven en in 1997 maakte hij de grote stap naar het witte doek. Het publiek reageerde met gemengde gevoelens op de Bean-film, die vooral op het Amerikaanse publiek was gericht. Wat had Mr. Bean nou helemaal in Los Angeles te zoeken? Moest er echt zo'n heel familiedrama bijgehaald worden? En vooral, waarom praatte hij zo veel? We zijn nu tien jaar verder en Rowan Atkinson vond het wel eens tijd om een waardiger en nu echt definitief afscheid te nemen van het personage, met 'Mr Bean's Holiday'. Mr. Bean wint een reis met de trein naar Zuid-Frankrijk. Hij pakt zijn koffer en camcorder en verlaat het natte, troosteloze Londen. De reis naar de Franse kust verloopt alleen niet zo vlot als gewenst. Onderweg gaat er van alles verkeerd, mede omdat de man aan wie hij vraagt om iets van hem te filmen op het station, per ongeluk achterblijft op het station. Bean ziet zichzelf genoodzaakt om te zorgen voor het zoontje van de man, Stepan, die nog in de trein zit. Onderweg belanden Bean en Stepan opnieuw buiten de trein, waardoor ze op een andere manier in Zuid-Frankrijk moeten zien te komen. Ze komen de Franse Sabine tegen, die naar het filmfestival van Cannes reist om daar de première van haar film bij te wonen. Tijdens de première merkt Bean dat Sabine vindt dat ze veel te weinig te zien is in de film. Bean besluit daar wat aan te doen. Hij vertoont de door hem gemaakte beelden met zijn eigen camera stiekem tijdens de première. In Bean’s eigen beelden is Sabine veel vaker te zien. Iedereen in de zaal vindt de beelden van Bean veel interessanter. De film krijgt een groot applaus. De vader van Stepan, die ook nog één van de juryleden van het filmfestival bleek te zijn, dacht dat Bean zijn zoontje had ontvoerd, maar hij is gelukkig ook weer blij om zijn zoontje terug te zien. Eindelijk kan Bean nu echt vakantie gaan vieren. De regie van Mr. Bean’s Holiday is in handen van Steve Bendelack. De productie is van Peter Bennet-Jones, Tim Bevan en Eric Fellner en het script is gemaakt door Rowan Atkinson, Simon McBurney, Hamish McColl en Robin Driscoll. Howard Goodall heeft voor de muziek gezorgd. Er zijn vijf hoofdrollen in deze film: Rowan Atkinson speelt de rol van Mr. Bean, Willem Dafoe speelt de rol van Carson Clay, de vader van Stepan. Stepan wordt gespeeld door Max Baldry, de restauranthouder in Parijs wordt gespeeld door Jean Rochefort en Sabine wordt gespeeld door Emma de Caunes. Overige info Ik ben met een dorpsgenoot voor de gezelligheid naar de bioscoop geweest. We zaten in zaal 5, waar ongeveer 110 stoelen in zaten. De zaal zat helemaal vol. De wanden van de bioscoopzaal waren zwart en er stonden rode stoelen in de zaal. De titel van Mr. Bean’s Holiday is heel makkelijk te verklaren, want het verhaal doelt namelijk naar de vakantie van Mr. Bean toe in Frankrijk, alleen wordt de reis ernaar toe heel erg lang vertelt. De sfeer in de film was heel vrolijk en komisch. Mr. Bean heeft altijd een goed humeur en er zaten natuurlijk veel grappige stukken in de film, wat meestal wel te verwachten is bij Mr. Bean. De belangrijkste locatie in de film was de route op weg naar de vakantiebestemming van Mr. Bean. Daarnaast speelt de trein een grote rol omdat Bean daar meerdere malen mee heeft gereisd. En de auto van Sabine speelt ook een belangrijke rol, hier mocht Mr. Bean samen met Stepan in meeliften. De langste tijd zat vooral in de reis, dus daarom spelen alle restaurants en andere stopgelegenheden ook een belangrijke rol in deze film. Ik vind dat de cameravoering goed is, er zitten mooie opnames tussen, die soms helemaal niet kunnen kloppen, maar hierdoor wel grappig zijn. Ook de belichting, muziek en geluid vond ik dik in orde, want er waren bijvoorbeeld helemaal geen stukken muziek of opnames die ik helemaal niet in de film vond passen. Ik vond de kwaliteit van de film dit keer beter. Mr. Bean deed weer hoe hij hoort te zijn: weinig woorden, visuele vondsten en een vleugje surrealisme. Het simpele verhaal stelt qua logica niet veel voor, maar dat is ook helemaal niet nodig. Jammer genoeg ontbreekt het typerende trekje van Bean. Maar ondanks dat is Bean weer helemaal zoals hij bedoelt is, want ook zonder dat je de taal zou kunnen verstaan, heb je aan Mr. Bean’s Holiday een plezierige komedie. Ik kan altijd wel uren naar Mr. Bean kijken zonder dat ik wordt afgeleid. Een erg leuk stuk vond ik toen Mr. Bean halverwege de reis in een restaurant aan het eten was. Hij zat in een heel chique restaurant en kreeg een schaal met allemaal ongepelde kreeften voor zich geschoteld. Het leek hem eerst wel lekker, maar toen hij ervan geproefd had kon hij haast wel over zijn nek gaan. Hij at mooi verder, omdat de ober steeds naar hem zat te kijken. Natuurlijk knikte hij dat het hem erg goed smak. Maar ondertussen had hij zijn mond vol met kreeften en kon er niks meer bij. Daarom liet hij zijn mes vallen zodat hij even kon bukken. En wat deed hij? Hij spuugde zijn mond leeg in de tas van een vrouw die aan een tafel naast hem zat. Hierna moest Mr. Bean zien dat hij uit het restaurant kwam. Dit stuk was erg grappig. De manier waarop Mr. Bean zijn verhaal naar voren brengt is gewoon te komisch. Studiegenoten: Deze film is echt het kijken waard. Als jij een keer een avondje gezellig met je vrienden naar de bios wilt te lachen, dan moet je naar deze film gaan! Er zitten een hoop leuke momenten tussen waar je echt om moet lachen. Er zitten weinig minpunten aan deze film. Het enige kleine minpunt is dat je de echte typische Mr. Bean trekjes mist. Maar ondanks dat is het echt de oude Bean van vroeger weer. Het verhaal zit vol stuntelde en onnozele dingen van Bean, zoals je natuurlijk van hem gewend bent. Ik heb tot nu toe alles films van Bean gekeken dus ik moest en zou ook naar deze film toe. Aangezien ik op Internet had gelezen dat dit de laatste Bean-film zou zijn en het een echte Bean film zou worden, had ik dus al verwacht dat het een echte Bean-filim zou worden. Ik vind dat dat het ook is geworden. Natuurlijk zaten er ook grappen in die me bekend voorkwamen, maar dat vind ik juist kenmerkend voor Bean, dat hij bij bepaalde dingen altijd dezelfde reactie heeft. Wel vind ik dat je ervan moet houden. Ik kan me voorstellen dat er ook genoeg mensen zijn die deze manier van humor niet leuk vinden en er niks aan vinden om een film te kijken waarvan je precies weet hoe het zal gaan. Ik vond het leuk om een filmverslag te maken, alleen had dit verhaal van Mr. Bean niet zoveel diepgang waartoe je je meer gaat verdiepen in een film. Dat vond ik wel jammer bij het maken van het verslag, want ik wist veel dingen al, zodat ik niet hoefde na te denken over de diepliggende gedachten achter deze film. Hierdoor had ik ook minder inspiratie van Internet nodig. Natuurlijk heb ik wel op Internet gekeken bij het maken van een samenvatting en informatie te zoeken over de bioscoop, maar grotendeels heb ik dit verslag naar eigen inspiratie gemaakt. Dus als ik binnenkort weer een filmverslag ga maken, moet ik een film uitkiezen waar een verhaal achter zit. Van de volgende sites heb ik gebruik gemaakt: -
Datum: vrijdag, 4 mei 2007
REACTIES
1 seconde geleden