Titel: lost and delirious
Naam regisseur: Léa Pool
Jaartal: 2001
Land van herkomst:
Canada
Hoofdrolspelers: Piper
Perabo, Jessica Paré, Victoria
Moller, Mischa Barton
Waar gezien: City in
Roosendaal tijdens het
filmfestival
Grondgenre: Drama
Plot
Mary Bradford wordt door haar vader en stiefmoeder naar een internaat gebracht. Hier deelt ze de kamer met Pauline (Paulie) en Tory(Victoria). Na een paar weken komt Mary erachter dat de relatie tussen Paulie en Tory meer dan vriendschappelijk is. Mary vindt het allemaal prima. Alles verloopt goed totdat het zusje van Tory hun samen in bed ontdekt. Tory besluit haar relatie met Paulie te beeindigen en weer op jongensjacht te gaan. Paulie is kapot van verdriet en besluit om haar op een manier terug te winnen. Mary zit tussen 2 vuren en ze weet niet precies wat ze er mee aan moet. Als Paulie erachter komt dat ze Tory op geen enkele manier meer terug kan winnen besluit ze dat haar leven geen zin meer heeft en ze klimt op het dak om net als een roofvogel weg te vliegen. Dit mislukt en ze valt te pletter.
Middelen
- Het verhaal speelt zich af op een internaat. Dit is een oud gebouw waar ook een school in zit. Rond het gebouw zit een groot bos. Het is best een luxe internaat en ze worden daar ook best vrijgelaten.
- In deze film word vooral het verschil duidelijk tussen dag en nacht. Overdag gaan Paulie en Tory gewoon met elkaar om en ’s nachts zijn ze minnaars.
- De hoofdpersonen waren gekleed in de kleding van de kostschool: geruite rokjes, witte blouse, rode colbert en een stropdas. Ze hadden amper make-up op.
- Er werd onopvallend gebruik gemaakt van muziek. De muziek diende vooral als achtergrond muziek.
- Er waren ook geen opvallende geluidseffecten.
Personages
Mary, Mouse, Bradford wordt 3 jaar na het overlijden van haar moeder naar het internaat gebracht. Ze is een denker, en ze mist het thuisfront heel erg. Ze vindt al snel nieuwe vrienden, en ze begint zich steeds beter te voelen
Victoria 'Tori' Moller woont al jaren op het internaat. Ze is een spontane meid die snel vrienden maakt. Ze komt uit een katholiek gezin waarin homoseksualiteit niet wordt toegestaan. Dit is ook de reden dat ze haar relatie met Paulie beeindigd. Haar zusje zit ook o hetzelfde internaat, en haar broer zit op het jongensinternaat dicht in de buurt.
Pauline 'Paulie' Oster komt uit een adoptiegezin. Ze is toen ze jong was bij haar moeder weggehaald, en zij wil Paulie ook niet meer terugzien. Paulie is erg gevoelig, en als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft wil ze het ook doorzetten. Ze probeerde bijvoorbeeld om een roofvogel te redden. Na maandenlang te hebben gevoerd kon hij weer vliegen.
- Je krijgt vooral veel informatie van de hoofdpersonen door de dialogen die ze voeren. Ook kom je erachter hoe anderen op de hoofdpersonen reageren. Ze reageren bijvoorbeeld aardiger op Tory dan op Paulie.
- De hoofdpersonen vertegenwoordigen goed de tijd waarin zij spelen. Het gaat over een kostschool in 2001. Je ziet dat ze meer worden vrijgelaten dan vroeger op een kostschool. Dus ze zijn meer gemoderniseerd en dat komt kan je goed uit de film afleiden.
Thematiek en interpretatie
- Het belangrijkste thema van de film is pijn die liefde je kan geven, en wat de gevolgen van deze pijn kunnen zijn. Het gaat ook over een onbereikbare liefde.
- De regisseur had de bedoeling met deze film, dat homoseksualiteit nog niet helemaal geaccepteerd is in onze samenleving. Ook was de bedoeling van dat liefde ernstige gevolgen kan hebben.
Boeiende werking
- Het gene wat me vooral boeide in deze film was hoe Paulie met haar verdriet omging. Je leefde erg met haar mee, waardoor je meer met haar betrokken raakte. Ik wou graag weten hoe de film zou eindigen en of het nog goed zou komen tussen Tory en Paulie.
- De regisseur heeft vooral gebruik gemaakt van je emoties. Ze heeft de personen op een bepaalde manier neergezet waardoor je meeleefde met de personen. Dit vond ik erg effectief. Je wou graag het einde van de film weten.
Camerawerk en montage
- Er zijn een paar scènes die me zijn bijgebleven. De eerste scène is waarin Paulie haar roofvogel aan het opvoeden is. De scène die ook indruk heeft gemaakt is op het feestje voor de ouders. Mary haar vader kwam niet opdagen, en Paulie wou met Tory dansen. Tory zei dat ze Paulie niet meer moest, en Paulie rende gillend weg. Mary baalt ervan dat haar vader er niet bij is en gaat ook huilend het bos in. Hier komen ze elkaar tegen en ze troosten elkaar. Ik heb niet erg veel op het camerawerk gelet, maar volgens mij was het ook niet spectaculair gefilmd. Het was gewoon normaal gefilmd alsof je er zelf bij was.
Recensie
Mijn recensie
Ik vind dat de regisseur goed geslaagd is in het thema. Ze wou dat de onbereikbare liefde aan bod kwam en dat is ook gelukt. Ik vind dat de film aardig geloofwaardig overkomt. Homoseksuele relaties komen vaak voor in de samenleving en daardoor is het aardig geloofwaardig. Jammer genoeg is er erg veel drama, en dat maakt het verhaal weer minder geloofwaardig. Ik vond de spelers erg goed uitgekozen voor hun rollen. Mischa Barton kan erg goed een onzeker, bang muisje spelen en Piper Perabo vertolkt goed het beeld van een rebelse tiener. Ik vond de kleding omopvallend, maar het paste wel goed bij het internaat. Er werd weinig gebruik gemaakt van muziek, licht en speciale effecten, wat bij deze film geen gemis is. Ik vind dat de film in het totaal een positief oordeel krijgt, omdat het verhaal me wel bleef boeien. Jammer vond ik dat er veel drama in zat en daar hou ik niet zo van. Maar voor de rest was het wel okay.
FILM RECENSIE
Recensie Lost & Delirious
In 'Lost and Delirious' wordt het verhaal verteld van het jonge, onzekere meisje Mary, bijgenaamd 'Mouse'. De film begint als in haar leven zich het doemscenario voltrekt van de boze stiefmoeder die de plaats van haar overleden moeder inneemt, vader inpalmt en dochterlief zo snel mogelijk op kostschool schopt. De sullige Mary laat dit allemaal berustend gebeuren, en belandt zo tamelijk gedeprimeerd op de meisjeskostschool. Ze deelt daar een kamer met de wat voorlijke types Paulie (Piper Perabo) en Tory (Jessica Paré). Paulie en Tory zijn de gangmakers van de school. Ongeremd, vooruitstrevend en altijd in voor een rebelse actie.
Het wordt Mouse-Mary na enige tijd duidelijk dat er iets aan de hand is tussen die twee: Paulie en Tory blijken er heimelijk een relatie op na te houden. Mary ziet ze zoenen, en treft ze 's ochtends samen in bed aan. Niet echt verwonderlijk op een meisjesschool, en zeker geen nieuw thema voor een film. Toch is het juist dit aspect waar regisseur Pool op in wil gaan.De hoofdpersoon Mary blijkt in de loop van de film niets anders dan een onverstoorbare getuige. Zodra het verhaaltje is opgezet bevriest haar personage in een neutrale verteller. Wanneer de 'geheime' relatie van de twee meisjes na ontdekking verbroken wordt, en Tory het aanlegt met een jongen, slingert Lea Pool de film aan tot een overdreven groot liefdesdrama, vol grote gebaren en romantische hartsuitstortingen van de verstoten Paulie. Mary loopt hier een beetje verbaasd kijkend in rond met een blik van: 'ik begrijp hier helemaal niks van, de film ging toch over mij?”
Indien Pool de film bedoeld heeft als promotie van de verheven liefde tussen twee vrouwen slaat ze toch wel een paar planken mis. Tory volgt braaf de streng religieuze levensinstelling van haar vreselijke ouders, legt het aan met een nare jongen en laat haar vriendin barsten. Mary faalt volledig in het steunen van de ernstig verwarde Paulie, hetgeen ook weer redelijk tragisch afloopt. En waarom worden er nou toch weer van die esthetisch gladde actrices in zo'n film neergezet. Nee, wie geinteresseerd is in deze thema's kan beter (nog) eens naar bijvoorbeeld 'Fucking Amal' kijken. 'Lost en Delirious' is teveel gedoe en te weinig inhoud om te kunnen overtuigen.
(Roald van Oosten, filmfocus.nl. auteursrecht voorbehouden)
REACTIES
1 seconde geleden