Algemene gegevens
- Titel: As good as it gets
Naam regisseur: James L. Brooks
Jaartal: 1997
Land van herkomst: Amerika
Hoofdrolspelers: Melvin-> Jack Nicholson
Carol -> Helen Hunt
Simon -> Greg Kinnear
- Ik heb de video thuis liggen. En heb hem voor de 2e keer gezien.
- Het is een speelfilm, een soort komedie. Plot
Melvin is een vreemde man. Hij kan niet goed met mensen omgaan en is dus contactgestoord. Hij gaat elke middag uit eten en wordt bediend door Carol. Zijn homobuurman Simon wordt bestolen en is daardoor blut. Omdat Melvin nog wat tegoed staat bij Simon moet hij op Simons hondje Verdell passen. Melvin haatte de hond, dus ze hoopten dat het nog goed zou aflopen. Maar integendeel, Melvin kreeg juist een hele goede band met Verdell. Zelfs zo goed, dat het hondje niet eens meer terug wou naar zijn eigen baas. Toen Melvin weer ging eten in zijn dagelijks bezochte restaurant. Maar tot zijn grote schrik was Carol er niet, ze wou meer thuis zijn voor haar zieke zoontje. Melvin stond erop dat ze weer terugkwam en heeft daarom een privé-dokter als cadeau aan haar gegeven. Toen ze weer terugkwam om te werken was Melvin weer helemaal tevreden. Hij werd steeds een beter mens, hoewel het hem wel veel moeite kostte. Daardoor kwamen er nog steeds verschillende conflicten voor. Hij bleef mensen kwetsen door het verkeerde te zeggen waardoor Carol hem niet meer wou zien. Hij zocht haar op, en deed zo zijn best om een normaal mens te zijn dat ze toch eindelijk bij elkaar kwamen.
Middelen
- Het verhaal speelt zich af in het appartement van Melvin ook soms in die van Simon, in het restaurant, in de auto en de verschillende hotels en in het huis van Carol. Het appartement van Melvin is heel geordend, alles is er heel erg netjes. Het restaurant was heel normaal, het beeld werd vooral gericht op Melvin die aan zijn vaste tafeltje zat. Het appartement van Simon was normaal ingericht totdat hij beroofd werd, toen stond er niks meer in zijn appartement. Het huis van Carol was een rijtjeshuis waarbij je eerst een trap op moest voordat je bij de voordeur was. In het huis van Carol waren behalve de voordeur gordijnen als deuren, dat aspect was het enige opmerkbare. Door het appartement van Melvin kwam je erachter wat voor een man hij was. En aan Simons appartement kon je zien wat er met hem gebeurd was. Carols huis liet zien dat ze een moeder was en haar moeder woonde ook in datzelfde huis waardoor het toch wel braaf ingericht was. Door die verschillen van huisinrichtingen kwam je er wel achter hoe die persoon is.
- De belichting speelde geen grote rol. Bijna alles speelde zich af in het daglicht. In de overige scènes was er genoeg aan lampjes of het was een beetje schemerig waarbij het licht uit één deuropening kwam.
- Melvin was heel netjes gekleed, alles was heel geordend. Hoewel hij toen hij met Carol uiteten ging geen jasje aan had. Maar hij wou persé géén jasje lenen en ging daarom racend naar een winkel om een nieuw jasje te kopen. Carol was vrij tuttig en braaf gekleed, totaal niet uitdagend dus prima voor een nette Melvin. Simon was homo, maar ik vond hem er niet extreem homo uitzien. Alleen één keer, op een tentoonstelling, had hij iets teveel knoopjes van zijn blouse opengelaten.
- Melvin speelde een stukje op de piano waarmee hij het vertrouwen van de hond won. Hij gebruikte muziek ook om Carol tevreden te stellen. Hij had zelfs de cd’ tjes helemaal geordend op wat Carol nou zou aanspreken, en als ze weer ruzie hadden een heel romantisch muziekje om te laten merken dat hij iets voor haar voelde. Ook gebruikte één van de dieven muziek, zodat Simon niet kon horen dat er dieven in zijn appartement waren.
- Er waren niet echt speciale geluidseffecten. De hond die blafte, de dief die met een kapstok op Simon sloeg, de soms erg luidruchtige Melvin, maar geen echte geluidseffecten.
Personages
- Melvin was zoals al eerder genoemd een contactgestoord persoon. Hij wat heel netjes en had smetvrees. Hij nam zijn eigen plastic bestek mee bij het uiteten gaan. Hij gebruikte één heel zeepje voor één handenwasbeurt. De hond pakte hij vast met plastic handschoenen. Hij was ook heel erg geordend. Alles moest opgeruimd en netjes zijn, alles moest recht liggen. Later werd hij aardiger en nam zelfs Simon in huis toen Simon dakloos was. Carol was heel redelijk en kon goed met zo een anti- sociale man als Melvin omgaan. Ze had een ziek zoontje en haar moeder woonde bij haar thuis. Ze kon geen goede man vinden en zag er altijd best uitgeput uit, door de aandacht voor haar zoontje. Ze zag er ook vrij tuttig uit, en lokte daarom ook niks uit bij de mannen. Simon was homo en voor hem zat het allemaal niet mee. Hij was vaak erg droevig, zo zag hij er ook uit. En hij had door de beroving ook wat lelijke littekens overgehouden op zijn gezicht, dat is niet prettig vooral niet als homozijnde. Hij had een hondje wat nog eigenlijk het enige was dat hij had en waar hij ook heel erg op was gesteld. Daarom trok hij het ook heel slecht toen Verdell liever bij zijn vreselijke buurman was. Simon kon het erg goed vinden met Carol waardoor hij ook veel gelukkiger werd.
- Je kreeg informatie over de personen doordat ze soms verhalen over vroeger gingen vertellen. Maar vooral kreeg je informatie door de manier van reageren op elkaar.
- Door de manier van kleden, doen en dus ook praten, vertegenwoordigen de personages de tijd en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. Maar de kleding van Carol brengt je juist eerder op het verkeerde spoor. Je komt er vooral achter door de inrichting van de appartementen en mensen die op straat lopen.
Het filmverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden