The curious case of Benjamin Button

Het kunstwerk

De film is een mengvorm van fictie en non-fictie. Fictie, omdat iemand natuurlijk nooit in een oud lichaam geboren kan worden en je lichaam niet met de jaren jonger kan worden. Non-fictie, omdat de rest wel écht zou kunnen gebeuren. Maar toch is de film meer fictie dan non-fictie. De montage van de film valt het meest op, omdat er natuurlijk veel gemonteerd moest worden om de juiste effecten te krijgen om Benjamin van oud naar jong te laten zien. Er zijn een aantal flashbacks in de film. Het begint bij Daisy die op haar sterfbed ligt en haar dochter Caroline die haar voorleest uit het dagboek van Benjamin Button. Als zij voorleest ga je terug in de tijd en zie je de beelden van wat Caroline voorleest. Af en toe in de film ga je dan weer terug naar Daisy en Caroline. Het effect ervan is dat je helemaal in het verhaal van Benjamin Button zit en daarna weer ´terug´ gaat naar het verhaal van Daisy en Caroline. De film werd vertoond in de klassieke bioscoopsituatie. De film kwam echt op je af en daardoor werd het bijna écht. De muziek versterkt de inhoud van de film. Het benadrukte de emoties in de film. Bijvoorbeeld als Daisy een ongeluk krijgt, is er droevige muziek op de achtergrond. Als Daisy voor Benjamin danst, is er romantische muziek op de achtergrond. ´The curious case of Benjamin Button´ valt onder het genre drama en eigenlijk ook onder fantasy en romantiek. De nadruk van het verhaal ligt op wat er gebeurt (story) en op de (psychologische) ontwikkeling van de personages. Op wat er gebeurt, omdat elke gebeurtenis, elke minuut van belang is voor de rest van de film. De ontwikkeling van de personages, omdat Daisy in geestelijke en lichamelijke zin steeds ouder wordt en Benjamin in geestelijke zin steeds ouder wordt, maar in lichamelijke zin steeds jonger wordt. De filmmaker en de acteurs hebben bij het maken van de film een rol gespeeld. De filmmaker, omdat die natuurlijk zegt hoe hij het allemaal in de film wil hebben. En de acteurs omdat Brad Pitt en Cate Blanchett bekende acteurs zijn. Het is een beetje moeilijk om te zeggen dat de betekenis van de film is, maar ik denk dat het bedoeld is als amusement, maar misschien ook als persoonlijke betekenis van de auteur van het boek van ´the curious case of Benjamin Button´. Het schijnt namelijk dat hij zich heeft laten inspireren door een citaat van Mark Twain die zei dat ‘het leven oneindig gelukkiger zou zijn indien we toch maar konden geboren worden op de leeftijd van 80 en dan gradueel 18 naderen. ‘

De kunstenaar
Voor de kunstenaar heb ik gekozen voor de schrijver van het boek. De film is namelijk geïnspireerd door het boek ‘The curious case of Benjamin button’ van F. Scott Fitzgerald.

F. Scott Fitzgerald. Werd geboren op 24 september 1896 in Saint Paul in de staat Minnesota. Hij schreef 5 boeken en een groot aantal korte verhalen met thema´s als jeugd, depressie en leeftijd. Hij ging in 1913 naar de Princeton universiteit. Het ging niet goed op de universiteit en hij besloot in 1917 in het leger te gaan, toen de VS troepen inzette in de 1e wereldoorlog. De oorlog hield snel op en hij is ontslagen zonder ooit naar Europa te zijn gegaan. Hij schreef in deze tijd ´The Romantic Egotist´, maar dit boek werd afgewezen door een uitgever. Hij ontmoette Zelda Sayre. Hij verloofde zich met haar in 1919, en hij verhuisde naar een appartement in New York City om een leven met Zelda op te kunnen bouwen. Hij werkte in een reclamebureau en schreef korte verhalen, maar kon Zelda er niet van overtuigen dat hij haar in onderhoud zou kunnen voorzien. Zelda verbrak de verloving. Scott wilde zijn eerste boek ´The Romantic Egotist´ herzien. De titel veranderde in ´This side of paradise´ daarna hernieuwden Zelda en Scott de verloving. In 1920 trouwden Zelda en Scott in de St Patrick´s kathedraal in New York. Hun dochter Frances werd geboren op 26 oktober 1921. Scott verkocht niet genoeg boeken om zichzelf, Zelda en Frances in onderhoud te voorzien en daarom begon hij met het schrijven van korte verhalen voor verschillende bladen, en verkocht hij de filmrechten van zijn boeken en verhalen aan studio´s van Hollywood. In 1922 gaf hij zijn tweede boek uit: ‘The Beautiful and Damned’. Zijn derde boek is ‘The Great Gatsby’ dat uitgegeven werd in 1925 en door velen gezien wordt als zijn meesterwerk. Eind jaren ’20 werkte hij aan zijn vierde boek, maar door financiele moeilijkheiden (waardoor hij korte verhalen moest schrijven) en de schizofrenie van Zelda kon hij niet verder komen met het boek. In 1932 werd Zelda opgenomen en hij werkte verder aan zijn boek. Het boek werd uitgebracht in 1934 met de titel ‘Tender is the Night’. Het tweede deel van de jaren ’30 verbleef hij in Hollywood en werkte aan korte verhalen, scripts en aan zijn laatste boek ‘The Love of the Last Tycoon’. Scott raakte vervreemd van Zelda die in een instelling woonde en hij ging samen wonen met Sheilah Graham. Eind jaren ’40 kreeg hij twee hartaanvallen en overleed aan de tweede hartaanval op 21 december 1940. Zelda kwam om in een brand in 1948. In 2001 werden ‘The great Gatsby’ en ‘Tender is the Night’ genoemd in de lijst van de 100 beste Engelstalige boeken van de 20e eeuw door de Amerikaanse uitgever Modern Library. Over het schrijven van ‘The Curious case of Benjamin Button’ is niet zoveel bekend. De film is gebaseerd op een kort verhaal dat op 27 mei 1922 gepubliceerd werd in een tijdschrift. Later in dat jaar is het verhaal gebundeld in het boek ‘Tales of the Jazz age’, samen met nog 11 andere verhalen.

De cultuurhistorie
‘The curious case of Benjamin Button’ is uitgebracht op 25 december 2008. Omdat de film nog maar zo kort uit is, heeft de film nog niet echt een historie. De film werd voor 13 Oscars genomineerd, dat is een record. Drie nominaties daarvan zijn ook echt verzilverd.
Gewonnen
- Best Visual Effects
- Best Art Direction
- Best Makeup
Genomineerd
- Best Picture
- Best Director
- Best Actor in a Leading Role
- Best Actress in a Supporting Role
- Best Writing, Screenplay Based on Material Previously Produces or Published
- Best Music
- Best Cinematography
- Best Editing
- Best Sound
- Best Costume Design

De kijker
Ik vond het een hele mooie film! Eigenlijk hou ik nooit zo van dit soort films, maar deze vond ik echt ontzettend goed, omdat er een goed verhaal achter zat en de acteurs ook heel goed speelden. Het zat allemaal goed in elkaar, er zaten geen ‘gaten’ in. Ik vind het ontzettend goed zoals de acteurs ook opgemaakt zijn, daar moet veel werk in zitten! En er moet ook veel werk zitten in het monteren van de beelden! De thema’s in de film zijn ook heel boeiend: de dood, ouder worden, het sterfproces, groeien, relaties, het belang van liefde in een leven enz. De film duurde erg lang, maar dit had ik niet door. Ik had namelijk dat het 23:00 was toen de film was afgelopen, terwijl het al 24:00 was! De film heeft een heel bijzonder verhaal. Ik vond de film erg origineel!