A Roman Holiday

‘A Roman Holiday’

Kunstenaar:

Adriaan van der Ploeg is een fotograaf van beroep. Hij is geboren in 1984 te Wageningen. Als student afgestudeerd in de zomer van 2005 aan de kunstacademie St.Joost in Breda. Nu woont hij in Rotterdam. Van der Ploeg begon te werken aan zijn eigen projecten, maar ook opdrachten van anderen. Hij is verschenen in een groot aantal zeer belangrijke tijdschriften en heeft shows over de hele wereld gehad met zijn LMIRL (let’s meet in real life) project. Nu is Adriaan bezig aan een geheim project waar bijna niemand iets over weet. Adriaan houdt heel erg van fietsen. Hij beweert sneller te zijn dan Lance Armstrong. Vooral in de bergen. Hij is erg geïnteresseerd in gezichten en gelaatsuitdrukkingen van mensen (o.a. van wielrenners op leeftijd en gamers). Hij vindt het interessant dat wanneer er stills uit een tv-programma uit hun context worden gehaald, de gezichten nieuwe associaties opwekken.

Kunstwerk:

A roman Holiday is een groepering van 36 videostills uit het programma ‘America’s Next Top Model’ (ANTM). Van der Ploeg nam honderden uren van het tv-programma ANTM door op zoek naar momenten waarop de droom van een glansrijke carrière als topmodel uit elkaar spat wanneer het potentiële model door de jury niet wordt gekozen. De foto’s tonen de emoties die deze jonge vrouwen voelen wanneer dit moment bij hun aanbreekt.

Context:

America's Next Top Model (vaak afgekort tot ANTM) is een Amerikaans realitytelevisieprogramma waarin tussen de 10 en 14 (per seizoen is dit verschillend) jonge vrouwen concurreren om hun droom waar te maken: een baan als gecontracteerd Topmodel. Het programma wordt gepresenteerd door supermodel Tyra Banks. Elk seizoen heeft een internationale bestemming, in 2008 zijn ze bijvoorbeeld in Nederland verbleven. Elke aflevering vindt er een opdracht en een fotoshoot plaats. Aan het einde is er een eliminatie en een van de meisjes wordt naar huis gestuurd.

Het werk is vernoemd naar een uitdrukking die van der Ploeg aantrof in een gedicht van Lord Byron (1788-1824). Het betekent net zoveel als het plezier en genoegen beleven door het publiek bij het zien van andermans leed of verdriet. In de Romeinse tijd was dit vaak het geval: het kwam regelmatig voor dat gladiatoren elkaar veel geweld aandeden als poging om te overleven.

Analyse:

Het werk is figuratief. Ik kan nog steeds herkennen wat ik zie: verschillende modellen. Mijn aandacht wordt vrijwel meteen aangetrokken tot één punt: het gezicht van het verdrietige model. Het werk was los te beoordelen van de omgeving: ook al stonden deze schilderijen in een weiland, het gaat om de foto’s zelf. De omgeving speelt geen rol. Bij het lezen van de titel wist ik eerst niet wat hij hiermee bedoelde. De titel riep nieuwe vragen bij me op.

Recensie:

De beelden tonen jonge vrouwen die huilen of heel verdrietig zijn omdat hun droom als America’s Next Top Model niet waar wordt gemaakt. Ze zijn intens verdrietig. Dit vond Adriaan van der Ploeg een moment om vast te leggen. De programma’s heb ik ook altijd gekeken en vele modellen herken ik. Ik vind het erg zielig voor deze meisjes omdat hun droom niet door gaat. Deze emoties kwamen weer bij me naar boven bij het zien van deze videostills. Ik vind het werk erg mooi gedaan, die vierkante foto’s in rijtjes en kolommen met evenveel ruimte ertussen, zo op 3 muren. Het lijkt net alsof je je in de montagekamer bevindt. Adriaan heeft hier goed werk geleverd.