Status Quo

Inleiding

11 mei ben ik naar het concert van Status Quo geweest, omdat mijn vader al jaren lang lid is van de officiele fanclub van deze Britse band en er nog steeds geen genoeg van heeft. Wij horen thuis dag in dag uit Status Quo en als er een nieuwe cd uit is, dan ligt die dezelfde dag nog bij ons thuis. Hij draait de platen van Status Quo helemaal grijs en wij zijn dus van kleins af aan met deze muziek opgegroeid. Menig concert hier in Nederland heeft hij dan ook bezocht. Dit jaar was er een concert van Status Quo in Hellendoorn, hierover werd mijn vader geinformeerd via het fanclubblad en kocht direct 2 kaartjes voor zichzelf en mijn moeder. Een paar dagen later werd ik door mijn vader gevraagd of ik ook zin had om mee te gaan, en toen heb ik gezegd: "Als jij betaalt ga ik mee." Dus werd er een derde kaartje gekocht. Ik was zeer benieuwd!

Algemene gegevens

Band: Status Quo
Datum: 11-05-2002
Plaats: Hellendoorn
Status Quo komt uit Engeland en is een jaren '70 rockformatie. In 1962 werd deze band opgericht door Francis Rossi en Alan Lancaster onder de naam ''Scorpions". Een poosje later werd de band "The Paladins" genoemd. In 1964 werd de groepsnaam opnieuw gewijzigd in "The Spectres". In 1965 kregen ze hun eerste vijfjarige platencontract aangeboden onder het label "Piccadilly". De platenmaatschappij wilde graag een hit zien en gaf de jongens nog een laatste kans, waarop Francis Rossi een vriend van hem benaderde om officieel bij de band te komen. Deze man heet Rick Parfitt, omdat de groep nu als het ware een nieuwe start wilde maken werd ook de naam "The Spectres" omgedoopt in "Status Quo". De eerste hit van Status Quo was "Pictures of matchstick men", deze plaat behaalde hoge plaatsen in de hitlijsten in Europa en maakte Status Quo beroemd. In de loop van de jaren zijn er verschillende bandleden gekomen en vertrokken. De mede-oprichter/bassist Alan Lancaster vertrok in 1985 na verschillende meningsverschillen met Francis Rossi. De periode van 1962 tot het vertrek van Alan Lancaster in 1985 is voor echte Status Quo fans de tijd waarin de beste nummers werden gecomponeerd. Anno 2002 is de band nog steeds actief en populair bij zowel jong als oud. Francis Rossi en Rick Parfitt maken nog steeds deel uit van de band en hebben duidelijk de leiding. De band heeft vele verschillende platen en cd's uitgebracht en is nog lang niet toe aan stoppen.

Het programma

Het programma begon om 18.30u en de band genaamd Action in DC trapte af. Zij kwamen met een flink aantal covers van AC/DC. De gitarist van Action in DC had zich net zo gekleed als Angus Young de gitarist van AC/DC. Ze speelden veelal ook op hetzelfde soort apparatuur. Deze band zou haast de echte AC/DC kunnen zijn.De band kreeg een ongelooflijk applaus van het publiek en werd zelfs terug gevraagd voor een toegift. Bij het laatste nummer 'For Those About to Rock' (we salute you) waren er zelfs kannonnen op het podium die voor een flink kabaal zorgden. Echt een super goede openingsact.
Daarna was de 'Hoogovenblues' van de Bintangs aan de beurt tegen ongeveer 20.00u. Na in de jaren '60 al het support voor de Rolling Stones te hebben gedaan, stonden ze nu in het voorprogramma van Status Quo. Deze rhythm & blues formatie liet horen dat ze nog lange niet van plan zijn om te stoppen. Speciaal voor deze avond speelden de Bintangs alleen hun grootste hits en het publiek was zeer enthousiast.
Toen om ongeveer 21.30u was het grote moment aangebroken! De doeken op het podium werden verwijderd en er kwam een compleet witte back-line te voorschijn, een ongelooflijke muur van versterkers en boxen en een compleet wit drumstel. Dat zag er al heel goed uit. Meteen al bij het eerste nummer ging het publiek compleet uit hun dak.
Het grote deel van het publiek kon elke tekst meezingen en bleef enthousiast. Van voor in de tent tot helemaal achterin was het een geklap gejuich en geschreeuw, echt super! Je zag mensen van alle leeftijden, kortom alle generaties waren er. Er waren mensen uit het hele land gekomen en zelfs nog mensen uit het buitenland, speciaal om Status Quo te kunnen zien optreden. Er was dan ook een publiek van 6000 man.
Status Quo speelde alle grote hits en na bijna anderhalf uur was het concert afgelopen, maar ze kwamen nog terug voor een toegift van drie nummers. Ik zelf stond echt te kijken dat mannen van van zo'n leeftijd nog zo'n uitbundige show neer konden zetten.

De ambiance

Het optreden vond niet plaats in een zaal, maar in een mega-tent. Het is best een plezierige plaats voor concerten, als het er druk is is er nog wel voldoende frisse lucht, dus heel benauwd zul je het niet krijgen. Je jas kon je ophangen bij de speciale bewaakte garderobe. Er waren uitsluitend staanplaatsen (gelukkig maar want met deze muziek kun je niet blijven zitten. Voor rolstoelgebruikers was er een speciaal verhoogd podium geplaatst, zodat ze het concert goed konden volgen.

De uitvoering

De kwaliteit van het spel was zeer goed, van het voorprogramma tot aan de hoofdact, maar ik vond de Bintangs toch iets minder, omdat ik hun muziek niet kende en hun stijl niet echt super vond.
Ik kende uiteraard alle nummers van Status Quo, van Action in DC kende ik er ook een heel groot aantal, maar van de Bintangs geen een. De nummers die ik kende van AC/DC en waarvan ik hoopte dat Action in DC ze zouden spelen hebben ze ook gespeeld. De nummers die ik verwachte van Status Quo zijn bijna allemaal voorbijgekomen.
De belichting was uitermate goed geregeld, er hingen vele lampen in alle soorten en maten. De versterkers van Status Quo vond ik zelf heel speciaal, dat is iets waar ik van kan dromen. Er stond een bijzonder grote muur van versterkers en boxen en dat helemaal in het wit. De kleding van Status Quo was gewoon heel normaal, maar dat valt op de foto's wel te zien. De gitarist van Action in DC was wel heel apart gekleed, precies hetzelfde als de gitarist van AC/DC. Echt veel andere opvallende zaken weet ik zo niet, alleen dat wij eerst dachten van 'wat een klein podium', maar na het voorprogramma gingen de doeken weg en kwam de mega-muur van versterkers en boxen van Status Quo tevoorschijn, echt prachtig.

Het doel van het concert

Er was niet echt een opzet voor dit concert, het heeft meer te maken met Dauwpop wat een aantal dagen aan dit concert vooraf ging. En omdat de tent er toch al staat probeert de organisator van Dauwpop ook elk jaar een 2e dag te organiseren. De band Motörhead is er al geweest en Lynyrd Skynyrd was er vorig jaar en dit jaar is er voor Status Quo gekozen. Het doel van de bands was gewoon het publiek vermaken met oude en nieuwe hits/songs.

De opbouw van het programma:

18.30u Action in DC
20.00u Bintangs
21.30u Status Quo (hoofdact)
De belichting was zeer goed geregeld, er hingen tientallen lampen, flitsers e.d. aan het plafond en de belichting was zeer afwisselend. Het geluid was ook supergoed, alles kwam duidelijk over, de zang, de gitaren, de bas en de drum, maar ik denk dat dit ook wel met de zeer goede apparatuur te maken heeft.
Ik zou het concert wel degelijk iets anders hebben georganiseerd ik zou namelijk de Bintangs als eerste laten spelen, omdat bij Action in DC naar mijn mening de sfeer nog net iets beter was.

Recensie

Ik had er best wel zin in om naar Status Quo te gaan, en Action in DC leek mij ook wel leuk. Het optreden van Status Quo was nog veel mooier dan ik had verwacht, het is echt iets om nooit meer te vergeten en ik ben blij dat ik mee ben geweest. In de krant stond een klein artikel over het concert; het was een groot succes was met veel bezoekers.
Als ik een ander dit concert moest aanraden zou ik als argumenten gebruiken:
* Er is een supergoede sfeer
* De bands geven fantastische shows weg
* De muziek klinkt veel beter dan op cd