Samenvatting:
Maria is getrouwd met Lorenzo, een leraar op een academie, en wonen in Madrid. In januari is hun kind gestorven. Ze praten daar alleen nooit meer over. Op het moment doet Maria niets en zit alleen maar thuis, terwijl Lorenzo werkt. Lorenzo stelt voor dat ze haar zus maar eens moet op bellen, zodat ze niet alleen maar thuis zit. Dit vindt Maria helemaal geen goed idee, want haar zus is heel burgerlijk en saai. Dan stelt Maria voor om een keer op vakantie te gaan, maar hierdoor krijgen ze een beetje ruzie, omdat Lorenzo erg veel werkt en er niets voor voelt om op vakantie te gaan. Ook is Maria weer zwanger, maar daar praten ook eigenlijk nooit over.
Op een middag, tijdens de siesta, heeft ze een droom. Deze gaat over Ramón, iemand die zo nog van vroeger kent, een jeugdvriend. Ze ontmoeten elkaar net na de burgeroorlog en staan onder de straatlantaarns. Hij zegt tegen Maria dat hij blij is om haar te zien. Ze lopen richting de haven, want ze moeten de laatste boot nog halen en die staat juist op het punt om te vertrekken. Ze vraagt waar hij al die jaren is geweest en waar hij nu woont, maar ze krijgt geen antwoord. Hij vervaagt langzaam en ze wordt wakker.
Als Lorenzo thuiskomt, heeft Maria nog geen boodschappen gedaan voor het eten, daarom gaan ze naar een restaurantje. Daar stelt Maria voor om een keert naar Zamora te gaan, Lorenzo antwoordt dat hij niet zo maar vakantie kan nemen. Ze beginnen een beetje ruzie te krijgen, omdat Maria hem steeds maar probeert over te halen.
Als ze weer thuis zijn, verteld Maria hem over de rare droom die ze ‘s middags heeft gehad. Lorenza heeft niet zoveel interesse in haar verhaal en zegt dat ze dan maar alleen naar Zamora moet gaan, als ze daar zo graag heen wil. Hierdoor wordt ze boos en besluit ze in haar eentje een dag weg te gaan.
De volgende ochtend staat ze vroeg op. Het is zondag dus Lorenzo slaapt uit en merkt niet dat ze weg gaat. In de trein besluit ze naar Cercedilla te gaan om daar in het bos te gaan wandelen. Als ze ergens in het boos gaat zitten, valt ze in slaap. Na een tijdje wordt ze wakker en gaat naar het dorpje om wat te drinken. Een erg knappe jongen probeert met haar te flirten. Ze gaat er maar niet op in. Nadat ze nog even heeft gewandeld, neemt ze de trein terug en vraagt zich af wat Lorenzo die dag gedaan heeft.
Als ze weer terug is in Madrid wil ze zo snel mogelijk naar Lorenzo toe en kijkt daardoor niet goed uit wanneer ze de straat oversteekt. Hierdoor wordt ze bijna overreden door een brommer. Lorenzo ziet dit en schrikt zich dood. Hij is heel blij om haar weer te zien en vraagt waarom ze niet uitkeek. Dan beginnen ze voor het eerst te praten over het ‘nieuwe’ kind. Lorenzo zegt tegen Maria dat hij het kind graag wil, of het nou een jongen of meisje wordt. Ook zegt hij dat ze deze zomer goed op zichzelf moet passen en rustig aan moet doen. Alles komt zoals het moet komen.
Verwerkingsopdracht:
Recensie
Titel: ‘Lo que queda enterrado’
Auteur: Carmen Martín Gaite
Jaar van eerste uitgave: 1960
Uitgever: Wolters/Noordhoff
Plaats van uitgave: Groningen
Aantal pagina’s: 57
‘Lo que queda enterrado’ is een boek voor mensen die redelijk Spaans kunnen lezen. Doormiddel van plaatjes worden sommige woorden nog duidelijker gemaakt. Ook worden moeilijke woorden onder aan de bladzijde uitgelegd in het Spaans. Het is een niet te lang en te moeilijk verhaal, waardoor u er goed uw Spaans mee kunt oefenen.
Het boek zelf gaat over een getrouwd stel wat in Madrid woont. Ze hebben in januari hun kind verloren en praten daar nauwelijks over. Doordat ze het erg moeilijk hebben met het verlies, hebben ze vaak ruzie. Op een dag besluit Maria een dagje weg te gaan zonder dit aan Lorenzo te vertellen, wat er hierna gebeurt moet u zelf maar
ontdekken…
Het boek ‘Lo que queda enterrado’ is een psychologische roman met als thema omgaan met verlies, verdriet en rouw.
REACTIES
1 seconde geleden