Titel: De eenzaamheid van de priemgetallen

Schrijver: Paolo Giordano

Uitgeverij: De Bezige Bij

Samenvatting:
Het verhaal neemt steeds een sprong in de tijd, in totaal duurt het 24 jaar. Het speelt zich af in Italië.

De sneeuwengel (1983)

De zevenjarige Alice Della Rocca moet van haar vader elke dag tegen

haar zin skiën. Op een mistige dag doet ze het in haar broek. Hier

schaamt ze zich zo voor dat ze zich afzondert van de rest van de

groep. Ze besluit alleen naar beneden te skiën en naar huis te gaan.

Maar door de mist ziet ze niet dat de piste is afgesloten met een

lint. Ze valt, vliegt door de lucht en komt in een kloof terecht. Ze

kan haar linkerbeen niet meer bewegen en roept om hulp. Maar er komt

niemand.


De wet van Archimedes (1984)

Mattia Balossino is hoogbegaafd. Hij schaamt zich voor zijn geestelijk

gehandicapte tweelingzusje Michela. Op school lacht iedereen hen uit

en worden ze nooit uitgenodigd op feestjes. Op een dag nodigt Ricardo

hen toch uit, omdat het moet van zijn ouders. Mattia en Michela gaan

er lopend heen. Onderweg bedenkt Mattia iets erg verleidelijks; hij

laat Michela achter in het park en gaat in zijn eentje. Ricardo is

opgelucht dat Michela er niet is. Tegen de avond herinnert Mattia zich

opeens dat Michela nog alleen in het park is en verlaat het feestje.

Eenmaal bij het park aangekomen wordt zijn ergste vermoeden bevestigd;

Michela is weg.


Op de huid en net eronder (1991)

Alice en Mattia zitten bij elkaar op school, maar kennen elkaar niet.

Alice heeft een slechte band met haar vader, omdat ze hem beschuldigt

van het ongeluk. Ze heeft anorexia, wat alleen huishoudster Soledad

door heeft. Alice raakt bevriend met het populairste meisje uit haar

klas, Viola Baí, en haar vriendinnen. Ze laat zelfs een viooltje

tatoeëren. Viola vindt dat Alice een vriendje nodig heeft en Alice

kiest Mattia uit, want ze vind hem er wel interessant uitzien. Zo komt

het ervan dat Viola Mattia en zijn vriend Denis uitnodigt voor haar

feest. Op het feest voelen Mattia en Alice gelijk een soort

verbondenheid. Iedereen denkt datzelfde verliefd zijn. Viola wordt

jaloers en maakt Alice zwart bij de rest van de meisjes. Denis, die

stiekem verliefd is op Mattia, is ook jaloers en wordt hier erg

verdrietig van. Alice smeekt Mattia het viooltje weg te snijden, maar

na een kleine poging besluiten ze het zo te laten; Mattia kan het niet.


De andere kamer (1995)

Alice begint met fotograferen. Ze maakt foto's van haar en Mattia, wat

hij eigenlijk niet zo leuk vindt. Mattia vraagt aan zijn examenleraar

of hij zelf het onderwerp van zijn examenverslag mag bepalen, wat

eigenlijk niet kan. Maat Mattia wil het per se over de Zeta van

Riemann doen, een natuurkundige kwestie. De leraar daagt hem uit door

hem een grote stapel priemgetallen mee te geven om te ontraadselen.

Als hem dit lukt blijkt zijn talent voor wiskunde pas echt.



In en uit het water (1998)

Mattia studeert af in wiskunde. Alice' moeder krijgt kanker en belandt

in het ziekenhuis. Hier leert Alice dokter Fabio kennen. Mattia

vertelt haar nu pas het geheim over Michela. Ze zoent met Mattia en

hij beseft dat hij verliefd op haar is. Maar dan krijgt Mattia een

aanbod als docent aan een buitenlandse universiteit. Alice doet heel

achterdochtig, omdat ze eigenlijk niet wil dat hij gaat, want ze is

ook verliefd op hem. In de veronderstelling dat Alice niet hetzelfde

voor hem voelt vertrekt hij toch. Alice krijgt een relatie met Fabio,

maar houdt eigenlijk niet van hem. Haar moeder sterft.


Scherp gesteld (2003)

Alice gaat bij Marcello Crozza werken, een fotograaf voor gelegenheden

als bruiloften. Als ze toevallig foto's mag maken op Viola Baí haar

huwelijk, vernietigt ze uit wraak het rolletje.


Wat blijft (2007)

Fabio verlaat Alice, omdat ze hem geen kind kan geven door haar

anorexia. Alice stort in en eet niks meer. Marcello brengt haar naar

het ziekenhuis. Daar ziet ze een meisje, het evenbeeld van Mattia;

Michela. Maar voordat ze iets kan doen valt ze flauw. Mattia leert

nieuwe mensen kennen in Duitsland, waaronder Nadia, aan wie hij zijn

maagdelijkheid verliest. Alice stuurt Mattia een oude foto van hen

beide, met daarop de boodschap dat hij naar Italië moet komen. Maar

als hij er eenmaal is vertelt Alice niks over Michela. Ze zoenen

elkaar weer, maar Mattia heeft het idee dat dit niet meer de oude

Alice is. Hij is een nieuw leven begonnen. Dus nemen ze afscheid,

Alice is het met hem eens. Ze weet nu dat ze het leven alleen aan kan.


Thema:

Eenzaamheid. Alle personen zijn eenzaam, hoe stoer ze zich ook

voordoen, zoals Viola Baí. Iedereen is kwetsbaar en onzeker en diep

van binnen ontzettend eenzaam.


Motieven:

1. Anorexia. Telkens als er iets gebeurd in Alice' leven valt ze

hierin terug. Ze heeft het ontwikkeld na het ongeluk, al hield ze

daarvoor ook niet van het idee dat er eten in haar buik zit. Het

liefst zou ze niet bestaan, of nog net, om te voelen hoe dat is.


2. Automutulatie. Mattia straft zichzelf voor wat hij met Michela

heeft gedaan. Zijn ouders verstoppen alle scherpe voorwerpen, want 's

nachts gaat hij op onderzoek uit naar iets om zich mee te snijden. Als

Alice in zijn leven komt stopt hij er mee en zodra ze weg is begint

hij weer.


Titelverklaring:

Om de titel te begrijpen moet je het hele boek lezen. Daarom zal ik

hem nog even proberen te verklaren. In het boek zelf wordt dit

uitgelegd op bladzijde 21.


Priemgetallen zijn alleen deelbaar door 1 en door zichzelf. Ze staan

nooit naast elkaar, wat Mattia ziet als eenzaamheid. Misschien hadden

ze wel net zo willen zij al de 'normale' getallen, maar zijn ze er

per ongeluk tussenin gekomen. Later leert Mattia dat er ook

tweelingpriemgetallen zijn. Dit zijn priemgetallen die in de rij van

getallen gescheiden worden door een even getal. Zoals 11 en 13, 17 en

19, 41 en 43. Mattia vergelijkt Alice en hem met

tweelingpriemgetallen; ze zijn alleen en verloren, vlak bij elkaar,

maar niet dicht genoeg om elkaar echt te raken.


Mijn mening:

Ik vond het een prachtig boek. Het verhaal is luchtig en geheimzinnig.

Het einde is eigenlijk, al gaat Mattia weg, toch een happy end; ze

gaan beide verder met hun leven. Dat vond ik een prachtige wending.

Het mooiste vind ik dat sommige dingen niet uitgelegd worden of

opgelost. Je weet nooit wat er met Michela is gebeurd en hoe Alice is

gered. Dit maakt dat je er lang over na kan blijven denken. Ik kon het

niet meer wegleggen en las het in één keer uit. Een geweldig boek!