Den omme morderen door Arne Berggren

Eerste persoonlijke reactie: Een spannend boek over mensen van mijn leeftijd. Met herkenbare personages zoals Pelle die ondanks dat zijn relatie met Maria is beeindigd haar toch helpt. Maar het boek is wel een beetje omslachtig in uitleg, want in een keer is iedereen dood. Tijd & plaats van het verhaal: Het verhaal speelt zich vooral af in het dorpje waar Maria woont en die omgeving. En het plaatsje waar het vakantie huis staat Stavern. Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Dat kun je zien omdat ze met de trein reizen en Lenny een motor heeft. Het vehaal speelt zich in ongeveer 4 weken af. De Personages: Maria is 16 jaar, slank, heeft lang haar en ze vindt dat haar ogen wat te dicht bij elkaar staan. Over haar karakter wordt niet zo veel verteld maar uit het verhaal kun je wel opmaken dat ze niet zo goed weet hoe ze zich moet gedragen en dat ze volwassen wordt. Pelle is haar ex-vriendje. Ze waren al eigenlijk van jongs af aan vrienden en zo kregen ze op den duur verkering. Pelle is een erg gevoelige, lieve jongen maar naar mening van Maria te kinderachtig en dat is ook de reden dat het uitgaat. Lenny Hij is een stoere jongen met een motor en erg volwassen. Ook hij is erg lief voor Maria totdat Maria niet meer doet wat hij zegt en dan is hij ineens erg opvliegerig en komt hij erg onbetrouwbaar over. Trude is Maria’s jongere zusje. Over haar wordt niet zo veel verteld alleen dat ze nog te jong is om alle problemen te snappen. De ouders van Maria komen niet echt aan bod, pas op het eind als de moeder gek in haar hoofd blijkt te zijn en de vader dood is.
Samenvatting Maria is een meisje van 16. Ze had afgesproken met Pelle, haar ex-vriendje. Hij dacht het weer goed te maken, maar tevergeefs. Toen Maria thuis kwam bij haar vader moeder en zusje Trude Belde hij nog eens, nu wist hij dat het echt over was. Na het eten ging Maria een eindje wandelen, ze zag een jongen aan het water, hij stond te vissen. Ze liep naar hem toe en raakte aan de praat. Hij heette Lenny en was 19 jaar. Ze kregen samen verkering. Ze deden vanalles samen. Maria deed ‘het’ voor het eerst met Lenny. Nu moest ze het wel tegen haar ouders vertellen dat ze verkering met hem had. Haar ouders vonden het goed. Het was zomer en het gezin ging naar het zomerhuisje in Stavern, Maria bleef alleen thuis en zou hun nareizen samen met lenny. De volgende dag ging ze met hem een eindje op de motor rijden. Ze gingen naar Lenny’s plekje. Lenny wilde NU seks met Maria, toen kwam er een auto aan en wilde Maria niet meer. ’s Avonds waren ze bij Maria thuis en Lenny vroeg of hij mocht blijven slapen, Maria vond dat geen goed idee en zei nee. Lenny was kwaad, zei dat het uit was en ging weg. Maria ging naar bed, ze hoorde allemaal geluiden om het huis en ging kijken. Er was iemand bezig om een ladder tegen het huis te zetten. Maria rende naar de telefoon en tikte 112 in. Op dat moment werd er een ruit doorgeslagen. Maria rende het huis uit en hoorde dat er iemand de trap afklom. Ze rende verder, maar er kwam niemand achter haar aan. Toen ze tot rust was gekomen kwam Pelle eraan, hij was aan het wandelen en hoorde een ruit breken. Daarna zag hij Maria het huis uit rennen dus liep hij maar achter haar aan. Samen gingen ze terug naar het huis er was niemand meer. Pelle bleef die avond slapen. Ze deden ‘het’ ook met elkaar. De volgende dag had Pelle de ruit gemaakt en besloten ze de politie niet te bellen, want anders zou Maria misschien nooit meer alleen thuis mogen blijven. Op de veranda lag bloed maar daar maakte Maria en Pelle zich niet druk om. Die dag gingen Maria en Pelle naar het zomerhuisje. Daar aangekomen was alleen haar moeder in het huisje, haar vader en zusje waren met de boot vissen. Pelle en Maria hadden eigenlijk ook wel zin om te gaan varen. Toen ze terugkwamen in het huisje was haar moeder weg naar een vriendin. Ze zou pas laat thuiskomen stond er op het briefje. De volgende morgen was haar moeder nog niet thuis. De zoon van de politiecommandant, Kjetil, kwam naar het huis gelopen en vertelde dat er een ongeluk was gebeurt en dat het beter was als Maria meeging naar het bureau. Pelle bleef in het huis. De commandant vermoedde dat de vader van Maria zelfmoord had gepleegd, maar wist dit niet zeker. De agenten waren nog druk met het onderzoek. Maria kwam terug bij het huisje, maar Pelle was weg. Dus ging ze kijken waar ze vroeger altijd zaten. Ze zag Pelle, hij was dood, zijn hoofd lag helemaal open en zat onder het bloed. Ze bleef bij hem zitten, maar op een gegeven moment kwam haar moeder Maria halen.Maria ging naar bed en haar moeder zei dat ze nog even beneden bleef. rond middennacht vermoordde ze Maria met een priem in haar slaap. Op hetzelfde moment waren ze op het politiebureau nog steeds aan het onderzoeken waar de moeder van Maria was tijdens de ‘zelfmoord’ van haar vader. Ze was niet bij haar vriendin geweest. De politiecommandant stuurde Kjetil weer naar het huisje om Maria te halen voor vragen te stellen, maar daar aangekomen zag hij alleen de moeder van Maria staan. Samen gingen ze Maria zoeken, toen zagen ze Pelle dood liggen. Ze liepen een stukje verder en daar lag ook Maria dood. Ondertussen was Trude het zusje van Maria op het politiebureau. Ze herinnerde zich niets meer en was in shocktoestand, later bleek dat ze slaappillen van haar moeder had gekregen. Nu was het voor de politie duidelijk, de moeder van Maria had de vader, Pelle en Maria vermoord. Maar ook Lenny want die vonden ze later in Maria’s woonplaats achter haar huis in de composthoop. Leeservaring: Onderwerp van het verhaal.: Ik vind het onderwerp moord en liefde leuk om over te lezen, ik vind het leuk om te bedenken wie allemaal de moordenaar kunnen zijn. Het boek heeft me niet echt andere kanten laten zien van de onderwerpen, je ziet alles vooral uit de ogen van Maria en ik denk dat ik wel een beetje hetzelfde denk als zij. Ik heb geleerd dat het goed is als je weet wat je wilt, en dat je veel steviger in je schoenen staat als je gewoon weet wat je wilt. Ik heb nooit echt over de twee onderwerpen nagedacht en ik heb er dus ook geen ander beeld op gekregen. Ik had niet gedacht dat het zo zou gaan, ik had gedacht dat het net zoiets zou zijn als: 'de mislukte moordenaar of wel de kinder redder' maar dat was helemaal niet zo. Deze moordenaar moord om een meisje te beschermen en vermoord daarna het meisje zelf. De mening over de onderwerpen komen van Maria af, en ik ben het er meestal wel mee eens en ik denk dat ik meestal ook zo zou reageren als zij. Hoe de moorden precies gepleegd werden en waar ze gepleegd werden is niet duidelijk aangegeven, wel wat maar niet veel. Ik vond dat niet erg want je kon het verhaal nog wel gewoon goed begrijpen. Belangrijkste gebeurtenissen in het verhaal: Er gebeuren heel veel dingen in het verhaal en het blijft ook zeker wel interessant. Het zijn ook allemaal verschillende dingen. Er komt een inbraak, een paar moorden, de vreemde vrouw en nog veel meer dingen in voor. Het is een logisch verhaal. De gebeurtenissen komen in logische volgorde achter elkaar, maar het wordt niet voorspelbaar. De gebeurtenissen zijn Spannend.Boeiend, het is geen saai, voorspelbaar verhaaltje er gebeuren steeds nieuwe dingen in en dat vind ik boeiend. Ik vond het in mijn eerste persoonlijke reactie een geloofwaardig boek omdat alles wat erin gebeurd klopt en ook echt gebeurd kan zijn.Nieuwsgierig makend omdat je nieuwsgierig word wie de moorden heeft gepleegd, wie de inbraak heeft gepleegd enz. Je wilt de antwoorden op de openplekken weten. Zielig omdat ik mezelf altijd heel erg in verhalen in leef, ik vond het zielig voor Maria dat haar vrienden en famillie werden vermoord en later ook zijzelf. De gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet, over hoe ik zou reageren als ik in Maria's schoenen zou staan. In het laatste deel van het boek, vertelt de moeder tegen Maria hoe ze de andere heeft vermoord en daarna vermoord ze Maria zelf.Dat stuk vond ik raar en dat heeft ook de meeste indruk gemaakt. Eerst beschermt ze Maria en daarna vermoord ze haar. Karakters, Personages: Ik vind het knap hoe Maria overal op reageert, het is geen heldin en ik ben het meestalm wel met haar eens. De gewoonte van de moeder van Maria vind ik raar en wreed, je vermoord je halve famillie niet. Maria bewonder ik, hoe zij alles opvangt en ziet. Pelle vind ik een aardige jongen en Lenny vind ik niet aardig. Alle personages leken wel op echte mensen, zoals de moeder zijn er ook mensen ,maar zoals maria ook. De personages reageren soms wel voorspelbaar maar meestal helemaal niet. Dat maria bang reageert op de inbraak is bijvoorbeeld heel voorspelbaar, maar hoe Lenny reageert als Maria niet met hem naar bed wilt is weer helemaal niet voorspelbaar. Van Maria, je ziet het meeste door haar ogen dus je komt ook veel van haar te weten. Met alle beslissingen van Maria ben ik het wel eens, dat ze het uit maakt met Lenny bijvoorbeeld. Met Lenny ben ik het bijna nooit eens en met Maria's moeder helemaal nooit. Ik vind dat ze het goed doet, en ik zou het niet anders doen. De normen van Maria en mij kloppen wel met elkaar, de normen van Pelle en mij een beetje, en de normen van de rest helemaal niet. Bouw van het verhaal
Ik vind dat alles goed met elkaar samenhangt in het verhaal, alles klopt en het zit logisch in elkaar. Het verhaal is op veel momenten wel spannend, vooral als de moorden voorkomen of als de inbraak er is. Het verhaal is heel boeiend, er gebeuren steeds nieuwe dingen en ik bleef heel geboeid leven, ik had het boek ook snel uit. De bouw is logisch en je wordt er nieuwsgierig door, het begint met de onbekende vrouw en dan word je dus meteen al nieuwsgierig en zo gaat dat het hele verhaal door.Ik vind dat de bouw van het verhaal heel goed bij de onderwerpen past. Er zitten geen terugblikken in het verhaal..Ik vind het zo goed, teveel terugblikken vind ik zelf niet leuk en verwarrend. Aan het eind van het verhaal word alles pas echt goed duidelijk. Taalgebruik in het verhaal: ik vind het verhaal heel makkelijk om te lezen. Het is in makkelijke woorden geschreven en is gewoon leuk en spannend om te lezen. Heel goed, door de gedachten zie je de gebeurtenissen in het verhaal, maar het staat wel zo geschreven dat het niet onduidelijk wordt. De taal die wordt gebruikt hoort echt bij de personages, de jongeren iets minder brave taal dan de oudere. Biografie Arne Berggren: De auteur Arne Berggren werd in 1960 geboren in Oslo,Noorwegen. Hij is behalve schrijver ook musicus. Naast jeugdthrillers schrijft hij o.a ook filmscripts en artikelen voor kranten en tijdschriften. Ook heeft hij een aantal cd´s op zijn naam staan. In 1992 kwam hij met het boek De Stille. Hiervoor ontving hij de Noorse Literaire Kritiekprijs voor het beste jeugdboek. Zijn tweede boek De gevoelige moordenaar schreef hij in 1994. Deze spannende en psychologische thriller verscheen in 1996 in een Nederlandse Vertaling. Arne Berggren is voor alles een beeldend schrijver, waarbij hij zijn lezers steeds op het verkeerde been zet. Zo verwacht je in De gevoelige moordenaar dat de moordenaar een man is maar het uiteindelijk een vrouw blijkt te wezen. Als geen ander weet hij de gevoelens en ideeen van jongeren op een natuurlijke en meeslepende wijze neer te zetten.