Zwarte sneeuw door Simone van der Vlugt

Het is 1845, de veertien-jarige Emma Mullenders en haar familie wonen in Slenaken. Haar vader Sjeng is boer, maar na een mislukte oogst kan hij de pacht niet meer betalen. De familie wordt uit hun boerderij gezet. Met de paar schamele bezittingen gaan ze op weg naar Kerkrade, om daar in een mijn te gaan werken. Na een vermoeiende voettocht van twee dagen lang komen ze eindelijk in Kerkrade aan. Dan vertelt Emma’s vader dat niet alleen hij en Emma’s oudste broer moeten gaan werken, maar ook Emma en haar tien-jarige broertje Tom. Alleen haar hoogzwangere moeder Annekatrien en haar twee zusjes, mogen thuisblijven.

Het werken in de mijn is zwaar.  Elke dag staat Emma om vier uur op en loopt naar de mijn. Daar daalt ze doodsbang zo’n tweehonderd meter af onder de grond, hopend dat ze nog ooit boven zal komen.
Op een dag komt er inspectie van 'de hoge heren'. Zij hebben geld geïnvesteerd in de mijn en komen kijken hoe het er daar aan toe gaat. Al het dagelijkse, veel te zware werk mag alleen nog gedaan worden op plaatsen heel diep onder in de mijn waar de inspectie niet komt.

Ook de zoon van de 'hoge heer' Rudolf Brandenburg van zeventien gaat mee de mijn in. Emma daagt hem uit mee te gaan naar het gedeelte in de mijn waar echt gewerkt wordt. Rudolf gaat met haar mee. Maar dan stort er een gang in, en komen Rudolf en Emma samen vast te zitten in een mijngang. Beide denken aan hun einde te komen, maar na vierentwintig uur worden ze gered. Twee dagen later gaat Emma weer aan het werk. Haar vader heeft bij de instorting zijn been gebroken en kan daardoor niet werken. Daarom gaan Emma’s moeder en zusje ook naar de mijn. Emma’s pas geboren broertje ligt in een 'wieg' onder in de mijn, vlakbij de plaats waar zijn moeder aan het werk is.

Ondertussen ziet Emma Rudolf nog regelmatig, hij schijnt haar wel leuk te vinden. Ook Jef, een vriend van Emma uit de mijn, blijkt verliefd te zijn op Emma.

Op een maandag in mei als iedereen gewoon aan het werk is wordt er ineens gegild dat het water komt. Iedereen probeert als een gek naar de ladders te komen en naar boven te klimmen. Emma en Sjeng zijn op tijd boven, maar Tom niet. Jef probeert hem nog te redden, maar verdrinkt dan zelf ook. De stemming in het dorp is teneergeslagen omdat er zoveel mensen om het leven zijn gekomen. Na de begrafenissen heeft iedereen nog meer angst om de mijn in te gaan.

Twee dagen later vertelt Rudolf dat hij een baantje voor Emma heeft. Ze mag als dienstmeisje bij zijn oom en tante gaan werken in Maastricht. Emma weet dat dit een grote en kans is om uit de mijn te komen en neemt de baan aan. Het kost wel even om haar ouders over te halen, maar uiteindelijk stemmen ze er toch mee in. Emma gaat naar Maastricht en voelt zich thuis bij de heer en mevrouw Merckelbach. Als ze een diner moet serveren waar veel gasten bij aanwezig zijn, wordt ze aangesproken door Jean Pustjens. Hij is een rijke burger die opkomt voor de belangen van de mensen die in armoede leven en wil Emma’s verhaal onder een andere naam publiceren in de krant. Emma doet dit alles in het geheim.  Als haar werkgevers erachter komen wordt ze ontslagen. 

Gelukkig biedt Jean Pustjens haar een baantje aan en in zijn drukkerij belooft haar te leren schrijven en lezen . Emma is door het dolle heen, ze heeft eindelijk een toekomst!

Samenvatting:
Het verhaal gaat over een veertienjarig meisje; Emma Mullenders. Ze heeft twee zusjes:  Sofie en Mayke. Ook heeft ze drie broers: Tom, Volkert en Bart.. De pastoor raadt de familie Mullenders aan om naar Kerkrade te gaan en daar in de mijn te gaan werken.. De volgende ochtend wordt Emma al om 4 uur gewekt door haar vader. Ze moet aan de slag in de mijn. Samen met haar broers,  zusjes en haar vader Sjeng loopt ze  naar de mijn toe. Terwijl Sjeng en Volkert steenkool uit de muur hakken moet Emma een grote mand vol steenkool schouwen. De kleine Tom moet ook in de mijn werken. Hij moet door hele kleine gangetjes de zware mand trekken en door geven aan Emma die op een afgesproken plaats op hem staat te wachten Omdat ze met z’n alle te weinig geld verdienen moet Sofie van acht ook in de mijn gaan werken. Sofie vind het heel erg.

Als er op een dag de mijn inspectie komt moeten de kinderen nog dieper gaan werken. De zoon van een van hen Rudolf Brandenburg komt ook mee. Emma wil hem laten zien hoe het werkelijk in de mijn is als de mijn plotseling instort. Emma trek Rudolf een zijgang in. Door het hevige geschud vallen er alle maal stenen en houten palen voor de uitgang. Ze doen een poging om de stenen weg te duwen, maar het lukt niet; de stenen zijn te zwaar. Ze zoeken naar een andere uitgang maar die is nergens te vinden. Als ze de hoop willen opgeven ruiken ze ook nog eens mijngas. Doordat ze dit inademen zakken ze steeds weg, en er is nog steeds geen hulp… Als Emma wakker word ligt ze –tot haar grote verbazing – in haar eigen bed. Ze hebben haar gered! Maar wat Emma niet weet is dat haar vader naar haar heeft gezocht en dat er toen nóg twee instortingen zijn geweest. Hierbij is het been van vader Sjeng gebroken. Hij kan en mag niet meer werken. Nu moet de moeder van Emma Anne-Kartien ook in de mijn gaan werken. Als de moeder van Emma een zoontje krijgt (de naam is onbekend) moet deze ook mee in de mijn. Nu moet Mayke van drie jaar ook gaan werken omdat vrouwen minder verdienen dan mannen. Op een begeven moment stop Volkert met werken hij wil niet ook sterven aan vervuilde longen net als Keube. Dit is een goede vriend van Emma. Doordat Rudolf en Emma bevriend zijn geraakt geeft Rudolf de Familie Mullenders steeds een beetje eten en kleding soms zelfs kolen.

Vlak daarna komt er water in de mijn te staan en het ergste is nog dat bijna niemand kan zwemmen. Als Emma naar boven wilt denkt ze er plots aan dat Tom nog in de mijn zit. Ze roept en schreeuwt maar nergens hoort ze een reactie van Tom. Jef, een goede vriend van Emma trekt Emma naar de ladder, maar ze schreeuwt dat Tom er nog steeds niet is. Jef schreeuwt naar Emma dat hij Tom ziet en springt ernaar toe. Emma word door alle mensen naar boven geduwd. Als ze boven komt ziet ze haar zusjes, broers en ouders, ze ziet alleen Tom en Jef niet. Ze raakt in paniek. Pas ’s avonds kan het water worden weggepompt en vrijwilligers laten zich naar beneden zakken om mensen te gaan halen. Dan komt Tom boven. Hij is verdronken… Vlak erna komt Jef ook boven en evenals Tom verdronken. Haske, de zus van Jef geeft Emma de schuld van het overlijden van haar broer.
Dan komt Rudolf met een voorstel. Zijn oom en tante uit Maastricht zoeken een dienstmeisje en willen Emma in dienst nemen. Ze zegt meteen ja , maar thuis krijgt ze er problemen mee. Haar ouders willen het niet. De volgende dag laten ze haar toch gaan. Ze heeft beloofd dat ze het geld, dat ze verdient, opstuurt. 
In Maastricht heeft ze het fijn. Ze komt in contact met een eigenaar van een krant. Er verschijnt elke week een stukje van haar levensverhaal in de krant. Haar werkgevers komen er achter en ze wordt er uitgegooid als ze de keuze maakt om verder te gaan met haar verhaal. Ze leert van de eigenaar lezen en schrijven, terwijl zij hem helpt met kranten. Ook wordt ze door hem uitbetaald. Regelmatig spreekt ze met Rudolf af. Hij houdt zich bezig met fotografie. 
Als ze door hem wordt uitgenodigd voor zijn tentoonstelling over kinderarbeid waar hij een hekel aan heeft ziet ze een foto waar de hoge toren van Kerkrade op staat. Op die foto staat Sofie. Emma kijkt stil naar de lege blik in Sofies ogen. Ogen die zichtbaar zijn voor heel Maastricht.