Zakelijke gegevens
A Auteur:
Adriaan van Veen
B Titel:
Zuster ter zee, Em. Querido’s uitgeverij, Amsterdam 1949, 191 blz.
C Genre:
Avonturenroman
Eerste reactie
A Keuze:
Ik ging in de map bij de mediatheek kijken naar de jaren van uitgave en ging wat achterkanten lezen van een aantal boekjes die ongeveer uit ’45 of ’50 kwamen, en deze leek me wel het leukste.
B Inhoud:
Het was niet echt een leuk, en makkelijk boekje om te lezen, maar het was op zich niet zo heel vervelend om het te lezen. Ik heb het wel gewoon uitgelezen maar ik vond het verhaal niet zo leuk.
Verdieping
A Samenvatting
Martinus is degene die het verhaal verteld. Hij heeft gehoord dat Tine op Kreta is geweest, en denkt dat daar wel een interessant verhaal inzit.
Dan begint het verhaal, dat Tine nog een klein meisje is. Ze heeft hele strenge ouders, en kan niet goed met haar zusjes opschieten. Ze hebben het altijd heel gezellig met ze tweeën en Tine word altijd een beetje buitengesloten.
Ze moet een aantal keer de stad in voor haar ouders, of een pakje bezorgen. Tine krijgt dan precies te horen wat ze moet doen, hoe ze er moet komen, en hoelaat ze weer terug moet zijn.
Als Tine al wat ouder is, maakt ze haar eerste reis. Ze mag samen met haar neefje logeren bij een paar goede vrienden van haar oom in Vlissingen. Ze vindt het allemaal heel erg spannend, en heeft er ook heel veel zin in. Later viel het allemaal best wel tegen.
Als ze terugkomt blijkt diezelfde oom zijn vreemd gegaan. Het is een schande voor de familie, en niemand wil ook nog maar iets met hem te maken hebben. De hele familie komt er voor bij elkaar, en ze roddelen heel erg veel over hem. Als Tine die volgende dag naar de stad moet komt ze die oom tegen, oom Jacob. Hij begint hele verhalen tegen Tine op te hangen, en Tine durft er niks tegen in te brengen. Ze praat eerst de hele tijd met hem in de tram, en dan vraagt hij of ze mee gaat een ijsje eten. Ze weet dat het niet mag, maar ze doet het toch.
Haar ouders vonden het maar niks dat Tine verpleegster wilde worden, ze hielden haar altijd tegen. Maar Tine wist echt wel wat zij wilde, en liet zich door niemand tegenhoude.
Dan gaat het verhaal ook verder wanneer Tine een puber is, ze volgt de verpleegsteropleiding en denkt dat ze een vriendin gevonden heeft. Maar Hilda maakt alleen maar misbruik van haar. In het begin lijkt dat allemaal een ramp, maar eigenlijk is Tine er alleen maar een stuk sterker van geworden.
Dan komt er een hoofdstuk over Martinus. Er wordt verteld dat hij al heel veel informatie heb gevonden over Tine en dat ze verhaal al een stukje opgeschoten is.
En dan begint het echte verhaal eigenlijk pas. Tine als verpleegster op een schip. Ze werkt daar in de apotheek en als het nodig is verpleegt ze de soldaten.
Op een gegeven moment word het schip zo erg gebombardeerd dat ze heel veel soldaten moet verzorgen. Maar dat kan ze niet alleen. Ze eindigen dan met z'n allen op Kreta. Daar leert ze een hele aardige verpleegster kennen, Miss Parker. Ze is hard aan het werk, totdat ze een man ontmoet. Hij komt zomaar op uit het niets, en weet heel veel over Tine. Hij wil niet vertellen hoe hij zoveel over haar weet, maar hij wil haar wel nog beter leren kennen. Hij sleept haar overal mee naar toe en vraagt en verteld haar van alles. Tine weet niet zo goed wat ze er mee aan moet maar blijft toch dag in dag uit naar hem luisteren. Op een gegeven moment heeft ze er helemaal genoeg van en wil weglopen, maar hij houd haar tegen. Ze beginnen te vechten, waar ze later allebei spijt van hebben. Ze zijn eerst nog wel kwaad op elkaar maar later gaan ze elkaar toch steeds wel leuker vinden.
Het verhaal eindigt in New York waar Tine het heel erg naar haar zin heeft, en waar ze heel erg sterk is. Het is echt een jonge en sterke vrouw, die bereikt heeft wat zij wilde bereiken.
B Onderzoek van de verhaaltechniek
1 Schrijfstijl:
De schrijfstijl is in dit boekje best wel opvallend. Er worden woorden gebruikt, die je nu niet meer zo vaak zou zeggen. Ook kwamen er woorden in voor, die ik helemaal niet kende.
2 Ruimte:
Het verhaal begint als Tine nog een klein meisje is. Ze woont dan in een huis in Nederland, met haar ouders en twee jongere zusjes. Later gaat het verhaal verder als ze op een schip zit, en daarna gaat het verder als ze op Kreta zit. Het verhaal eindigt in New York.Uit het verhaal valt best wel op te maken in welke tijd het zich afspeelt.
Je kan duidelijk merken dat het verhaal zich zo’n 50 jaar geleden afspeelt. Tine word op een gegeven moment met precies gepast geld de stad in gestuurd voor een jurkje. Ze draagt ook altijd jurkjes. Dat is iets wat nu niet echt meer gebeurd
3 Verhaalfiguren:
De roman telt een hoofdrol, Tine Buys, en meerdere bijpersonen, zoals Martinus, haar ouders, Klara en Annie (haa zusjes), Meertens, Miss Parker en alle soldaten.
Tine Buys is een sterke vrouw, die weet wat zij wil. Ze is verpleegster op een schip dat gebombardeerd wordt. Ze beland met de soldaten op Kreta, en moet ze daar allemaal verzorgen. Ze ontmoet daar een soldaat, Meertens.
4 Situaties:
Het verhaal is chronologisch opgebouwd, waar wel een aantal flashbacks in voorkomen.
5 Vertelwijze:
Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller, hij heeft de naam Martinus, en komt zelf af en toe ook in het verhaal voor.
C Op zoek naar de thematiek
1 Wat is de hoofdgedachte? (het thema)
Het thema is het leven van Tine Buys. Sterke vrouw, die weet wat zij wil, en zich door
niemand laat tegen houden.
2 Welke tekstgedeelten en motieven zijn typerend voor dat thema?
Alles in het boek, draait om haar leven. Ze begint als klein meisje, en eindigt als een
zeer volwassen vrouw. Haar ouders wilde niet dat Tine verpleegster word, maar dat
is ze uiteindelijk wel geworden.
3 Wat is het verband tussen de titel en het thema?
De titel is op zich wel goed gekozen. Tine is voor een tijdje een zuster op een schip. Zuster ter zee dus.
D Plaats in de literatuurgeschiedenis
1 Wanneer is het werk voor het eerst gepubliceerd?
De eerste druk was in 1949.
2 Wat weet je van de schrijver?
Adriaan van der Veen
Ik heb echt heel erg lang gezocht naar informatie over Adriaan van Veen. Maar ik heb helemaal niks kunnen vinden.
In het boek dat ik nu aan het lezen bent, stond wel nog dit werk van hem:
Jacht in de diepte (verhalen, ’38)
Wij hebben vleugels (roman, ’46)
Het wilde feest (roman, ’52)
Spelen in het donker (roman, ’55)
Doen alsof (roman, ’60)
De boze vrienden (roman, ’62)
Kom mij niet te na (roman, ’68)
Beoordeling
1. Ik vond het een saai en niet al te leuk boek om te lezen. Ik herkende er niet zoveel van, en ik kwam er niet zo makkelijk doorheen.
2. De passage dat ze vecht met de soldaat (Meertens), waar ze eigenlijk heel veel gevoelens voor heeft. Dat was wel een beetje vreemd.
3. Ik vind het boek wel goed in elkaar zitten. Het is wel vreemd dat degene die het boek schrijft en vertelt er zelf ook in voor komt zeg maar.
4. Nee, ik kan dit niet vergelijken met een ander boek of film. Het is echt zeker de eerste keer dat ik hoor over zo’n verhaal.
5. Ik vind het niet echt een goed verhaal. Het zat wel goed in elkaar, maar het was niet zo heel leuk om te lezen.
6. Ik vond het taalgebruik best wel moeilijk. Dit zorgde ervoor dat ik het boek niet lekker snel kon lezen
7. Ik vond het een saai en niet echt makkelijk lezend boek.
8. Nee, ik zou dit boek niet aan iemand aanraden, want het is een best wel een saai boek.
REACTIES
1 seconde geleden