Zoeken naar Eileen W. door Leon de Winter

Titel Zoeken naar Eileen W. Uitgever Wolters-Noordhoff / Wolters Plantyn Datum oorspronkelijke uitgave 1981 Datum gebruikte uitgave 1996 Aantal bladzijden 190 Aantal Hoofdstukken 28 Aantal delen 1 Vorm Verslag / Roman Genre Romantisch Thema Het thema is de ontwikkelingen van de onmogelijke liefde tussen een protestantse jongen en een katholiek meisje in Groot-Brittannië, en de belevenissen van een antiekhandelaar die achter hun verhaal probeert te komen. Plaats van handeling Het verhaal speelt zich af in Groot-Brittannië. Het eerste deel speelt zich af in Dublin, de delen tussendoor, waarin de belevenissen van de schrijver verhaald worden, spelen zich grotendeels af in Londen, en het grootste deel speelt zich af in een stadje in Noord-Ierland.
Tijd van handeling De tijd is waarschijnlijk rond 1980, omdat het boek toen geschreven werd, maar het zou ook nu, in 1996, kunnen spelen. Dat zie ik aan hoe de omgeving wordt beschreven, en ook aan enkele gebeurtenissen (Bussen, auto's, telefoons, de IRA en de problemen in Brittannië). Tijd (2) De data van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt is niet uit het boek op te maken, maar de tijdsduur is ongeveer een jaar of vier / vijf. Het verhaal zou zich bijvoorbeeld van 1980 t/m 1985 kunnen afspelen. Het verhaal loopt niet precies chronologisch: De ene keer wordt er verteld over de ontwikkelingen van Eileens belevenissen (vroeger) zoals de schrijver die 'reconstrueerd', en de andere keer over hoe de schrijver van het verhaal dat allemaal uitzoekt (later). Als je het verhaal in twee groepen zou verdelen (In de ene groep alles over Eileens belevenissen, in de andere groep alles over de ontberingen van de schrijver, en zijn ontmoetingen met Marc (later de man van Eileen)) dan zou de tijd in die twee groepen apart wel chronlogisch zijn. Een groot deel van het verhaal zou je een grote flashback kunnen noemen, namelijk de stukken waarin de schrijver verteld over wat Eileen (volgens hem en zijn onderzoeken) heeft beleefd. Vooruitwijzingen waren er genoeg. Een voorbeeld van een onbelangrijke vooruitwijzing staat op de eerste bladzijde van het verhaal (blz. 7): "De glanzende rugleuningen waren nog niet versierd met viltstiftkreten". Een belangrijke vooruitwijzing staat achterin het verhaal: "Haar vriendin zou het belangrijke geheim niet voor zich kunnen houden, en zo zouden haar ouders denken dat haar kind van Marc was" (blz. 141). Een tijdsverdichting vindt bijvoorbeeld plaats op blz. 147., wanneer de eerste 'ontknoping' (er zijn er eigenlijk twee) eigenlijk al is geweest (het meisje gaat, nadat ze samen met haar vriend van huis is weggelopen weer terug naar huis, en trouwt in een degenlijk huwelijk met iemand van wie ze niet echt houdt). Alles wat er dan gebeurt is niet echt zo belangrijk meer, en wordt dus snel verteld. Tijdsvertragingen vinden telkens plaats wanneer je leest wat de schrijver zelf beleeft. Je leest dan precies wat hij denkt en vind en zegt en doet. Soms gaat een hele bladzijde over één gedachte van de schrijver. Schrijfstijl Een voorbeeld van de schrijfstijl is te vinden aan het eind van dit boekverslag, in de vorm van een kopie uit het boek. Perspectief Het verhaal is personaal geschreven in de 1e persoon. De 'ik' speelt in het verhaal een bijrol, en vertelt over Eileen W.. De schrijver heeft dit perspectief gebruikt, zodat hij zijn eigen mening en gevoelens die hij bij dit verhaal had op papier kon zetten, door de antiekverkoper te spelen die het verhaal van het meisje Eileen W. onderzoekt. Er zijn hoofdstukken die niet vanuit de 1e persoon verteld lijken, omdat ze alleen over Eileen gaan, maar het is dan telkens een deel uit het verslag dat de schrijver heeft opgeschreven, en er wordt af en toe gezegd "zo stel ik me het voor.". Woordgebruik Het commentaar over het woordgebruik staat achterin, bij de kopie uit het boek.
Motieven Ik kon niet veel motieven ontdekken in dit verhaal. Wel een duidelijk motief was dat het meisje steeds maar dacht dat je haar geliefde (Kevin) niet meer terug zou zien (blz. 18), wat uiteindelijk waar bleek te zijn. Ook gebruikte de schrijver vaak de zin: "Zo stel ik het me voor" (blz. 20), of "Ik stel me voor dat…". Hoofdpersonen Eileen: 17 t/m 22 jaar. Klein, blauwe ogen, donker haar. Stadsgezin. Katholiek. Aardig en slim. Actieve rol in intrige. Wil gelukkig zijn met Kevin. Hulp van vriendin Anne, tegenwerking van ouders en Marc. Rond karakter. Kevin: Leeftijd onbekend, waarschijnlijk 19 t/m 23 jaar. Donker, zwart haar, puistjes. Weeskind. Protestants. Impulsief. Actieve rol in intrige. Wil waarschijnlijk dat Eileen gelukkig is. Hulp van niemand, tegenwerking van Eileens ouders. Rond karakter. Marc: ± 27 t/m 32 jaar. Groot, breed, blond haar. Rijke burger. Katholiek. Opvliegend, irritant, ongeduldig, soms aardig. Voornamelijk passieve rol in intrige. Wil met Eileen trouwen (en dat lukt ook). Hulp van Eileens ouders, en ook een beetje van Eileen zelf. Geen rond, maar ook geen plat karakter (er tussen in). Structuur Eileen en Kevin worden verliefd op elkaar. Eileen wordt ontmaagd in Dublin. / De schrijver ontmoet Eileen en wil later meer over haar weten. Hij neemt contact op met Marc, de echtgenoot van Eileen. (blz. 7 t/m 63.) Eileens ouders verbieden haar met Kevin om te gaan. Kevin gaat op reis./ De schrijver vraagt Marc over Eileen. Later gaat hij bij Marc logeren om nog meer over Eileen te weten te komen. (blz. 64 t/m 105)Eileen begint een (eigenlijk ongewilde) verhouding met Marc. Eileen is in verwachting (van Kevin). Kevin komt terug. Eileen en Kevin vluchten naar Engeland, waarna Eileen later weer door Marc gevonden wordt en terugkeert. / De schrijver komt nog meer over Eileen te weten. Hij stelt onbehoorlijke vragen aan Marc, en ze krijgen ruzie, die later weer bijgelegd wordt. (blz. 106 t/m 155) Slot: Eileen gaat op zoek naar Kevin, en ontmoet de schrijver, die later achter haar verhaal probeert te komen. (blz. 156 t/m 190) Het einde was een open einde, want je wist niet of Eileen Kevin ooit nog terugvond, of dat ze weer terugging naar huis. Ook weet je niet of de 'obsessie' van de schrijver nog verder gaat. Eigenlijk kon ja na het einde weer aan het boek beginnen, want doordat er twee verschillende tijdsperiodes door elkaar heen worden verteld raakt de ene periode aan het eind het begin van de andere periode.
Titelverklaring De titel is "Zoeken naar Eileen W.". Het boek heet zo omdat de schrijver op zoek is naar het verhaal van Eileen W., en een andere persoon (Marc) is op zoek naar Eileen W. zelf. Eileen is op zoek naar Kevin, dus eigenlijk gaat het nogal over zoeken. Er staat "Eileen W." omdat er in het boek niet wordt gezegd hoe haar achternaam is, maar alleen de letter W. Mening Ik vond het boek af en toe wel leuk, maar het grootste deel vond ik wel een beetje saai. Dat kwam doordat er soms heel lang werd doorgegaan op onbelangrijke dingen. Echt heel vervelend was het echter niet om te lezen, en, misschien ook omdat ik lezen wel leuk vindt, vond ik het een goed boek om mee te beginnen voor mijn lijst. Wel vond ik het jammer dat ik niet te horen kreeg hoe het afliep met Eileen, want daar was ik wel nieuwsgierig naar. Het meest bij mij bijgebleven is de persoon Marc, omdat ik hem zo'n verschrikkelijk irritant type vond. Hij zat de hele tijd te zeuren, en deed af en toe heel vreemd als de schrijver een vraag aan hem stelde. Ook werd hij heel gauw kwaad om niets, en dat vond ik ook heel irritant aan hem. Typerende passages -Marc bleef plotseling staan en keerde me zijn rug toe. Ik wist niet of mijn vragen hem emotioneerden, maar ik schaamde me diep voor de opgewonden toon waarop ik had gesproken. Ik was bang dat hij me niet meer te woord wilde staan. 'Het spijt me,' zei ik. Hij schudde zijn hoofd. 'Nee,' zei hij, en hij keek me over zijn schouder aan, 'jij hebt er niets mee te maken.' Ofschoon hij dat laatste anders bedoelde, kon ik het niet nalaten zijn woorden te herhalen. 'Ik weet het,' zei ik, 'eigenlijk heb ik er niets mee te maken.' (Blz. 64/65) Deze passage speelt tijdens de ondervraging door de schrijver van Marc, ergens aan het begin van het middenstuk van het verhaal. De schrijver probeert via Marc dingen over Eileen te weten te komen, en stelt hem veel vragen, die soms wat ver gaan. Ik vond deze passage typerend voor het boek, want een groot deel van het verhaal bestaat uit gesprekken tussen Marc en de schrijver, waarbij de schrijver Marc soms (in gedachten) in de maling neemt. Ook komt het, net als hier, vaak voor dat ze van zulke vreemde, bijna vijandige gesprekken hebben. Een andere passage -Ze hadden de dagboot en arriveerden 's avonds in Aberswyth. Een ruime stacaravan aan de rand van een uitgestrekte, propvolle camping vromde het onderdak voor de komende week. Eén van de opzichters, die haar dadelijk avances maakte, demonstreerde hoe het interieur van de caravan omgetoverd werd tot een grote slaapkamer, waarin ruimte was voor een heel gezin. Er was buiten veel lawaai. Ze hoorde tot laat op de avond het gezoef van badmintonrackets op de verlichte baan vlak bij hun caravan. Deze passage was typerend voor de delen waarin over Eileens belevenissen verteld wordt: Er wordt weinig besproken en heel veel beschreven. Persoonlijk vond ik dit de saaiere stukjes van het verhaal. Dit stukje speelde zich af vlak nadat Eileen en Kevin uit Ierland zijn gevlucht, en met de boot naar Engeland zijn gegaan, dus ergens aan het einde van het verhaal.
Opmerkingen woordgebruik In deze passage word veel gescholden, en dat gebeurt in een aantal andere passages met Marc en de schrijver ook vaak. Opvallend was dat elke keer als er iets werd gezegd er op een nieuwe regel werd begonnen, met een paar 'spaties' voordat de zin begon. Ook begon de volgende zin meteen op een nieuwe regel. Voor de rest was er niets speciaal aan het woordgebruik: Er stonden meestal wel gewone (beschaafde) woorden.