Adriaan van Dis Zilver of het verlies van de onschuld
Jaartal: 1988 Titelverklaring: De naam Zilver is ontleend aan de hoofdpersoon van Stevenson’s roman “Schateiland”, Long John Silver. Zilver is de hoofdpersoon van dit boek. De ondertitel is te verklaren met het feit dat Zilver, de hoofdpersoon, in het boek veel meemaakt, waaronder erotische gebeurtenissen, waardoor hij zijn kinderlijke onschuld verliest. Tijd: -Historische tijd: Je merkt aan de kleding die ze beschrijven dat het ergens rond de jaren ’70 is, met open shirtjes en kettinkjes. En toen waren er nog (of in ieder geval meer dan nu) kindermeisjes/juffrouw. -Tijdsduur: De vertelde tijd van het boek is ongeveer een 5 jaar. In het begin is Zilver ongeveer 13 jaar en op het einde 18 jaar. De verteltijd is 159 pagina’s. -Tijdsvolgorde: Het boek verloopt geheel in chronologische volgorde, -In de jaren ’70 waren er veel hippies, dit zie je niet terug in het verhaal.
Samenvatting: Zilver is een wees. Hij is dertien jaar en woont met de Juffrouw, zijn gouvernante, in een huis dat zijn ouders hem hebben nagelaten. Hij heeft gene vrienden. Hij voelt zich niet erg op zijn gemak, omdat de juffrouw altijd precies wet wat goed voor hem is. Hij droomt veel over de lange reizen die hij wil gaan maken (net als zijn vader). Hij droomt dat hij over de wereld vliegt als een zwaan en dat hij landt bij de vrouwen, hij wil ze proeven en ze zoenen. Hij heeft een schrift waar hij al zijn Eerste Keren inschrijft en een fotoboek met blote negerinnen dat van zijn vader is geweest, wat hij gebruikt al hij zich bevredigt. De Juffrouw weet van beide niets. Hij probeert een keer weg te lopen, omdat hij de Juffrouw zat is. Hij wil alleen op wereldreis, maar dit mislukt en de Juffrouw stuurt hem naar een internaat voor moeilijk opvoedbare kinderen: Oudleede. Daar voelt hij zich in het niet op zijn gemak, maar langzaam begint hij deel uit te maken van de groep waarin hij is ingedeeld. In die groep zitten twee jongens waar hij “bevriend” mee raakt. De ene jongen heet Douzy en de andere heet Laslo. Van Douzy leert hij gedichten te schrijven en van Laslo leert hij touw te klimmen en hoe hij moet overleven in een jongensgroep. Zilver ontwikkelt zich steeds meer, zijn lichaam maar ook zijn geest. Hij twijfelt nog steeds aan zijn geaardheid, is hij nou hetero- of homeseksueel? Hij vindt het spannend als hij door een jongen wordt aangeraakt, de rillingen lopen dan over zijn rug. Maar hij droomt nog steeds over meisjes, met hun mooie rode lippen en ronde borsten. Als hij de opleiding op Oudleede heeft afgerond en weer thuis is, organiseert de Juffrouw een verjaardagsfeestje voor hem. Op dat feestje is Linda ook. Ze vraagt Zilver mee uit naar een feest van de roeiclub en Zilver zegt ‘ja’. Als Zilver met Linda naar het feestje gaat, doet hij make-up op om zijn puistjes te bedekken. Iedereen op het feestje lacht hem uit, een jongen met make-up op kan echt niet, vinden de andere roeiers. Hij voelt zich dan zo alleen op de wereld dat hij zich verstopt op de wc. Linda komt hem achterna en troost hem. Dit is zijn eerste meisjeszoen. De volgende dag gaat Zilver naar een vriend toe om te vragen hoe het verder moet na het zoenen, hoe je met meisjes moet vrijen. Van die vriend leert hij alles over de liefde, over seks. Maar de volgende keer dat hij Linda ziet zegt hij dat zomaar zoenen tegen zijn principes is. Linda vindt het dom dat Zilver er zo over denkt en maakt het uit. Zilver gaat weer naar dezelfde vriend die hem alles over de liefde heeft geleerd om te vragen hoe je er achter kunt komen of je nou hetero- of homoseksueel bent. Hij adviseert Zilver om naar de hoeren te gaan. Zilver gaat naar de hoeren en hij slaapt voor de eerste keer met een vrouw. Hij voelt zich een man en hij landt bij de vrouwen. Informatie over Adriaan van Dis: Adriaan van Dis werd in 1946 geboren in Bergen. Adriaan werd met de harde hand opgevoed. Van Dis studeerde Nederlands en Zuid-Afrikaans aan de Universiteit van Amsterdam. Al tijdens zijn studie publiceerde hij bij NRC Handelsblad, waar hij later redacteur was. Landelijke bekendheid verwierf Adriaan van Dis met het programma Hier is... Adriaan van Dis, dat op 16 maart 1983 zijn première op de Nederlandse televisie beleefde. Na 1992 wijdde hij zich jarenlang volledig aan de literatuur. Adriaan van Dis debuteerde in 1983 met de novelle Nathan Sid die hem een jaar later het Gouden Ezelsoor opleverde, de prijs voor het best verkochte literaire debuut. Nathan Sid werd door de literaire kritiek zeer lovend ontvangen, waarbij vrijwel steeds Van Dis’ zorgvuldige stijl werd geprezen. In 1988 verscheen ook de roman Zilver of Het verlies van de onschuld, die vanwege de dit werd door de critici zeer uiteenlopend besproken. In 1994 verscheen de dikke, uiterst succesvolle roman Indische duinen, over een in Nederland geboren zoon van een Indische familie die wordt opgevoed in de sfeer van verzwegen leed. Overeenkomsten alle boeken van Adriaan van Dis! De thema's die vaak in zijn boeken terugkomen, worden gekenmerkt door een zekere tweeslachtigheid. Aan de ene kant verlangen zijn personages naar (het perfecte leven). Aan de andere kant voelen ze zich aangetrokken door het (niet) perfecte leven met problemen. In zijn leven. Voor Adriaan van Dis was Japan het ‘verboden land’ voor hem! (zijn vader is daar geweest met de oorlog) Zijn leefwereld werd ook ingeklemd. Dit zie je ook in het boek van Zilver terug, Zilver heeft ook niet alle vrijheid. Ik vond het wel een leuk boek omdat je heel erg met Zilver mee kon leven (de ik-persoon.) Dat kwam doordat de schrijver de gevoelens goed en makkelijk uitlegde. In het verhaal kwam ook naar voren dat Zilver erg twijfelde tussen de heteroseksualiteit en de homoseksualiteit. Soms kon ik ook niet zo goed begrijpen waarom Zilver soms op zo’n rare manier handelde. Hij was de ideale leerling maar onder tussen zou hij liever iets anders doen. Hij had alleen het lef er niet voor. Dat vond ik leuk bedacht en beschreven. Op sommige momenten vond ik het boek ook best wel saai. Ik deed er daarom ook best wel lang over om het boek uit te krijgen omdat ik steeds gewoon geen zin had om te lezen. Ik vond wel dat Zilver snel met zich liet sollen. Dat hij bijvoorbeeld de broeken van Douzy ging persen. Dat vond ik wel merkwaardig. Ik vond het einde van het boek wel grappig dat Zilver naar het bordeel ging om te kijken hoe het is en dat hij er dan achter komt dat hij homo is.