Weg uit het verleden door Anke de Vries

Titel : Weg uit het verleden.
Schrijver : Anke de Vries
Illustrator : -
Uitgever : Lemniscaat
Datum : 7 januari 08

1. Ik heb dit boek gekozen, omdat.. de titel en de achterkant me wel aansprak. Ik vind zielige boeken altijd wel leuk. En dit leek me ook wel een zielig boek. En nadat ik het eerste hoofdstuk had gelezen wou ik het boek graag lenen van mijn nicht..

2. De hoofdpersoon uit het boek heet Mark. Hij is rond de 20 jaar en heeft de volgende eigenschappen: Hij is erg verlegen.. Hij durft zijn gevoelens niet te uiten omdat zijn vriendin is verongelukt. Als hij een tijdje niet aan haar heeft gedacht voelt hij zich schuldig tegen over haar. En ook als hij later op een ander meisje verliefd word voelt hij zich schuldig tegen over haar.. Daar door is hij een hele stille jongen, en zoekt niet graag contact met andere mensen.

3. Hij maakt het volgende verhaal mee : Mark kent Liesje al heel lang. Ze zijn verliefd op elkaar en hebben verkering. Ze fietsen samen naar huis. Mark slaat eerder af dan Liesje, 2 minuten later hoort hij gierende banden. Liesje is verongelukt, opslag dood was ze. Mark is nooit meer over de schok heen gekomen. Hij is al bij psychiaters en al dat soort mensen geweest. Niks helpt. Hij heeft vaak paniek aan vallen. Dan krijgt hij geen lucht meer. Als hij zijn pillen dan inneemt komt het wel weer goed. Hij wil nadat hij zijn studie afgerond heeft zo snel mogelijk uit Nederland. Dat doet hij dan ook. Hij is bouwvakker geworden. Hij moet aan een groot huis in Frankrijk werken. Het is een heel groot huis van een Engels Madame. Het dorp zwijgt er over wat er gebeurd is in het huis. In het huis komt ook vaak een meisje. Ze heet Juliette en vind dat dat huis haar huis is. Ze komt er al vanaf ze een klein meisje was. Juliettte helpt Mark met het huis. Ze worden verliefd op elkaar. Mark heeft er eerst wel moeite mee. Ze hadden eerst ook vaak ruzie. Maar nadat hij Juliette heeft verteld wat er allemaal is gebeurd. En waarom hij zo vaak een paniek aanvallen had. Uiteindelijk krijgen ze te weten wat er met het huis aan de hand is…


4. De persoon die ik het liefst uit het boek wil zijn is Juliette. Dit wil ik zijn omdat zij Mark weer helemaal tot leven brengt. Ze maakt hem weer gelukkig na al die jaren. Ze is een vrolijke opgewekte meid en maakt iedereen aan het lachen…

5. Het mooiste stuk uit het boek vind ik het stuk waarin Juliette en Mark verkering krijgen. In dat stuk ontdekken ze wat er echt met het huis gebeurd is. Eigenlijk meer wat er in het huis gebeurd is. William en zijn moeder woonde in dat huis. William was een goeie violist.
Alleen het dorp mocht hun niet. Het kwam omdat hun het huis van een familie had gekocht. Die familie was helemaal blut en had het geld dus hard nodig. En hoewel William en zijn moeder er niet veel aan konden doen. Het speelde ook mee dat zij de eerste buitenlanders in het dorp waren. William dronk nooit wat. Maar op een avond hebben de dorpelingen hem dronken gevoerd. En vervolgens in zijn auto gehesen. Hij heeft toen een vreselijk ongeluk gehad. Hij overleefde het wel. Maar zijn rechter arm ( zijn vioolarm ) was verbrijzeld. En hij zou dus nooit meer viool kunnen spelen. En dat was alles voor hem. Na een paar weken heeft hij zich zelf opgehangen in het huis. En omdat alle dorpelingen zich erg schuldig voelen wouden ze het graag geheim houden…

6. Toen ik het boek koos en erin begon te lezen, verwachtte ik dat Mark naar het ziekenhuis moest omdat hij was flauwgevallen door dat hij aan Liesje dacht. Dat was echter niet het geval. En toen ik verder ging lezen dacht ik ook dat er in het huis iemand vermoord was. Of dat het een soort Dracula huis was.. Dat bleek echter ook niet waar te zijn.

7. Mijn menig over de titel en de omslag is dat het wel iets anders had mogen zijn. “Weg uit het verleden” lijkt er op dat je midden in het verleden zit daar heel erg mee bezig was. En dat je geen enkel moment aan de toekomst denkt. Met Mark was het wel een beetje zo. Maar niet zo erg! Ik had het eerder “Het geheimzinnige huis van Madame Stevenson”. En op de voorkant zie je een baksteen die gemetseld wordt. Dat klopt ook wel. Maar het ziet er niet uitnodigend uit. Als je er een geheimzinnig huis optekent. Met een vervallen naambordje met Madame Stevenson er op. Dat zou me meer aanspreken.

8. Ik zou dit boek wel aan een ander aanraden omdat het een leuk verhaal is, wat over meerdere onderwerpen gaat. Zoals : eenzaamheid, geheimhouding, liefde, vreugde, angst en nog veel meer…


9. Wat ik verder nog wil zeggen is dat het boek best nog wel een vervolg zou kunnen hebben. Want het is best een open einde. Je zou er zo een paar hoofdstukken kunnen bij bedenken. Dat de oom van Julliette het huis van Madame Stevenson opnieuw gaat inrichten. Dat Madame Stevenson weer in het huis komt te wonen. Met een nieuwe vriend bijvoorbeeld en ga zo maar door. Want voor mijn gevoel was ik net op de helft van het verhaal. Terwijl het al het einde was…

10. Ik ga een opdracht uitvoeren met kaartje nummer