‘De mens heeft wel degelijk iets te betekenen. Hij heeft zijn toekomst zelf in handen. Het is niet aan de maatschappij om te bepalen wie of wat we zijn. Wij zijn zelf die maatschappij. Ooit zal Herman begrijpen dat ik gelijk heb. De revolutie is nog niet dood. Nog lang niet.’
De reden waarom Herman ineens zelfmoord pleegt weet niemand. Willem wil en zal weten ‘waarom’ hij dit gedaan heeft. Bijgestaan door het verleden zal dit hem lukken. Maar is de mening van waarom nog leven voor Willem wel hetzelfde als de mening van Herman om nog op deze aarde te blijven ronddolen?
Willem Perseval (28jaar) is de hoofdpersonage in het verhaal. Hij is de assistent van professor Cooreman die het vak geschiedenis onderwijst aan de universiteit te Antwerpen. Willem zat samen met Herman op deze universiteit. Allebei zijn ze zeer geïnteresseerd in Geschiedenis en specifiek in de Franse Revolutie. De beste vriend van Willem is zijn leeftijdsgenoot Herman. Herman was één van de intelligentste leerlingen van de universiteit en studeerde in zijn laatste jaar dan ook af met 97%, wat nog nooit gebeurd was in de rijke geschiedenis van de school. Ook hij is enorm geboeid door de Franse Revolutie. Plots pleegt Herman zelfmoord door zich te onthoofden aan de hand van een kermisattractie op de Antwerpse Sinksenfoor. Opzettelijk loopt hij tegen de op snelheid, draaiende attractie en wordt hij onthoofd. Dit gebeurt in het begin van het boek maar Herman blijft een rol spelen in het verhaal want Willem heeft het hoofd van Herman meegenomen naar zijn huis in een vlaag van verwardheid. Wanneer het hoofd van Herman dan ook nog kan spreken, kan Willem dan ook vragen stellen aan Herman en zijn zoektocht verder zetten naar zijn vraag ‘waarom’?
Naast Willem en Herman spelen de zelfgemaakte, sprekende poppen van Willem ook een grote rol in dit boek. Deze poppen vertegenwoordigen de bekende figuren van de Franse Revolutie. Figuren als Desmoulins, Mirabeau, Dumouriez, Legendre, Brissot en dan vooral Robespierre, Marat, Saint-Just en Danton. Zij komen tot leven en spreken tot Willem. Talloze discussies tussen de poppen onderling en de discussies met Willem helpen Willem in zijn zoektocht naar het ‘waarom’ van de zelfmoord van zijn beste vriend en levenskompaan. Willem gebruikt het verleden, de Franse Revolutie om de dood van zijn vriend in de 20ste eeuw te verklaren.
Het boek is ingedeeld in 4 delen die ook benoemd zijn. Deel 1 gaat voornamelijk over de zelfmoord van Herman en hoe Willem geen raad meer weet zonder zijn beste vriend en zich afvraagt ‘waarom’ omdat het zo onverwacht is voor hem. Dit deel noemt dan ook ‘verlies’. Deel 2 heet ‘leegte’. De leegte die Willem overvalt doordat hij zijn beste vriend kwijt is. Hij verliest bijna de zin voor het leven maar doordat de poppen Marat, Danton en Robespierre op hem inspreken en hem terug op het juiste spoor krijgen, slaat Willem zich door deze moeilijke periode. Deel 3 heet ‘onmacht’. De onmacht omdat Willem de zelfmoord van zijn goeie vriend niet heeft zien aankomen en hem dus ook niet kon helpen. Hij voelt zich schuldig en vraagt zich ook nu weer af ‘waarom’. Een grote discussie tussen de poppen over de Franse Revolutie neemt een groot deel van het derde deel in beslag. Zaken als de functie van Lodewijk XVI, de vraag: ‘is Danton schuldig aan hoogverraad of niet?’, het bloedvergieten door de guillotine, de republiek,… worden hier in vraag gesteld. Een hevig debat tussen enerzijds de voorstanders van de koning, voorstanders van Danton (vb. Desmoulins, Legendre) en de tegenstanders (vb. Robespierre) van deze. Deel 4 heet ‘het verzet’. Hier verzet Willem zich tegen Herman zijn gedachtegang. Herman vindt dat de voornaamste figuren uit de Franse Revolutie het volledig verkeerd hebben en verzet zich fel tegen hen. Willem is meer neutraal, hij luistert goed. Wanneer Herman te radicaal wordt, is het tijd om afscheid van Herman te nemen en zijn hoofd te begraven. Nu kan Willem weer verder met zijn leven en is dit boek tot een einde gekomen.
Wim Geysen is auteur en theatermaker. Hij is geboren in 1970, te Brasschaat.
In 1997 debuteerde hij met Lek. Het leverde hem een nominatie op voor de toenmalige ASLK-prijs voor het literaire debuut. Hij publiceerde Vuur in 1999. Andere werken van hem zijn Spiegelschrift (in samenwerking met Bart Demyttenaere, 2001), en Zonder Afscheid (2004). In de jeugdjaren van Wim Geysen heeft een goeie vriend van hem zelfmoord gepleegd. Totaal onverwacht voor hem. Dit gebeuren is de aanzet tot dit boek. De gevoelens, de moedeloze gedachten laat hij vertellen en uiten door zijn hoofdpersonage Willem Perseval. Deze komt net zoals Wim Geysen in een situatie terecht waarin zijn beste vriend ineens zelfmoord pleegt.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Het verhaal situeert zich op het einde van de 20ste eeuw. Dit wordt vermeld in het boek door Willem zelf. De plaats waar het verhaal zich afspeelt is Antwerpen en in deel 4 Parijs. Antwerpen is een belangrijke plaats omdat alles wat Willem doet (uitgaan, werken, leven) zich in deze stad bevind. Hij gaat naar Parijs omdat dit de stad en bakermat is van de Franse Revolutie. Deze plaats is dus niet vervangbaar door een andere stad omwille van het historische karakter van deze stad. In Parijs wil hij een geschikte plaats vinden om voorgoed afscheid te nemen van Herman en hem uiteindelijk uit zijn gedachten te kunnen zetten.
De titel van het boek kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Een citaat uit het boek kan de titel verklaren: ‘Willem beseft gaandeweg dat het zijn taak is de revolutie nieuw vuur in te blazen en op die manier zijn leven meer zin te geven.’ Het vuur, de actie die nodig is om een revolutie te beginnen of verder te zetten. Aan de andere kant kan vuur ook het gevoel zijn dat opgewekt wordt in het lichaam van Willem. Die vuur, dat brandende gevoel die de haat vertegenwoordigt die op een bepaald moment ontstaat bij Willem omdat zijn beste vriend zich van het leven heeft beroofd.
REACTIES
1 seconde geleden
N.
N.
Ik vind het een slecht boek!
13 jaar geleden
Antwoorden