Voor een halve zak drop door Jan de Zanger

Zakelijke gegevens Titel: Voor een halve zak drop
Auteur: Jan de Zanger
Uitgever: Pocket editie van Wolters-Noordhoff ‘de jonge lijsters' 1992 Waarom ik dit boek gekozen heb Dit boek is een literair boek en de titel zorgde ervoor dat ik nieuwsgierig werd. Wie schrijft er nou een boek over een halve zak drop? Persoonlijke reactie Ik vind dit boek indrukwekkend, ik heb namelijk een heel andere kijk gekregen op het onderwerp: vandalisme. Het wordt beschreven uit de ogen van een vandaal zelf, ik vind het goed dat ook deze kant van het onderwerp eens wordt belicht. Verder vind ik het heel mooi, het is goed te begrijpen, maar toch weer op een aparte manier geschreven. Het verhaal is spannend en boeiend en zorgt ervoor dat je nieuwsgierig wordt, doordat er af en toe open plekken zijn. Je weet dan niet wat er nog komt. Samenvatting van de inhoud Frank, een jongen van 16 jaar, was samen met zijn vrienden Aad en Wout betrokken bij het vernielen van een sigarettenautomaat en het kapot gooien van een raam. Toen Wout een pakje shag wilde kopen uit een automaat en de automaat het niet deed, gaf hij er een schop tegen en toen het ding toen nog niet meegaf vernielde hij het ding met een baksteen. Een man aan de overkant had vanuit zijn huis gezien wat er gebeurde en tikte op het raam. Uit woede had Wout toen de baksteen door het raam geslingerd. Frank was als een gek weggerend en was gelukkig niet gesnapt. Frank was blijven zitten in de derde klas en ergerde zich aan de jongens in zijn nieuwe klas, want hij was maar een jaar ouder dan ze, maar ze gedroegen zich veel anders. Hij was stil in de klas en hij zei alleen wat als iemand wat aan hem vroeg. Dat veranderde toen ze voor Sinterklaas in de klas lootjes gingen trekken. Frank trok Heleen Verhagen (een meisje dat hij al een tijdje leuk vond) en hij was er zeker van dat zij hem had getrokken, want ze keek meteen zijn kant op nadat ze haar lootje had opengevouwen. Frank wilde ondanks dat de jongens kinderachtig waren toch een soort daad doen, om te laten zien dat hij er ook nog was. Dus haalde hij voor een les de scharnieren van een deur eruit. De deur viel eruit zodra de deur open werd gedaan, bovenop de leraar. Hij kreeg wel straf, maar dat kon hem niet schelen. Zijn gedrag veranderde nog meer toen hij op de verjaardag van Annemarie, de vriendin van Heleen, mocht komen. Het was niet echt gezellig, want er waren twee jongens die hem wegtreiterden, Henk en Rob. Hij was dan ook blij toen hij naar huis kon en Heleen wilde graag meelopen, want dan hoefde ze niet alleen. Het laatste stuk moesten ze door een steegje en konden ze niet goed langs een stelletje jongens, Heleen greep toen zijn hand en bleef die vast houden totdat ze thuis was. Op school was Frank opeens geen eenzaam figuur meer, hij zat in de pauzes bij Heleen en Annemarie en in de klas was hij nu ook minder stil. Voor het Sinterklaasfeest leefde Frank zich helemaal uit op zijn cadeautje voor Heleen. Hij maakte een paar mooie oorhangers voor haar. Ze was er heel erg blij mee en Frank kreeg een met de hand gemaakt fotolijstje. Later werd het duidelijk dat Heleen inderdaad Frank had getrokken met de lootjes, maar dat ze op aandringen van Annemarie het lootje had afgestaan en daarvoor een halve zak drop had gekregen. Annemarie was namelijk heel erg verliefd op Frank en wilde graag ruilen. Toen maakte het haar niet zo veel uit, maar later had ze er spijt van. Toen Frank dat hoorde voelde hij zich bedrogen. Hij vond het duidelijk: hij was voor Heleen maar een halve zak drop waard. Annemarie had haar eerst een hele zak drop aangeboden, maar omdat Heleen wist dat ze het bij haar niet zo breed hadden had ze gezegd dat een halve zak drop ook goed was. Frank ging na lange tijd, hij had huisarrest vanwege die deur op school, weer eens langs bij Aad en Wout. Die kregen steeds meer oog voor meisjes en ook deze avond hadden ze een afspraak met een aantal. Frank besloot mee te gaan en hij raakte aan de praat met een meisje, ze heette Tineke. Zodra Aad en Wout weggingen met hun meisje bracht Frank Tineke naar huis. Het kon hem allemaal niks meer schelen en ging met haar mee naar haar huis. De avond daarna ging Frank weer naar Aad en Wout. Gonny, de zus van Aad, deed open toen hij aanbelde. Ze gaf hem complimentjes en bekeek hem, ook hij vond haar niet meer het kleine zusje van Aad, maar eerder een meisje van zijn eigen leeftijd. Toen ze met z'n drieën naar het café wilden, mochten ze er niet in, omdat Wout daar eerder had gevochten. Ze bleven buiten rondlopen en gooiden sneeuwballen, gemaakt van de eerste sneeuw. Op een gegeven moment begon Frank met het gooien op een verkeersbord voor voetgangers. De andere twee deden enthousiast mee en later werd het hele bord omgetrokken. Frank wilde zijn emoties over Heleen afreageren op iets anders en hij gooide een lichtbak van een winkel kapot. Ook Aad en Wout gooiden raak, maar toen kwamen er twee politieauto's en ze werden opgepakt. Op het politiebureau deden ze hun verhaal en de vaders moesten de schade vergoeden. Daarna werd Frank erg ziek. Hij had een dubbele longontsteking en kwam de eerste week zijn bed niet uit. Toen hij na nieuwjaar ‘s middags op bed lag kwam Gonny langs. Hij had Aad opgebeld, maar die was niet thuis en toen had hij aan Gonny verteld dat hij ziek was, dus kwam ze even langs. Even later kwam ook Heleen zijn kamer binnen. Gonny verdween al snel weer en Heleen en hij bleven samen achter, wat ze allebei helemaal niet erg vonden. Hij legde uit dat hij er zo kapot van was geweest toen ze vertelde dat ze haar lootje had weggegeven. Heleen vertelde dat ze met hem meegelopen was na Annemarie's verjaardag, omdat ze het fijn vond en niet omdat ze niet door Rob en Henk thuisgebracht wilde worden. Ze vond het inderdaad niet leuk om door Rob en Henk thuisgebracht te worden, want ze drongen zich altijd zo aan haar op. Maar dat was niet de reden geweest, ze vond hem leuk en daarom wilde ze graag met hem meelopen. Ze haalden de schade van de afgelopen weken in en toen Heleen naar huis moest vertelde ze dat hij uit moest kijken voor Gonny, want die was net zo verliefd op hem als zij. Op school maakte Annemarie de hele tijd flauwe opmerkingen over Frank en Heleen, omdat ze heel erg jaloers was. Heleen ging toen naast Frank zitten in de klas, omdat hij toch nooit naast iemand zat en omdat zij niet naast Annemarie wilde zitten. Een tijdje later werd dezelfde sigarettenautomaat weer vernield en weer het raam ingegooid. De politie kwam automatisch bij Frank informeren, maar hij had het niet gedaan. Omdat hij geen alibi had en Aad en Wout wel, bleef hij de verdachte. Op het politiebureau lieten ze hem een briefje zien en hij zag dat dat geschreven was door Annemarie. Er stond een verklaring op dat zij had gezien dat Frank de boel vernield had. Maar al gauw bleek dat zij het ook niet gedaan kon hebben, al was het natuurlijk wel een rotstreek. Ze had het alleen geschreven omdat ze jaloers was op Heleen. De politie kon verder niets uitrichten zonder verdere aanwijzingen. Maar op een middag kwam Gonny langs bij Frank, ze vertelde dat zij de automaat en het raam vernield had, omdat zij zo jaloers was op Heleen. Ze dacht dat de politie Frank wel ervan zou verdenken en dan zou Heleen misschien niets meer met Frank te maken willen hebben. Ze zou dan haar doel bereikt hebben, want ze was ook helemaal gek op Frank. Samen besloten ze dat Gonny alles aan de politie zou vertellen. Ze vertelde haar verhaal en verder zou het afgehandeld worden met haar ouders. Op een dag gingen Heleen en Frank naar Annemarie toe en ze praatten met z'n drieën alles uit. Annemarie had spijt van haar jaloersheid en kon er nu tegen dat Frank en Heleen verkering hadden. Frank ging niet meer om met Aad en Wout, ze waren te veel uit elkaar gegroeid en waren geen vrienden meer.
Bespreking verhaalaspecten fictie en werkelijkheid Dit boek is fictie, het lijkt op de werkelijkheid dus het is een realistisch verhaal. Ik zag toen ik het boek las de hele omgeving voor me. Open plekken en spanning Het boek begint meteen met een terugblik, hij zit ergens in een voortuintje en denk aan hoe hij daar is gekomen. Voor de rest komen er steeds weer nieuwe vragen in je op en je krijgt ook regelmatig antwoordt op andere vragen, volgens mij komt daar ook spanning door. Personages Frank is de hoofdpersoon die een beetje met zichzelf in de knoop zit omdat hij is blijven zitten en de vrienden waar hij vroeger zoveel mee om ging veranderen en hij het minder met ze kan vinden. Frank zit in de puberteit en hij en zijn vrienden veranderen zodat hij andere vrienden krijgt en niet veel meer met zijn oude vrienden om wil gaan. Aad en Wout zijn bijfiguren die vrienden van Frank zijn maar worden later meer tegenstander. Annemarie, Heleen en Gonny worden in het boek vrienden van Frank en helpen hem door de moeilijke tijd heen, vooral Heleen, zijn vriendin. Opbouw Het boek is geschreven in een niet-chronologische volgorde en het begint midden in een gebeurtenis dus in medias res. Het verhaal bestaat uit allemaal kleine spanningsbogen die samen de spanning van het hele verhaal opwekken. Tijd Het is niet helemaal duidelijk op te maken in welke tijd het boek zich afspeelt, ik denk een paar maanden. Het verhaal kan zich nu net hebben afgespeeld maar ook al een paar jaren geleden, het speelt zich in ieder geval in deze tijd af. Het verhaal vertraagd en versnelt vaak, daarom is het moeilijk om de tijdsduur te bepalen. Thema Het thema is vandalisme en wat dat met de daders doet en hoe ze er toe komen.
Vertelsituatie Het verhaal is verteld in de personale vertelsituatie, in de hij-vorm. Van Frank kom je heel veel te weten en van de andere personen niet. Ruimte De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt worden wel beschreven maar niet echt grondig. Omdat het verhaal zich in deze tijd afspeelt kan je er al snel een voorstelling van maken. Grondige beschrijving van mijn leeservaring Onderwerp Ik had nog nooit zo over het onderwerp vandalisme nagedacht, ik beschouwde het altijd als iets wat alleen door domme oproerkraaiers werd gedaan, niet iets waarbij werd nagedacht of iets waar een reden voor zou zijn om iets te vernielen. Ik heb dus een andere kijk gekregen op dit onderwerp, want in het boek bekijk je de situatie door de ogen van een vandaal zelf. Ik denk nu wel kritischer over dit soort zaken, alleen vind ik dat je toch wel een beetje mag nadenken over wat je aan het vernielen bent. Als je één of andere emotie wilt afreageren moet je wel even nadenken waarop je dat zal doen. Gebeurtenissen Ik vond het boek heel boeiend, omdat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen, maar toch in een logische volgorde. Soms moest je wel even rustig tot je door laten dringen wat er nou allemaal gebeurt. Het verhaal was spannend, omdat de hoofdpersoon ook in aanraking komt met de politie doordat diegene behoorlijk wat dingen doet die niet verantwoord zijn. Maar omdat er ook nog wat liefdes tussendoor zweven is het niet een eentonig verhaal over bekeuringen ed. Het is dus ook nog romantisch, omdat er heel wat meisjes voorkomen in het leven van Frank (de hoofdpersoon). Uiteindelijk komen natuurlijk de twee voorbestemden bij elkaar en is iedereen gelukkig. Personages De hoofdpersoon is nou niet echt een held, als bij hem emoties in de weg zitten laat hij dat duidelijk merken. Maar Frank heeft wel lef, hij doet dingen die iemand anders niet snel doet. Wat ik wel bewonder is zijn eerlijkheid, als hij opgepakt is vertelt hij alles eerlijk zonder dat hij zaken weglaat. Heleen, een meisje uit zijn klas, lijkt aan het begin heel verlegen en stil, maar hoe meer ze in het verhaal komt, hoe meer ze los komt en dan leer je haar pas kennen. Van Frank weet je op den duur het meest, maar daardoor is hij nog niet helemaal te voorspellen. Sommige acties van hem zijn niet helemaal te verklaren. De leefwijze van Frank is wel verschillend van die van mij. Ik zit bijvoorbeeld niet uren bij vrienden niets te doen. Ook ben ik niet zo vaak als Frank zo laat thuis.
Opbouw Aan het begin is het even onduidelijk wat er allemaal gebeurt, omdat het verhaal dan in een andere volgorde loopt; eerst komen de gevolgen en dan de gebeurtenis die eraan vooraf is gegaan. Verder blijft het verhaal boeien, omdat er telkens weer wat nieuws gebeurt. Frank denkt er best vaak aan hoe het was toen zijn vrienden nog gezellig en meelevend waren. Er zitten dus heel wat herinneringen in, die je dan ook weer een duidelijker beeld geven van de personen en het verhaal zelf. Het eind is zo goed als gesloten, bijna alles is goed afgelopen. Bijna alle vragen die je had tijdens het lezen werden beantwoord. Alleen Frank en zijn "vrienden" zijn op een rare manier uit elkaar gegroeid, dat wordt op het eind nog goed duidelijk gemaakt. Taalgebruik Ik vond het verhaal niet moeilijk om te lezen, het was heel vlot te lezen en ik verslond het dan ook snel. De verhouding tussen de gesprekken en gedachten ed. zijn goed te onderscheiden. De taal past wel goed bij de personages, ik heb niet tijdens het lezen gedacht: ‘Wat een rare uitspraak.' Als je leest wat ze zeggen vind je dat bij ze horen, het past bij de persoon die dat zegt. Verwerkingsopdracht Terugblik in het dagboek Maandag, Ik ben nu al weer een hele week naar school geweest en ik merk echt dat ik nader tot mijn klasgenoten ben gekomen. Zij doen niet meer of ik niet besta en ik laat niet meer merken dat ik ouder ben. Heleen heeft me echt enorm geholpen, de schat. Ze heeft me er doorheen gesleept en daar ben ik haar heel erg dankbaar voor. Ik ben ook blij voor haar dat Annemarie niet meer jaloers op ons is, ze laat het in ieder geval niet merken. Ik had nooit durven hopen dat ik ooit nog met Heleen zou gaan! Woensdag, Afgelopen vrijdagavond heb ik nog even gedacht aan Aad en Wout, maar gek genoeg mis ik ze niet. Ik besef nu pas dat zij enorm veranderd zijn en dat ik gewoon blind was. Ik deed gewoon mee met het vernielen en al die andere zaken waar zij zich in interesseren en ik niet. Zelf wilde ik niet zien dat we uit elkaar groeiden, maar toen ik meer met Annemarie en Heleen omging merkte ik dat we geen vrienden meer waren. Zij zijn jongens die meisjes zien als een stuk vlees waar je over kan regeren en mee kan doen wat je wil. Donderdag, Ik snap nog steeds niet wat me bezielde toen ik met mijn "vrienden" het verkeersbord omgetrokken heb. Ik wilde me af reageren, omdat ik voor Heleen maar een halve zak drop waard was, maar dat ík zelfs begon met het kapotgooien van de lichtbakken! Gelukkig is nu alles achter de rug, alleen Gonny heeft het nog moeilijk. Dat hoorde ik van mijn moeder die haar moeder weer had gesproken, ik heb haar een briefje gestuurd waarin ik haar bedankte voor haar medeleven toen ik ziek was. Ook heb ik haar nog moed ‘ingepraat', want ze is een leuke meid en er zal heus nog wel iemand anders komen waar ze verliefd op wordt. Meer kan ik echt niet voor haar doen. Ik ga nu weer aan mijn Duits, want ik moet natuurlijk wel mijn achterstand inhalen.