Vlucht over de grens door Maria Jacques

Vlucht over de grens

Het boek is geschreven door Maria Jacques. Het boek heeft 176 bladzijdes en het speelt zich af in de tweede wereld oorlog.

Maria Jacques

Maria Jacques is geboren op 15 maart 1928, en geboren in Kessel-Lo in België. Maria Jacques schreef een trilogie van het dagelijks leven in de tweede wereld oorlog. 1944 Leuven, Maria Jacques is dertien jaar. Ze krijgt al vier jaar onvoldoende eten, en kan zich bijna niet meer voorstellen wat vrede is. Ze droomt van het einde van de oorlog, van 'gewoon' naar school te kunnen gaan. Ondanks de ontreddering en de verwarring proberen Maria, haar familie en vrienden te overleven door de moed niet op te geven en elkaar te steunen. Het eerste deel, Vlucht over de grens, verhaalde Maaike’s (Maria’s) vlucht naar Frankrijk, in mei 1940; het tweede deel, Licht uit! Deur dicht! speelt zich af tussen december 1941 en eind 1942. Maria Jacques beschrijft in dit gedeelte verhalen van het verloop van 'haar' oorlog. De lezer krijgt zo een indruk van wat de oorlog, elke oorlog, in het leven van 'gewone' mensen toebrengt.

De samenvatting

De schrijfster vertelt in dit boek heel wat over haar eigen vlucht . Maar in het verhaal vervangt ze haar naam door Maaike. Dit boek speelt zich af in 1940 en het gaat dus over Maaike, ook wel later in het boek door Paul Maaik genoemd. Maaike is twaalf jaar in het boek. Maaike woont in het plaatsje Leuven in België. Ze woont daar met haar ouders en twee broertjes Pieter en Karel. Maaike is blond en stevig. Het Duitse leger valt België binnen. Op 10 mei vlucht ze samen met haar moeder en 2 kleine broertjes, Karel en Pieter. Zonder hun vader, want die is soldaat aan het front in Wallonië, voorbij Luik. Ze gaan lopend naar Frankrijk, zoals bijna alle andere mensen. Het is een lange uitputtende tocht. De dagen verstrijken en de Duitsers komen steeds dichterbij. Na een tijdje is bijna al hun eten en geld op, dus moeten ze om brood bedelen bij anderen. Maaike moet nog vaak denken aan haar buurjongen Erik die gestorven is door de bombardementen bij de Tiense poort. En ook aan haar vader, want ze weet niet hoe het daar mee gaat. De moeder van Maaike besluit eventjes te rusten langs de weg want haar voeten bloeden heel hevig en ze kan bijna niet meer lopen. Na een poosje trekken Maaike en haar familie verder. Ze komen een post van het Rode Kruis tegen waar moeder haar voeten laat verzorgen. En ze mogen mee reizen met een legerwagen omdat de dokter gezegd heeft dat ze zo weinig mogelijk mag lopen. De verpleegster had aan hen verteld dat ze vanavond zeker al in Frankrijk zullen zijn. Maar een uur nadat ze vertrokken waren hoorden ze een geronk van vliegtuigen boven hun hoofd. Ze waren aan het schieten op de legerwagen. De achterklep van de legerwagen vloog open en Maaike vloog uit de wagen in een korenveld. Maaike is niet meer bij bewustzijn. Ze voelt een harde hand. Het is Paul. Maaikes Rok blijft haken aan een staak van een kar. Haar rok is helemaal kapot. Ze krijgt een jongensbroek van Paul. Maaikes haar wordt ook kort geschoren en lijkt nu heel veel op een jongen. Daarom noemt Paul haar Maaik. Ze zoeken samen een huis op en blijven daar samen slapen en krijgen er te eten. Ze ontmoeten nieuwe vrienden: drie jonge knapen die op weg zijn naar Frankrijk. De oorlog gaat ondertussen nog gewoon door en de vijand komt steeds dichterbij. Paul en Maaike zijn nog steeds op de vlucht en gaan richting de Franse grens. Eenmaal daar aangekomen zeggen de grensbewakers dat ze er niet door mogen, omdat er al teveel vluchtelingen over de grens zijn gegaan en dat het bij een andere grenspost moeten proberen. Ze gaan van hot naar her maar alle grensposten zijn dicht voor de vluchtelingen. Paul verzint een plannetje. Paul en Maaike staan bij de grenspost er komt een geel busje aangereden en het busje moet stoppen. Paul en Maaike springen op het busje en slaan de achterdeur van het busje open en gaan naar binnen. Niemand heeft het gezien, alleen een klein Frans meisje die ook in de bus zit maar die verraadt niks. Het busje rijdt naar de haven toe en ze stappen daar uit. Ze weten niet wat ze moeten doen: verder Frankrijk in of met de boot naar Engeland. Ze kiezen toch voor verder Frankrijk ingaan. Ze vertrekken en zoeken een slaapplaats voor die avond. Die volgende ochtend worden ze wakker door een man die ze vraagt of ze hun pasjes willen laten zien. Ze laten ze zien en de man neemt ze in beslag en loopt weg. Maar Paul laat het daar niet bij zitten en wil de pasjes uit zijn handen terugpakken. Maar de man laat dat niet toe en neem ze hardhandig mee. Ze worden naar een zaal gebracht met veel kinderen en een Nederlandse man. Ze overnachten daar acht nachten en verzorgen de kinderen daar. De 7de dag dat zij er waren kregen ze een bericht uit België dat de Koning zich over heeft gegeven. En dat de Duitsers nu de macht hebben in België. En dat er geen oorlog meer is in België. Paul en Maaike zijn echt dolgelukkig en willen direct naar huis maar dat gaat niet. De volgende dag worden al de kinderen opgehaald door een rode kruis busje. Ze worden naar België gebracht naar een ander rode kruis centrum. Ze overnachten daar en krijgen te eten. De volgende dag moeten ze naar iemand toe gaan en hun adres en telefoonnummer opgeven dat doen ze. Ze krijgen bericht dat ze naar huis mogen en dat ze morgen worden gebracht naar huis. De reis duurde lang maar ze komen aan in Leuven en Paul en Maaike worden van elkaar gescheiden en nemen afscheid van elkaar. Maaike wordt opgewacht door haar vader en omhelzen elkaar het huis staat er nog en de broertjes van Maaike leven ook nog. En haar moeder is heel blij dat ze terug is en vieren een feest dat ze terug is. Ook al zal het nog een heel moeilijke tijd worden met de Duitsers aan de macht.

Mijn mening:

Ik vond het een erg leuk boek. Het was niet moeilijk om te lezen. Ik vond het ook wel leuk dat het verhaal van uit de ik persoon werd verteld. Ik vond het verhaal ook leuk omdat het nu niet om de joden ging maar het ging over het begin dat de Duitsers het land nog moesten bezetten. Er zijn ook nog twee vervolg boeken van Vlucht over de grens: Licht uit! Deur dicht en De stad Brandt, die ga ik ook zeker nog lezen.

Andere meningen:

Ik vind in dit boek het heel knap van Maaike dat ze het heeft overleefd en dat ze sommige beslissingen heeft kunnen nemen. Ze brengt de oorlog door met Paul. En heeft bepaalde belangrijke beslissingen moeten nemen bijvoorbeeld waar ze naar toe gingen. Met je moeder is het toch makkelijker om te overleven omdat je dan een warm, vertrouwd en volwassen iemand bij je hebt. Het is toch makkelijker om met een bekend iemand de oorlog door te brengen dan met iemand die je nog niet goed kent. Op het einde dat Maaike weer terug bij haar moeder is zie je dat ze elkaar heel erg hebben gemist.

Ik heb dit boek gekozen omdat ik een boek moest kiezen voor school en ik niet van lezen houd. Ik las de achterkant van het boek, en het sprak me wel aan omdat het over de tweede wereld oorlog ging. Ik raad dit boek zeker aan. Het is zeer spannend vooral naar einde toe. En er zit veel afwisseling in.