Vertel het aan niemand door Inge Bergh

Beoordeling 7.8
Foto van een scholier
Boekcover Vertel het aan niemand
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1820 woorden
  • 10 januari 2000
  • 169 keer beoordeeld
Cijfer 7.8
169 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Inge Bergh
Genre
Jeugdboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1997
Pagina's
72
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover Vertel het aan niemand
Shadow
Vertel het aan niemand door Inge Bergh
Shadow

Zakelijke gegevens

Titel: Vertel het aan niemand
Auteur: Inge Bergh
Uitgeverij: Averbode
Jaar van uitgave: 1997
Aantal bladzijden: 72

Eerste persoonlijke reactie

Ik vind het boek heel droevig en ontroerend. Het beschrijft een gebeurtenis die in het echt zou kunnen gebeuren. Het boek gaat diep in op gevoelens en daardoor is het interessant, maar ook ingewikkeld.Toen ik het boek voor de eerste keer las, snapte ik het niet helemaal. Dat komt omdat het zó diepzinnig is, dat je eerst alles goed tot je moet laten doordringen. De tweede keer was het wel duidelijk en minder ingewikkeld. Toch is het boek wel voor mijn leeftijd geschreven. Het is een heel indrukwekkend boek en zet je zeker aan het denken.

Samenvatting van de inhoud

De belangrijkste gebeurtenissen

Alex en Keith zijn beste vrienden. Ze zitten in dezelfde klas en ze zitten samen op karate. Alex heeft tot een jaar gleden altijd verkering gehad met Hannelore. Zij zit sinds drie maanden op het Instituut voor Moderne Dans en Ballet in Nederland. Keith is verliefd op José, een meisje uit zijn klas. Zij heeft al een vriend.
Op een dag fietsen ze samen naar huis. Het is erg koud. Daarom stelt Keith voor een kortere weg te nemen. Die weg is erg gevaarlijk en daarom ziet Alex dat niet echt zitten. Op aandringen van Keith stemt hij toch toe. Als ze een kruispunt oversteken, wordt Alex door een auto geschept. Hij gaat meteen per ambulance naar het ziekenhuis. Hij ligt in coma en heeft ernstige verwondingen aan zijn hoofd. Keith is alleen in shock-toestand maar heeft last van een enorm schuldgevoel. De ouders van Alex nemen hem het ongeluk ook kwalijk. Als hij Alex voor het eerst gaat opzoeken, krijgt hij last van hyperventilatie. De dag daarna moet hij een kerstboom gaan halen. Bij de winkel komt hij een heel leuk meisje, Samantha, tegen. Op de terugweg ziet hij José met haar vriend lopen. José roept dat hij de groeten aan Alex moet doen. Meteen krijgt Keith weer last van hyperventilatie. Hij kan nog net op tijd thuiskomen. Zijn moeder maakt voor hem een afspraak bij de dokter. Die vraagt hem naar Alex en het ongeluk. Keith wordt misselijk en moet overgeven. Hij durft met niemand over zijn schuldgevoel te praten. De dokter denkt dat Keith te veel met het ongeluk bezig is. Hij stelt voor dat Keith als afleiding de zolder bij hem thuis opruimt. Dat moet hij samen met het nichtje van de dokter, Samantha, doen. Nadat hij daar één dag heeft gewerkt, krijgt hij een droom. In die droom komt Alex afscheid nemen van hem. De volgende dag krijgt hij te horen dat Alex, nadat hij anderhalve week in coma gelegen heeft, is overleden. Alex heeft hem een schriftje nagelaten. Daarin staan een aantal willekeurige bladzijdes uit zijn dagboek waarin duidelijk wordt dat hij homoseksueel is. Om die reden heeft hij het een jaar geleden uitgemaakt met Hannelore. Zij was de enige die er vanaf wist. Keith schrikt er erg van. Hij gaat naar Samantha toe en laat haar het schrift lezen. Dan barst hij in huilen uit. Zij is de eerste die hij vertelt dat het ongeluk zijn schuld was.

Personages

Keith is de hoofdpersoon in het verhaal. Hij is een normale jongen en heeft als grote hobby karate. Vanaf het moment dat Alex wordt aangereden, keert hij erg in zichzelf. Hij kan nergens anders meer aan denken. Als zijn beste vriend dan daadwerkelijk overlijdt, praat hij er met niemand over. Hij denkt dat het ongeluk zijn schuld is. Wanneer Keith het schrift van Alex krijgt, komt hij erachter dat er dingen waren waar Alex niet met hem over durfde te praten. Daardoor krijgt hij een nog groter schuldgevoel. Het boek eindigt ermee, dat hij met iemand over zijn schuldgevoel gaat praten.
Alex leer je alleen kennen uit de bladzijdes van zijn dagboek. Daardoor kom je te weten dat hij heel onzeker is. Zijn vriendschap met Keith is heel belangrijk voor hem maar toch is hij bang om hem te vertellen dat hij homoseksueel is.
Samantha vond Keith in het begin maar een rare jongen. Toen ze samen de zolder moesten opruimen, raakten ze toch goed bevriend. Samantha heeft Alex nooit gekend. Waarschijnlijk is zij daarom de eerste met wie Keith over het ongeluk gaat praten. Ze heeft geen vriend en woont net op zichzelf in een klein appartement.
José is een meisje uit de klas van Keith en Alex. Keith vindt haar heel leuk, maar ze heeft al een vriend. Je leert haar niet kennen in het verhaal.
Hannelore zit op een balletacademie in Nederland. Alex heeft vanaf de basisschool met haar verkering gehad. Tot hij het een jaar geleden uitmaakte omdat hij homoseksueel was. Ook haar leer je niet kennen in het boek.

Plaats

Ik heb niet kunnen achterhalen waar het verhaal zich afspeelt. Het is niet in Nederland want er wordt verteld dat Hannelore naar een balletacademie in Nederland is gegaan. Ik denk dat het zich afspeelt in Duitsland. Dat vermoeden baseer ik op de namen en op het landschap dat wordt beschreven.

Tijd

Het is een realistisch verhaal dat zich in deze tijd afspeelt. Er zitten veel terugblikken in het verhaal, maar daar zal ik later nog op terugkomen.

Grondige beschrijving van mijn leeservaring

A: Onderwerp

Het boek gaat over het overlijden van een persoon die heel belangrijk voor je is. Gelukkig heb ik dit zelf nog nooit meegemaakt. Ik heb er al wel veel mooie boeken over gelezen en daarom heeft dit boek mij weinig nieuwe kanten laten zien. Het onderwerp is wel op een aparte manier uitgewerkt. Er wordt namelijk alleen het verdriet van Keith beschreven en over het verdriet van b.v. Alex’s ouders wordt niet gesproken. Door dit boek heb ik geleerd dat je niet te lang met vervelende gevoelens moet blijven rondlopen. Over het onderwerp heb ik geen nieuwe dingen geleerd en ik ben er ook niet anders over gaan denken.

B: Gebeurtenissen

Het verhaal bevat niet zoveel gebeurtenissen. Je leest vooral de gedachtes en gevoelens van Keith. Hij blikt wel vaak terug op gebeurtenissen. Dit doet hij omdat hij nu pas begrijpt wat er toen eigenlijk precies is gebeurt, b.v. Alex praattte nooit mee over meisjes omdat hij homoseksueel was. Keith blikt dan terug op een gesprek over meisjes en snapt nu pas waarom Alex er toen zo stil bij zat. Door al deze terugblikken blijft het verhaal toch interessant. De gebeurtenissen worden dus in dezelfde volgorde beschreven als dat Keith ze begrijpt. Maar er zijn ook gebeurtenissen die op dit moment gebeuren, b.v. Keith gaat Alex voor het eerst opzoeken in het ziekenhuis en gaat dan hyperventileren. Die staan gewoon in chronologische volgorde. Ze zijn niet echt spannend maar ze zijn ook bedoeld als aanleiding voor de gedachtes van Keith. De gevoelens van Keith zetten je aan het denken over wat je zelf zou doen als je in zo’n situatie zat. De gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is dat Keith het schrift van Alex leest. Daarin staan bladzijdes uit een dagboek van Alex. Hij beschrijft gebeurtenissen uit het verleden waardoor hij gaat vermoeden dat hij homoseksueel is. Je krijgt steeds een bladzijde uit het schrift te lezen en dan de reactie van Keith. Dit is heel mooi en werkelijk beschreven.

C: Personages

De hoofdpersoon is Keith. Ik denk dat mijn gevoelens in zijn situatie ongeveer hetzelfde zouden zijn. Daarom kon ik me ook goed in het boek inleven. Hij heeft geen aparte eigenschappen die ik bewonder. Keith is wel echt voor mij gaan leven omdat ik zoveel gedachtes van hem heb gelezen. De andere personages speelden alleen maar een kleine rol in de gebeurtenissen en daar lees je helemaal geen gevoelens van. Zij waren ook voorspelbaar in hun gedrag en zijn niet voor mij gaan leven. Ik zou eerder met iemand over mijn schuldgevoelens praten dan Keith. Het hele boek gaat eigenlijk over de problemen die hij heeft door zijn schuldgevoel. Het boek eindigt er ook mee dat hij over zijn gevoelens praat met Samantha. De laatste zinnen uit het boek zijn: Het lijkt of er een innerlijke dam gebroken is. Voor het eerst huilt hij om zijn eigen, groot verdriet. De eerste stap is gezet.

D: Opbouw

De opbouw klopt goed bij het onderwerp. Nadat er iemand is gestorven ga je meestal toch nadenken over de dingen die je samen beleefd hebt. Maar door de terugblikken hangt het verhaal niet helemaal met elkaar samen. Je moet steeds goed opletten wat de bedoeling van een terugblik is. Ik vind een terugblik meestal wel interessant omdat het dan vanuit meerdere standpunten wordt beschreven. Het verhaal gaat eigenlijk alleen maar over de problemen die Keith krijgt door zijn schuldgevoel. Doordat het boek maar 72 bladzijdes is, blijft het wel boeiend.

E: Taalgebruik

Het boek is makkelijk geschreven. Er staan geen moeilijke woorden of zinnen in. Toch is het verhaal wel een beetje moeilijk te lezen door alle terugblikken. Er worden in verhouding tot de gebeurtenissen veel te veel gevoelens beschreven waardoor je die gevoelens niet altijd kan begrijpen. Het taalgebruik is normale spreektaal die gebruikt wordt door jongeren.

Verwerkingsopdracht 11

dag Do

een zachte bries door zijden sjaals
de lichte golving
fluistert kleuren
in vaste volgorde

verder dan de tonen
uit oude instrumenten
gaan haar wegen

golvend blond en paars
verlaat ze de deel
het werd tijd
vind je niet?
en ze zwaait nog wat

Ik vind dit gedicht goed bij het verhaal passen omdat het over iemand gaat die afscheid komt nemen voordat ie sterft. In het boek krijgt Keith een droom waarin Alex afscheid van hem neemt. De volgende dag is Alex dood. Het enige verschil is dat in het gedicht de persoon die sterft een vrouw is en dat ze al oud is. Dat kan je zien aan de regel: het werd tijd, vind je niet? Volgens Keith was het voor Alex nog lang geen tijd om te sterven. Voor de rest zou het gedicht net zo goed over de droom van Keith kunnen gaan.

Altijd zomer

rouw
achter een heg
van wilde rozen

de zwarte koets

kinderogen turen
met bloemblaadjes
langs de wangen

het paard wordt
met zwart bekleed
en trekt de dood
van ons weg

ouders volgen zwijgend
en wij spelen verder

Ik vind dit gedicht goed bij het verhaal passen omdat het ook over iemand gaat die is gestorven. Het verschil met het vorige gedicht is dat dit wel over een jong persoon gaat. In dit gedicht wordt ook duidelijk gemaakt dat de wereld gewoon doordraait: ouders volgen zwijgend en wij spelen verder. Keith heeft dat niet echt in de gaten omdat hij teveel met zijn schuldgevoelens bezig is. Het gedicht is geschreven door een “toeschouwer” bij de begrafenis. Als je het boek leest voel je je ook een beetje een toeschouwer bij het verdriet van Keith.

Beide gedichten komen uit de dichtbundel: De horizon voorbij van Cobi de Jonge.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.