Verlorenzoon.com door Rik Zaal

Feitelijke gegevens
Titel: Verlorenzoon.com
 Oorspronkelijke titel: Idem
 Auteur: Rik Zaal
 Verschijningsdatum 1e druk: november 2011
 Gebruikte druk: 1e
 Aantal bladzijden: 303
Uitgeverij: Lebowski
 Verfilmd als: nvt
Verslag geschreven door: Kees van der Pol

Biografie auteur  
Rik Zaal schreef voor de Volkskrant en NRC Handelsblad, had een column in de VPRO-gids, schreef een reisrubriek voor Het Parool, en heeft met cameraman Frans Bromet een serie van bijna tweehonderd portretten van bekende Amsterdammers voor het tv-station  AT5 gemaakt onder de titel Zaal over de vloer.

Voor de VPRO-televisie maakte hij vergelijkbare portretten, maar dan van kinderen, onder de titel Zaal in huis. Voor uitgeverij Querido schreef hij een kinderboek over Spanje, dat onder de titel Alles over Spanje in 2003 uitkwam. Het kreeg een ‘Vlag en Wimpel’ van de Stichting Nederlandse Kinderjury

De flaptekst

Er was geen ontsnappen meer aan. Deze kleine terrorist, die zo plotseling in zijn leven was binnengedrongen, zou niet meer loslaten. 
Herman Huizinga wordt op een dag geconfronteerd met een zoon van wiens bestaan hij nooit geweten heeft. Een zoon die uit blijkt te zijn op wraak en een deel van de flinke erfenis die Herman ooit zal nalaten. Samen met zijn halfzus, Hermans dochter Anne, intimideert en terroriseert Patrick zijn nieuw gevonden vader.
Als er al zoiets in mij is als heimwee, dan is het heimwee naar ervaringen die ik nooit heb gehad en die ik toch mis. De ergste soort heimwee is dat.

Herman gaat gebukt onder een obsessief schuldgevoel over misstanden uit het verleden en zijn onvermogen zich dit verleden te herinneren. Gek gemaakt door zijn kwelgeesten en de gespannen situatie in zijn thuisland ontvlucht Herman zijn demonen.

Ik word een culturele vluchteling, weg van de mij bedreigende cultuur in mijn eigen land. Dat is niet laf, dat is niet moedig, dat is wat mij betreft gewoon het beste.
Verlorenzoon.com is een ingrijpend boek over een land op drift, over herinnering en verleden, en over een vader en zoon die tot elkaar veroordeeld zijn.

Motto

Ik ben wie ik ben
Een toeval onbevattelijk
Als elk toeval (Wislawa Szymborska)

Opdracht
Er is geen opdracht

Eerste zin van het boek  

“Voordat ik vertel over de dramatische gebeurtenissen die zich onlangs in onze hoofdstad hebben afgespeeld en die ook daarbuiten een dramatisch vervolg zouden krijgen , lijkt het me goed iets te zeggen  over de hoofdpersoon van het drama en zijn relatie tot mij. Herman Huizinga was op het moment dat hij zo gruwelijk aan zijn einde kwam een man van negenenzestig jaar en misschien wel mijn beste vriend. “

Quotes

“Omdat ik je zoon ben, ouwe lul, je bloedeigen zoon. Ja, dat is even schrikken, he? Ik schrik er zelf ook nog steeds van, dus geef me maar wat te drinken.”

“Het besef dat hij werkelijk een zoon had die stond voor alles waarvan hij walgde, maakte van Herman een ander mens. Toen ik de dag nadat hij de uitslag van de second opinion had gekregen bij hem langsging, zag ik een man die leed, een man die aangeslagen was, een man die geen uitweg wist. “(blz. 55)

'Het wordt tijd dat we doodgaan. [. . .] Nou ja, ik dan. Jij hebt in ieder geval nog een fatsoenlijke familie en fatsoenlijk werk, maar wat heb ik? Een dode geliefde, een krankzinnige ex, een gestoorde dochter en een verloren zoon met fascistische en terroristische neigingen. En van het opschrijven van die memoires, wat je een soort werk zou kunnen noemen, word ik steeds ongelukkiger.

Trivia  

Een aardige bijkomstigheid van deze roman is dat de voorkant van het boek  heel fraai is. Wanneer je het boek in handen neemt en het naar verschillende kanten draait, zie je het gezicht van een oudere man (de vader) veranderen in het gezicht van een jonge man (de zoon) of natuurlijk andersom.

Dit verschijnsel noemen we een lenticulaire omslag en ik heb het nog nooit eerder gezien bij een boek.

Samenvatting
De  ik-verteller krijgt de beschikking over de laptop van zijn beste vriend Herman Huizinga. Daarop staan gegevens en documenten om een roman over zijn relatie met zijn bastaardzoon Patrick te schijven.  (Fucking Daddy) Herman Huizinga is op dat moment 69 jaar en kort daarna zal hij gruwelijk om het leven worden gebracht. De verteller is twee  jaar ouder.  De verteller besluit al de perikelen rondom zijn vriend op papier te zetten.

Herman Huizinga, het prototype van de Onbekende Nederlander- na een matige periode als tv-presentator- wordt bezocht door een man van 45 die Patrick Mommers heet. Hij beweert dat hij de bastaardzoon van Herman is. In de jaren ’70 is hij verwekt door Herman na een kortstondige seksuele ontmoeting van hem en een “groupie girl”, de moeder van Patrick, op de wc van een dancing. Herman kan zich echter nauwelijks meer iets herinneren van die tijd

Ook Anna, de wettelijke dochter van Herman uit zijn eerste huwelijk, neemt contact met hem op. Ze is de dochter van  Doortje (Hermans eerste vrouw uit de zeventiger jaren) Anna heeft een bewogen leven achter de rug (ze is nu in de veertig) en ze heeft zich een tijdje daarvoor aangesloten bij een vreemde sekte in Amerika. Ze was daar geen gegaan met haar moeder die psychisch niet in orde was.   Ze wijst hem later ook op de website die Patrick heeft ontworpen: verlorenzoon.com. Daarop schrijft hij over zijn ontaarde vader. Anna is zelf in Amerika een ontaarde moeder geweest die weinig of geen tijd besteedde aan haar kinderen. Ze dwingt Herman  tot een afleggen van een DNA-test met betrekking tot zijn zoon. Het is wel duidelijk wat er  voor drijfveren achter zitten: geld. Zowel Anna als Patrick willen geld zien van hun welgestelde vader. Uit de test blijkt dat Herman inderdaad de biologische vader van Patrick is. Herman vertelt op zijn laptop verder dat hij een “persona non grata” is op de website van verlorenzoon.com.

Dan komt er nog een derde persoon bij Herman Huizinga op bezoek: het is zijn kleindochter Patricia (een fraaie stewardess en de dochter van Patrick) Ze haat haar vader die een Libanon-verleden achter de rug heeft en daar geflipt is. Ze beschuldigt hem er zelfs van dat hij haar seksueel misbruikt heeft. Ze is door hem ook naar een internaat gestuurd.
Patrick dwingt Herman naar een notaris te gaan en de erfenis goed te regelen. Herman wil echter ook zijn kleindochter in het testament zetten. Ze is stewardess en ze vertelt hem over haar seksuele ervaringen met een piloot. Herman vertelt haar dat ze ook zijn erfgenaam zal worden. Intussen wordt hij enkele keren bedreigd door Patrick die ook de publieke opinie zoekt  door zijn interviews in dagbladen die sterk aan de Telegraaf doen denken. Hij wil de situatie ontvluchten (escapisme) Zowel Anne als Patrick komt bij hem op bezoek en Patrick ontkent het verhaal van Patricia. Ze worden boos weggestuurd door Herman.

Herman gaat naar Inge Stein, de zus van zijn overleden tweede vrouw Laura. Ze heeft een kunstgalerie en ze zijn dol op elkaar. Hij voelt echter dat hij wordt gevolgd door een man in een matrozenuniform. Hij vertelt aan Inge wat zijn plannen zijn om te vertrekken naar het buitenland. ’s Nachts wordt er een aanslag gepleegd op de kunstgalerie van Inge. De politie reageert niet echt adequaat en het lijkt erop alsof Patrick die wel achter de aanslag zal zitten, vriendjes bij de politie heeft. Ook de volgende dag reageert de politie niet goed. De matrozenman blijkt zelfs een politieagent te zijn, die bevriend is met Patrick.

Inge gelooft niet in een aanslag van de Nationale reddingsbrigade, een organisatie die een  NSB-achtige trekjes heeft  en een hekel heeft aan moslims. De media onder invloed van Patrick maken er echter een hype van door te schrijven dat er een aanslag van jonge moslima’s  zou zijn op de joodse Inge. Ze zouden haar hebben willen vermoorden, maar Herman weet bijna zeker dat het allemaal bedoeld is om hem en Inge angst aan te jagen. De politie doet weer niets en staat sterk onder invloed van de Nationale Reddingsbrigade. Inge besluit uit te wijken naar kunstvrienden in New York: ze vraagt Herman mee te gaan maar hij weigert. 

Op dit moment onderbreekt de verteller zijn relaas van het gemaakte boek en loopt vooruit op de gebeurtenissen van Herman in Spanje (Malaga). Die is namelijk vast van plan Nederland te verlaten: hij verkoopt zijn dure huis, koopt een mooi appartement voor Patricia en betaalt haar studie  die ze wil oppakken. Hij neemt afscheid van Anne die geld wil zien, omdat haar ex-man geen cent meer betaalt en uit het gezicht verdwenen is. Herman weigert iets te betalen.  Hij vertrekt met zijn auto naar Frankrijk.

Ironisch is zijn verhaal over de dingen die hij daar meemaakt. Soms zijn er in een dorpje geen mensen te zien, het eten is er meestal slecht, een bezoek aan een beroemde crypte wordt verpest door het gebabbel van een gids. Hij gedraagt zich zelf echter ook vreemd: hij wil zijn verleden achter zich laten en hij provoceert heel duidelijk de Fransen.

In Nederland gaat de Nationale Reddingsbrigade echter door. Ze richt zich op diverse doelen:
-        Buurtpreventie: knokploegen tegen Marokkanen
-        pedofielenjacht
-        jacht op dierenbeulen
-        het oprichten van een politieke partij ( NVP – Nationale Volks Partij)
Patrick gaat niet in de partij, maar wordt leider van de NRB. Anne gaat bij die organisatie werken en krijgt daardoor wat geld. Ze heeft een relatie met een ex-terrorist van de ETA. Ze gaat naar de verteller om hem te vragen waar haar vader is. Die moet namelijk zijn verantwoordelijkheid nemen voor zijn kinderen.  De verteller geeft niet aan waar Herman op dat moment is. Anna wil geld zien, pakt zijn telefoon om achter het nummer te komen, maar dat lukt niet. Maar bij zijn afwezigheid breken ze in het  huis van de verteller in en kopiëren de harde schijf van zijn pc en zo verkrijgen ze o.a. e-mailgegevens van Herman. Patrick bedreigt bovendien de verteller.

Herman is na zijn avonturen in Frankrijk doorgereisd naar het Spaanse Malaga.  Maar omdat zijn kinderen nu over zijn gegevens beschikken, komen Anna en Patrick hem bezoeken in Malaga. Ze kijken naar de televisie en dan ziet Herman dat een toreador  na het doden van de stier  door een scherpschutter wordt neergeknald. Het is voor Herman duidelijk dat de organisatie van Patrick er achter zit (die straft namelijk dierenbeulen) en dat de vriend van Anna, de Spaanse terrorist,  er ook bij betrokken is.

Herman beschikt over veel geld (o.a. omdat er weer een schilderij van hem door Inge is verkocht )  maar geeft dit in goedmoedige door alcohol gestimuleerde buien aan anderen weg o.a. aan twee Spaanse mannen die een buurtwinkel tegen een grote supermarktketen  willen beginnen.  Herman is helemaal gedesillusioneerd over het leven geworden: niets interesseert hem eigenlijk meer: geld nog wel het allerminste, maar zijn kinderen kunnen het niet hebben dat hij alles maar weggeeft van hun erfenis. Hij wordt daarom maar weer eens bedreigd door Patrick.

In Malaga zou Herman wel willen doodgaan, want hij heeft genoeg van het leven: hij is er gewoon klaar mee. Dan krijgt hij bericht van de vrouw van een Tsjechische vriend, dat die is overleden en ze vraagt of hij  wil komen. Herman rijdt aan een stuk door naar Praag waar hij een ontredderde familie aantreft. Zijn vriend uit de jaren zeventig heeft zijn geld er doorheen gejaagd en zijn familie met grote schulden achtergelaten: de begrafenis kan niet eens betaald worden.  Dat gaat de welgestelde Herman doen: hij geeft geld voor de begrafenis en lost ook de schuld af. Ook koopt hij het slecht onderhouden kasteel van zijn vriend voor een goede prijs waardoor de familie weer even vooruit kan. Inge komt over voor de crematie van Honza: opnieuw heeft ze veel geld bij zich vanwege een verkocht kunstwerk.

Ze doet later verslag aan de verteller over de mooie crematie, maar het vreemde gedrag van Herman, die in zijn toespraak een soort jaloezie aan de dag legde en graag de plaats van Honza had willen innemen.  Immer hij wil niet verder leven. Patrick en Anna hebben ook gehoord van de nieuwe geldverspilling en Patrick neemt telefonisch contact met Herman op om hem nog eens te bedreigen met de dood. Herman neemt zijn intrek in het vervallen kasteel, koopt een jachtgeweer dat hij naast zijn bed zet. Hij verzorgt zich slecht en is inmiddels  alcoholist geworden.

In het laatste hoofdstuk wordt verteld door de ik-figuur dat Herman Huizinga op 69-jarige leeftijd doodgeschoten in zijn kasteel wordt aangetroffen. Zijn ballen zijn eraf gesneden. De verteller verdenkt Patrick van de moord, maar er zijn geen bewijzen en de zaak bloedt gewoon dood in Nederland en in Praag.

Herman krijgt een mooie crematie en de as wordt neergezet in een urn met de tekst: ”Hier ligt Herman Huizinga, Hij ging al weldoende rond.”

Titelverklaring
Patrick, de buitenechtelijke zoon van Herman Huizinga, maakt op een zeker moment een website over zijn vader waarop hij al het slechte nieuws publiceert. De website heeft de naam verlorenzoon.com.

Er is natuurlijk ook altijd een verwijzing naar de Bijbelse gelijkenis van De Verloren Zoon. Een zoon die niet veel aandacht aan zijn vader heeft besteed, komt berooid aankloppen bij zijn vader. De andere, goede zoon is dan heel boos dat zijn vader hem zo ruimhartiog ontvangt en hem ook laat delen in de erfenis.

Lijst met belangrijkste personages/karakters

Herman Huizinga
Patrick
Anna
De verteller

Analyse van de personages/karakters
Herman Huizinga  is een omhooggevallen OBN’er. Als oud- televisiepresentator  heeft hij niet erg veel faam verworven, maar hij heeft wel veel geld vergaard. Zijn leven verandert wanneer zijn bastaardzoon in zijn leven komt. Door de manier waarop deze Patrick optreedt, kan er weinig sprake zijn van genegenheid. Die toont hij dan ook niet. Ook voor zijn dochter koestert hij weinig gevoelens.  Die toont hij wel meer voor zijn kleindochter die hij meteen ook in het testament laat opnemen, voor wie hij een appartement koopt en wier studie hij bekostigt. Wanneer hij steeds weer wordt bedreigd door zijn zoon, laat hij de boel de boel. Hij is een escapist. Eerst door weg te gaan naar Frankrijk en Spanje, daarna door te vluchten in lethargie en alcohol.  Hij zit niet vast aan zijn geld. Waarvoor heeft hij eigenlijk geleefd: zijn leven lijkt weinig zinvol te zijn geweest. Hij sluit zich op in een Tsjechisch kasteel, maar kan zich daar niet aan de dreiging van de buitenwereld onttrekken. Het geweld haalt hem ook daar in. Hij wordt vermoord door zijn zoon of op last van hem.

Patrick is de verschrikkelijke bastaardzoon met veel fascistische trekjes. Hij heeft de haat blijkbaar van zijn moeder meegekregen, maar eigenlijk was daar weinig reden voor. Hij probeert zijn vader een financiële poot uit te rukken, sluit zich aan bij de Nationale Reddingsbrigade (een heel eng clubje allochtonenhaters en pedofielenjagers) Ook  typerend is dat ze een aanslag beramen op een Spaanse  toreador.  Hij blijft zijn biologische vader zonder respect aanspreken met “Fucking Daddy.” Ook blijft hij steeds geld proberen af te troggelen. Wanneer het waar is dat hij door zijn Libanon-verleden ook zijn dochter nog eens heeft misbruikt, blijft er weinig goed aan deze man over. Hij zal ook wel betrokken zijn bij de moord op zijn vader ;het ritueel wegnemen van diens testikels  geeft aan hoe ruw en onverzoenlijk zijn karakter is.

Anna  is de al even verschrikkelijke dochter van Herman en zijn eerste vrouw Doortje. De laatste was psychisch niet in orde en was naar Amerika vertrokken. Ze heeft zich ooit aangesloten bij een Amerikaanse sekte. Anna is erfelijk belast  en  heeft in Amerika bovendien haar kinderen verwaarloosd. Deze ontaarde moeder komt verhaal halen bij haar vader en wil praten over verantwoordelijkheden. Ook haar is het natuurlijk gewoon heel ordinair om poen te doen en daarom doet ze mee met haar halfbroer.Naar typetje.

De verteller is een man van “eer”die op een afstandje de gedragingen van zijn beste vriend Herman beschrijft. Hij is kalm en soms wat ironisch. Hij wijst zijn vriend soms op zijn gedrag. Zelf komt hij als personage niet of nauwelijks uit de verf.

Genre 
Psychologische roman

Uitgewerkte thematiek en motieven

Natuurlijk is de debuutroman van Rik Zaal in eerste instantie een vader-zoonroman. Het gegeven is daarbij niet echt origineel. Een verloren zoon komt bij zijn biologische vader met het verhaal dat hij het resultaat is van een snelle seksuele handeling. Het programma “Spoorloos” zit vol met dergelijke verhalen. Maar waar de meeste kinderen hun vader liefdevol in de armen willen sluiten, begint de door een oorlog geteisterde Patrick een ware hetze tegen zijn vader. Hij misbruikt de media voor een persoonlijke vete en geeft zich daarnaast op bij een fascistische organisatie. Hij blijft zijn vader bedreigen en hij kan het niet uitstaan dat zijn  vader geld weggeeft aan anderen. Die is zich echter aan het onthechten van de materie: hij ziet eigenlijk de zin van zijn bestaan niet meer in en heeft te kampen met een enorm schuldcomplex dat hij zich niet wat beter gedragen heeft in de jaren ‘70 toen het leven helemaal aan hem voorbijgegaan is. Hij kan zich veel zaken niet eens meer herinneren: niets eens de seksuele handeling met de moeder van Patrick. Hij wil de ellende en zijn zoon ontvluchten: eerst via Frankrijk en Spanje, daarna door zich af te sluiten van de buitenwereld in een verwaarloosd kasteel in Praag, dat een mooie symbolische ruimte is voor de manier waarop hij zijn leven heeft ingericht. Tenslotte neemt de zoon op een helse manier wraak. Hij doodt zijn vader (of laat hem doden) en het lichaamsdeel waaruit hij is voortgekomen, wordt niet zachtzinnig door de dader verwijderd. Ook dat is een symbolische handeling.

Belangrijk in het boek is de mentale houding van Herman Huizinga. Hij raakt zo van slag omdat hij jaren later na zijn wilde periode in de zeventiger jaren zich vrijwel niets kan herinneren van wat er in die tijd is gebeurd. Wat toen belangrijk leek (het optreden met een band “Wonderland”) is blijkbaar jaren later totaal niet meer van belang. Hij kan zich namelijk geen wezenlijke dingen meer uit die periode herinneren en hij voelt zich daarover flink schuldig. Als je jong bent heb je blijkbaar geen tijd om te reflecteren op je bestaan. Wanneer je ouder bent, heb je wel tijd maar ben je die dingen vergeten. Daarom kiest Herman aan het eind van zijn leven voor een teruggetrokken bestaan in een klein dorp in Tsjechië, waar het gewone (kleine) leven is blijven bestaan: de zorg om de dagelijkse behoeften en een leven dat iedere dag hetzelfde is. Dat kan hij nog net aan met hulp van zijn vriend alcohol.

De motieven in deze roman:
-        vader-zoon
-        desillusie
-        schuldgevoel
-        escapisme
-        alcoholgebruik
-        maatschappijkritiek : de Nationale reddingsbrigade / de NVP
-        wraak
-        zin van het bestaan

Structuur en perspectief
De roman wordt verteld door een buitenstaander, de beste vriend van Herman Huizinga, die vlak voor diens gruwelijke dood een  laptop met documenten van de hoofdpersoon krijgt met fragmenten en documenten om een roman over zijn leven te schrijven. Die constructie doet natuurlijk erg sterk denken aan de structuur van Max Havelaar, waarbij de buitenstaander  Batavus Droogstoppel ene pak met documenten krijgt van ene Sjaalman, waarvan hij de roman Max Havelaar maakt.

Door deze vertelwijze wordt er afstand in het verhaal gecreëerd, omdat de ik-vertellende vriend  met enige ironie en spot de handelwijze van zijn vriend Huizinga kan beoordelen.De verteller grijpt ook vooruit in de tijd omdat hij al in de eerste regel vertelt dat zijn vriend een gruwelijke dood gestorven is. Dat zorgt natuurlijk voor de nodige spanning.
In feite is het ook een ouderwetse alwetende verteller. Hij kan de hele situatie overzien, want de geschiedenis ligt in feite in het verleden.

De tijd en het decor van de handeling  
De tijd van de roman wordt niet expliciet genoemd.  Er zijn echter wel aanwijzingen uit de tekst te halen. De bastaardzoon van Herman Huizinga is 45 jaar. Maar die is enkele jaren daarvoor  bij hem komen aanwaaien. Ik denk dan aan ongeveer drie jaar. Ook zijn wettelijke dochter Anna is in het begin veertig. Ze zijn beiden het gevolg van het spelen in een popbandje in die tijd. De moeder van Patrick was een groupie.  In de tekst staat vermeld dat Herman aan het einde van de jaren zestig/begin jaren zeventig in die populaire band speelde. Dat zou betekenen dat het verhaal zich  ongeveer in 2015-2018 zou  afspelen, Dat zou in principe wel kunnen, want het is niet een verhaal dat op waargebeurde feiten is gebaseerd. Zo is Patrick lid van de Nationale Reddingsbrigade die zich vooral richt tegen allochtonen. Daarna komt er een politieke partij voort uit die beweging (NVP) en die doet toch wel heel sterk denken aan de PVV van Geert Wilders. Beide organisaties bestaan nu niet, maar zouden er over enkele jaren wel kunnen zijn.

Het decor van de roman is in eerste instantie “onze hoofdstad”  Wanneer de situatie voor Herman daar te bedreigend wordt, gaat hij weg uit Nederland. Hij vertrekt eerst naar Frankrijk om daarna uit te wijken naar Malaga in Spanje. Wanneer zijn vervelende zoon Patrick en zijn dochter Anna hem daar ook komen opzoeken,(en medeplichtig zijn aan een aanslag op een stierenvechter)  gaat hij na een telefoontje van een Tsjechische  waarin hem wordt meegedeeld dat haar man Honza (zijn vriend)  in Praag is overleden naar dat Oostblokland. Daar slijt hij zijn laatste dagen in een verwaarloosd kasteel, voordat hij door iemand om het leven wordt gebracht.

De stijl
Mooie ironische stijl van de verteller waardoor er afstand wordt geschapen met de hoofdpersoon.

Slotzin 

In het columbarium op de begraafplaats Westerveld, waar de crematie had plaatsgehad, hebben Inge en ik bij  de urn een plaquette laten maken met de tekst : ”Hier ligt Herman Huizinga, Hij ging al weldoende rond.”(blz. 302)

Beoordeling Scholieren.com
Verlorenzoon.com is een interessante debuutroman van Rik Zaal. Het vader-zoonmotief komt natuurlijk al vaak in de Nederlandse literatuur voor.  Voor scholieren is dat wel een goede mogelijkheid om boeken van hun lijst te combineren met elkaar op thema.  
Denk daarbij aan de volgende boeken:
-    Jan Siebelink  Knielen op een bed violen
-    F.Bordewijk    Karakter (een klassieker)
-   W.F.Hermans Nooit meer slapen-
-   Maarten ’t Hart  De aansprekers -
-   Jan Wolkers    Terug naar Oegstgeest-
-   Nico Dijkshoorn  Nooit ziek geweest
Hoewel Zaal gekozen heeft voor een wat ouderwetse vertelfiguur geeft hem dat  ook mogelijkheden om afstand te nemen van zijn hoofdfiguur.  In feite is er sprake van een bizarre vader-zoonrelatie en een man die zijn “endlifecrisis” beleeft. Hij is klaar met zijn leven en zijn zoon zorgt er waarschijnlijk voor dat dit op een gruwelijke manier gebeurt.

Door de stijl is deze roman zeker een aanwinst voor de literatuur.Ik vraag me alleen af of de minder belezen scholier het tot het einde tot volhoudt. Wat meer ervaren lezers zal dat wel lukken.

Recensies http://www.volkskrant.nl/wca_item/Boeken_detail/453/219905/Verlorenzooncom.html
http://www.lebowskipublishers.nl/pdf/zaal-morgen.pdf
http://www.lebowskipublishers.nl/pdf/nrc-verlorenzoon.pdf

Bronnen 
Interview in De Volkskrant:
http://www.lebowskipublishers.nl/pdf/vk-zaal.pdf   
Interview in Het Parool:
http://www.lebowskipublishers.nl/pdf/rz-parool.pdf