Uit het kleine rijk door Antoon Coolen

Beoordeling 5.4
Foto van een scholier
Boekcover Uit het kleine rijk
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas havo | 728 woorden
  • 4 maart 2003
  • 9 keer beoordeeld
Cijfer 5.4
9 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Antoon Coolen
Genre
Streekroman
Sociale roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1939
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover Uit het kleine rijk
Shadow
Uit het kleine rijk door Antoon Coolen
Shadow
Zakelijke gegevens:

· Uit het kleine rijk
· Geschreven door Antoon Coolen
· Querido’s uitgeverij
· Eerste druk: 1939
· Zesde druk, Salamander, 1973.

Inhoud:

De schrijver verteld in het boek over zijn vier zoontjes, hoe ze geboren worden, hoe ze reageren op gebeurtenissen en hij geeft ook vooral veel uitgebreide poetische beschrijvingen van zijn eigen gevoelens daarover. Zo verteld hij van de vakntie met zijn vrouw, waarbij ze de kinderen uitbesteed hadden bij een soort kinderhotel, wat hem eigenlijk niet helemaal lekker zit, en over hoe zijn oudst zoon een paar uur zoek is geweest. Het heeft niet echt een verhaallijn, het beschrijft gewoon globaal een deel van de jeugd van zijn kinderen.

Analyse:

· Het boek heet ‘Uit het kleine rijk’, omdat de schrijver verteld hoe voor zijn kinderen alles een groot wonder is, hun huis en de omgeving dus een klein rijk is.
· Het boek is een psychologische roman.
· Het boek behoort tot de stroming romantiek.
· De vader, eveneens de schrijver van het boek is een gewone huisvader, die thuis werkt en waarvan je niet echt krijgt te weten wat zijn karakter is. Want ondank dat hij als enige in alle scenes aanwezig is, heb je niet het idee dast hij de hoofdpersoon is.
Stijntje is het oudste zoontje. Een nogal ondernemend en eigenwijs jongetje dat heel goed doorheeft hoe hij zijn ouders moet manipuleren, maar af en toe toch heel erg vertederend kan zijn.
Guido is het tweede kind van de schrijver. Hij lijkt over het algemeen nogal een ingetogen jongetje dat zich laat meeslepen door zijn oudere broertje.
Felix is het derde kind, dat weer een beetje de karaktereigenschappen van Stijntje heeft.
· Het verhaal begitn met de geboorte van Stijntje, in 1931. Het boek is uitgegeven in 1939, en ik gok dat er in het boek ongeveer zo’n zeven jaar verlopen is. Er wordt namelijk nooit meer echt iets gezegd over de leeftijd van de kinderen, maar Stijntje gaat halverwege het boek naar school, dus als hij halverwege ongeveer vier is zou het best logisch kunnen zijn dat hij aan het eind een jaar of zeven is.
· De tijd waarin het verhaal speelt is helemaal niet belangrijke, omdat het gaat om de vreugde rond en van de kinderen en kinderen zijn sinds die tijd niet echt veel verandert. Het enige waaraan je kan merken dat het boek wat ouder is, is dat de kinderen ‘vader’ tegen hun vader zeggen, terwijlk dat nu vaak vervangen wordt door ‘papa’.
· Het verhaal speelt zich grotendeels af in en rond een huis in een brabants dorp. (citaat: “Dat hebt ge op een dorp, denk ik. En ik denk erbij: dat hebt ge op een brabants dorp” blz 147)
· Het verhaal wordt verteld door de vader van de kinderen. Hij is alwetend, want hij verteld het verhaal achteraf. Je ziet het verhaal ook door zijn ogen, en je leeft mee met zijn emoties.
· Er zijn geen situaties in het boek die ik zou willen vernaderen. Het is niet echt een verhaal, maar meer een opsomming van gebeurtenissen, en dan over het algemeen nog leuke ook.
· Het boek beschrijft een stukje van de jeugd van vier jongetjes.
· Motieven zijn: Geluk van kinderen, en geluk dat daaruit voortkomt. Dit heeft geen betrekking op mij, want ik heb geen kinderen.

Bedoeling/ boodschap:

De schrijver wil laten zien wat voor simpel geluk zijn kinderen kennen en wil iets schrijven waarin iedere ouder zich herkend.

Mening:

Ik vond het een leuk boekje, het was heel makkelijk om te lezen, en het is moeilijk om te stoppen als je eenmaal begonnen bent. Soms worden er wel opeens van die gedichten tussendoor gegooid, maar daar valt ook wel doorheen te komen. (“En langs het zilveren vonken van de waterdruppels aan de twijgen van de spar plenst het regelmatig van grote droppen neer.” Blz 6. “Andersen heeft de boosheid gezien de wereld, waarover de duivel zijn verminkende spiegel aan stukken heeft doen vallen tot scherven in ieders oog en hart- zo zijn ze nog maar beklagenswaardig, de hoogmoedige met hun scepsis die de van satan afkomstige pret genieten alles bijtend te kunnen bespotten en te kunnen ontluisteren.” Blz 128) Het boek wasniet echt spannend, alleen op het einde wel een beetje, als het oudste zoontje urenlang weg is, maar zelfs dan verwacht je, door de goedmoedige sfeer van het boek, dat het jongetje wel terug zal komen. Al met al vind ik dit een aanrader voor anderen.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.