Zakelijke gegevens

Titel:                                      Hungergames Catching fire

Auteur:                                Suzanne Collins

Uitgeverij:                           Van Goor

Jaar van uitgave:              2012

Illustraties:                          N.V.T.

Vertaald door:                   Maria Postema

Deel:                                     2

Inhoud

Katniss en Peeta hebben de vierenzeventigste hongerspelen gewonnen. Als Katniss in het bos aan het jagen is, denkt ze aan de ellende die haar die middag te wachten zal staan. Het begin van de Zegetoer. Net voordat ze weggaan komt president Snow langs in het huis van Katniss. Ze moeten hem overtuigen dat ze echt verliefd zijn tijdens de zegetour.

De eerste stop van de zegetour is het district van Rue; een tribuut (deelnemer) uit de afgelopen hongerspelen, District elf. Na de speeches is er een man die een toon fluit waarop iedereen hetzelfde gebaar maakt dat Katniss maakte na de dood van Rue. De man wordt doodgeschoten. Peeta en Katniss mogen in de andere districten geen speeches meer geven. Katniss vertelt Peeta dat ze weer verliefd moeten lijken en Peeta vraagt haar dan ook tijdens een interview ten huwelijk. De president gelooft nog steeds niet dat ze verliefd zijn.

Als Katniss weer terug is in District twaalf ziet ze op tv dat er opstanden zijn in District acht. Nadat ze dit heeft gezien wordt de beveiliging van District twaalf verdubbeld. En is het hek om het district voor het eerst geladen met elektriciteit. Katniss moet klaargemaakt worden voor de bruiloft. De stylisten vertellen haar dat er door het hele land opstanden zijn. Dit jaar is er een speciale editie van de Spelen, namelijk de 'kwartskwelling', die een keer per vijfentwintig jaar voorkomt. Dit jaar moeten de winnaars nog een keer worden getrokken. Dus uit alle levende winnaars van het district worden er twee gekozen. District twaalf heeft maar drie winnaars: Haymitch, Peeta en Katniss. Katniss is de enige vrouwelijke dus die moet er dus sowieso heen, ook wordt Haymitch gekozen, maar Peeta besluit zich vrijwillig aan te melden. Voordat de Spelen beginnen proberen Katniss en Peeta tributen te vinden die samen willen werken. Katniss weet dat het Capitool haar hier niet levend uit zal laten komen, maar ze wil alles op alles zetten om in ieder geval Peeta te redden.

Wat later vindt er een feest plaats in de villa van de president. Hier leert Katniss de nieuwe Hoofdspelmaker kennen, Plutarch Heavensbee. Katniss en Peeta werken in het begin van de spelen samen met Finnick en Mags. Peeta krijgt een hartstilstand omdat hij tegen het elektrische krachtveld aan het einde van de arena aanloopt. Finnick kan hem reanimeren en hij overleeft het. Ondertussen gebeurt er van alles: er komt onweer voor en er hangt een giftige mist. Om dit te overleven wordt Mags gedragen door Katniss en Peeta door Finnick. Katniss kan het niet meer aan om Mags te blijven tillen en Mags kiest ervoor zichzelf op te offeren. Katniss, Peeta en Finnick werken ondertussen samen met Johanna, Beetee en Wiress; een paar andere tributen. Wiress slaat allemaal wartaal uit, maar Katniss weet van haar gebrabbel te ontcijferen. Het speelveld is een klok en in elk uur gebeurd er iets, bijvoorbeeld het onweer.

De beroepsspelers vermoorden Wiress. Dan bedenkt Beetee een plan hij wil gebruik maken van het onweer en daarmee de andere tributen elektrocuteren. 's Nachts splitst de groep zich op maar ze worden aangevallen door de overgebleven tributen. Katniss raakt gewond, maar weet toch nog het elektrisch veld met haar pijl en boog te vernietigen. Daarna raakt ze bewusteloos en als ze wakker wordt is ze niet meer in het spel, ze wordt getransporteerd naar District dertien; het district waarvan iedereen dacht dat het niet meer bestond. Finnick, Beetee en Haymitch zijn bij haar, ook de hoofdspelmaker is er. Behalve Peeta en Johanna, die zijn ontvoerd door het Capitool. Haymitch verteld Katniss dat er al vanaf het begin een plan was om haar en Peeta uit de arena te halen. Katniss is het gezicht van de opstand, de opstand is inmiddels in bijna ieder district bekend. Als ze eenmaal in District dertien aangekomen is vertelt haar beste vriend Gale haar dat District twaalf is vernietigd.(Open einde)

Mening

De volgende gebeurtenissen vond ik voorspelbaar

Het moment dat de president nog steeds niet overtuigd is.

Die avond werken we ons op het podium voor het Trainings centrum dolenthousiast door een lijst vragen heen. Caesar Flickerman, in zijn fonkelende nachtblauwe pak en zijn nog altijd kobalt blauwe haar, oogleden en lippen, leidt ons vlekkeloos door het interview. Als hij ons naar de toekomst vraagt, gaat Peeta op één knie zitten, stort zijn hart uit en smeekt me om met hem te trouwen. Ik zeg natuurlijk ja. Caesar is door het dolle heen, het publiek wordt hysterisch en beelden van mensenmassa’s in heel Panem laten een land zien dat uitzinnig van vreugde is. President Snow brengt ons in hoogsteigen persoon een verrassingsbezoekje om ons te feliciteren. Hij grijpt Peeta’s hand vast en geeft hem een waarderend schouderklopje. Mij omhelst hij, in een wolk van bloed en rozen, en vervolgens geeft hij mij een luchtkusje op mijn wang. Als hij zijn hoofd terugtrekt, terwijl zijn vingers in mijn armen klauwen en zijn gezicht naar het mijne glimlacht, durf ik mijn wenkbrauwen op te trekken. Ze vragen wat mijn lippen niet kunnen. Is het gelukt? Was het genoeg? Ik heb alles gedaan wat je wilde, het spel meegespeeld, beloofd dat ik met Peeta zal trouwen was het genoeg? Hij antwoordt door haast onmerkbaar zijn hoofd te schudden.

Het moment dat bekend wordt gemaakt Katniss nog een keer naar de spelen moet.

De president pakt een envelop waar duidelijk het cijfer 75 op staat. Hij haalt zijn vinger onder de sluitflap door en trekt er een klein vierkant papiertje uit. Zonder aarzelen leest hij voor wat erop staat: ‘Bij het vijfenzeventigjarig jubileum zullen, om de rebellen eraan te herinneren dat zelfs hun sterkste mensen niet zijn opgewassen tegen de macht van het Capitool, de mannelijke en vrouwelijke tributen getrokken worden uit de groep eerdere winnaars.’ Mijn moeder slaakt een kreet en Prim verbergt haar gezicht in haar handen, maar ik voel me meer als de  mensen die ik op de televisie in de menigte zie staan. Een beetje verbluft. Wat betekent dat? De groep eerdere winnaars? Dan begrijp ik wat het betekent. Voor mij in elk geval. District 12 heeft maar drie eerdere winnaars om uit te kiezen. Twee mannen. Eén vrouw… Ik moet de arena weer in.

De volgende gebeurtenissen vond ik schokkend

Het moment dat Peeta een hartstilstand krijgt.

Ik heb het als eerste door, ook al ben ik het verst van de top. Mijn oog valt op een vreemd, trillend vierkant dat als een verwrongen glazen plaat in de lucht hangt. Eerst denk ik dat het komt door de felle zon of door de hitte die opstijgt van de grond. Maar het blijft op één plek, verschuift niet mee als ik verder loop. En op dat moment leg ik het verband tussen dit vierkant en Wiress en Beetee in het Trainingscentrum, en besef ik wat er voor ons ligt. Mijn waarschuwingskreet ligt net op mijn lippen als Peeta’s mes uithaalt om een stel ranken weg te maaien. Er klinkt een scherp, zoevend geluid. Heel even zijn de bomen verdwenen en zie ik een kale vlakte. Dan wordt Peeta weer terug geworpen uit het krachtveld, hij botst tegen Finnick en Mags op en ze vallen alle drie op de grond. Ik ren naar de plek waar hij roerloos in een web van klimplanten ligt. ‘Peeta?’ Vaag ruik ik de geur van verschroeid haar. Ik roep zijn naam nog een keer, schud hem zachtjes door elkaar, maar hij reageert niet. Mijn vingers gaan tastend over zijn lippen, maar ik voel geen warme adem, terwijl hij zo-even nog aan het hijgen was. Ik druk mij oor tegen zijn borst, tegen de plek waar ik altijd lig met mijn hoofd, waarvan ik weet dat ik er het krachtige, regelmatige bonzen van zijn hart zal horen. Maar alles blijft stil.

Het moment dat Gale verteld dat District 12 is vernietigd.

‘Prim?’ Vraag ik hijgend. ‘Ze leeft nog. En je moeder ook. Ik heb hen er op tijd uit kunnen krijgen,’ zegt hij. ‘Zijn ze niet in District 12?’ vraag ik. ‘Na de Spelen hebben ze vliegtuigen gestuurd. Brandbommen afgeworpen.’ Hij aarzelt. ‘Nou ja, je weer wat er met de As is gebeurd.’ Dat weet ik inderdaad. Die heb ik zien afbranden. Dat oude pakhuis, vol kolenstof. Het hele district zit onder dat spul. Er laait een nieuwe angst in me op als ik in gedachten brandbommen op de Laag zie vallen. ‘Zijn ze niet in District 12?’ herhaal ik. Alsof ik daarmee op de een of andere manier de waarheid kan ontwijken. ‘Katniss,’ zegt Gale zacht. Ik herken die stem. Daarmee praat hij ook altijd tegen gewonde dieren als hij naar ze toe loopt op ze de genadeklap te geven. Instinctief gaat mijn hand omhoog on zijn woorden af te weren, maar hij pakt hem beet en houdt me stevig vast. ‘Niet doen,’ fluister ik. Maar Gale is niet iemand die dingen voor me verzwijgt. ‘Katniss, er is geen District 12 meer.’