Strepen aan de hemel door G.L. Durlacher

Zakelijke gegevens: Dit boekverslag gaat over het boek ‘’Strepen aan de hemel’’, het is geschreven door G.L. Durlacher. Het boek is oorspronkelijk Nederlands en het is uitgegeven door “Meulenhof BV’’in Amsterdam. Het boek is in 2000 uitgegeven. Het is een biografie over de oorlogservaringen van de auteur en het hoofdonderwerp is de deportatie naar Auschwitz via Westerbork. Het boek bevat 101 pagina’s, heeft geen prijzen gewonnen en is niet verfilmd. Samenvatting: In het verhaal verteld de schrijver over zijn oorlogservaringen als tiener. Hij heeft het in 4 kleinere verhalen opgedeeld die allemaal door elkaar staan. In het eerste verhaal beschrijft hij een stuk van zijn leven in Auschwitz, hoe ze geslagen werden en hoe de hoop om er nog uit te komen langzaam opraakte. Ook heeft hij het over de overvolle treinen die iedere dag aankwamen met de joden die in de gaskamers zouden verdwijnen. De reden dat hij Auschwitz overleefde is at hij arbeid moest verrichten. Hij heeft het ook nog even over de schrijvers: Laqueur en Gilbert die beiden een boek schreven over de deportatie van joden en wat hij vind van hun boeken. In het tweede verhaal verteld hij eerst heel kort over zijn verblijf in Westerbork en over zijn arrestatie. Dan vertelt hij over zijn leven in Rotterdam voor de oorlog en hoe ze bij het bombardement van Rotterdam probeerden te vluchten naar IJmuiden en daarna naar Amsterdam maar hoe ze uiteindelijk in Apeldoorn geraakten. Hij vertelt even over hoe het daar was en komt dan weer bij zijn arrestatie in Apeldoorn. In het derde verhaal begint hij over een film, de film die door de Nazi’s gemaakt is in Theresienstadt. Zonder de gruwelen uiteraard. De joden worden uitgelokt om zich aan te melden. Hij beschrijft de film en loopt in dat verhaal naar zijn eigen transport. Hij vertelt over het dagelijks werk daar en hoe zijn moeder werd doorgevoerd. Bij de selectie door Mengele wordt hij ook van zijn vader gescheiden en gaat hij voor arbeid naar Auschwitz. In het vierde en laatste verhaal verteld hij over de steengroeven waar ze in werkten en hoe hij uiteindelijk bevrijd werd en via Parijs weer naar Holland kwam. Hij eindigt met hoe goed het voelde om weer thuis te zijn maar hoe gek hij het vond dat bijna geen schrijver daar ooit over schrijft.
Hoofdgedachte: Het boek gaat over de deportatie van Joden in de Tweede wereldoorlog. Persoonsbeschrijving Ik ga Durlacher zelf beschrijven want hij is de belangrijkste persoon in zijn verhaal. Hij was tijdens de oorlog in zijn tienerjaren, hij is een zeer verstandige maar ook eigenwijze jongen, hij houdt vast aan zijn ideeën en laat zichniets wijsmaken. Hij woonde voor de oorlog in Rotterdam en een stukje tijdens de oorlog in Apeldoorn. Hij heeft een vader een moeder en een zus. Allen overleven de oorlog niet. Durlacher zelf houdt heel erg vast aan zijn eigen ideeën, hij kan niet goed tegen onmacht en is zeer eerlijk. Hij is heel betrouwbaar en een doorzetter. Hetgeen dat me vooral opvalt is hoe tactisch hij is. Hoe hij altijd zijn mond weet te houden als dat moet. Ook is hij heel gevoelig, hij kan er niet tegen dat anderen lijden terwijl hij zelf net zoveel lijdt. In het begin van zijn verhaal is hij een slimme en vrolijke jongen die goed in het leven zit. Maar tijdens zijn reis naar Auschwitz wordt hij steeds stiller. Hij wordt steeds meer in zichzelf gesloten. Zijn open karakter verdwijnt voor een groot deel door de vreselijke dingen die hij moet doorstaan. De eerste keus die hij moet maken is of hij onder zal duiken of niet maar hij wordt op een onverwacht moment opgepakt dus heeft hij geen keus. Maar de grootste keus die hij moet maken is die of hij zich door de gruwelen heen vecht of dat hij opgeeft en wel ziet wat er van hem komt. Hij kiest om te proberen te overleven en dat komt ook vooral terug wanneer hij een voetwond oploopt maar gewoon doorgaat met de zware arbeid om niet vergast te worden. In het begin van het verhaal heeft hij een goede band met zijn ouders en zus. Die raakt hij in het verhaal kwijt en vanaf dan heeft hij geen vaste relaties meer. In de kampen is iedereen elkaars vriend maar een echte relatie krijgt hij niet. Pas aan het einde van het verhaal krijgt hij een vriendschapsband als hij een stel Nederlanders tegenkomt in Praag,hij ontmoet ze opnieuw in Nederland en dan worden het vrienden. Vertelsituatie: Het boek is geschreven in de ik-vertel-situatie wat logisch is want het is geschreven door de persoon die het zelf beleefd heeft. Hij vertelt zijn verhaal dus op precies dezelfde manier waarop hij het ook heeft beleefd.